|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 13/98
ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ
.Αναφορικά με τα Άρθρα 146 και 28 του Συντάγματος.
Χριστάκης Χ" Νεοφύτου,
Αιτητής,
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
7.6.00Για τον αιτητή: κα Ευγενίου για κ. Αγγελίδη
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα Ρ. Παπαέτη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής με την προσφυγή του ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ΄ης η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της καθ΄ης η αίτηση ημερ. 23.10.97 και με την οποίαν απέρριψε το αίτημα του αιτητή για αναγνώριση της προϋπηρεσίας του γιατί υποβλήθηκε δήθεν εκπρόθεσμα είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη της καθ΄ης η αίτηση να αναγνωρίσει την προϋπηρεσία του αιτητή και να απαντήσει στην από 18.12.97 ένσταση του είναι απόφαση αντισυνταγματική και/ή στηριχθείσα σε κανονισμό ή εφαρμογή κανονισμού αντισυνταγματικού."
Ο αιτητής είναι καθηγητής των Αγγλικών και διορίστηκε σε μόνιμη θέση από 1.9.93. Από 1.9.82 έως 31.8.92 είχε πρϋπηρεσία στα Ελληνικά σχολεία της Αυστραλίας. Ο αιτητής στις 24.9.97 με επιστολή του υπέβαλε αίτημα για αναγνώριση της προϋπηρεσίας του αυτής, αναφέροντας ότι η καθυστέρηση για την υποβολή του αιτήματος οφειλόταν στο ότι δεν γνώριζε τους σχετικούς κανονισμούς (δέστε τεκμ.Α στην 'Eνσταση). Η Ε.Ε.Υ. στις 23.10.97 εξέτασε το αίτημα του και πληροφόρησε τον αιτητή ότι η αίτηση του απορρίφθηκε γιατί σύμφωνα με το Κανονισμό 5Α(1) των Περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Καθορισμός Αναγνωρισμένης Υπηρεσίας για Σκοπούς Διορισμού, Προαγωγής και Προσαυξήσεων) Kανονισμών του 1990-1996 η αίτηση θα έπρεπε να υποβάλλεται κατά το διορισμό του εκπαιδευτικού ή μέσα σε προθεσμία ενός χρόνου από την ημερομηνία του μόνιμου διορισμού του (τεκμ. Γ και Δ στην Ένσταση). Ο αιτητής επανήλθε με επιστολή του δικηγόρου του (τεκμ.Ε στην Ένσταση) με την οποία υπόβαλλε ότι κακώς απερρίφθη η προσφυγή του, γιατί το αίτημα του έπρεπε να θεωρηθεί αίτημα με βάση τον Κανονισμό 4(1) της ΚΔΠ 339/96 και να γίνει αποδεκτό αφού τούτο υπεβλήθη εντός της προθεσμίας του ενός έτους από τη δημοσίευση του Κανονισμού, όπως απαιτείται από τον Κανονισμό αυτό. Η Ε.Ε.Υ. αφού εξέτασε και πάλι το αίτημα του αιτητή, τον πληροφόρησε ότι και πάλι τούτο απερρίφθη, καθόσον ο Κανονισμός 4(1) αφορά μόνο σε υπηρεσία σε ίδρυμα της Κύπρου ή του εξωτερικού και όχι υπηρεσία σε σχολεία.
Πρώτα θα πρέπει να παρατηρήσω ότι από τα ενώπιον μου στοιχεία προκύπτει ότι το δεύτερο αίτημα του αιτητή απαντήθηκε εντός της προθεσμίας που προνοεί το Σύνταγμα και ως εκ τούτου δεν θεμελιώνεται παράλειψη απάντησης, όπως προβάλλεται στο αίτημα για τη θεραπεία Β. Ως εκ τούτου θα πρέπει να εξετασθεί η ουσία του αιτήματος.
Όπως επισημαίνεται από τους συνήγορους των αντιδίκων, το θέμα της προσφυγής επικεντρώνεται στην ερμηνεία του Κανονισμού 4(1) που προνοεί τα ακόλουθα:
"4(1) ανεξάρτητα από τις διατάξεις του Κανονισμού 14 των βασικών κανονισμών, οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί οι οποίοι έχουν υπηρεσία ή προϋπηρεσία σε ίδρυμα της Κύπρου ή του εξωτερικού, οι οποίοι υπηρετούν κατά την έναρξη της ισχύος των παρόντων Κανονισμών και οι οποίοι επιθυμούν να αναγνωριστεί σε αυτούς Προϋπηρεσία, σύμφωνα με την υποπαράγραφο (δ) της παραγράφου (1) του Κανονισμού 3 των βασικών κανονισμών, θα πρέπει να υποβάλουν για το σκοπό αυτό αίτηση στην Επιτροπή μαζί με όλα τα έγγραφα που την υποστηρίζουν μέσα σε ένα χρόνο από την έναρξη της ισχύος των παρόντων Κανονισμών."
