|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 1371/99
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Σ. ΝΙΚΗΤΑ, Δ.Μεταξύ -
Μαριγιάνας Κόστοβα Μίτοβα Σεργίου
Αιτητρίας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
1. Υπουργείου Εσωτερικών
2. Λειτουργού Μεταναστεύσεως
Καθών η αίτηση
------------------------
Ημερομηνία:
11 Αυγούστου, 2000Για την αιτήτρα: Χρ. Χ"Στερκώτης
Για τους καθών η αίτηση: Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας Α΄
----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια είναι ξένη υπήκοος. Είναι Βουλγάρα. Τον Ιανουάριο του 1996 συνήψε στη Σόφια Βουλγαρίας πολιτικό γάμο με τον Κύπριο υπήκοο Άγγελο Ανδρέα Σεργίου. Μετά το γάμο επέστρεψαν στην Κύπρο. Για το λόγο αυτό, όπως και ο δικηγόρος της δέχθηκε, δόθηκε στην αιτήτρια άδεια παραμονής από 20/2/96 μέχρι 25/10/96. Έκτοτε η άδεια της ανανεωνόταν, ύστερα από διάβημα της. Η τελευταία ανανέωση που εγκρίθηκε από τους καθών ίσχυε μέχρι 30/6/99. Την προτεραία η αιτήτρια ζήτησε παράταση.
Στο μεταξύ ο γάμος της διαλύθηκε με απόφαση Οικογενειακού Δικαστηρίου, ύστερα από πρωτοβουλία του συζύγου της. Η αιτήτρια αμφισβήτησε στη συνέχεια την απόφαση και τη δικαιοδοσία του εν λόγω δικαστηρίου, καταθέτοντας αίτηση για άδεια (αρ. 128/99), που θα επέτρεπε συνέχιση της διαδικασίας για έκδοση certiorari. Φαίνεται πως το διάβημα απέτυχε. Και, όπως προκύπτει από την τελευταία αγόρευση της αιτήτριας, εκκρεμεί έφεση κατά της απορριπτικής απόφασης. Θα μπορούσε εδώ να λεχθεί ότι, σύμφωνα με πιστοποιητικό (ημερ. 30/10/99), που η ίδια κατέθεσε, αυτή εργαζόταν σε εταιρεία της Λεμεσού, που διατηρεί τουριστικά καταστήματα. Η εργοδότρια της, όπως δηλώνει στο παραπάνω έγγραφο της, είναι διατεθειμένη να την εργοδοτεί εφόσον εξασφαλίσει παραμονή της στην Κύπρο από τις αρμόδιες αρχές.
Η αίτηση για παράταση απορρίφθηκε. Ο λόγος γιαυτό ήταν ότι "με την έκδοση του διαζυγίου της ελλείπουν οι σκοποί για τους οποίους της παραχωρήθηκε η άδεια παραμονής στην Κύπρο" (παραγρ. 10 της Ένστασης των καθών). Η αίτηση για ανανέωση δεν έγινε δεκτή, όπως της γνωστοποιήθηκε προφορικά. Σχετική είναι η παραγ. 11 της ένστασης:
"11. Στις 26/10/99 η Αιτήτρια κλήθηκε στο γραφείο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λεμεσού, όπου της ανακοινώθηκε η απόρριψη του αιτήματος για έκδοση για παράταση της άδειας της προσωρινής διαμονής της στην Κύπρο και της ζητήθηκε να εγκαταλείψει την Κύπρο σε 15 ημέρες."
Η τροπή που πήρε η υπόθεση θορύβησε την αιτήτρια, η οποία και κατέφυγε στο δικηγόρο της, ο οποίος, παράλληλα με την κρινόμενη προσφυγή, κατέθεσε και αίτηση για προσωρινό διάταγμα. Η εξέλιξη του διαβήματος φαίνεται στο φάκελο της διαδικασίας. Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ στις λεπτομέρειες. Τελικά η σχετική αίτηση δεν εκδικάστηκε γιατί συμφωνήθηκε, με την έγκριση του Δικαστηρίου, να δικαστεί η ουσία, πράγμα που ακολούθησε.
