ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η Πολυξένη Γεωργίου (αιτήτρια) αμφισβητεί την εγκυρότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), με την οποία η Μαρία Γιάγκου (ενδιαφερόμενο μέρος) προάχθηκε στη μόνιμη θέση του Τεχνικού Επιθεωρητή στο Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων.

Λόγω του ότι τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με τα γεγονότα της προσφυγής Πολυξένη Γεωργίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Προσφυγή 1201/2002 η απόφαση της οποίας δόθηκε σήμερα), κρίνω περιττή την επανάληψή τους. Συνοπτικά μπορεί να λεχθεί ότι τόσο η αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχαν θέση Ανώτερου Τεχνικού κι ο Διευθυντής σύστησε για προαγωγή στη θέση του Τεχνικού Επιθεωρητή το ενδιαφερόμενο μέρος. Η ΕΔΥ αποδέχθηκε τη σύσταση του Διευθυντή και προχώρησε στη λήψη απόφασης για την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους. Στη σχετική σύσταση του, που ήταν πανομοιότυπη με εκείνη που εξετάστηκε στην προσφυγή Πολυξένη Γεωργίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (πιο πάνω), ο Διευθυντής ανέφερε πως όλοι οι υποψήφιοι κατείχαν τα από το σχέδιο υπηρεσίας προβλεπόμενα προσόντα και ότι ορισμένοι υποψήφιοι διέθεταν και διπλώματα ανώτερων σχολών, τα οποία ήταν σχετικά αλλά δεν απαιτούνταν από το σχέδιο υπηρεσίας και δεν συνιστούσαν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν. Ο Διευθυντής ακολούθως αιτιολόγησε με τον πιο κάτω τρόπο τη σύσταση του ενδιαφερόμενου μέρους:

Η ΕΔΥ αφού υιοθέτησε την πιο πάνω σύσταση αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους με την πιο κάτω αιτιολογία:

Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια προβάλλει (όπως και στην προσφυγή Πολυξένη Γεωργίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (πιο πάνω)), ότι η σύσταση πάσχει αφού δεν συνάδει με το περιεχόμενο των φακέλων και γιατί συμπεριλαμβάνει αναφορές στα καθήκοντα του ενδιαφερόμενου μέρους που της προσδίδουν μια ανύπαρκτη υπεροχή σε αξία έναντι της αιτήτριας.

Η θεώρηση του Διευθυντή για τις ικανότητες των υποψηφίων δεν δικαιολογείται από το περιεχόμενο των φακέλων. Ο Διευθυντής, αφού σημείωσε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε σε αρχαιότητα έναντι της αιτήτριας για 3 χρόνια και 8 μήνες, αναφέρθηκε στον επιτυχημένο τρόπο με τον οποίο άσκησε τα καθήκοντα της στο Σχεδιαστήριο του Τμήματος, τονίζοντας μάλιστα πως λόγω της μακράς της πείρας στον εξειδικευμένο αυτό τομέα, των γνώσεων και των αρετών και ικανοτήτων της, είχε τεθεί επί κεφαλής ομάδας που ασχολείτο με την ετοιμασία των κατασκευαστικών σχεδίων μεγάλων υδατικών έργων. Εκθειάζοντας στη συνέχεια την προαχθείσα δήλωσε ότι διακρινόταν για τις ηγετικές και οργανωτικές της ικανότητες, την πρωτοβουλία, υπευθυνότητα, συνεργασία και το ενδιαφέρον και την αγάπη για τη δουλειά της.

Όλες οι πιο πάνω ιδιότητες που είχε επικαλεστεί ο Διευθυντής περιέχονται στα σημεία εκείνα που εβαθμολογούνταν για σειρά ετών στις εκθέσεις. Κατά τα τελευταία έξι χρόνια, από το 1996 μέχρι το 2001, οι διάδικοι είχαν ακριβώς την ίδια βαθμολογία. Αξιολογήθηκαν και οι δύο με "Eξαίρετα" σε όλα τα στοιχεία, εκτός από το 1997 όταν η αιτήτρια βαθμολογήθηκε ως εξαίρετη σε όλα τα στοιχεία, ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στη "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" βαθμολογήθηκε με "Πολύ Ικανοποιητικά" και το 1996 όπου και πάλι το ενδιαφερόμενο μέρος αξιολογήθηκε με "Πολύ Ικανοποιητικά" στη "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" αλλά και στην "Απόδοση", ενώ η αιτήτρια κρίθηκε με "Πολύ Ικανοποιητικά" στο στοιχείο "Συνεργασία/Σχέσεις". Συνεπώς η κατά απομόνωση αναφορά του Διευθυντή στις πραγματικά σοβαρές ιδιότητες του ενδιαφερόμενου μέρους, από τη στιγμή που και η αιτήτρια ήταν τουλάχιστον το ίδιο εξαίρετη στα ίδια επαγγελματικά στοιχεία κρίσης, δεν συμβιβάζεται με την εικόνα της βαθμολογημένης αξίας. Ούτε η αναφορά στη φύση των καθηκόντων που εκτέλεσε το ενδιαφερόμενο μέρος ως επικεφαλής ομάδας που ασχολείτο με την προετοιμασία σχεδίων μεγάλων υδατικών έργων μπορούσε να αποτελέσει πειστικό λόγο για την προτίμησή της, αφού όπως έχει κατ' επανάληψη επισημανθεί στη νομολογία, η φύση των καθηκόντων που ανατίθεται σε υπάλληλο δεν αποτελεί νόμιμο κριτήριο για την πρόκρισή του έναντι συναδέλφου του, εκτός όπου προκύπτει ότι στον τελευταίο ανατέθηκαν, λόγω ανεπάρκειας, περιορισμένα καθήκοντα. Μέτρο κρίσης της αξίας των υποψηφίων είναι η επάρκεια και η αποτελεσματικότητα με την οποία ασκούν τα καθήκοντά τους και όχι η φύση ή το είδος της εργασίας που εκτελούν κατ' εντολή των ανωτέρων τους. Τέλος, όπως επισημάνθηκε και στη διαδικασία που αφορούσε την Υπόθ. αρ. 1201/2002, υποτιμήθηκε το Δίπλωμα Τεχνικού Μηχανικού του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου, προσόν απολύτως σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, το οποίο προσέδιδε στην αιτήτρια υπεροχή ως προς τα προσόντα, αφού η προαχθείσα διέθετε μόνο Απολυτήριο Γυμνασίου.

Η ΕΔΥ απέδωσε και στην παρούσα υπόθεση βαρύτητα σε πλημμελή σύσταση και επομένως η προσβαλλόμενη απόφασή της θα πρέπει να ακυρωθεί.

Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Η ΕΔΥ διατάσσεται όπως καταβάλει τα έξοδα της αιτήτριας.

Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

Δ.

/ΔΓ