|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 692/98
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Χρίστου Αραβή, εκ Λεμεσού,
Αιτητή,
- και -
Δήμου Αγίου Αθανασίου,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - -
20 Ιουλίου, 2000
.Για τον αιτητή: κ. Χρ. Χ"Στερκώτης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα Μ. Καλλιγέρου.
Για το ενδ.μέρος: κ. Ρ. Μιχαηλίδης.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
O αιτητής στις 12.4.1998 υπέβαλε αίτηση στον καθ΄ ου η αίτηση Δήμο Αγίου Αθανασίου για να του χορηγηθεί άδεια παροχής υπηρεσιών και διευκολύνσεων σε συγκεκριμένο τμήμα της παραλίας εντός των ορίων της περιοχής του καθ΄ ου η αίτηση Δήμου.
Το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεδρία του που πραγματοποιήθηκε στις 25.6.1998 εξέτασε την αίτηση και αποφάσισε την απόρριψή της. Στην ίδια συνεδρία λήφθηκε απόφαση για παραχώρηση άδειας παροχής διευκολύνσεων και υπηρεσιών στους ιδιοκτήτες του τεμ. 481 του Φ/Σχ. LIV/51 σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου σε περίπτωση που αυτοί επιθυμούν να παρέχουν τέτοιες διευκολύνσεις και υπηρεσίες στην παραλία.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το τμήμα της παραλίας που αφορούσε η αίτηση του αιτητή αποτελεί μέρος του τεμαχίου 481 και ήταν για εκείνο το τμήμα της παραλίας που το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να παραχωρήσει κατά προτεραιότητα άδεια παροχής διευκολύνσεων και υπηρεσιών στους ιδιοκτήτες του εν λόγω τεμαχίου.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:
"α. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Καθ΄ ου η Αίτηση με την οποίαν 1. απέρριψε την αίτηση του κ. Χρίστου Αραβή για παραχώρηση άδειας παροχής υπηρεσιών και διευκολύνσεων στην παραλία και 2. Παραχώρησε και/ή εξέδωσε άδεια παροχής διευκολύνσεων και υπηρεσιών στους ιδιοκτήτες του τεμ. 481 του Φ/ΣΧ/ LIV/51 για τοποθέτηση κρεβατιών, ομπρελών και άλλων αντικειμένων στην παραλία που συνορεύει με το ως άνω ακίνητο, είναι άκυρη και/ή παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
β. Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποίαν να ακυρώνεται η ως άνω πράξη και/ή απόφαση."
Για την καλύτερη κατανόηση των γεγονότων και ζητημάτων της υπόθεσης θεωρώ πως θα αποβεί χρήσιμη η εξ αρχής παράθεση της ερμηνείας ορισμένων όρων που θα χρησιμοποιηθούν όπως αυτοί ερμηνεύονται από τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 2 του νόμου.
""αρχή τοπικής διοικήσεως" σημαίνει για περιοχή δήμου το οικείο δημοτικό συμβούλιο, για περιοχή βελτιώσεως το οικείο συμβούλιο βελτιώσεως και για οποιαδήποτε άλλη περιοχή την οικεία χωριτική επιτροπή, υπό την ιδιότητά της ως Επιτροπής Δημόσιας Υγείας και με την έννοια που δίνει στον όρο αυτό ο περί Δημόσιας Υγείας (Χωρίων) Νόμος."
""οικεία αρχή" σημαίνει την αρχή τοπικής διοικήσεως στα όρια της περιοχής της οποίας βρίσκεται το αναφερόμενο σε κάθε περίπτωση τμήμα της παραλίας."
""επαγγελματίας" σημαίνει πρόσωπο το οποίο, κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου, κατέχει άδεια για την παροχή υπηρεσιών ή διευκολύνσεων που χορηγήθηκε πριν από την 31η Δεκεμβρίου 1993."
""παροχή διευκολύνσεων" σημαίνει την τοποθέτηση στην παραλία, για ενοικίαση ή άλλους είδους εκμετάλλευση, ακάτων, ειδών θαλάσσιων αθλημάτων και άλλων αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένης της χρησιμοποίησης ή τοποθέτησης στη θάλασσα ακάτων και άλλων αντικειμένων ή εγκαταστάσεων για σκοπούς διεξαγωγής οποιωνδήποτε θαλάσσιων αθλημάτων ή ψυχαγωγίας."
