ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
FONT>Υπόθεση Αρ.146/98
ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ
.Αναφορικά με τo Άρθρo 146 του Συντάγματος.
GOLDEN TRANS LTD,
Αιτητές,
και
Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω
Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
5.6.00Για τους αιτητές: κα Μούντη για κ. Α. Γεωργίου
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Α. Μαππουρίδης
Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Ουδεμία εμφάνιση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η εταιρεία Π.Γ.Π. ΕΜΠΟΡΟΙ ΚΡΕΑΤΩΝ ΛΤΔ, το ενδιαφερόμενο μέρος, υπέβαλε αιτήσεις στην Αρχή Αδειών για χορήγηση άδειας μεταφοράς Β-ΤΙR για διεθνείς οδικές μεταφορές για 2 νέα ρυμουλκά, τα οποία θα έσυραν 4 ρυμουλκούμενα, τύπου ψυγείου, για τη μεταφορά κρεάτων.
Οι αιτητές υπέβαλαν ένσταση στη χορήγηση των αιτουμένων αδειών. Σχετικά με τις αιτήσεις αυτές συντάχθηκε έκθεση από τον Επαρχιακό Ελεγκτή Μεταφορών Λάρνακας και από τον Επαρχιακό Ελεγκτή Μεταφορών Λεμεσού. Η Αρχή Αδειών, αφού όρισε ημερομηνία και άκουσε τις παραστάσεις των ενδιαφερομένων, στις 19.3.97 στη συνεδρία της 12/97 ενέκρινε στο ενδιαφερόμενο μέρος τη χορήγηση μόνο μίας άδειας για την Αλβανία. Παραθέτω το κείμενο της απόφασης αυτής:
"Η Αρχή Αδειών, αφού έλαβε υπόψη την εισήγηση του Τμήματος και όλα τα ενώπιον της στοιχεία, ενέκρινε την αίτηση μόνο για την Αλβανία".
Εναντίον της απόφασης αυτής οι αιτητές κατεχώρησαν ιεραρχική προσφυγή. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, αφού άκουσε και τους αιτητές επί της προσφυγής τους στις 16.7.97, απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή στις 27.11.97. Το κείμενο της απορριπτικής αυτής απόφασης είναι το ακόλουθο:
"Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον απόφασης της Αρχής Αδειών για χορήγηση νέας άδειας μεταφορέα Β΄ για διεθνείς μεταφορές για 2 οχήματα ρυμουλκά με έδρα τη Λάρνακα στους κ.κ. Μ.Γ.Π. (ΕΜΠΟΡΟΙ ΚΡΕΑΤΩΝ) ΛΤΔ.
Οι προσφεύγοντες κατά την εξέταση της προσφυγής τους ισχυρίστηκαν:
α) ότι το 18(4) του Νόμου του 9(82 δεν δικαιολογεί στην προκειμένη περίπτωση τη χορήγηση της αιτηθείσης άδειας
β) η άδεια που αιτήθησαν είναι διαφορετική από αυτή που τους χορηγήθηκε και ότι εν πάσει περιπτώσει δεν προβλέπεται από το Νόμο χορήγηση άδειας μεταφορέα Β για ΤΙR.
Το άρθρο 18(4) αναφέρεται στις περιπτώσεις που οι διεθνείς μεταφορές εξυπηρετούνται επί μισθώσει ή επ΄αμοιβή δηλαδή έναντι κομίστρου. Στην προκειμένη περίπτωση οι καθού η προσφυγή θα μεταφέρουν αποκλειστικά δικά τους εμπορεύματα άνευ πληρωμής κομίστρου ως προβλέπεται στο άρθρο 18(6) του Νόμου 9/82 στις περιπτώσεις που οι υφιστάμενοι μεταφορείς δεν μπορούν να τους εξυπηρετήσουν επαρκώς.
Υπό το φώς των πιο πάνω και λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των ενώπιον μας στοιχείων από το φάκελλο της Αρχής Αδειών, αποφασίζεται η απόρριψη της προσφυγής και η επικύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών ημερ. 19.3.97."