Στην παράγραφο (δ) του Κανονισμού 3(1) της ΚΔΠ 143/90, όπως τροποποιήθηκε από την ΚΔΠ 306/95, ο όρος "ίδρυμα" ερμηνεύεται ως φιλανθρωπικό ίδρυμα σύμφωνα με την ισχύουσα εκάστοτε νομοθεσία που διέπει φιλανθρωπικά ιδρύματα. Τα δε σχολεία, στα οποία υπηρέτησε ο αιτητής δεν εμπίπτουν στον ορισμό αυτό.
Ο αιτητής πρόβαλε ότι οι Κανονισμοί, στους οποίους βασίστηκε η Ε.Ε.Υ. είναι ultra vires του Νόμου και αντισυνταγματικοί, καθόσον αυθαίρετα περιορίζουν τα δικαιώματα που προκύπτουν με βάση το Νόμο και δημιουργεί άνιση μεταχείριση μεταξύ εκπαιδευτικών που υπό παρόμοιες συνθήκες έχουν πετύχει αναγνώριση της υπηρεσίας τους ενώ το δικαίωμα αυτό αφαιρείται από τον αιτητή. Με βάση τον Περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμο του 1969, όπως τροποποιήθηκε, (άρθρο 76) το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να εκδίδει κανονισμούς που να ρυθμίζουν γενικά κάθε θέμα που αφορά την Επιτροπή, την Εκπαιδευτική Υπηρεσία και του εκπαιδευτικούς λειτουργούς.
Ως εκ τούτου κρίνεται ότι ήταν εντός των εξουσιών του Υπουργικού Συμβουλίου να εκδώσει τους υπό κρίση κανονισμούς και δεν προκύπτει ότι οι Κανονισμοί αυτοί ήταν εκτός της εξουσιοδότησης του Νόμου. Ο ισχυρισμός του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή ότι οι σχετικοί κανονισμοί ανατρέπουν τα δικαιώματα που είχαν δοθεί στους εκπαιδευτικούς από το Νόμο, ελέγχεται ως ανακριβής, και δεν τίθεται θέμα άνισης μεταχείρισης με το να τεθεί προθεσμία για την υποβολή αίτησης για αναγνώριση προϋπηρεσίας. Όλοι οι εκπαιδευτικοί είχαν την ίδια ευκαιρία να υποβάλουν αίτηση προς τούτο και να τους αναγνωρισθεί υπηρεσία, νοουμένου ότι αυτή θα υποβάλλετο εντός της προθεσμίας που προνοούν οι Κανονισμοί. Δεν έχει κατά την άποψη μου τεκμηριωθεί το επιχείρημα άνισης μεταχείρισης και δυσμενούς διάκρισης κατ΄αντίθεση με το άρθρο 28 του Συντάγματος. Η πρόνοια για προθεσμία υποβολής αιτημάτων είναι εύλογο μέτρο υπό τις συνθήκες για να επιτυγχάνεται βεβαιότητα στα περί της υπηρεσίας εκπαιδευτικών, μέτρο με γενική εφαρμογή για όλους τους εκπαιδευτικούς.
Μεταξύ άλλων ο αιτητής με παρέπεμψε κατά τη διάρκεια των διευκρινίσεων στην απόφαση Κινέζου ν. ΕΔΥ, Αρ. Υπ. 479/96, ημερ. 11.9.98. Η πιο πάνω υπόθεση διακρίνεται από την παρούσα λόγω των γεγονότων της, γιατί σε εκείνη, ενώ η θέση ήταν πρώτου διορισμού και προαγωγής, το σχέδιο υπηρεσίας στα απαιτούμενα προσόντα κατέστησε τη θέση όχι ανοικτή σε όλους, αλλά περιορισμένη μόνο σε εκείνους που κατείχαν μόνιμη θέση δασκάλου ή νηπιαγωγού στη Δημοτική, Προδημοτική ή Ειδική Εκπαίδευση, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί ο αιτητής, ο οποίος υπηρετούσε στη Μέση Εκπαίδευση.
Κατά συνέπεια, και αφού η προϋπηρεσία του αιτητή δεν ήταν σε ίδρυμα όπως τούτο καθορίζεται στους Κανονισμούς, η αίτηση του ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.