|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 929/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Ανδρέας Γρηγορίου
Αιτητής
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Αρχηγού της Αστυνομίας
2. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως
Καθ΄ων η Αίτηση
--------------
26 Μαΐου 2000
Για τον Αιτητή: κ. Γ. Σεραφείμ για κ. Τ. Παπαδόπουλο & Σία.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η προσφυγή του κ. Γρηγορίου ζητά ακύρωση της απόφασης του Αρχηγού της Αστυνομίας, όπως περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 1.7.1999, να μην αποδώσουν σε αυτόν το βαθμό του Αρχιπυροσβέστη και τα εξ αυτού πηγάζοντα ωφελήματα.
Το ιστορικό της προσφυγής ανάγεται σε απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας ημερομηνίας 28.3.1995 με την οποία ο κ. Γρηγορίου, ο οποίος είχε διορισθεί ως Αρχιπυροσβέστης από την 1.7.1991, ετέθη σε διαθεσιμότητα εν όψει διερεύνησης πειθαρχικής υπόθεσης για ισχυριζόμενη ανάρμοστη συμπεριφορά. Από την εν λόγω ημερομηνία διακόπηκε και το επίδομα του Αρχιπυροσβέστη το οποίο του χορηγείτο, κατόπιν εισήγησης του Διευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ημερομηνίας 31.3.1995 η οποία και εγκρίθηκε την 1.6.1995. Η διαθεσιμότητα του κ. Γρηγορίου τερματίσθηκε στις 30.5.1995, ενώ στην πειθαρχική υπόθεση του επεβλήθη πρόστιμο αφού παρεδέχθη. Προσφυγή την οποία καταχώρισε ο κ. Γρηγορίου κατά της απόφασης να τεθεί σε διαθεσιμότητα, η 375/95, είχε επιτυχή έκβαση και η εν λόγω απόφαση ακυρώθηκε. Κατόπιν τούτου, ο κ. Γρηγορίου επανειλημμένα ζήτησε από τον Αρχηγό της Αστυνομίας την επανάκτηση
του επιδόματος του Αρχιπυροσβέστη, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Μετά που και η Επίτροπος Διοικήσεως, κατόπιν παραπόνου του κ. Γρηγορίου, σε έκθεση της, θεώρησε ότι ο Αρχηγός της Αστυνομίας όφειλε, συμμορφούμενος με την ακυρωτική απόφαση, να επαναφέρει τον κ. Γρηγορίου στη θέση του Αρχιπυροσβέστη, ο κ. Γρηγορίου ζήτησε και πάλι τούτο με επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 2.6.1999. Η απάντηση του Αρχηγού της Αστυνομίας ήταν η επιστολή της 1.7.1999 στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:"Το θέμα διορισμού σε Αρχιπυροσβέστη, δίδεται σύμφωνα με τις υπάρχουσες ανάγκες της Υπηρεσίας, σε πρόσωπα τα οποία κρίνονται κατάλληλα. Στο παρόν στάδιο δεν υπάρχουν ανάγκες για Αρχιπυροσβέστες στην Επαρχία Λευκωσίας."
Η θέση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον κ. Γρηγορίου είναι ότι, εφ΄όσον η ακυρωτική απόφαση επενεργούσε ex tunc εξαφανίζοντας όλα όσα είχαν προκύψει από τη διαθεσιμότητα, περιλαμβανομένης και της διακοπής του επιδόματος του Αρχιπυροσβέστη, ο Αρχηγός της Αστυνομίας όφειλε, συμμορφούμενος με την εν λόγω απόφαση, να αποκαταστήσει τον κ. Γρηγορίου ως Αρχιπυροσβέστη και να του αποδώσει και πάλι το σχετικό επίδομα. Τη θέση αυτή αναπτύσσει και στην αγόρευση του με αναφορά και στη νομολογία.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία στην ένσταση του αναφέρεται σε άλλη προσφυγή την οποία είχε καταχωρίσει ο κ. Γρηγορίου, την 652/95, εναντίον της απόφασης για αποκοπή του επιδόματος του Αρχιπυροσβέστη, η οποία και απορρίφθηκε. Όπως εισηγείται στην αγόρευση του, η απόφαση αυτή αποτελεί δεδικασμένο επί του θέματος. Παρατηρεί επίσης ότι, εν πάση περιπτώσει, ο διορισμός του κ. Γρηγορίου ως Αρχιπυροσβέστη είχε τερματισθεί από 28.3.1995 όπως δημοσιεύθηκε στις εβδομαδιαίες διαταγές της 10.7.1995. Ο κ. Γρηγορίου, λέγει ο κ. Χριστοφόρου, δεν προσέβαλε έγκαιρα την απόφαση αυτή, η οποία έτσι κατέστη τελεσίδικα νόμιμη.