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές προσβάλλουν τη νομιμότητα της απορριπτικής αυτής απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Ως κύριους λόγους ακυρότητας προβάλλουν τη μη διεξαγωγή έρευνας από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, καθώς και το αναιτιολόγητο της απόφασης τους και το υποστηρίζουν με αναφορά στη νομολογία.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ν. Κίμωνας Ευριπίδη κ.α., Α.Ε. 2504, ημερομηνίας 18.5.00, γίνεται με αναφορά στη νομολογία μία ανάλυση των εξουσιών και των υποχρεώσεων που έχει η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών κατά την εξέταση ιεραρχικών προσφυγών, από την οποία παραθέτω σχετικό απόσπασμα (σελ. 2-4):
Θα προχωρήσουμε τώρα να εξετάσουμε τις πιο πάνω θέσεις. Στην υπόθεση Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων Πάφου (ΑΛΕΠΑ) Λτδ ν. Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, Α.Ε. 2412, ημερομηνίας 15.12.99, λέχθηκαν σχετικά τα ακόλουθα:
". . . διαπιστώνουμε πως η εφεσίβλητη παρέλειψε να ερευνήσει ένα προς ένα τους ισχυρισμούς που διατυπώνει η εφεσείουσα στους λόγους της ιεραρχικής προσφυγής . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Η εφεσίβλητη ενήργησε εν προκειμένω πεπλανημένα εξομοιώνοντας την ιεραρχική προσφυγή της εφεσείουσας με έφεση. Αυτό συνάγεται και από τη φράση "δεν προκύπτει οτιδήποτε που να δικαιολογεί ακύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών", η οποία περιέχεται στην απόφαση της εφεσίβλητης χωρίς να προκύπτει ότι προηγήθηκε έρευνα από πλευράς εφεσίβλητης προς διαπίστωση των πρωτογενών γεγονότων."
Στην Προσφυγή 20/91, Δημητρίου ν. Δημοκρατία, ημερομηνίας 20.4.92, αναφέρονται τα ακόλουθα στη σελ.4:
". . . σύμφωνα με τη νομολογία, η ιεραρχική προσφυγή δεν επενεργεί ως έφεση ούτε εξομοιώνεται με έφεση. Αναφέρω επί του προκειμένου τις υποθέσεις Andreas Tsouloftas & Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 426, Kωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (απόφαση ημερ. 25.4.1989 στην προσφυγή αρ. 370/88) και Σπύρος Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (απόφαση ημερ. 7.5.1991 στην προσφυγή αρ. 652/90).
Ακολούθως ο Πογιατζής, Δ., αφού αναφέρεται στο σχετικό νομοθετικό πλαίσιο (άρθρο 4Α(3), (4) και (5) των Περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων του 1982 και 1984) παρατηρεί τα ακόλουθα στη σελ. 5:
"Όπως προκύπτει από τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες, το έργο της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών δεν περιορίζεται στην αναθεώρηση των λόγων της απόφασης της Αρχής Αδειών που αποτελεί το αντικείμενο της ιεραρχικής προσφυγής. Εξετάζει την υπόθεση εξ υπαρχής και έχει την ίδια πρωτογενή δικαιοδοσία με την Αρχή Αδειών. Μπορεί να διενεργήσει δική της έρευνα, να διευρύνει το πλαίσιο της έρευνας που διεξήγε η Αρχή Αδειών, να ακούσει η ίδια τους ενδιαφερομένους, να λάβει υπόψη της ακόμα και γεγονότα μεταγενέστερα της έκδοσης της απόφασης της Αρχής Αδειών και να προβεί η ίδια στην έκδοση νέας απόφασης. Δικαιούται, βέβαια, να περιοριστεί σε απλή τροποποίηση ή/και επικύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών ως έχει."
Επίσης, στην Προσφυγή 786/90 Αδελφοί Γ.Μ. Μακρή Λτδ ν. Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, ημερομηνίας 15.4.94, λέχθηκαν τα ακόλουθα στη σελ.3:
"Υπεδείχθη ότι από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλέπε μεταξύ άλλων Tsouloftas v. Republic (1983) 3 C.L.R. 426) είναι σαφές ότι η ιεραρχική προσφυγή δεν αποτελεί δικαστική διαδικασία και δεν αποσκοπεί στην εξέταση της ορθότητας της απόφασης του ιεραρχικά κατώτερου οργάνου, αλλά στη δημιουργία ενός δεύτερου σκέλους στη διαδικασία λήψεως της απόφασης που αποβλέπει στην εξάλειψη λαθών από το κατώτερο όργανο. Και τα δύο όργανα, δηλαδή και η Αρχή Αδειών και Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, έχουν το ίδιο καθήκον, δηλαδή την προαγωγή των σκοπών του Νόμου με την εφαρμογή των προνοιών του στη συγκεκριμένη περίπτωση. Επίσης η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών εξετάζεται αυτοτελώς με βάση τα κριτήρια που θέτει ο Νόμος, την επάρκεια της έρευνας και το σκεπτικό της απόφασης."
