ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Μαρίας Μαυρομούστακου,

Αιτήτριας

και

Συμβουλίου Εγγραφής Επιστημόνων

Τροφίμων, Τεχνολόγων Τροφίμων και

Διαιτολόγων,

_________________

Μεταξύ:

Μιλτιάδη Μαυρομούστακου,

Αιτητή

και

Συμβουλίου Εγγραφής Επιστημόνων

Τροφίμων, Τεχνολόγων Τροφίμων και

Διαιτολόγων,

Καθ΄ ου η αίτηση.

__________________

Για τους αιτητές: Α. Σ. Αγγελίδης.

Για το καθ΄ ου η αίτηση Συμβούλιο: Τ. Παπαδόπουλος.

__________________

Στις 14.2.97 οι αιτητές υπέβαλαν αιτήσεις για την εγγραφή τους στον Ειδικό Κατάλογο Διαιτολόγων εξ Επαγγέλματος στο Συμβούλιο Εγγραφής Επιστημόνων Τροφίμων, Τεχνολόγων Τροφίμων και Διαιτολόγων.

Το Συμβούλιο των καθ΄ ων η αίτηση εξέτασε σε συνεδρία του στις 27.5.97 τις αιτήσεις και των δύο αιτητών και αποφάσισε την απόρριψη και των δύο και τούτο γιατί,

α. Η βεβαίωση ότι έτυχαν μονοετούς φοίτησης στη Γενική-Αισθητική Διαιτολογία με ένα μόνο μάθημα στην Διαιτολογία δεν πληρούσε

τη νομοθετική προϋπόθεση για "επαρκείς γνώσεις στον κλάδο της

Επιστήμης Τροφίμων ή της Διαιτολογίας",

β. Κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του Νόμου δεν ασκούσαν

προς ίδιο λογαριασμό ή ως αυτοεργοδοτούμενοι το επάγγελμα του

Διαιτολόγου, αφού όπως είχαν δηλώσει εργάζονταν ως υπάλληλοι

σε εταιρεία,

γ. Δεν ασκούσαν το ειδικό επάγγελμα του Διαιτολόγου Τροφίμων για

δύο συνεχή τουλάχιστο χρόνια πριν από την έναρξη της ισχύος του

Νόμου, και γιατί

δ. Η αίτηση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα μετά την πάροδο της προθεσμίας

των 4 μηνών από την έναρξη της ισχύος του Νόμου (άρθρο 14 του

Νόμου).

Η πιο πάνω απόφαση κοινοποιήθηκε στους αιτητές στις 30.7.97.

Οι αιτητές με σχετική επιστολή του δικηγόρου τους ημερ. 29.9.97, ζήτησαν την επανεξέταση της αίτησης τους. Κρίνω σκόπιμο όπως παραθέσω αυτούσιο το κείμενο της πιο πάνω επιστολής:

Η αντίδραση των καθ΄ ων η αίτηση περιέχεται στην επιστολή τους, ημερ. 17.11.97, το περιεχόμενο της οποίας είναι το ακόλουθο:

Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση είναι λανθασμένη αφού λήφθηκε χωρίς τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας και είναι αποτέλεσμα υπέρβασης ή κατάχρησης εξουσίας.

Οι καθ΄ ων η αίτηση έχουν εγείρει δύο προδικαστικές ενστάσεις ισχυριζόμενοι ότι

α. Οι αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρον,

β. Η απάντηση της 17.11.97 είναι επιβεβαιωτική της προηγούμενης επιστολής

τους ημερομηνίας 8.9.97.

Οι καθ΄ ων η αίτηση εισηγήθηκαν ότι οι αιτητές δεν κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα αφού από το περιεχόμενο των δύο εγγράφων αιτήσεων που υπέβαλαν οι ίδιοι φαίνεται ότι δεν ασκούσαν με καλή πίστη για δικό τους λογαριασμό ως αυτοεργοδοτούμενοι το επάγγελμα του Επιστήμονα Τροφίμων ή Διαιτολόγου και ότι δεν ασκούσαν το ειδικό επάγγελμα για δύο συνεχή τουλάχιστον χρόνια αμέσως πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του νόμου, δηλαδή πριν από τις 29.3.96.

Για την εγγραφή ενός προσώπου στον Ειδικό Κατάλογο Επιστημόνων Τροφίμων, Τεχνολόγων Τροφίμων και Διαιτολόγων απαιτείται όπως ο εκάστοτε αιτητής, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 15 του Νόμου περί Εγγραφής Επιστημόνων Τροφίμων και Διαιτολόγων αρ. 31(1)/96, μεταξύ άλλων:

"(δ) ΄Εχει επαρκείς γνώσεις στον κλάδο της Επιστήμης Τροφίμων ή της Διαιτολογίας ανάλογα με την περίπτωση,

(ε) Κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του νόμου ασκούσε με καλή πίστη για τον ίδιο αυτού λογαριασμό, ως αυτοεργοδοτούμενος το επαγγέλμα του Επιστήμονα Τροφίμων ή Διαιτολόγου ανάλογα με την περίπτωση, και

(στ) Ασκούσε αυτό το επάγγελμα για δύο συνεχή τουλάχιστον χρόνια αμέσως πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του νόμου."

Οι επιπτώσεις της μη κατοχής από ένα αιτητή των καθοριζομένων από το Νόμο ή Κανονισμό προσόντων για την εγγραφή του σε ένα συγκεκριμένο κλάδο εξετάστηκαν πρόσφατα στην υπόθεση Μουζουρίδης ν. Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (Α.Ε. 2301 της 31.3.99) όπου τονίστηκε ότι σε μια τέτοια περίπτωση το Διοικητικό Συμβούλιο είναι υποχρεωμένο να απορρίψει την αίτηση.

Στην παρούσα περίπτωση είναι φανερό από τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν ότι οι αιτητές δεν ικανοποιούσαν τις δύο βασικές προϋποθέσεις των άρθρων 15(γ) και 15(δ) του Νόμου 31(1)/96, ότι δηλαδή ασκούσαν για δικό του λογαριασμό ή ως αυτοεργοδοτούμενοι το επάγγελμα του Διαιτολόγου και ότι ασκούσαν αυτό το επάγγελμα για δύο συνεχή χρόνια πριν από τη έναρξη ισχύος του Νόμου (δηλαδή πριν από τις 29.3.96).

Το δικαστήριο αποδέχεται την πιο πάνω προδικαστική ένσταση με αποτέλεσμα η αίτηση να απορριφθεί με έξοδα σε βάρος των αιτητών.

΄Εχοντας υπόψη την πιο πάνω κατάληξη δεν κρίνω σκόπιμο να υπεισέλθω στην εξέταση της άλλης προδικαστικής ένστασης και στους ισχυρισμούς που προβάλλονται για θέματα διαδικασίας και ουσίας.

Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.