|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 836/99
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Τ. ΗΛΙΑΔΗ, Δ.
ΜΕΤΑΞΥ
:Ιωάννη Παπαστυλιανού, από τη Λευκωσία,
(Θερμοπυλών 39, Ακρόπολη,
Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α΄),
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ'ων η αίτηση
----------------------------
3 Αυγούστου 2001
Για τον Αιτητή: κ. Α. Κωνσταντίνου.
Για τους Καθ'ων η αίτηση: κ. Α. Παπασάββας.
Για το Ενδιαφερόμενο Μέρος: κα Α. Ευσταθίου.
-------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Ιωάννης Παπαστυλιανού (που πιο κάτω θα αποκαλείται ως ο αιτητής) με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει την εγκυρότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (που πιο κάτω θα αποκαλείται ως οι καθ'ων η αίτηση) να προαγάγει το Δημήτρη Δρουσιώτη (που πιο κάτω θα αποκαλείται ως το ενδιαφερόμενο μέρος) στη θέση του Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Πόρων στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών.
(α) Τα γεγονότα
Οι καθ'ων η αίτηση επιλήφθηκαν του θέματος πλήρωσης της θέσης του Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών στις 21/1/99. Αφού μελέτησαν τον κατάλογο των υποψηφίων έκριναν ότι προάξιμοι ήταν πέντε υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Στη σχετική συνεδρία της 21/1/99 προσήλθε ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών ο οποίος ανέφερε τα εξής:
"Μελέτησα τα στοιχεία των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων. Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψήφιους, πήρα όμως και πληροφορίες από τους άμεσα προϊσταμένους τους. Ολοι οι υποψήφιοι πληρούν τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας σε όλα ανεξαίρετα τα σημεία. Οι υποψήφιοι έχουν πολύ καλή ερευνητική εργασία και επιστημονικές δημοσιεύσεις όπως απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας. Το πλεονέκτημα που προβλέπεται στην παράγραφο (1) του Σχεδίου Υπηρεσίας το διαθέτουν μόνο οι Δρουσιώτης Δημήτριος, Παπαστυλιανού Ιωάννης και Ιωσηφίδης Κωνσταντίνος. Με βάση τα πιο πάνω και αφού έλαβα υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, αξία, προσόντα, αρχαιότητα, τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι' αυτή, συστήνω για προαγωγή το Δρουσιώτη Δημήτριο, τον οποίο θεωρώ ως τον πιο κατάλληλο."
Αιτιολογώντας την επιλογή και σύσταση του ενδιαφερόμενου μέρους ο Διευθυντής είπε τα ακόλουθα:
"Ο Δρουσιώτης είναι ειδικός σε θέματα κτηνοτροφικών φυτών και είναι τοποθετημένος στον Κλάδο Γεωργίας. Ασχολείται με (α) την εξεύρεση ή και αξιολόγηση νέων ειδών και ποικιλιών στα σιτηρά και ψυχανθή τόσο για χορτονομή όσο και για σποροπαραγωγή, (β) την καταπολέμηση ζιζανίων με προ και μεταφυτρωτικά ζιζανιοκτόνα στα κτηνοτροφικά ψυχανθή, (γ) την αξιολόγηση ντόπιου και εισαγόμενου γενετικού υλικού λεπτοσπέρμων φυτών για χλοοτάπητες, και (δ) συμμετοχή στο ερευνητικό πρόγραμμα για τα αρωματικά φυτά. Ο Δρουσιώτης διακρίνεται για τις οργανωτικές, διοικητικές και εποπτικές ικανότητές του. Εχω διαπιστώσει ότι όταν ο Δρουσιώτης αναπληρούσε τον απουσιάζοντα υπεύθυνο του Κλάδου είχε πολύ αποτελεσματικό συντονισμό, οργάνωση και διοίκηση της υπηρεσίας σε σύγκριση με τους άλλους συνυποψηφίους του, στους οποίους ανατέθησαν τα ίδια καθήκοντα με όχι όμως τα ίδια αποτελέσματα. Επίσης, βοηθούσε τον υπεύθυνο
Οσον αφορά τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, ο Δρουσιώτης βρίσκεται περίπου στο ίδιο επίπεδο σε αξία με τους Δελλά, Παπαστυλιανού και Ιωσηφίδη. Υπερέχει δε του Ιωσηφίδη σε αρχαιότητα με βάση την παρούσα τους θέση και των Δελλά και Παπαστυλιανού με βάση την ημερομηνία διορισμού στην προηγούμενή τους θέση. Δεν παραβλέπω το γεγονός ότι ο Δρουσιώτης υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του Ιορδάνου, ο οποίος όμως υστερεί έναντι του Δρουσιώτη σε αξία και, επιπλέον, (ο Ιορδάνου) δεν διαθέτει το πλεονέκτημα. Από την ομάδα των υποψηφίων ο συστηνόμενος υπερτερεί σε δυναμισμό και θετικότητα."
