|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.973/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:1. Χαράλαμπος Χαραλάμπους, από τη Λάρνακα
2. Μαρούλλα Χαραλάμπους, από τη Λάρνακα
αιτητών
- και -
Δήμος Λάρνακας
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
Αίτηση ημερ. 21.7.2000 για Προσωρινό Διάταγμα
24 Ιουλίου, 2000
Για τους αιτητές: κ.Α.Κλαϊδης
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η προσφυγή καταχωρίστηκε από τους δυο αιτητές στις 21.7.2000. ΄Οπως διατυπώνεται στο αιτητικό, με αυτή προσβάλλεται η απόφαση του Δήμου Λάρνακας, ημερ. 3.7.2000, με την οποία καλούνται να εγκαταλείψουν την οικοδομή που βρίσκεται στην οδό Αγίου Λαζάρου 112.
Με το παρόν ενδιάμεσο ένδικο διάβημα οι αιτητές επιδιώκουν διάταγμα, με το οποίο να εμποδίζεται ο Δήμος από του να προχωρήσει στην κατεδάφιση της οικοδομής, που αναφέρεται πιο πάνω, μέχρι τελικής εκδίκασης της προσφυγής.
Δεν θα αναφερθώ με λεπτομέρεια στα γεγονότα, όπως παρουσιάζονται από τους αιτητές στην ένορκη δήλωση, που καταχώρισαν για να υποστηρίξουν την έκδοση του ενδιάμεσου διατάγματος. Να αναφέρω μόνο πως από το 1967 χρησιμοποιούν την πιο πάνω οικοδομή ως αρτοποιείο.
Υπέδειξα στο δικηγόρο των αιτητών, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, πως ελλείπουν από την ένορκη δήλωση ουσιώδη στοιχεία, απολύτως αναγκαία για να κρίνει το Δικαστήριο αν ενδείκνυται η έκδοση του αιτούμενου διατάγματος. Δεν γίνεται π.χ. καμιά αναφορά στη νομική βάση, στην οποία ενδεχομένως στηρίζεται η απόφαση του Δήμου Λάρνακας. Μολονότι η προσφυγή προσβάλλει απόφαση, που κοινοποιήθηκε εγγράφως στους αιτητές, το έγγραφο τούτο δεν επισυνάφθηκε στο δικόγραφο της αιτήσεως ακυρώσεως, ή της υπό συζήτηση αίτησης, όπως προβλέπουν οι σχετικοί κανονισμοί. Δέκτηκα να καταχωριστεί σήμερα. Από το περιεχόμενο του φαίνεται πως ο Δήμος Λάρνακας, ως αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τον περί Ρυθμίσεως Οδών και
Οικοδομών Νόμο, Κεφ.96, έχει κηρύξει την οικοδομή, στην οποία ασκούν την επιχείρηση τους οι αιτητές, ως επικίνδυνη, βάσει του άρθρου 15(Α). Γι΄αυτό και τους κάλεσε να την εγκαταλείψουν μέσα σε 15 ημέρες από την ημερομηνία επίδοσης της πιο πάνω ειδοποίησης.Για τους σκοπούς, και μόνο, της αίτησης που μας απασχολεί, επισημαίνω πως υπάρχει διάσταση στην απόφαση που προσβάλλεται στο αιτητικό στην προσφυγή, και αυτής που αναφέρεται στην ένορκη δήλωση, που υποστηρίζει το προσωρινό διάταγμα. Συγκεκριμένα, στο αιτητικό της προσφυγής, που καταγράφεται σε δυο παραγράφους Α και Β αλλά είναι το ίδιο, προσδιορίζεται ως προσβαλλόμενη απόφαση η ειδοποίηση προς τους αιτητές να εγκαταλείψουν την οικοδομή. Δεν προσβάλλεται δηλαδή η κήρυξη της οικοδομής από το Δήμο Λάρνακας
ως επικίνδυνης, που ενδεχομένως ελήφθη σύμφωνα με το άρθρο 15(Α) του πιο πάνω Νόμου. (Δεν θα εκφέρω άποψη κατά πόσο η προσβαλλόμενη στην προσφυγή ως απόφαση αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος). Παρατηρώ πως η ίδια εξουσία δίνεται στους Δήμους και με το άρθρο 90 των περί Δήμων Νόμων 1985-1997.Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, ζήτησα από το δικηγόρο των αιτητών να επιχειρηματολογήσει για να μου υποδείξει πώς προωθείται η αίτηση, έστω με το υλικό που έθεσε ενώπιον μου. Με ποιό τρόπο, δηλαδή, εκδηλώνεται το στοιχείο της παρανομίας στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης. Μου ανέφερε πως δεν έγινε η δέουσα έρευνα πριν από τη λήψη της. Αυτός όμως είναι απλός ισχυρισμός, που προβάλλουν οι ίδιοι οι αιτητές και που δεν στηρίζεται σε οποιαδήποτε ενώπιον μου στοιχεία.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