|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 493/98.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Τ. ΗΛΙΑΔΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Λοΐζος Λουκά & Υιοί Λτδ,
Αιτητών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργού Οικονομικών,
2. Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_________________
18 Αυγούστου
, 2000.Για τους αιτητές: Γ. Αμπίζας.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Ε. Γεωργίου-Αντωνίου (κα.), Δικηγόρος της
Δημοκρατίας εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
__________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια εταιρεία ασχολείται κυρίως με την εμφιάλωση, διάθεση, πώληση και εμπορία χυμών και αναψυκτικών μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται τα αναψυκτικά Pepsi, Seven-Up και άλλα. Η αιτήτρια εισάγει στην Κύπρο μηχανές post-mix, αγοράζει ράφια από την κυπριακή αγορά και άλλοτε εισάγει και άλλοτε αγοράζει από την κυπριακή αγορά ψυγεία, τα οποία αποθηκεύει στα υποστατικά της εταιρείας. Οι μηχανές post-mix είναι μηχανές που κατασκευάζουν αναψυκτικά draft. Η μηχανή συνδέεται με την παροχή νερού και με τη χρησιμοποίηση συμπυκνωμένης ύλης που προμηθεύει η αιτήτρια, παράγεται το αναψυκτικό draft. Η αιτήτρια προσέφερε για χρησιμοποίηση τα πιο πάνω ψυγεία, ράφια και μηχανές post-mix σε περίπτερα, υπεραγορές και καφετερίες σύμφωνα με όρους που περιέχονταν σε σχετικό συμβόλαιο που υπογραφόταν μεταξύ της αιτήτριας και του πωλητή. Η παράδοση των πιο πάνω αντικειμένων γινόταν στα υποστατικά της εταιρείας από υπαλλήλους της εταιρείας στους πωλητές. Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω σε αυτό το στάδιο μερικούς από τους σχετικούς όρους του συμβολαίου που υπέγραφαν οι πωλητές όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του φακέλου της υπόθεσης, που έχει κατατεθεί ως Τεκ. 1:
"
1. Αναγνωρίζω ότι το περιουσιακό στοιχείο που αναφέρεται σ΄ αυτό το συμβόλαιο θα παραμένει ιδιοκτησία της Εταιρείας για όσο διάστημα αυτό βρίσκεται στο κατάστημα μου/στην κατοχή μου.2
. Αναγνωρίζω ότι όταν παρέλαβα το περιουσιακό στοιχείο, αυτό ήταν καθαρό και σε καλή κατάσταση.3. Αναλαμβάνω, αποδέχομαι και συμφωνώ:
α. να χρησιμοποιώ το περιουσιακό στοιχείο στο κατάστημα μου
εκθέτοντας προς πώληση μέσω αυτού αποκλειστικά τα
προϊόντα της Εταιρείας.
β. να διατηρώ το περιουσιακό στοιχείο καθαρό και σε καλή
κατάσταση, όπως το παράλαβα.
γ. να μη μετακινήσω ή επιτρέψω την μετακίνηση του περιου-
σιακού στοιχείου αν προηγουμένως η Εταιρεία δώση την έγγραφη συγκατάθεση της.
δ. να μην παραδώσω την κατοχή ή χρήση του περιουσιακού
στοιχείου σε οποιονδήποτε και να μη εκχωρήσω ή παρα- χωρήσω οποιοδήποτε δικαίωμα σχετικά με αυτό.
4. Η Εταιρεία έχει το δικαίωμα να επιθεωρεί το περιουσιακό στοιχείο οποτεδήποτε και να προβαίνει σε οποιαδήποτε επέμβαση, αλλαγή ή αντικατάσταση που θα κρίνει σκόπιμη ή αναγκαία.
5. Η Εταιρεία έχει απόλυτο δικαίωμα να αποσύρει από το κατάστημα
το περιουσιακό στοιχείο αν ή όταν το κρίνει σκόπιμο ή επιθυμητό."
Κατόπιν ελέγχου που διεξήχθη από τους καθ΄ ων η αίτηση οι τελευταίοι κατέληξαν σε συμπέρασμα ότι η αιτήτρια είχε φυσική κατοχή των παραχωρουμένων αντικειμένων, τα οποία ακολούθως διέθετε σε τρίτα πρόσωπα που τα χρησιμοποιούσαν για δικούς τους σκοπούς. Η διαδικασία αυτή, που αποτελούσε παροχή υπηρεσιών, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 6(8) του Νόμου 246/90 ήταν φορολογητέα. Με βάση τα σχετικά στοιχεία που περιήλθαν σε γνώση των καθ΄ ων η αίτηση, οι τελευταίοι φορολόγησαν την αιτήτρια με το ποσό των £59,236.80. Οι καθ΄ ων η αίτηση πληροφόρησαν σχετικά την αιτήτρια εταιρεία στις 3.4.98 για την επιβολή του πιο πάνω ποσού, η οποία προσέβαλε με την παρούσα προσφυγή την εγκυρότητα της πιο πάνω απόφασης.
