ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 387/2000

16 Ιανουαρίου, 2004

Αναφορικά με τα Άρθρα 146, 28, 112, 113, 114, 133, 124, 152 και 158 του Συντάγματος.

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]

Κλαίλια Θεοδούλου

Αιτήτρια,

ν.

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ΄ης η αίτηση.

- - - - - - - -

Χ. Θεοδούλου, για την αιτήτρια

Ι. Νικολάου, για τους καθ΄ων η αίτηση

Ε/Μ Γ. Ερωτοκρίτου, προσωπικά

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια προσβάλλει με την προσφυγή αυτή την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με την οποία προάχθηκε στη θέση Εισαγγελέα της Δημοκρατίας στη Νομική Υπηρεσία, η Γεωργία Κωνσταντίνου - Ερωτοκρίτου (ΕΜ) με ισχύ από 15.2.94.

Το ιστορικό της υπόθεσης ξεκινά μια δεκαετία σχεδόν προηγουμένως, όταν το ΕΜ προάχθηκε στην επίδικη θέση με απόφαση της ΕΔΥ ημερομηνίας 3.2.94.

Η αιτήτρια καταχώρισε εναντίον της απόφασης αυτής την προσφυγή 365/94, η οποία συνεκδικάστηκε με τις προσφυγές 469/94 και 473/94. Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του ημερομηνίας 19.3.96 ακύρωσε την επίδικη προαγωγή. Έκρινε μετά από παραδοχή των καθ΄ων η αίτηση ότι η γενική εντύπωση της ΕΔΥ αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση δεν ήταν αιτιολογημένη.

Μετά από επανεξέταση πλήρωσης της θέσης, η ΕΔΥ αποφάσισε την προαγωγή του ΕΜ αναδρομικά από 15.2.94.

Η αιτήτρια καταχώρισε εναντίον της απόφασης αυτής την προσφυγή 1008/96, η οποία συνεκδικάστηκε με τις προσφυγές 856/96 και 1003/96. Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του ημερομηνίας 18.12.98 ακύρωσε την επίδικη προαγωγή. Έκρινε ότι η συγκρότηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ήταν αντίθετη με τις πρόνοιες του άρθρου 32 του Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90), καθώς και ότι υπήρξε πλημμελής προσέγγιση της ΕΔΥ στη δήλωση του προϊσταμένου αναφορικά με την αξία των υποψηφίων για τα έτη για τα οποία δεν είχαν έγκαιρα υποβληθεί οι υπηρεσιακές εκθέσεις.

Εναντίον της απόφασης αυτής η αιτήτρια καταχώρισε την ΑΕ 2776, την οποία απέσυρε. Η απόφαση όμως εφεσιβλήθηκε με την ΑΕ 2777, την οποία καταχώρισε η υποψήφια Ιωαννίδου και την ΑΕ 2778, την οποία καταχώρισε το ΕΜ.

Ακολούθως η ΕΔΥ προέβηκε σε επανεξέταση πλήρωσης της θέσης. Αποφάσισε την προαγωγή του ΕΜ αναδρομικά από 15.2.94. Η αιτήτρια προσέβαλε και την απόφαση αυτή με την προσφυγή 572/99. Η προσβαλλόμενη απόφαση όμως ανακλήθηκε. Ακολούθησε επανεξέταση σύμφωνα με την οποία προάχθηκε πάλι το ΕΜ. Την απόφαση αυτή είναι που προσβάλλει η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή.

Ενώ εκδικαζόταν η προσφυγή αυτή, εκδόθηκε την 2.10.02 η απόφαση της Ολομέλειας στις Α.Ε. 2777 και 2778. Έγινε αποδεκτή η κρίση του πρωτόδικου Δικαστή ότι η συγκρότηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ήταν παράνομη και συνεπώς απορρίφθηκε ο λόγος έφεσης του ΕΜ που αφορούσε τη νομιμότητα της συγκρότησης της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Η Ολομέλεια αποδέχτηκε το λόγο έφεσης της υποψήφιας Ιωαννίδου και το λόγο αντέφεσης της υποψήφιας Κουρσουμπά που αφορούσε το στάδιο από το οποίο θα έπρεπε να αρχίσει η επανεξέταση. Επεσήμανε ότι έπρεπε να αρχίσει από το στάδιο της Συμβουλευτικής Επιτροπής.

Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η διαδικασία ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής θα έπρεπε να αρχίσει εξ υπαρχής. Ανέφερε ότι θα έπρεπε νέα Συμβουλευτική Επιτροπή να ερευνήσει τα προσόντα των υποψηφίων και να υποβάλει στην ΕΔΥ νέα έκθεση. Έκανε ειδική αναφορά στο προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Είναι η θέση του ότι το τεκμήριο κατοχής του προσόντος αυτού από τους υποψηφίους, επειδή κατείχαν θέση που το σχέδιο υπηρεσίας της απαιτούσε το ίδιο επίπεδο γνώσης, δεν ισχύει στην περίπτωση που πρόκειται να πληρωθεί θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής όπως η επίδικη, αλλά μόνο όταν πρόκειται να πληρωθεί θέση προαγωγής.

Από τη μελέτη των πρακτικών της ΕΔΥ ημερομηνίας 3.2.99 προκύπτει ότι συστάθηκε νέα Συμβουλευτική Επιτροπή αποτελούμενη από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ως Πρόεδρο, το Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα και τρεις Γενικούς Διευθυντές Υπουργείων ως μέλη, σε συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση που εκδόθηκε στις συνεκδικασθείσες προσφυγές 856/96 κ.α.

Η διαδικασία επανεξέτασης άρχισε από το στάδιο της Συμβουλευτικής Επιτροπής, όπως κρίθηκε αργότερα και στην απόφαση της Ολομέλειας στις ΑΕ 2777 και 2778. Η Συμβουλευτική Επιτροπή προέβηκε σε έρευνα για να διαπιστώσει εάν οι υποψήφιοι κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα για την επίδικη θέση. Αναφέρθηκε ειδικά στην εξέταση της κατοχής της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Διαπίστωσε ότι και οι έξι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν αυτό αφού κατείχαν θέση που το σχέδιο υπηρεσίας της απαιτούσε το ίδιο επίπεδο γνώσης ή ήταν απόφοιτοι αγγλόφωνων πανεπιστημίων. Συνεπώς ο ισχυρισμός του δικηγόρου της αιτήτριας ότι δεν έγινε εξ υπαρχής έρευνα για το προσόν αυτό θα πρέπει να απορριφθεί. Το ίδιο και ο ισχυρισμός του ότι το τεκμήριο αυτό δεν ισχύει στην επίδικη θέση. Είναι σωστή η θέση του δικηγόρου των καθ΄ων η αίτηση ότι τόσο η αιτήτρια όσο και τα ΕΜ ήταν υποψήφιοι για προαγωγή. Έχει νομολογηθεί στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422, 428-429 ότι δεν απαιτείται νέα έρευνα για διαπίστωση κατοχής προσόντος, το οποίο προβλεπόταν από το σχέδιο υπηρεσίας προηγούμενης θέσης, την οποία κατείχε ο υποψήφιος για προαγωγή.

Ακολούθως ο δικηγόρος της αιτήτριας αναφέρθηκε στη σύσταση του Γενικού Εισαγγελέα. Πρόβαλε ότι δεν έπρεπε να ληφθεί υπόψη στη νέα διαδικασία αφού είχε γίνει στα πλαίσια ακυρωθείσας διαδικασίας και δε συμφωνεί με τα στοιχεία των φακέλων. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι είναι αντιφατική η στάση της ΕΔΥ να αγνοήσει μέρος της σύστασης και στη συνέχεια να την υιοθετήσει στο σύνολό της.

