|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.1484/99
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Aγνής Παπαευσταθίου
αιτήτρια
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
1. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
2. Υπουργ.Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουριρσμού
καθ΄ων η αίτηση
------------------------
12.10.2000
Για την αιτήτρια: κ.Α.Σ.Αγγελίδης
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ.Αντ.Βασιλειάδης - Ανώτερος δικηγόρος της Δ/τιας
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια κατέχει τη θέση Λειτουργού Οικοτεχνίας - Χειροτεχνίας, κλίμακα Α8-Α10. Με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο, 66(ΙΙ)/97, δημιουργήθηκε μια νέα θέση, Λειτουργού Οικοτεχνίας-Χειροτεχνίας Α (κλίμακα Α11). Δεν υποβλήθηκε πρόταση από την αρμόδια αρχή προς την ΕΔΥ για την πλήρωση της, γιατί το Υπουργικό Συμβούλιο δεν είχε καταρτίσει σχέδια υπηρεσίας γι΄αυτή. Η αιτήτρια απαίτησε, με επιστολή της ημερ. 1.6.99, από την ΕΔΥ να πληρώσει αμέσως τη θέση. Εισηγείται δε, πως κατά το χρόνο δημιουργίας της θέσης ήταν η μόνη προσοντούχος υποψήφια. ΄Ετσι διεκδίκησε ουσιαστικά τον άμεσο διορισμό της σ΄αυτή.
Η ΕΔΥ απάντησε στην προσφεύγουσα πως το αίτημα της δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί, γιατί δεν υπήρχε σχέδιο υπηρεσίας για τη νέα θέση, που δημιουργήθηκε με τον πιο πάνω Νόμο. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας υποστηρίζει τη θέση της ΕΔΥ, με την εισήγηση πως είναι νομικά ορθή. Υπέβαλε πως δεν μπορεί να γίνει διορισμός ή προαγωγή σε δημόσια θέση, αν δεν υπάρχει σχέδιο υπηρεσίας γι΄αυτή. Τούτο αναφέρεται ρητά στο άρθρο 31(γ) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90, που λέει:
«Κανένας δεν διορίζεται στη δημόσια υπηρεσία, εκτός αν
(α) ................
(β) ................
(γ) κατέχει τα προσόντα που καθορίζονται στο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση στην οποία πρόκειται να γίνει ο διορισμός»
Είναι, κατά την άποψη μου, ορθή η νομική προσέγγιση του δικηγόρου της Δημοκρατίας. Ο Ν.66(11)/97 δημιούργησε μια νέα θέση, για την οποία όλοι οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας μπορεί να είναι υποψήφιοι, εφόσον θα πληρούν τα προσόντα που θα απαιτούνται από τα σχέδια υπηρεσίας, και όχι μόνο ενδεχομένως η αιτήτρια. Είναι
δε γι΄αυτό το λόγο που, εν πάση περιπτώσει, στερείται εννόμου συμφέροντος να εγείρει την παρούσα προσφυγή. Στα σχέδια υπηρεσίας θα καθοριστεί αν η θέση είναι πρώτου διορισμού ή πρώτου διορισμού και προαγωγής ή προαγωγής, όπως προβλέπεται στα άρθρα 27 και 28 του Ν.1/90.΄Εχω τη γνώμη, επομένως, πως η διοίκηση δεν είναι υπόλογος εκτελεστής παράλειψης. Συμμορφώθηκε με το νόμο. Η υπόθεση 692/97 Καζέπη κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, 23.12.98, στην οποία με παρέπεμψε ο δικηγόρος της αιτήτριας για να υποστηρίξει την εισήγηση του, όχι μόνο δεν την προωθεί, αλλά αντίθετα συνάδει με τη θέση που πρόβαλε ο δικηγόρος της Δημοκρατίας, και που εγώ υιοθετώ.
Στην πιο πάνω υπόθεση ο δικαστής Κωνσταντινίδης έκρινε πως υπήρχε παράλειψη της διοίκησης να εφαρμόσει τον περί Προϋπολογισμού (Τροποποιητικό) Νόμο του 1996, (Ν.8(ΙΙ)/96), γιατί ο Νόμος αυτός δεν είχε δημιουργήσει νέες θέσεις, αλλά απλώς ο τίτλος και οι κλίμακες των ήδη υφιστάμενων αντικαταστάθηκαν. Επομένως, δεν χρειάζονταν νέα σχέδια υπηρεσίας για να εφαρμοστούν οι πρόνοιες του Νόμου, ο οποίος επέφερε κατ΄ευθείαν την αντικατάσταση και τη διαφοροποίηση ως προς τους όρους μισθοδοσίας σ΄αυτούς που αφορούσε.
Επαναφέρω αμέσως πιο κάτω τη σχετική καταληκτική παράγραφο της απόφασης:
«Είναι ορθή η εισήγηση των αιτητών πως δεν δημιουργήθηκαν νέες θέσεις με το Ν.8(ΙΙ)/96. Η αντίθεση των καθ΄ων η αίτηση δεν μπορεί να εναρμονιστεί προς τις ρητές πρόνοιές του. Είναι ο τίτλος και οι κλίμακες των ήδη υφιστάμενων θέσεων που αντικαταστάθηκαν. Ούτε δικαιολογείται η αντίληψη πως χρειάζονταν νέα σχέδια υπηρεσίας για να μπορούν να εφαρμοστούν οι πρόνοιες του Νόμου. Ο Νόμος επέφερε κατ΄ευθείαν και χωρίς τέτοιο ή οποιοδήποτε όρο την αντικατάσταση και τη διαφοροποίηση ως προς τους όρους μισθοδοσίας. Με την έναρξη της ισχύος του προέκυψε καθήκον απόδοσης των δικαιωμάτων που θεσμοθετήθηκαν και η στάση της διοίκησης συνιστά πράγματι παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας. Το άρθρο 27 του Ν.1/90 δεν μπορεί να συνδεθεί με το ζήτημα που εξετάζουμε. Προβλέπει πως τα γενικά καθήκοντα και οι ευθύνες κάποιας
θέσης όπως και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή της, καθορίζονται στα σχέδια υπηρεσίας. Δεν τίθεται εδώ τέτοιο ζήτημα ως προς τους αιτητές. Κατείχαν ήδη τις θέσεις για τις οποίες ίσχυαν συγκεκριμένα σχέδια υπηρεσίας και ο Νόμος επέφερε την αλλαγή με δοσμένη και ανεπηρέαστη αυτή την κατάσταση πραγμάτων. Η θέση των καθ΄ων η αίτηση, που καθόρισε τη στάση τους, πως δεν ήταν δυνατή η εφαρμογή του Νόμου χωρίς νέα σχέδια υπηρεσίας, δεν έχει τεκμηριωθεί.»Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