CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

Α/ΦΟΙ ΠΕΤΡΟΥ (ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ) ΛΤΔ,

1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Εγείρεται ιδιότυπο ζήτημα σε σχέση με την άρνηση, το 2002, του Επάρχου Λευκωσίας ως της αρμόδιας Αρχής, για την ανανέωση άδειας οικοδομής γαλακτοκομείου στην Αλάμπρα που είχε εκδοθεί έντεκα χρόνια προηγουμένως. Οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος για την ανανέωση, καταγράφονται στην επιστολή του Επάρχου, ημερ. 7.3.02:

1. Η αίτηση για άδεια οικοδομής υποβλήθηκε στις 15.12.89. Με την ΚΔΠ316/90 το τεμάχιο εντάχθηκε στη ζώνη Η3 όπου απαγορεύεται η ανέγερση γαλακτοκομείου αλλά η εξέλιξη δεν κρίθηκε ότι επηρέαζε τους αιτητές. Η αίτησή τους είχε υποβληθεί πριν τη θέσπιση της ΚΔΠ316/90 και, κατά τη γενικής εφαρμογής απόφαση που είχε ληφθεί, θα έπρεπε να εξεταστεί με βάση το καθεστώς της ημέρας της υποβολής της. Επομένως, στις 25.4.91, εκδόθηκε άδεια οικοδομής.
2. Οι αιτητές άρχισαν οικοδομικές εργασίες με την εκσκαφή λάκκων, θεμελίων και κατασκευή υποκόλωνων και στις 23.4.92 υπέβαλαν αίτηση για ανανέωση της άδειας οικοδομής. Η ανανέωση τέτοιας άδειας ρυθμίζεται από το άρθρο 5 του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, όπως τροποποιήθηκε. Εφαρμόσιμη στην περίπτωση, όπως δέχονται και οι δύο πλευρές, ήταν η παράγραφος 1(β) σύμφωνα με την οποία

 

". η άδεια ανανεώνεται εφόσον οι εργασίες στις οποίες αναφέρεται η άδεια άρχισαν αλλά δεν συμπληρώθηκαν, είναι ουσιαστικές και τελούν υπό ενεργό εκτέλεση κατά τη λήξη της ισχύος της άδειας".

3. Κάτοικοι της Αλάμπρας, η Χωριτική της Αρχή και Βουλευτής διαμαρτυρήθηκαν για την οχληρία που θα επροκαλείτο από τη λειτουργία γαλακτοκομείου και είναι σαφές ότι ο Έπαρχος δεν ευνοούσε πλέον τη συμπλήρωση του έργου. Χωρίς όμως, όπως προκύπτει, και να θεωρεί ότι έλειπαν οι προϋποθέσεις για την ανανέωση. Αντί οποιασδήποτε άλλης ενέργειας, ο Έπαρχος απηύθυνε παράκληση προς τους αιτητές να σταματήσουν τις οικοδομικές εργασίες και να συνεργαστούν ώστε να εξευρεθεί άλλος χώρος στον οποίο θα ανήγειραν το γαλακτοκομείο τους. Οι αιτητές ανταποκρίθηκαν θετικά και καταβλήθηκαν προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση. Συζητήθηκαν διάφορα εναλλακτικά τεμάχια και, εν τέλει, στις 28.12.94, εκμισθώθηκε στους αιτητές ορισμένη κρατική γη. Αυτό, παρά το γεγονός ότι η Διοίκηση γνώριζε ενστάσεις που υπήρχαν από την πλευρά του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, όπως τις καταγράφει το πρακτικό της σύσκεψης που έγινε στις 24.11.93. Το ζήτημα παρέμεινε σε εκκρεμότητα ως τις 22.6.99 όταν απορρίφθηκε η αίτηση των αιτητών για πολεοδομική άδεια στο τεμάχιο που εκμισθώθηκε. Για να ακολουθήσει και ακύρωση της σύμβασης μίσθωσης επειδή "η εκμισθωθείσα κρατική γη δεν προσφέρεται για την ανέγερση εργοστασίου", για την οποία οι αιτητές ενημερώθηκαν με επιστολή ημερ. 27.3.02. Μεσολάβησε χειρόγραφη επιστολή των αιτητών που λήφθηκε στις 19.2.02 με την οποία ζητούσαν ανανέωση της άδειας οικοδομής που είχε εκδοθεί το 1991. Και, τελικά, στις 7.3.02, η αρνητική απόφαση του Επάρχου, όπως την παρέθεσα.

Ανακολουθία είναι στο χειρισμό της Διοίκησης που εκδηλώνεται. Καταγράφεται ως λόγος για την απόρριψη του αιτήματος πρώτα η διαπίστωση πως "μέχρι σήμερα έχουν γίνει μόνο τα υποκόλωνα", ενώ η άδεια έληξε το 1992. Ως εάν να ήταν νοητό, στο πλαίσιο των προσπαθειών που αναλήφθηκαν, με πρόταση και παρακλήσεις της Διοίκησης, να συνέχιζαν οι αιτητές να κτίζουν εκεί. Είναι, κατά την εκτίμησή μου, δικαιολογημένοι οι αιτητές όταν παραπονούνται για παραβίαση των αρχών της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης (βλέπε και το άρθρο 51 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/99) όταν ο Έπαρχος, για να προσδώσει έρεισμα στην απόρριψη, συσχέτισε τη φύση των οικοδομικών εργασιών που έγιναν προς το μεγάλο χρονικό διάστημα που παρήλθε. Το κατά πόσο οι οικοδομικές εργασίες ήταν ουσιαστικές και τελούσαν υπό ενεργό εκτέλεση, όπως προνοείται, κατά τη λήξη της ισχύος της άδειας, θα έπρεπε να εξεταστεί υπό τα δεδομένα του χρόνου της υποβολής του αιτήματος για ανανέωση, στις 23.4.92.