|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.129/99
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
APOLLO II BUS CO.LTD., από τη Λάρνακα
αιτητών
- και -
Της Δημοκρατίας της Κύπρου δια της
Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών
καθ΄ων η αίτηση
------------------------
3 Απριλίου, 2000
Για τους αιτητές: κ.Α.Πετουφάς
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ.Α.Χριστοφόρου - δικηγόρος της Δημοκρατίας
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε στις 23.10.95 αιτήσεις για τη χορήγηση 20 νέων αδειών δημόσιου μεταφορέα «Α», κατηγορίας γενικού φορτίου κάτω των 5000 κιλών, για μεταφορά δεμάτων με έδρα 5 άδειες για κάθε πόλη, Λευκωσία, Λεμεσό,Λάρνακα και Πάφο. Η Αρχή Αδειών απέρριψε στις 18.1.96 το αίτημα και η απόφαση της απικυρώθηκε σε ιεραρχική προσφυγή της αιτήτριας από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών στις 29.8.96. Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Κωνσταντινίδης, Δ) αποδέκτηκε στις 10.9.97 προσφυγή που καταχώρησε η αιτήτρια εναντίον της πιο πάνω απόφασης. (Δες: προσφυγή αρ.904/96, ΑPOLLO II BUS CO.LTD. και Aναθεωρητικής Αρχής Αδειών, ημερ. 10.9.1997
.Η Αναθεωρητικής Αρχή Αδειών (Α.Α.Α.) συνήλθε στις 18.11.98 για να επανεξετάσει το ζήτημα, με σκοπό τη συμμόρφωση της με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπως προβλέπεται στο άρθρο 146.5 του Συντάγματος. Οι δικηγόροι της αιτήτριας εταιρείας εισηγούνται πως η Α.Α.Α. δεν συμμορφώθηκε με το σκεπτικό της απόφασης - δεδικασμένο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, και ουσιαστικά επανέλαβε την ακυρωθείσα απόφαση της. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας συμφωνεί πως το μόνο ζήτημα που εγείρεται στην παρούσα προσφυγή είναι κατά πόσο η Α.Α.Α. συμμορφώθηκε με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, και υπέβαλε, ομολογουμένως με δισταγμό, πως υπήρξε συμμόρφωση.
Οι λόγοι που ακυρώθηκε η προηγούμενη απόφαση της Α.Α.Α., όπως αναφέρονται στη σχετική απόφαση του αδελφού δικαστή, είναι οι εξής: (παραθέτω το ουσιαστικό απόσπασμα).
«΄Εχω διαβάσει την έκθεση. Δεν λέγει τίποτε ως προς τις ανάγκες. Πολύ λιγότερο ως προς έρευνα που διεξάχθηκε. Αναφορικά με το «πόσα οχήματα του είδους τούτου υπάρχουν σε κάθε πόλη», συστήνει να συμβουλευθεί η Αρχή το Αρχείο της Λευκωσίας. Κατά τα άλλα, αναφέρει πόσα τουριστικά λεωφορεία έχουν οι αιτητές και ποιός είναι, σύμφωνα με δηλώσεις του Διευθυντή τους, ο σκοπός της αίτησής τους. Δηλαδή η μεταφορά δεμάτων από πόλη σε πόλη αλλά και η διανομή τους κατ΄οίκον, υπηρεσία η οποία, όπως υποστήριξαν οι αιτητές στην ιεραρχική προσφυγή τους, δεν προσφερόταν ως τότε από άλλο μεταφορέα.
Δεν υπάρχει οτιδήποτε άλλο στο φάκελλο της Αρχής Αδειών. Ούτε στο φάκελλο της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Η Αρχή Αδειών απέρριψε την αίτηση αφού, όπως αναφέρει, «έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία.» Που ήταν η έκθεση που αναφέρθηκε και η εισήγηση του Τμήματος Οδικών Μεταφορών για απόρριψη «γιατί οι ανάγκες εξυπηρετούνται ικανοποιητικά από τα υφιστάμενα αδειούχα οχήματα της κατηγορίας
Στην προσβαλλόμενη απόφαση η Α.Α.Α. είπε τα εξής, στην επανεξέταση.
«Είναι γεγονός ότι δεν υπήρξε έρευνα αναφορικά με τις ανάγκες σε μεταφορείς «Α» για μεταφορά μικροδεμάτων και έλεγχο κατά τον ουσιώδη χρόνο της προσβληθείσας απόφασης, δηλαδή τον Αύγουστο του 1996, όμως η Α.Α.Α. είναι σε θέση να κρίνει αν υπάρχουν ανάγκες ή όχι αφού από προηγούμενες παρόμοιες υποθέσεις που εξετάστηκαν προ και μετά της έδωσαν την ευκαιρία να σχηματίσει άποψη επί των αναγκών ή όχι.»
Είναι έκδηλο από τα πιο πάνω πως η Α.Α.Α. δεν μελέτησε καλά ή παρερμήνευσε την ακυρωτική απόφαση, στην οποία η προσφυγή έγινε αποδεκτή, γιατί, με δυο λόγια, η Α.Α.Α. δεν προέβη στη δέουσα έρευνα, ως είχε καθήκον, για να εξετάσει το ενώπιον της αίτημα, μήτε και αναφέρθηκε στα στοιχεία που έλαβε υπόψη για να αιτιολογήσει την ακυρωθείσα απόφαση, αιτιολογία που είναι απαραίτητη για το δικαστικό έλεγχο. Αυτή την έρευνα, και τη συνεπακόλουθη έλλειψη αιτιολογίας, η Α.Α.Α. υποκατέστησε, στην προσφυγή που συζητούμε, με απλή αναφορά στη δική της γνώση των αναγκών για μεταφορείς «Α» που απέκτησε ως εκ της φύσεως των λειτουργιών της, χωρίς να δίδονται και πάλιν τα στοιχεία και να παρέχεται η αιτιολογία για την απόφαση της, που επιβάλλεται σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου, και πρώτιστα που απορρέει από την υποχρέωση της να συμμορφωθεί με την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με £300 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