|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 398/97
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Σ. ΝΙΚΗΤΑ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ -
1. Συνδέσμου Υπεραγορών Τροφίμων Κύπρου
2. Λαϊκής Υπεραγοράς Ορφανίδη Λτδ
Αιτητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Καθού η αίτηση
--------------------
Ημερομηνία:
6 Μαρτίου, 2000Για τους αιτητές: Μ. Τριανταφυλλίδης με Π. Αγγελίδη
Για τον καθού η αίτηση: Μ. Παμπαλλή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές προσβάλλουν απευθείας κανονιστική πράξη. Συγκεκριμένα την Κ.Δ.Π. 83/97 ημερ. 28/3/97 με την οποία ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων καθόρισε το ωράριο των καταστημάτων στην τουριστική ζώνη Λεμεσού για την περίοδο 29/3/97-30/11/97. Οι αιτητές, που είναι ιδιοκτήτες και διατηρούν ή λειτουργούν επιχείρηση υπεραγοράς τροφίμων εκτός της ζώνης αυτής, ισχυρίζονται ότι έχουν υποστεί δυσμενή μεταχείριση έναντι ομοειδών επιχειρήσεων που λειτουργούν εντός της ζώνης, για την οποία ισχύει το ευνοϊκότερο ωράριο της Κ.Δ.Π. 83/97.
Προβλήθηκε θεμελιακή ένσταση ότι δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική πράξη, που μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο ελέγχου με βάση τις διατάξεις του άρθρ. 146 του Συντάγματος, αλλά πράξη νομοθετικού περιεχομένου, η οποία δεν υπόκειται σε προσφυγή. Η θέση των αιτητών είναι ότι η Γνωστοποίηση του Υπουργού είναι διοικητική πράξη, αφού, μεταξύ άλλων, εφαρμόστηκε σε περιορισμένα χρονικά και τοπικά όρια. Ύστερα από κοινό αίτημα, οι δικηγόροι υπέβαλαν γραπτές αγορεύσεις πάνω στο προδικαστικό αυτό ζήτημα.
Το ίδιο ακριβώς αντικείμενο είχε και η προσφυγή αρ. 199/96 μεταξύ των ίδιων διαδίκων. Με μόνη τη διαφορά ότι η Κ.Δ.Π. εκεί αφορούσε άλλη, προγενέστερη, χρονική περίοδο. Ο Χρυσοστομής Δ., όπως ήταν τότε, κατέληξε (απόφαση ημερ. 13/11/96) ότι ευσταθεί η προδικαστική ένσταση, "γιατί η επίδικη Γνωστοποίηση, σαν κανονιστική πράξη νομοθετικού περιεχομένου που είναι, δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής κάτω από το άρθρο 146 του Συντάγματος." Όταν συμπληρώθηκαν οι αγορεύσεις, η έφεση, που είχε καταχωρηθεί εναντίον της πιο πάνω απόφασης, βρισκόταν ακόμη σε εκκρεμότητα. Έκρινα σκόπιμο, με τη σύμφωνη γνώμη των δικηγόρων, να αναμένω την απόφαση της Ολομέλειας αφού, όπως με διαβεβαίωσαν οι δικηγόροι και των δυο πλευρών, η εφετειακή απόφαση θα επηρέαζε άμεσα την έκβαση στην κρινόμενη προσφυγή.
Η απόφαση της Ολομέλειας, που εκδόθηκε στις 26/11/99, επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση: βλ. Α.Ε. 2369 Σύνδεσμος Υπεραγορών Τροφίμων Κύπρου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 26/11/99. Στη σελ. 4, ο Νικολαΐδης Δ., που εξέδωσε την απόφαση, αναφέρει:
"Η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου είναι ορθή. Η προσβαλλόμενη πράξη έχει κανονιστικό χαρακτήρα και δημιουργεί κανόνες δικαίου με γενική και καθολική εφαρμογή μέσα στην περιοχή που καθορίστηκε. Εφαρμόζεται γενικά στα καταστήματα που υπάρχουν στην περιοχή, αλλά και σε αυτά που θα δημιουργηθούν κατά τη διάρκεια της ισχύος της πράξης."
Επανόρισα την υπόθεση μετά την έκδοση της απόφασης και ζήτησα τις απόψεις των μερών. Η κα Ν. Κλεάνθους, που εμφανίστηκε για τον κ. Τριανταφυλλίδη, άνκαι αναγνώρισε πως η παραπάνω απόφαση έδωσε λύση στο θέμα και είναι δεσμευτική για το δικαστήριο αυτό, εντούτοις ζήτησε να εκδώσω την επιφυλαχθείσα απόφαση μου. Κι αυτό για να εφεσιβληθεί, όπως δήλωσε, η απόφαση μου, αν ήταν εναντίον των αιτητών, σε πλήρη Ολομέλεια, όπως αντιλήφθηκα "ενόψει της ιδιάζουσας και εσφαλμένης εξέλιξης της νομολογίας η οποία οδήγησε στην απόφαση στην Α.Ε. 2369".
Η ταυτότητα διαδίκων, κυρίως όμως του προδικαστικού νομικού θέματος, καθιστούν την απόφαση της Ολομέλειας απόλυτα δεσμευτική στην κρινόμενη περίπτωση. Και την ακολουθώ. Με αναπόφευκτο επακόλουθο την απόρριψη της προσφυγής. Τα έξοδα, που θα υπολογίσει ο Πρωτοκολλητής, επιδικάζονται σε βάρος των αιτητών.
Σ. Νικήτας, Δ.
ΚΑΣ