Η αιτήτρια πρόβαλε μια σειρά λόγων που κατά την άποψη της συνηγορούν στο ότι η επίδικη απόφαση είναι λανθασμένη ή αποτέλεσμα νομικής πλάνης. Η βασική εισήγηση της αιτήτριας περιστρέφεται γύρω από την ερμηνεία του άρθρου 6(8) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου (Ν 246/90), το οποίο προνοεί ως ακολούθως:
"(8) ΄Οταν αγαθά ή περιουσιακά στοιχεία που κατέχονται ή χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς της επιχείρησης, με οδηγίες ή παραλείψεις ή ανοχή του προσώπου που ασκεί την επιχείρηση, διατίθενται για ιδιωτικούς σκοπούς ή χρησιμοποιούνται ή προσφέρονται για να χρησιμοποιηθούν από οποιοδήποτε πρόσωπο για σκοπούς άλλους από τους σκοπούς της επιχείρησης, με αντιπαροχή ή χωρίς αντιπαροχή, τότε αυτό αποτελεί παροχή υπηρεσιών."
Είναι η θέση της αιτήτριας ότι οι όροι του σχετικού συμβολαίου συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι η παραχώρηση γίνεται για τους σκοπούς της επιχείρησης της αιτήτριας. Ο πωλητής δεσμεύεται να πωλεί αποκλειστικά προϊόντα της αιτήτριας και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα περιουσιακά στοιχεία που του παραχωρούνται για οποιουσδήποτε άλλους σκοπούς εκτός από πωλήσεις προϊόντων της αιτήτριας
. Εξυπακούεται ότι όσο περισσότερα προϊόντα της αιτήτριας πωλούνται από τον πωλητή τόσο περισσότερο εξυπηρετούνται οι σκοποί της επιχείρησης της αιτήτριας, χωρίς να παραγνωρίζεται το οικονομικό όφελος που προκύπτει επίσης για τον πωλητή. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια η παραχώρηση των αντικειμένων στους πωλητές έχει ως απώτερο σκοπό την προώθηση των συμφερόντων της επιχείρησης της αιτήτριας. Με βάση τα πιο πάνω η αιτήτρια εισηγείται ότι τα αντικείμενα είχαν παραχωρηθεί για τους σκοπούς της επιχείρησης της αιτήτριας και κατ΄ επέκταση δεν μπορεί να επιβληθεί φορολογία για παροχή υπηρεσιών σύμφωνα με της πρόνοιες του άρθρου 6(8).Οι απόψεις των καθ΄ ων η αίτηση είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Είναι η θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι όταν η αιτήτρια παραχωρούσε περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης τα οποία κατέχονταν από την αιτήτρια, χωρίς αντιπαροχή, πραγματοποιούσε φορολογητέα παροχή υπηρεσίας για την οποία έπρεπε να αποδοθεί ο σχετικός φόρος.
Οι πρόνοιες του σχετικού συμβολαίου που υπογράφηκε από την αιτήτρια και τους πωλητές συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι η παραχώρηση είχε γίνει για τους σκοπούς της προώθησης των πωλήσεων της αιτήτριας χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η χρήση των αντικειμένων θα απέβαινε ταυτόχρονα προς όφελος των πωλητών.
Η περιοριστική χρήση των αντικειμένων μόνο για την προώθηση των πωλήσεων της αιτήτριας αναμφισβήτητα θα απέβαινε προς όφελος της αιτήτριας αφού θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς της επιχείρησης.
Το βασικό ερώτημα είναι ποιός σκοπός εξυπηρετείται και όχι ποιό είναι το αποτέλεσμα που προκύπτει, αφού έξοδα που δημιουργούνται για τους σκοπούς μιας επιχείρησης δεν χάνουν αυτή την ιδιότητα αν και μπορεί να επιφέρουν ένα παρεμφερές προσωπικό ή επαγγελματικό οικονομικό όφελος (΄Ιδε De Voil (Value Added Tax), παράγραφος V.3.409
).Η ερμηνεία ότι η χρησιμοποίηση τους θα εξυπηρετούσε, κάτω από τα περιστατικά της υπόθεσης, άλλους σκοπούς εκτός από τους σκοπούς της επιχείρησης της αιτήτριας φαίνονται ανεδαφικοί. Η γενική εικόνα που μπορεί να προκύψει είναι ότι η παραχώρηση έγινε για σκοπούς της
επιχείρησης που διεξάγει η αιτήτρια εταιρεία.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Οι καθ΄ ων η αίτηση διατάσσονται να καταβάλουν τα έξοδα της αιτήτριας.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.