ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ

Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος

Xρυσόστομου Χ΄Χριστοδούλου, από τη Λεμεσό

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

------------------------

Για τον αιτητή: κ.Α.Σ.Αγγελίδης

Για την καθ΄ης η αίτηση: κ.Α.Παπασάββας - Εισαγγελέας της Δημοκρατίας.

-----------------------

Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχαν από 14.11.96 τη θέση Τελώνη. Είναι η αμέσως προηγούμενη αυτής του Ανώτερου Τελωνειακού Λειτουργού, που καθορίζεται στα σχέδια υπηρεσίας ως θέση προαγωγής. Η πλήρωση της, επομένως διέπεται από το άρθρο 35 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90. Μετά τη σχετική πρόταση του Υπουργού Οικονομικών η ΕΔΥ άρχισε τη διαδικασία πλήρωσης της. Συνήλθε γι΄αυτό το σκοπό στις 7.4.99. Προηγουμένως, στις 31.3.99, απέστειλε στον διευθυντή τελωνείων επιστολή, με την οποία τον καλούσε να παραστεί στη συνεδρία για να προβεί στις συστάσεις του, όπως προβλέπεται στο εδαφ.4 του άρθρου 35 του Νόμου. Στην επιστολή αυτή υπήρχε κατάλογος των κενών θέσεων, τις οποίες η Επιτροπή προτίθετο να πληρώσει, με επισυνημμένο κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή, καθώς και αντίγραφα των σχεδίων υπηρεσίας των θέσεων.

Η πιο πάνω επιστολή κατατέθηκε ενώπιον μου, τεκμ.3. Από το περιεχόμενο της αρχίζει και η επιχειρηματολογία του δικηγόρου του αιτητή, που στοχεύει να δείξει πως η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί. Εισηγείται, σχετικά μ΄αυτή την επιστολή, πως η ΕΔΥ είχε ήδη προαποφασίσει ποίοι ήσαν οι προσοντούχοι για προαγωγή, ενώ το άρθρο 35 του Ν.1/90 προβλέπει πως υποψήφιοι για θέση προαγωγής είναι όσοι υπηρετούν στην αμέσως κατώτερη τάξη ή θέση, και κατέχουν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας για τη θέση. Ισχυρίστηκε επίσης πως ο κατάλογος, που αναφέρεται στην επιστολή, δεν είναι ενώπιον του Δικαστηρίου. Και επειδή δεν γίνεται καμιά μνεία για τον αιτητή στο πρακτικό της διαδικασίας, που οδήγησε στην προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους, διατείνεται πως πιθανό ο αιτητής να μη βρισκόταν στον κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή, μολονότι είναι προσοντούχος.

Η πιο πάνω εισήγηση είναι ολωσδιόλου αντίθετη με τα γεγονότα που εκθέτει ο ίδιος ο αιτητής στην αίτηση ακυρώσεως, όπου είναι διάχυτη η θέση του πως η ΕΔΥ απέτυχε στο έργο της να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο, που διατείνεται πως είναι ο ίδιος, αφού υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους σε προσόντα, πείρα, αξία και αρχαιότητα, στοιχεία μεταξύ άλλων προτερημάτων στα οποία υπερτερεί, και καταγράφονται στα γεγονότα της αιτήσεως ακυρώσεως, και που, κατά την εισήγηση του, η Ε.Δ.Υ. δεν αξιολόγησε ορθά.

Η διοίκηση, θεωρείται πως ακολουθεί τη νόμιμη διαδικασία, εκτός αν αποδεικτεί διαφορετικά. Να σημειώσω όμως πως, από τη σύσταση του διευθυντή διαφαίνεται στοιχείο το οποίο αφορά τον ίδιο τον αιτητή. Σε κάποιο σημείο της λέγει ο διευθυντής πως το ενδιαφερόμενο μέρος, μαζί με κάποιο άλλο, υπερέχει έναντι όλων των υπολοίπων σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις υπηρεσιακές εκθέσεις με έμφαση στα τελευταία χρόνια, αφού για το έτος 1998 έχει την καλύτερη, και για όλα τα προγενέστερα χρόνια (1993-97) έχει ακριβώς την ίδια βαθμολογία με τους υπόλοιπους υποψήφιους. Ειδική αναφορά στο έτος 1998 αγγίζει την περίπτωση του αιτητή, κάτι που σχολιάζει και ο δικηγόρος του, γιατί το έτος αυτό η αξιολόγηση του ενδιαφερόμενου μέρους υπερέχει οριακά έναντι αυτής του αιτητή. Συγκεκριμένα, στο θέμα «πρωτοβουλία» ο αιτητής βαθμολογείται εξαίρετος ενώ το ενδιαφ.μέρος πολύ ικανοποιητικά. Στα υπόλοιπα θέματα αξιολογούνται και οι δυο εξαίρετοι. Ισοβαθμούν επίσης ως εξαίρετοι για όλα τα έτη, από το 1994 μέχρι 1998.

Μ΄αυτή την εικόνα στις ετήσιες εκθέσεις, η σύσταση του διευθυντή, εκτός από το ξεχωριστό στοιχείο που της προσδίδει ο ίδιος ο Νόμος, έκλεινε ουσιαστικά την πλάστιγγα προς την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους. Γι΄αυτό και ο δικηγόρος του αιτητή προσπαθεί να την πλήξει, λέγοντας πως είναι αναιτιολόγητη, γιατί αποτελεί απλή ανάπλαση της αξιολόγησης των ετήσιων εκθέσεων και πως ταυτόχρονα καταδεικνύει την προσπάθεια του διευθυντή να εξυψώσει το ενδιαφερόμενο μέρος, μειώνοντας τον αιτητή, με αβάσιμα και αόριστα κοσμητικά επίθετα ως προς την αξία του ενδιαφερόμενου μέρους. Ο δικηγόρος κάνει ειδική αναφορά στη νομολογία, πάνω στο ζήτημα αυτό, από την οποία και δανείστηκε τις φράσεις που χρησιμοποιεί στη γραπτή του αγόρευση.

Από την πληθώρα των αποφάσεων πάνω στο ζήτημα θα αναφερθώ μόνο στην Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (1994) 3 Α.Α.Δ. σελ.387, όπου αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο το Αναθεωρητικό Δικαστήριο ερμηνεύει και εφαρμόζει τη σχετική διάταξη του Νόμου, [άρθρο 35(4)], αναφορικά με την αιτιολογημένη σύσταση του προϊσταμένου τμήματος. Θα επαναφέρω εδώ μόνο τις τελευταίες γραμμές, σελ.399:

Κρίνω λοιπόν πως η σύσταση περιέχει και άλλα στοιχεία, που συναποτελούν την αιτιολογία της για προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους, και που, κατά την άποψη μου, συνάδει με τη νομολογία μας.

Η ΕΔΥ επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος αφού μελέτησε τα στοιχεία των φακέλων και έλαβε βεβαίως υπόψη και τη σύσταση του διευθυντή. ΄Εχω τη γνώμη πως λειτούργησε μέσα στα πλαίσια του νόμου. Δε διακρίνω τίποτε μεμπτό στη διαδικασία ή στο ουσιαστικό μέρος της απόφασης.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Χρ. Αρτεμίδης, Δ.

/ΜΑΑ