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή οι καθ'ων η αίτηση, αφού προχώρησαν στην αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, κατέληξαν στην επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους. Στη σχετική αιτιολογία των καθ'ων η αίτηση αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Επιλέγοντας το Δρουσιώτη, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτός, όπως αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, βρίσκεται περίπου στο ίδιο επίπεδο ή/και υπερέχει σε αξία, δεν υστερεί σε προσόντα, διαθέτει το πλεονέκτημα και επιπλέον, έχει την υπέρ του σύσταση του Διευθυντή, η οποία προσθέτει στο στοιχείο της αξίας. Σ' ό,τι αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι ο Δρουσιώτης έπεται σε αρχαιότητα του υποψήφιου Ιορδάνου Νίκου, όμως έκρινε ότι, σε μια συνεκτίμηση όλων των ενώπιόν της στοιχείων,
(β) Οι λόγοι της προσφυγής
Οι λόγοι που προβάλλει ο αιτητής εστιάζονται γύρω από την εγκυρότητα της σύστασης του Διευθυντή. Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής και το άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (αρ. 1/90) απαιτεί την αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή. Για τη φύση και προεκτάσεις της σύστασης του Διευθυντή θα ήθελα να επαναλάβω τι έχω αναφέρει στην προσφυγή Ζαμπυρίνη ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή 48/99 της 25/8/2000):
"Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής και το άρθρο 35(4) του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1990 (αρ. 1/90) απαιτεί την αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή. Το άρθρο 35(4) έχει αναβαθμίσει τη σημασία της σύστασης του Διευθυντή αφού σε σχέση με το προηγούμενο άρθρο 44(3) του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (αρ. 33/67), απαιτεί όπως η σύσταση πρέπει να είναι αιτιολογημένη. Η σύσταση σκοπεύει στην όσο το δυνατό καλύτερη διασφάλιση της διαδικασίας της επιλογής από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αφού ο Διευθυντής βρίσκεται σε καλύτερη θέση από οποιοδήποτε άλλο να καθορίσει από τη μια τα προσόντα που απαιτούνται για μια θέση και από την άλλη ποιοί από τους υποψήφιους έχουν τα απαραίτητα εφόδια για την πλήρωση της θέσης. Όμως μια απλή παραπομπή από το Διευθυντή στη σύσταση του στα νομοθετημένα κριτήρια (αξία, προσόντα και αρχαιότητα) δεν είναι από μόνη της αρκετή για να ικανοποιήσει την ανάγκη των προνοιών του άρθρου 35(4). (Ίδε Λοϊζίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (Αίτηση 1094/90 της 21.12.92), Θεοκλήτου ν. Δημοκρατίας (Αίτηση 831/92 της 29.10.93), Λεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 1579 της 29.5.98) και Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (Αίτηση 650/98 της 11.11.99)."
Προς υποστήριξη του ισχυρισμού του ότι η επίδικη απόφαση είναι άκυρη, ο αιτητής τονίζει ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει γιατί (α) υπερτονίζει τα καθήκοντα και την εργασία που ασκούσε το ενδιαφερόμενο μέρος και (β) δίνει ουσιώδη σημασία στα κριτήρια του "ζήλου", της "αφοσίωσης", του "δυναμισμού" και της "θετικότητας".
Από τις υπηρεσιακές εκθέσεις που έχουν κατατεθεί για το κριτήριο "ζήλος" (υπ' αρ. 3 στοιχείο στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις) παρουσιάζεται η εξής εικόνα: Στα τελευταία 4 χρόνια (1994-1997) και οι δύο διάδικοι βαθμολογήθηκαν με την ίδια ακριβώς βαθμολογία ("εξαίρετα"). Στα προηγούμενα 2 χρόνια (1993 και 1994) ο αιτητής είχε καλύτερη βαθμολογία ("εξαίρετα") σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος ("Πολύ ικανοποιητικά").
Για τις ιδιότητες του "δυναμισμού" και της "θετικότητας" που υπάγονται στο κριτήριο της Απόδοσης, φαίνεται από τις υπηρεσιακές εκθέσεις ότι ενώ τα τελευταία δύο χρόνια (1996 και 1997) οι διάδικοι είχαν την ίδια βαθμολογία ("Εξαίρετα"), για τα προηγούμενα χρόνια (1990, 1991, 1992, 1993, 1994 και 1995) ο αιτητής υπερείχε αφού εβαθμολογείτο με "Εξαίρετα" ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος με "Πολύ ικανοποιητικά". Και όμως παρά την πιο πάνω εικόνα στα πιο πάνω θέματα ο Διευθυντής δήλωσε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερούσε του αιτητή.
Ο Διευθυντής τόνισε αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος ότι "εργάζεται με ζήλο και αφοσίωση στο ερευνητικό του έργο". Ομως όπως πολύ ορθά υποδεικνύεται από τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή, το στοιχείο της "αφοσίωσης" καλύπτεται στο υπ' αρ. 4 στοιχείο των Υπηρεσιακών Εκθέσεων. Για το στοιχείο αυτό φαίνεται ότι οι δύο διάδικοι είχαν την ίδια βαθμολογία για τα χρόνια 1990, 1991, 1995, 1996 και 1997, ενώ για τα χρόνια 1992, 1993 και 1994 ο αιτητής υπερείχε.
Ο υπερτονισμός των πιο πάνω ιδιοτήτων πάνω στις οποίες βασίστηκε η σύσταση του Διευθυντή για να υποστηρίξει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει του αιτητή, συνιστά μια λανθασμένη προσέγγιση. Και τούτο γιατί δεν μπορεί ο Διευθυντής να υπερτονίζει τις πιο πάνω ιδιότητες προς όφελος του ενδιαφερόμενου μέρους, ενώ οι ετήσιες εκθέσεις φανερώνουν μια πλήρη
ισότητα. Η αντιφατική αυτή προσέγγιση δεν μπορεί παρά να πλήξει την εγκυρότητα της σύστασης.Από την άλλη δεν μπορεί να παραγνωρισθεί ότι οι αναφορές προς όφελος του ενδιαφερόμενου μέρους πάνω σε συγκεκριμένα κριτήρια δεν συνοδεύονται με συγκριτική αναφορά στους άλλους υποψηφίους. Η πιο πάνω προσέγγιση επέσυρε τα επικριτικά σχόλια του Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη στην υπόθεση Χ" Ναθαναήλ και άλλοι ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Προσφυγή 653/94 και 659/94 της 12/7/95, όπου τόνισε ότι,
"Κρίνω βάσιμα τα παράπονα αναφορικά με το περιεχόμενο της σύστασης ..... Πρώτα από όλα δεν είναι συγκριτική αυτή η αναφορά. Αναφέρεται σε ικανότητα που "απέδειξε" το ενδιαφερόμενο μέρος χωρίς να αποκαλύπτεται αν δεν "απέδειξαν" και οι άλλοι υποψήφιοι τις ίδιες ικανότητες."
Στην παρούσα περίπτωση ο Διευθυντής στη σύσταση του αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στα καθήκοντα που ανατέθηκαν στο ενδιαφερόμενο μέρος. Οπως έχει τονισθεί, η αναφορά στη φύση των καθηκόντων που ανατίθενται σε ένα υπάλληλο, δεν αποτελεί νόμιμο κριτήριο για την πρόκριση υπαλλήλου έναντι συναδέλφου του, εκτός αν προκύπτει ότι στον τελευταίο ανατέθηκαν περιορισμένα καθήκοντα λόγω ανεπάρκειας. (Ιδε Ανδρέας Κούλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 2384 της 22/12/99).
Από τα πιο πάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει αφού βασίζεται σε κριτήρια (τα οποία έχουν αποτελέσει ήδη το αντικείμενο βαθμολογίας) και σε στοιχεία υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους (που συγκρούονται με το περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων).
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα σε βάρος των καθ'ων η αίτηση.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.