CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

Οι θέσεις, που είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής, δημοσιεύθησαν μαζί με το σχέδιο υπηρεσίας στις 4.10.1996 και υπεβλήθησαν 41 αιτήσεις. Κατά τη συνεδρία της Αρχής ημερομηνίας 9.12.1996 απεφασίσθη ότι δύο αιτήσεις ήσαν εκπρόθεσμες και ότι ένδεκα άλλοι αιτητές δεν ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας. Απεφασίσθη επίσης ότι οι υπόλοιποι αιτητές πληρούσαν τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας και θα εκαλούντο σε προφορική εξέταση. Μεταξύ αυτών ήσαν όλοι οι Αιτητές και όλα τα Ενδιαφερόμενα Μέρη στις προσφυγές. Κατά τη συνεδρία της Αρχής ημερομηνίας 25.2.1997 απεφασίσθη ότι η συνέντευξη θα αποτελούσε ξεχωριστό παράγοντα αξιολόγησης και θα είχε τη μορφή προφορικής εξέτασης για το λόγο ότι ο κάτοχος της θέσης θα έπρεπε να διαθέτει προσωπικότητα και γνώσεις σε διάφορους τομείς που αναφέροντο. Μετά το πέρας των συνεντεύξεων, η Αρχή αποφάσισε στη συνεδρία της ημερομηνίας 28.2.1997 ότι εννέα υποψήφιοι είχαν τη συγκριτικά καλύτερη γενική απόδοση κατά τις συνεντεύξεις και υπερείχαν εμφανώς όλων των άλλων και ότι, με βάση την απόδοση κατά τις συνεντεύξεις, κανένας από τους υπόλοιπους δεν θα μπορούσε να διορισθεί. Μεταξύ αυτών ήσαν όλοι οι Αιτητές και όλα τα Ενδιαφερόμενα Μέρη στις προσφυγές. Στη συνέχεια ο Γενικός Διευθυντής εξέφρασε τα σχόλια του για τους υποψηφίους αναφορικά με τα στοιχεία των φακέλων ως προς την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα, όπως επίσης και αναφορικά με την απόδοση τους κατά την προφορική εξέταση. Ακολούθως αναφέρεται στα πρακτικά ότι η Αρχή αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις αλλά και γενικότερα με βάση όλα τα δεδομένα που αφορούσαν τον κάθε υποψήφιο υπό το φως και των διατυπωθεισών κρίσεων του Γενικού Διευθυντή. Ακολούθησε, όπως αναφέρεται, ψηφοφορία για την επιλογή των καταλληλοτέρων για διορισμό υποψηφίων με βάση την απόδοση κατά τις συνεντεύξεις και τα ιδιαίτερα δεδομένα του κάθε υποψηφίου και διορίσθησαν τα τρία Ενδιαφερόμενα Μέρη που είχαν συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους.

Ευάριθμοι λόγοι προβάλλονται από τους ευπαιδεύτους συνηγόρους για τους Αιτητές κατά της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης. Δεν προτίθεμαι να παραθέσω τις θέσεις που αναπτύσσονται σε σχέση με αυτούς στις αγορεύσεις ούτε και το σχολιασμό τους εκ μέρους των ευπαιδεύτων συνηγόρων για την Αρχή και για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη, καθ΄όσον θεωρώ ότι οι προσφυγές κρίνονται ευθέως επί του ενός τοιούτου λόγου. Αυτό βέβαια κάθε άλλο παρά σημαίνει ότι αν εξετάζοντο και οι υπόλοιποι λόγοι θα απέληγαν να έχουν λιγότερο έρεισμα. Ο λόγος αυτός αφορά το εντελώς αναιτιολόγητο της απόφασης για διορισμό των Ενδιαφερομένων Μερών, ο οποίος απλώς προέκυψε επί της διεξαχθείσας ψηφοφορίας. Και αν ακόμα ήταν δυνατό να αντιπαρέλθω την απουσία οποιασδήποτε καταγραφής της επίδοσης των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση όπως και την απουσία οποιασδήποτε καταγραφής της αξιολόγησης της από την Αρχή, δεδομένης μόνο της αναφοράς ότι η Αρχή αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση και την έλαβε υπ΄όψη, δεν θα μπορούσα ασφαλώς να αντιπαρέλθω την απουσία οποιασδήποτε μορφής, έστω και στοιχειώδους, αιτιολόγησης της απόφασης. Στην ουσία η Αρχή δεν διαβουλεύθηκε και δεν αποφάσισε καθόλου ως σώμα επί των καταλληλοτέρων υποψηφίων παρά μόνο ενήργησε με βάση την πρόθεση της δια ψηφοφορίας ανεξάρτητης τοποθέτησης κάθε μέλους της. Η έλλειψη αιτιολογίας είναι θεμελιακή όσο είναι και η πλήρης αποτυχία της Αρχής να επιτελέσει το έργο της. Η νομολογία στην οποία παραπέμπουν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι για τους Αιτητές καθιστά σαφές ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας τόσο γενικά σε όλες τις παραμέτρους της αλλά και ιδιαίτερα σε αναφορά με το ότι η λήψη της απόφασης μέσω της τοποθέτησης των μελών δια ψηφοφορίας δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αιτιολόγηση που είναι αναγκαία για τη νομιμότητα της απόφασης. Δεν χρειάζεται να παραθέσω παρά μόνο τα επιγραμματικά όσο και περιεκτικά λεχθέντα από τον Πική, Δ., ως ήτο τότε, στην υπόθεση Αντωνίου ν. ΑΗΚ, 116/92, 31.3.1993, στη σ. 3: