Ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:

Η Συμβουλευτική Επιτροπή που συστάθηκε, αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης για την ειδικότητα της Μηχανολογίας/Μηχανικής Αυτοκινήτων, διεπίστωσε ότι όλοι είχαν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα για προαγωγή στην εν λόγω θέση και προχώρησε σε αριθμητική αποτίμηση της αρχαιότητας και της αξίας τους με βάση το άρθρο 35 Β(4) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969-1999 που προστέθηκε με το άρθρο 7 του Ν.65/87.

Διεπίστωσε ότι κανένας υποψήφιος δεν είχε επιπρόσθετα προσόντα.

Με βάση τα πιο πάνω, κατάρτισε τον κατάλογο των προτεινομένων για προαγωγή, στον οποίο περιλαμβάνονταν ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος, που διαβιβάστηκε μαζί με την έκθεσή της στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ).

Δεν υποβλήθηκε καμιά ένσταση για τον κατάλογο. Η ΕΕΥ κατάρτισε τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων στον οποίο διατηρήθηκε η ίδια σειρά. Το ΕΜ ήταν πρώτος με 203,41 μονάδες και ο αιτητής δεύτερος με 203,01 μονάδες.

Η ΕΕΥ αποφάσισε να καλέσει τους υποψηφίους σε προσωπική συνέντευξη καθορίζοντας τα κριτήρια τα οποία θα λαμβάνονταν υπόψη.

Στις 24.2.97 δέκτηκε τους υποψηφίους σε προφορική συνέντευξη στην παρουσία του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης κ. Ι. Πρέζα. Μετά τις συνεντεύξεις ο κ. Πρέζας εξέφρασε τις κρίσεις του για την απόδοση των υποψηφίων σ΄αυτές, με βάση το άρθρο 35 Β(9). Έκρινε την απόδοση τόσο του ΕΜ όσο και του αιτητή ως Πολύ Καλή+.

Η Ε.Ε.Υ σε συνεδρίαση της ημερομηνίας 3.3.97 προέβη σε αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις με βάση τα κριτήρια που καθόρισε στην προηγούμενη της συνεδρίαση. Έκρινε την απόδοση τόσο του ΕΜ όσο και του αιτητή ως Καλή.

Αποφάσισε να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων ως αποτέλεσμα της εκτίμησης της απόδοσης τους στην προσωπική συνέντευξη. Δόθηκε μιά μονάδα τόσο στο ΕΜ όσο και στον αιτητή. Συνεπώς δεν ανατράπηκε η σειρά του καταλόγου.

Αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων αποφάσισε ότι το περιεχόμενο τους δεν δικαιολογούσε την αύξηση των μονάδων των υποψηφίων.

Συνεπώς με βάση τη σειρά όπως αυτή διαμορφώθηκε, η ΕΕΥ προήγαγε το ΕΜ στην επίδικη θέση.

Μεταξύ των άλλων ισχυρισμών που προβλήθηκαν εκ μέρους του αιτητή, ήταν η έλλειψη αιτιολογίας της επίδικης απόφασης. Τούτο έγινε με εκτενή αναφορά σε σειρά αποφάσεων.

Δεν έγινε καμιά αναφορά στο άρθρο 35 Β(10)(β) των Περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969-1999 που προστέθηκε με το άρθρο 7 του Ν.65/87 που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο (μεταγενέστερα τροποποιήθηκε από το άρθρο 5(ε) του Νόμου, 44(1)/99)) και το οποίο προνοούσε τα ακόλουθα:

Το θέμα που εγείρεται στην παρούσα περίπτωση, το οποίο εξετάζεται αυτεπάγγελτα ως θέμα δημόσιας τάξης, είναι κατά πόσο η απόφαση της ΕΕΥ να δώσει 1 μονάδα στον κάθε υποψήφιο στον κατάλογο ως αποτέλεσμα της εκτίμησης της απόδοσης τους στην προσωπική συνέντευξη και καθόλου στα υπόλοιπα δύο κριτήρια, αυτά του περιεχομένου των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων, είναι αιτιολογημένη όπως απαιτεί το πιο πάνω άρθρο.

Η παρούσα υπόθεση είναι όμοια με την Ελένη Αντωνιάδου ν. Δημοκρατία, Προσφυγή 733/97, ημερομηνίας 14.6.99, στην οποία ασχολήθηκα με το ίδιο θέμα.

Όπως λέχθηκε και στην πιο πάνω υπόθεση, ο προσδιορισμός μίας μονάδας για κάθε υποψήφιο στον κατάλογο είναι αναιτιολόγητος.

Η απόφαση για τη μη προσθήκη μονάδων για τους φακέλους με τη γενική και αόριστη δήλωση πως δεν δικαιολογείται από το περιεχόμενο τους δεν αρκεί.

Λείπει η εξήγηση γιατί η ΕΕΥ αποφάσισε να δώσει μόνο το 1/5 των επιπρόσθετων μονάδων που εδικαιούτο σε ένα μόνο κριτήριο, στην εντύπωση που απεκόμισε από τις συνεντεύξεις, και καμμία μονάδα στα άλλα δύο κριτήρια που αναφέρει ο νόμος.

Με βάση τα πιο πάνω κρίνω ότι η απόφαση της ΕΕΥ ως προς την παροχή πρόσθετων μονάδων είναι αναιτιολόγητη, αντίθετα με τις διατάξεις του άρθρου 35 Β(10)(β). Το Δικαστήριο στερείται έτσι της δυνατότητας να παρακολουθήσει το συλλογισμό της απόφασης της ΕΕΥ και ο δικαστικός έλεγχος αυτής δεν καθίσταται εφικτός. Με το ίδιο θέμα ασχολήθηκε ο Κωνσταντινίδης, Δ., στην Ταπή ν. Δημοκρατία, Αρ. Υπ. 1031/97, ημερομηνίας 26.1.99.

Η ανάγκη για ακριβή και λεπτομερή αιτιολογία επιβαλλόταν και από τη μικρή διαφορά της βαθμολογίας του ΕΜ και του αιτητή οι οποίοι συγκέντρωσαν 204 μονάδες και κρίθηκαν με διαφορά 0,40 της μονάδας.

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ του αιτητή.

Π. Αρτέμης,

Δ.

/Χ.Π.