Στην ακυρωτική απόφαση που εκδόθηκε στις συνεκδικασθείσες προσφυγές 856/96 κ.α. κρίθηκε ότι η σύσταση στην οποία προέβηκε ο Γενικός Εισαγγελέας ήταν αιτιολογημένη και συνάδουσα με τα στοιχεία των φακέλων. Προκύπτει επομένως δεδικασμένο υπέρ της νομιμότητας της σύστασης, αφού δεν προσβλήθηκε ούτε στην κατ΄ έφεση διαδικασία που ακολούθησε και ο ισχυρισμός του δικηγόρου της αιτήτριας πρέπει να απορριφθεί.

Ούτε ο ισχυρισμός του ότι είναι αντιφατική η στάση της ΕΔΥ να αγνοήσει μέρος της σύστασης μπορεί να γίνει αποδεκτός. Κρίθηκε στην ακυρωτική απόφαση στις συνεκδικασθείσες προσφυγές 856/96 κ.α. ορθή η στάση της ΕΔΥ. Παραθέτω το πιο κάτω απόσπασμα:

«. . . Η ΕΔΥ υιοθέτησε τη σύσταση του Γενικού Εισαγγελέα αλλά, και πολύ ορθά, σύμφωνα με τη νομολογία μας, αγνόησε την αναφορά του στα ειδικά καθήκοντα που ανατέθηκαν στις υποψήφιες κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους, και τα οποία, ανάλογα με τη φύση τους, προσέδιδαν στις υποψήφιες και την ανάλογη ευκαιρία για απόδειξη της αξίας τους. Η ΕΔΥ σημείωσε πως η αξία των δημόσιων λειτουργών δεν μπορεί να μειώνεται λόγω της ιδιαίτερης φύσης των καθηκόντων που αναθέτει σ΄αυτούς η υπηρεσία».

Περαιτέρω ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η αιτιολογία της κρίσης της ΕΔΥ αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση δεν είναι αιτιολογημένη, κατά παράβαση δεδικασμένου.

Κατά την επανεξέταση, η οποία ακολούθησε την ακυρωτική απόφαση που εκδόθηκε στις συνεκδικασθείσες προσφυγές 365/94 κ.α., η ΕΔΥ κατέγραψε την αιτιολογία της αναφορικά με την κρίση της για την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση που έγινε στην πρώτη διαδικασία με τη βοήθεια σημειώσεων που κρατούσε το κάθε μέλος της σχετικά με την προσωπική του αξιολόγηση. Στην ακυρωτική απόφαση που εκδόθηκε στις συνεκδικασθείσες προσφυγές 856/96 κ.α. αναφέρθηκε ότι η ΕΔΥ κατέγραψε την αιτιολογία της αναφορικά με την κρίση της αυτή και ότι η χρησιμοποίηση σημειώσεων που κρατούσαν τα μέλη κρίθηκε νόμιμη από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Χαράλαμπου Κολοκοτρώνη, ΑΕ 2508 και 2509, ημερομηνίας 15.6.98. Έτσι, και ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί.

Προβλήθηκε ακόμα ο ισχυρισμός ότι η αιτήτρια υπερείχε του ΕΜ σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα, άνκαι δεν αναπτύχθηκε περαιτέρω.

Τέτοια υπεροχή δεν προκύπτει. Η ΕΔΥ έλαβε υπόψη ότι το ΕΜ βρισκόταν περίπου στο ίδιο επίπεδο σε αξία με την αιτήτρια, υπερείχε της αιτήτριας στην ενώπιον της προφορική εξέταση και επιπλέον είχε υπέρ της τη σύσταση του Γενικού Εισαγγελέα. Αναφέρθηκε στην υπεροχή της αιτήτριας σε αρχαιότητα, έκρινε όμως ότι ήταν οριακή και συνεπώς είχε περιορισμένη σημασία αφού αναγόταν στην ημερομηνία γέννησης. Αναφέρθηκε και στο μεταπτυχιακό δίπλωμα της αιτήτριας, στο οποίο απέδωσε την ανάλογη βαρύτητα, αφού δεν απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας.

Εν όψει της απόρριψης όλων των ισχυρισμών που πρόβαλε ο δικηγόρος της αιτήτριας η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας.

 

Π. Αρτέμης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/Χ.Π.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο