|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 1333/99
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Κυριάκου Πλατρίτη από την Αμμόχωστο
Ομήρου 14, Διαμ. 9, Πύλα, Λάρνακα
Αιτήτριας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
_____________
10 Νοεμβρίου
, 2000Για την αιτήτρια : κ. Α. Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κ. Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος
της Δημοκρατίας, για Γεν.Εισαγγελέα
της Δημοκρατίας.
_____________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής, που είναι Κλινικός Ψυχολόγος στις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, τέθηκε από τις 2.6.1999 σε διαθεσιμότητα, λόγω πειθαρχικής έρευνας εναντίον του που κινήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90. Η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής "η Επιτροπή"), ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις 11.10.99.
Στη συνεδρία της ημερ. 13.10.1999, η Επιτροπή αποφάσισε ξανά όπως για λόγους δημοσίου συμφέροντος ο αιτητής τεθεί σε διαθεσιμότητα αναδρομικά από 2.6.1999, μέχρι την ολοκλήρωση της εναντίον του υπόθεσης.
Η απόφαση αυτή προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή. Ο αιτητής προβάλλει το επιχείρημα ότι δεν μπορούσε να δοθεί αναδρομική ισχύ στη διαθεσιμότητά του μετά από επανεξέταση. Ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά παραβίαση του δεδικασμένου ή και έμμεση ανατροπή της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Είναι η θέση του αιτητή ότι αναδρομική ισχύς διαθεσιμότητας είναι αδιανόητη, γιατί αυτή αποφασίζεται μόνο για αποτροπή οποιουδήποτε επηρεασμού από τον υπάλληλο στο μέλλον. ΄Ηταν το καθήκον της Επιτροπής, συνεχίζει ο αιτητής, όπως συμμορφούμενη προς την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου τον αποκαταστήσει και κρίνει στη συνέχεια αν έπρεπε να διαταχθεί νέα διαθεσιμότητά του η οποία να άρχιζε από την ημερομηνία της νέας απόφασης.
Η απόφαση στην υπόθεση Πλατρίτης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 862/99, ημερ. 11.10.1999, ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής ημερ. 2.6.1999, με την οποία ο αιτητής τέθηκε σε διαθεσιμότητα, γιατί κρίθηκε ότι η Επιτροπή όφειλε να αιτιολογήσει ειδικά την απόφασή της εξειδικεύοντας τους λόγους δημοσίου συμφέροντος που οδήγησαν στη λήψη της. Κρίθηκε περαιτέρω ότι δεν εξειδικεύτηκε επαρκώς το επικαλούμενο δημόσιο συμφέρον, ώστε τούτο να προσδιορίζεται κατά τρόπο που να αποκαλύπτει το συλλογισμό της Επιτροπής και να καθιστά έτσι εφικτό το δικαστικό έλεγχο.
Κάθε παράβαση των κανόνων της διαδικασίας, δηλαδή κάθε παράλειψη επιβαλλόμενης ενέργειας δεν συνιστά λόγο ακύρωσης. Λόγο ακύρωσης συνιστά μόνο η παράλειψη των ενεργειών που χαρακτηρίζονται ως ουσιώδεις. Η κρίση για το χαρακτήρα του τύπου ως ουσιώδους ανήκει στο δικαστήριο (Ε. Σπηλιωτόπουλου, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, έκτη έκδοση, 1993, παραγρ. 500).
Ο λόγος για τον οποίο ακυρώθηκε η διαθεσιμότητα του αιτητή στην υπόθεση αρ. 862/99 είναι η παράβαση ουσιώδους τύπου. Το ερώτημα που χρήζει απάντησης είναι κατά πόσο η έκδοση πράξης με αναδρομική ισχύ, ύστερα από ακύρωση για τυπικούς λόγους, παραβιάζει ή όχι το δεδικασμένο.
Το ερώτημα απαντάται στις σελ. 53 και 54 της μελέτης της Δήμητρας Κοντόγιωργα-Θεοχαροπούλου, Αι Συνέπειαι της Ακυρώσεως Διοικητικής Πράξεως έναντι της Διοικήσεως. Πράξη στην οποία προσδίδεται αναδρομική ισχύς ύστερα από ακύρωση για τυπικούς λόγους δεν παραβιάζει το δεδικασμένο, δεδομένου ότι το κριθέν ζήτημα είναι η τυπική πλημμέλεια της ακυρωθείσας πράξης και όχι η κατά το χρόνο ισχύς της.
Μάλιστα, αν η επανεξέταση ύστερα από την ακυρωθείσα για τυπικούς λόγους πράξη, ήταν υποχρεωτική για τη διοίκηση, η νέα ταυτόσημη πράξη που εκδόθηκε σε αντικατάσταση της ακυρωθείσας, ισχύει οπωσδήποτε αναδρομικά από της έκδοσης της ακυρωθείσας πράξης.
Αν πάλι, συνεχίζει η ίδια συγγραφέας, η ακυρωθείσα πράξη δεν ήταν υποχρεωτική για τη διοίκηση και ακυρώθηκε για τυπικούς λόγους, ήτοι για αναρμοδιότητα ή παράβαση ουσιώδους τύπου - όπως στην παρούσα υπόθεση - η διοίκηση δεν κωλύεται να προσδόσει στη δεύτερη πράξη αναδρομική ισχύ, δηλαδή να ορίσει την ισχύ της, από του χρόνου έκδοσης της ακυρωθείσας πράξης, αρκεί η δεύτερη πράξη να εκδόθηκε μέσα σε εύλογο χρόνο από την έκδοση της ακυρωτικής απόφασης και επί τη βάσει του αυτού απαράλλακτα πραγματικού και νομικού καθεστώτος, όπως και η ακυρωθείσα (Βλέπε επίσης ΣτΕ 2164/68 (Ολ.), 2165/68 (Ολ.)
).Στην παρούσα υπόθεση η προσβαλλόμενη πράξη της Επιτροπής εκδόθηκε ελάχιστες μόνο μέρες από την έκδοση της ακυρωτικής απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου και με βάση το ίδιο πραγματικό και νομικό καθεστώς.
Εν όψει των ανωτέρω είναι φανερό ότι οι λόγοι που προβάλλονται στην παρούσα προσφυγή δεν ευσταθούν και γι΄ αυτό η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί, με έξοδα εναντίον του αιτητή τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στις £350.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