Ο αιτητής μαζί με τρεις αδελφούς του ήταν οι εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες κατά 1/4 μερίδιο ο καθένας του κτήματος με αριθμό εγγραφής G-320 τεμάχιο 258 στο Στρόβολο. Κατόπιν διαφοράς που προέκυψε όταν το πιο πάνω κτήμα διαχωρίστηκε σε 14 οικόπεδα, ο αιτητής καταχώρησε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας την αγωγή αρ. 7808/93. Στις 27.4.98 εκδόθηκε διάταγμα με το οποίο μεταξύ άλλων, το Δικαστήριο διέταξε όπως ο αιτητής εγγραφεί ως αποκλειστικός ιδιοκτήτης των οικοπέδων του επίδικου κτήματος με αρ. 11, 12, 13, 14 και οι αδελφοί του των υπόλοιπων οικοπέδων. Διατάχθηκε επίσης όπως η εγγραφή των οικοπέδων γίνει ταυτόχρονα με την καταβολή ΛΚ100,000 από τον αιτητή στους άλλους τρεις συνιδιοκτήτες.

Με επιστολή ημερομηνίας 20.11.98 προς τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό, οι τέσσερις συνιδιοκτήτες ζήτησαν την εκτέλεση των προνοιών του διατάγματος και εγγραφής των οικοπέδων επ΄ ονόματί τους. Η επιστολή 20.11.98 παρατίθεται:

Κατόπιν εξέτασης του φακέλου εγγραφής, ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός με σημείωμά του ημερ. 20.1.99 προς το Διευθυντή επεσήμανε ότι ο αιτητής με τη διανομή των οικοπέδων αποκτούσε 417 τ.μ. περισσότερα από το εγγεγραμμένο συμφέρον του στο σύνολο της ιδιοκτησίας τα οποία αποτελούσαν μέρος ενός οικοπέδου. Περαιτέρω σημείωσε ότι στο διάταγμα του Δικαστηρίου δεν καθοριζόταν τί αντιπροσώπευε το ποσό των Λ.Κ.100,000 και όταν ζήτησε από τους ενδιαφερόμενους να δηλώσουν σε τί αναφερόταν το εν λόγω ποσό, ο μεν αιτητής δήλωσε ότι αναφερόταν στην ανταπαίτηση των συνιδιοκτητών για ενοίκια και αποζημιώσεις για χρήση αποθήκης από τον ίδιο τον αιτητή η οποία είχε κτιστεί στο συνιδιόκτητο κτήμα, ενώ οι υπόλοιποι ισχυρίστηκαν ότι μόνο μέρος των £100.000 αντιστοιχούσε με αποζημιώσεις ενώ το υπόλοιπο μέρος ήταν για την υπεραξία των οικοπέδων που αποκτούσε από τη διανομή ο αιτητής.

Ενόψει της πιο πάνω ασάφειας, ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός ζήτησε τις οδηγίες του Διευθυντή. Ο Διευθυντής με χειρόγραφη σημείωσή του ημερομηνίας 8.2.99 προς τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό έδωσε οδηγίες να προβεί στην εκτίμηση της αγοραίας αξίας των οικοπέδων κατά την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος 27.4.98. Ανέφερε δε ότι σε περίπτωση που υπάρχει εμφανής διαφορά μεταξύ της αξίας του μεριδίου και της αξίας του ακινήτου που αποκτά κάθε συνιδιοκτήτης με τη διανομή, να εισπραχθούν δικαιώματα πάνω στη διαφορά.

Με επιστολή του 26.2.99, ο αιτητής πλήρωσε με επιφύλαξη των δικαιωμάτων του το ποσό των £4,062,50 ως δικαιώματα τα οποία του είχαν ζητηθεί για τη μεταβίβαση των 4 οικοπέδων επ΄ ονόματί του.

Στις 27.4.99 ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:

Προσβάλλεται η νομιμότητα της απόφασης του καθ΄ ου η αίτηση με την οποία θεώρησε ότι ο αιτητής προέβη σε αγορά ακινήτου πέραν του μεριδίου που του αναλογούσε από το διαχωρισμό συνιδιόκτητου ακινήτου ώστε να υπεισέρχεται η υποχρέωση καταβολής μεταβιβαστικών τελών. Στην αίτηση γίνεται αναφορά σε κατάχρηση ή/και υπέρβαση εξουσίας του καθ΄ ου σε συνάρτηση προς την εσφαλμένη κατά τον αιτητή εφαρμογή του νόμου στα γεγονότα της υπόθεσης.

Ενόψει των ανωτέρω και των στοιχείων που είχε ενώπιον του το Κτηματολόγιο (τα δικόγραφα, το πρακτικό και τη διαταγή του δικαστηρίου), κρίνω ότι εύλογα ο καθ΄ ου η αίτηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε πώληση και ότι μέρος των £100.000 Λ.Κ. αντιπροσώπευε την αξία των επιπρόσθετων τετραγωνικών μέτρων που απέκτησε ο αιτητής και συνεπώς ορθά αποφάσισε να επιβάλει στον αιτητή την πληρωμή μεταβιβαστικών τελών συμφώνως των προνοιών του άρθρου 3(β)(iv) του περί Κτηματολογικού και Χωρομετρικού Τμήματος (Τέλη και Δικαιώματα) Νόμου Κεφ. 219.

Α. Κραμβής, Δ.

ΣΦ.