Το αίτημα θεραπείας είναι τριπλό. Το καταγράφω όπως έχει:
"Α) Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ' ού η αίτηση με την οποία ζητείται η απέλασης και/ή η αιτήτρια κηρύσσεται απαγορευμένη μετανάστρια κηρυχθεί άκυρη, παράνομη και άνευ νομικού αποτελέσματος.
Β) Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου η οποία να μην επικυρώνει την πράξη των καθ' ων η αίτηση αλλά να αναγνωρίζει στην αιτήτρια το δικαίωμα παραμονής της στην Κύπρο και/ή το δικαίωμα παρατάσεως της παραμονής της στην Κύπρο και/ή το δικαίωμα εγκατάστασης της στην Κύπρο, και/ή το δικαίωμα εργασίας της στην Κύπρο.
Γ) Και/ή απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η ως άνω πράξη και/ή απόφαση."
Πρέπει εδώ να ειπωθεί ότι οι καθών δεν εξέδωσαν διατάγματα κράτησης και απέλασης με τα οποία η αιτήτρια κηρύχθηκε απαγορευμένη μετανάστρια. Πρόωρα έσπευσε η αιτήτρια. Αυτό αναγνώρισε εντέλει και ο δικηγόρος της πως δεν είναι δυνατή η προσβολή ανυπόστατης πράξης (βλ. την πρώτη του αγόρευση). Παρενθετικά, στην προσφυγή η αιτήτρια αναφέρει (παραγ. 11 της έκθεσης των γεγονότων της αίτησης) ότι η απόφαση αυτή είναι άκυρη γιατί ο Λειτουργός Μετανάστευσης δεν είχε γραπτή εξουσιοδότηση από τον Υπουργό Εσωτερικών ως Πρώτο Λειτουργό Μετανάστευσης "να υπογράψει το διάταγμα απέλασης της αιτήτριας". Παρά την έγερση του θέματος, σε κανένα μετέπειτα στάδιο δεν του δόθηκε συνέχεια από το δικηγόρο της αιτήτριας. Σωστά πιστεύω, αφού δεν υπογράφτηκε τέτοιο διάταγμα.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας επέμεινε ωστόσο ότι το δεύτερο μέρος του αιτήματος είναι θεραπεία "νόμιμη και παραδεκτή" εφόσον στρέφεται κατά της αρνητικής απόφασης της διοίκησης με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της αιτήτριας που υποβλήθηκε με αίτηση της στις 29/6/99 για παράταση της άδειας παραμονής της που έληγε στις 30/6/99. Όμως, ο κ. Μαππουρίδης υπέβαλε ότι ούτε η θεραπεία (Β) ούτε η θεραπεία (Γ) "αποκαλύπτουν", όπως το έθεσε, την πράξη που προσβάλλεται με αποτέλεσμα η προσφυγή να παραμένει "μετέωρη και χωρίς αντικείμενο".
Κατά τη γνώμη μου, η προσφυγή δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη. Για την έννοια του όρου παραπέμπω σε δυο πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας: Α.Ε. 2485 Jumbo Investments κ.α. ν. Δημοκρατίας ημερ. 13/6/00 και Α.Ε. 2363 Δημοκρατία ν. Vassiliades Pharmacies Ltd. ημερ. 14/9/99. Ως προελέχθη, η θεραπεία (Α) δεν μπορεί να επιδιωχθεί. Τα προσβαλλόμενα διατάγματα δεν είχαν εκδοθεί. Ως προς το αίτημα (Β) η εξουσία του Δικαστηρίου, όπως προσδιορίστηκε από το άρθρ. 146.4 του Συντάγματος, είναι να κηρύσσει πράξεις της διοίκησης (και παραλείψεις) άκυρες ή να τις επικυρώνει. Η παροχή θεραπείας υπό τη θετική μορφή που επιζητείται δεν είναι δυνατή ούτε νοητή. Η αιτήτρια, με την προσφυγή της, δε στρέφεται κατά της προφορικής πράξης με την οποία της ζητήθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα μέσα στην προθεσμία που τέθηκε. Το αίτημα (Γ) δεν προωθεί ούτε θεραπεύει το κεφαλαιώδες αυτό μειονέκτημα.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Με έξοδα εναντίον της αιτήτριας.
Σ. Νικήτας, Δ
.
/Κασ