Καθ΄όσον ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον κ. Γρηγορίου δεν είχε αναφερθεί καθόλου στην προσφυγή 652/95 στην αγόρευση του, σχολιάζει το πιο πάνω στην απαντητική αγόρευση του.
Δεν είναι ασφαλώς υπό αμφισβήτηση οι αρχές της νομολογίας οι οποίες διέπουν τα επακόλουθα ακυρωτικής απόφασης. Αν αυτή ήταν η μόνη παράμετρος του θέματος, ο κ. Σεραφείμ ενδεχόμενα να ήταν ορθός, αφού όντως ο Αρχηγός της Αστυνομίας όφειλε, συμμορφούμενος προς την ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή 375/95, να αποδώσει και πάλι το επίδομα του Αρχιπυροσβέστη στον κ. Γρηγορίου αν εκρίνετο ότι η αποκοπή του είχε άμεση σχέση, ως συνέπεια, με τη θέση του σε διαθεσιμότητα. Υπάρχει όμως και η άλλη παράμετρος του θέματος, που αφορά την απόφαση στην προσφυγή 652/95 σε συνάρτηση προς την αρχή του δεδικασμένου. Ο κ. Γρηγορίου με την προσφυγή εκείνη προσέβαλε ευθέως και αποκλειστικώς την απόφαση για διακοπή της χορήγησης σε αυτόν του επιδόματος του Αρχιπυροσβέστη, ημερομηνίας, όπως προαναφέρθη, 1.6.1995. Με την απόφαση στην προσφυγή αυτή, η οποία μάλιστα εκδόθηκε πριν από την απόφαση στην προσφυγή 375/95, απορρίφθηκε το αίτημα του κ. Γρηγορίου. Κρίθηκε μάλιστα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση της 1.6.1995 συνιστούσε εκτελεστή διοικητική πράξη και ότι, περαιτέρω, ο διορισμός του κ.
Γρηγορίου ως Αρχιπυροσβέστη τερματίσθηκε μετά τη λήξη της διαθεσιμότητας του, όπως δημοσιεύθηκε στις εβδομαδιαίες διαταγές της 10.7.1995, ώστε να μην είχε πλέον δικαίωμα στο επίδομα του Αρχιπυροσβέστη.Με αυτά τα δεδομένα, δεν βλέπω πως μπορεί να υποστηριχθεί άλλως παρά ότι η απόφαση στην προσφυγή 652/95 ρυθμίζει οριστικά και τελεσίδικα το θέμα που εγείρεται στην παρούσα προσφυγή. Η απόφαση όχι μόνο διαχωρίζει το θέμα του επιδόματος Αρχιπυροσβέστη από το θέμα της διαθεσιμότητας, αλλά και αποφαίνεται επ΄αυτού τονίζοντας κυρίως ότι, καθ΄όσον ο διορισμός του κ. Γρηγορίου ως Αρχιπυροσβέστη έπαυσε να υφίσταται με τις εβδομαδιαίες διαταγές της 10.7.1995 (που, σημειωτέο, ουδέποτε προσεβλήθησαν), ο κ. Γρηγορίου δεν μπορούσε να έχει δικαίωμα σε επίδομα Αρχιπυροσβέστη σύμφωνα με τον Κανονισμό 38 των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989, ΚΔΠ 51/89, ο οποίος αναφέρει ότι δίδεται επίδομα καθήκοντος στους πυροσβέστες στους οποίους ανατίθενται καθήκοντα ομαδάρχη ή ειδικά καθήκοντα. Ουσιαστικά εκρίθη ότι ο κ. Γρηγορίου εστερείτο εννόμου συμφέροντος. Η ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή 375/95 σε σχέση με τη θέση του κ. Γρηγορίου σε διαθεσιμότητα ουδόλως επηρεάζει την απόφαση στην προσφυγή 652/95 και τις συνέπειες της ως προς το δεδικασμένο στην παρούσα προσφυγή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του Αιτητή.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π