Aπό την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών που παρέθεσα πιο πάνω προκύπτει πως η Αρχή θεώρησε ότι τα μόνα θέματα που εγέρθηκαν ενώπιόν της από τους αιτητές για εξέταση ήταν (α) ότι το άρθρο 18(4) του Νόμου 9/82 δεν δικαιολογεί τη χορήγηση άδειας και (β) ότι η άδεια που χορηγήθηκε ήταν διαφορετική από την άδεια που αιτήθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος και ότι δεν προβλέπεται από το Νόμο χορήγηση άδειας Β για TIR. H Αναθεωρητική Αρχή Αδειών προχωρεί και απαντά μόνο το πρώτο ερώτημα καταλήγοντας τελικά στην απορριπτική της απόφασης.
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών στη γραπτή τους αγόρευση ότι όταν ακούστηκαν ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, αυτοί δεν ήσαν οι μόνοι λόγοι που πρόβαλαν προς υποστήριξη της ιεραρχικής προσφυγής, αλλά υπήρχαν και άλλοι και παρόλον ότι ζήτησαν να παρουσιασθεί το πρακτικό της ημερομηνίας κατά την οποίαν ακούστηκαν, δηλαδή της 16.7.97, τέτοιο πρακτικό δεν έχει παρουσιασθεί. Από μία μελέτη του φακέλου διαπίστωσα ότι πράγματι ελλείπει τέτοιο πρακτικό. Ως εκ τούτου είναι προφανές ότι το Δικαστήριο δεν μπορεί να ελέγξει το τι αναπτύχθηκε και συζητήθηκε κατά την ημερομηνία αυτή, αφού οι καθ΄ων η αίτηση παρέλειψαν να θέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου το συγκεκριμένο πρακτικό. Πρέπει επίσης να παρατηρήσω ότι η αρχική απόφαση της Αρχής Αδειών φαίνεται να πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας, αφού, έχοντας υπόψη τις συγκρουόμενες απόψεις και στοιχεία που είχε ενώπιον της, δεν προκύπτει από την απόφαση της πώς αξιολόγησε τα στοιχεία αυτά και ποιά ήταν τα τα ευρήματα της επ΄αυτών για να μπορεί το Δικαστήριο να ελέγξει την εκγυρότητα της απόφασης.
Αφού έλαβα υπόψη τα γεγονότα της υπόθεσης καθώς και τη νομολογία που παρέθεσα πιο πάνω, βρίσκω ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών απέτυχε να εκτελέσει το από το Νόμο απορρέον καθήκον της να προχωρήσει σε δική της ανεξάρτητη έρευνα και να καταλήξει σε αιτιολογημένη απόφαση. Η έλλειψη αιτιολογίας και στην αρχική απόφαση της Αρχής Αδειών, καθώς και τα συγκρουόμενα επιχειρήματα και στοιχεία που υπήρχαν στο φάκελο της υπόθεσης, δεν μπορούν να αποτελέσουν στοιχεία του φακέλου που να θεωρηθεί ότι συμπληρώνουν την αιτιολογία της απορριπτικής απόφασης της Αρχής Αδειών. Επίσης, η άγνοια από το Δικαστήριο των θεμάτων που τέθηκαν ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών κατά την ακρόαση της ιεραρχικής προσφυγής, λόγω της αποτυχίας παρουσίασης του σχετικού πρακτικού, καθιστούν αδύνατη και την κρίση του κατά πόσο υπήρχαν και άλλοι λόγοι στην ιεραρχική προσφυγή πλην εκείνων που αναφέρονται στην απόφαση της Αναθεωρητική Αρχής Αδειών, τους οποίους παρέλειψαν να εξετάσουν οι καθ΄ων η αίτηση.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ των αιτητών.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.