""παροχή υπηρεσιών" σημαίνει την τοποθέτηση στην παραλία, για ενοικίαση, ή για άλλου είδους εκμετάλλευση, κρεβατιών θάλασσας και ομπρελών"
Ο αιτητής προτού αποταθεί στον καθ΄ ου η αίτηση Δήμο για να του χορηγηθεί η προμνησθείσα άδεια παρείχε διευκολύνσεις και υπηρεσίες σε τμήμα της παραλίας που βρίσκεται στα όρια της περιοχής του καθ΄ ου η αίτηση Δήμου Αγίου Αθανασίου ο οποίος, για τους σκοπούς του νόμου είναι η "οικεία αρχή".
Για την παροχή διευκολύνσεων και υπηρεσιών σε παραλία είναι απαραίτητη, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 5Γ. του νόμου, η προηγούμενη άδεια της οικείας αρχής.
Στην προκείμενη περίπτωση, ο αιτητής παρείχε διευκολύνσεις και υπηρεσίες στο συγκεκριμένο τμήμα της παραλίας, που καθώς έχει προλεχθεί, αποτελεί μέρος του τεμαχίου 481, χωρίς να είχε ποτέ άδεια της οικείας αρχής δηλαδή του καθ΄ ου η αίτηση Δήμου. Και εφόσον ουδέποτε είχε αποκτήσει τέτοια άδεια δεν μπορεί να θεωρείται "επαγγελματίας" εντός της εννοίας του νόμου (ανωτέρω).
Η αρχή τοπικής διοικήσεως έχει εκ του νόμου - άρθρο 5Γ(2) - τη δυνατότητα να παρέχει η ίδια υπηρεσίες στην παραλία που βρίσκεται μέσα στα όριά της. Ομως, σε περίπτωση που αποφασίσει να μην παρέχει η ίδια υπηρεσίες έχει εκ του νόμου εξουσία να χορηγεί σχετικές άδειες σε ιδιώτες μόνο έπειτα από προσφορές. Ωσαύτως, έπειτα από προσφορές, χορηγούνται και οι άδειες σε ιδιώτες για παροχή διευκολύνσεων. Βλ. άρθρο 5Θ.-1)(α)(β) του νόμου.
Για τους σκοπούς του άρθρου 5Γ. του νόμου που αναφέρεται στην παροχή υπηρεσιών ή διευκολύνσεων στην παραλία εφαρμόζεται σχέδιο χρήσης της παραλίας το οποίο ετοιμάζεται κλπ από την τοπική Επιτροπή Παραλιών και εγκρίνεται από την Κεντρική Επιτροπή Παραλιών. Γενικά περί του σχεδίου χρήσης της παραλίας βλ. άρθρο 5Ζ. του νόμου.
Σύμφωνα με το άρθρο 5Θ. του νόμου για την παροχή υπηρεσιών και διευκολύνσεων σε παραλιακή κρατική γη η οποία εφάπτεται ιδιωτικής γης κλπ η άδεια χορηγείται κατά προτεραιότητα στον ιδιοκτήτη της ιδιωτικής γης κλπ, τηρουμένων βέβαια των προϋποθέσεων που θέτει ο νόμος καθόσον αφορά τον καθορισμό του ύψους του πληρωτέου ποσού.
Οπως έχει προλεχθεί, ο αιτητής δεν μπορεί να θεωρηθεί ως επαγγελματίας εντός της εννοίας του νόμου εφόσον ουδέποτε υπήρξε αδειούχος. Οποιαδήποτε εκμετάλλευση της παραλίας διά της παροχής υπηρεσιών ή διευκολύνσεων που ισχυρίζεται ότι γινόταν εκ μέρους του στο συγκεκριμένο τμήμα της παραλίας ήταν παράνομη εφόσον δεν είχε την άδεια της οικείας αρχής.
Εξάλλου έχει κατατεθεί και είναι τεκμήριο στην υπόθεση, Διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ημερ. 14.10.1999 που εκδόθηκε εκ συμφώνου στην αγωγή 4664/99 μεταξύ των ιδιοκτητών του τεμαχίου 481 ως εναγόντων και του αιτητή ως εναγομένου δυνάμει του οποίου ο εναγόμενος διατάχθηκε όπως παύσει αμέσως να επεμβαίνει στο κτήμα - τεμάχιο 481 - των εναγόντων όπως λεπτομερώς περιγράφεται τούτο στο Διάταγμα.
Οι διεκδικήσεις του αιτητή αναφέρονται σε τμήμα της παραλίας για το οποίο οι ιδιοκτήτες του τεμαχίου 481 είχαν εκ του νόμου δικαίωμα προτεραιότητας για απόκτηση άδειας παροχής υπηρεσιών και διευκολύνσεων στο συγκεκριμένο τμήμα της παραλίας. Ο αιτητής ούτε είχε ούτε απέκτησε οποιαδήποτε δικαιώματα καθόσον αφορά το τμήμα τούτο της παραλίας που θα μπορούσαν με οποιοδήποτε τρόπο να κατανικήσουν ή να θέσουν εκποδών τα εκ του νόμου δικαιώματα των ιδιοκτητών του τεμαχίου 481 ή και τα οποία να τυγχάνουν προστασίας από το νόμο.
Στην Μαούρης ν. Δήμου Παραλιμνίου, υπόθ. αρ. 417/97, ημερ. 10.9.1998 εξετάστηκε παρόμοιο ζήτημα όπου ο αιτητής είχε προσβάλει απόρριψη του αιτήματος του για παραχώρηση άδειας εκμετάλλευσης της παραλίας. Παραθέτω μικρό απόσπασμα της απόφασης:
"Όπως όμως προαναφέρεται, η νομοθετική απαίτηση για εξασφάλιση άδειας προϋπήρχε του Νόμου 75(1)94. Ο αιτητής δεν είχε εξασφαλίσει ποτέ άδεια για τις υπηρεσίες που παρείχε. Με τους νόμους που ακολούθησαν τον τροποποιητικό Νόμο 21/87, διασφαλίζονταν, κατά κάποιο τρόπο τα δικαιώματα των αδειούχων και όχι οποιουδήποτε άλλου που παρείχε υπηρεσίες χωρίς άδεια.
Εννομο συμφέρον έχει ο αιτητής που υφίσταται βλάβη υπό ορισμένη ιδιότητα που αναγνωρίζεται από το ισχύον δίκαιο. Πρέπει δηλαδή να υπάρχει ειδική έννομη σχέση του αιτούντος με την προσβαλλόμενη πράξη (Τροοδίας Ιωνά Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 184/92 ημερ. 15/
.................................. .................................................. .................................................. .................................................. ..........................
Καταλήγω ότι με την επίδικη απόφαση δεν θίγηκε κανένα συμφέρον του αιτητή, που να προστατεύεται από το νόμο, αφού ουδέποτε παρείχε τις υπηρεσίες του νόμιμα. Σαν αποτέλεσμα η προσφυγή του πρέπει να απορριφθεί λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος."
Εκ των ανωτέρω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν δικαιούται στις ζητούμενες θεραπείες λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος. Είναι αυτονόητο ότι η ανοχή που επέδειξε ο καθ΄ ου η αίτηση Δήμος στη χωρίς άδεια παροχή υπηρεσιών και διευκολύνσεων από τον αιτητή στο συγκεκριμένο τμήμα της παραλίας δεν δημιούργησε δικαίωμα υπέρ του αιτητή ούτε και τον μετέβαλε σε νόμιμο αδειούχο ή επαγγελματία εντός της εννοίας του νόμου, προϋπόθεση απαραίτητη σύμφωνα με το νόμο για προστασία των συμφερόντων του.
Κατόπιν των ανωτέρω καταλήγω ότι με την επίδικη απόφαση δεν έχει θιγεί κανένα συμφέρον του αιτητή που να προστατεύεται από το νόμο.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος.
Α. Κραμβής, Δ.
ΣΦ.