|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 4 ΑΑΔ 1374
16 Δεκεμβρίου, 1999
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΟΛΕΜΙΔΙΩΤΗΣ,
Αιτητής,
v.
1. ΔΙΕΥΘΥΝΤH ΤΜHΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Aρ. 771/97)
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Κατανάλωσης — Υπολογισμός τελωνειακής αξίας κατά την ημέρα της διασάφησης και όχι της τιμολογιακής (συναλλακτικής) αξίας κατά την ημέρα της αγοράς — Άρθρο 16(1) του Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου (Ν. 14(1)/97) — Ορθή και δίκαιη η διάταξη, που δεν συγκρούεται με τις νομοθετικές ρυθμίσεις που εισάγονται με την Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να του επιβάλουν τελωνειακό δασμό για αυτοκίνητο που τελωνίστηκε, με βάση την τελωνειακή αξία του κατά την ημέρα της διασάφησης και όχι την τιμολογιακή αξία κατά την ημέρα της αγορά του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η τελωνειακή αξία του αυτοκινήτου προσδιορίστηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 16 του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου Ν. 14(1)/97. Ο αιτητής διαφώνησε με αυτή την απόφαση. Ο δικηγόρος του ισχυρίζεται πως εσφαλμένα υπολογίστηκε η υποχρέωσή του, βάσει του πιο πάνω άρθρου του Νόμου, γιατί, κατά την άποψή του, η νομοθετική διάταξη που τυγχάνει εφαρμογής στην περίπτωση, περιέχεται στη συμφωνία για την εφαρμογή του Άρθρου VII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου και του Πρωτοκόλλου της. Επιδιώκεται επομένως η ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης για πλάνη περί το νόμο.
Ο δικηγόρος του αιτητή υποστηρίζει πως οι τελωνειακοί δασμοί και φόροι θα έπρεπε να υπολογιστούν στη βάση της συναλλακτικής αξίας του αυτοκινήτου, αυτής που αναφερόταν στο τιμολόγιο που προσκόμισε, (9.295 στερλίνες), όπως προβλέπεται στη Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου.
Το Δικαστήριο δεν συμφωνεί με την πιο πάνω εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή, γιατί παραβλέπει ένα σημαντικό γεγονός, το χρόνο δηλαδή κατά τον οποίο τελωνίζεται το αντικείμενο, με την κατάθεση της διασάφησης, την πληρωμή των τελωνειακών δασμών και φόρων κατανάλωσης που αναλογούν στο εμπόρευμα, και την απομάκρυνση του από τον τελωνειακό έλεγχο, όπως ορίζεται στο Άρθρο 2 του Νόμου. Ο τελωνισμός του επίδικου αυτοκινήτου, για να διατεθεί ελεύθερα στην Κύπρο και να εκφύγει του τελωνειακού ελέγχου, έγινε στις 27.2.97, όταν ο αιτητής κατέθεσε τη σχετική διασάφηση εισαγωγής του, μετά που ο ίδιος αποφάσισε να παραμείνει στην Κύπρο εφόσον μέχρι τότε το αυτοκίνητο κυκλοφορούσε, με σχετική άδεια, προσωρινά, και χωρίς να είχαν πληρωθεί οι δασμοί και φόροι. Ο κρίσιμος, επομένως, χρόνος υπολογισμού της αξίας του αυτοκινήτου για σκοπούς καθορισμού των φόρων και δασμών ήταν η ημερομηνία τελωνισμού του.
Οι διατάξεις, που περιέχονται στο Άρθρο 16(1) του Νόμου είναι ορθές και δίκαιες, γιατί θέτουν σε ίση μοίρα τους υπόχρεους στην πληρωμή φόρων και δασμών για παρόμοια εμπορεύματα που τελωνίζονται κατά τον ίδιο χρόνο. Η διάταξη δε αυτή δεν συγκρούεται με τις νομοθετικές ρυθμίσεις που εισάγονται με τη Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή του αιτητή κατά του προσδιορισμού της τελωνειακής αξίας αυτοκινήτου το οποίο εισήξε από την Αγγλία με βάση το Άρθρο 16 του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσως Νόμο, Ν. 14(1)/97.
Σ. Παπακυριακού, για τον Αιτητή.
Γ. Ερωτοκρίτου - Εισαγγελέας της Δημοκρατίας και Δ. Παπαδοπούλου - Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής κατά την παραμονή του στην Αγγλία, όπου τέλειωσε τις σπουδές του το 1996, αγόρασε ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο MERCEDES για το οποίο πλήρωσε 9.295 στερλίνες. Τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου το έφερε εδώ. Ζήτησε όμως από τις αρμόδιες αρχές να του επιτρέψουν να το κυκλοφορήσει προσωρινά, χωρίς να καταβάλει τους τελωνειακούς δασμούς και φόρους, γιατί δεν ήταν βέβαιος αν θα έμενε μόνιμα στην πατρίδα του. Προσελήφθη όμως ως καθηγητής της μουσικής και αποφάσισε να εγκατασταθεί. Στις 14.2.97 υπέβαλε γραπτή αίτηση για να του επιτραπεί ο τελωνισμός και εγγραφή του αυτοκινήτου στην Κύπρο. Το αίτημα έγινε αποδεκτό και του εκδόθηκε άδεια διάθεσης του οχήματος, εφόσο θα προσκόμιζε τη σχετική έγκριση από το Τμήμα Οδικών Μεταφορών, στην περίπτωση που το αυτοκίνητο ήταν αριστερής οδήγησης, καθώς και βεβαίωση πως το όχημα, ως μεταχειρισμένο, θα μπορούσε να εγγραφεί. Στην άδεια διάθεσης αναφέρεται πως οι δασμοί και φόροι θα υπολογίζονταν με βάση την αξία του αυτοκινήτου κατά την ημερομηνία τελωνισμού. Στις 25.2.97 ο αιτητής κατέθεσε διασάφηση εισαγωγής του αυτοκινήτου, με ημερομηνία 27.2.97, στην οποία επεσύναψε το τιμολόγιο αγοράς. Στη βάση αυτού του τιμολογίου το αυτοκίνητο επιβαρυνόταν με εισαγωγικό δασμό ύψους ΛΚ.13.733. Το τμήμα τελωνείων όμως καθόρισε την τελωνειακή αξία του σε ΛΚ.14.065, και τους πληρωτέους δασμούς και φόρους που αναλογούσαν σε ΛΚ.17.302. Ο αιτητής κατέθεσε εγγυητική επιστολή για ΛΚ.3.569, για βεβαίωση πληρωμής της διαφοράς, που προέκυπτε στους δασμούς και φόρους από την τιμολογιακή αξία του αυτοκινήτου και αυτής που καθορίστηκε από το Διευθυντή.
Η τελωνειακή αξία του αυτοκινήτου προσδιορίστηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 16 του περί Τελωνείακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου 14(1)/97. Ο αιτητής διαφώνησε με αυτή την απόφαση. Ο δικηγόρος του ισχυρίζεται πως εσφαλμένα υπολογίστηκε η υποχρέωσή του, βάσει του πιο πάνω άρθρου του Νόμου, γιατί, κατά την άποψή του, η νομοθετική διάταξη που τυγχάνει εφαρμογής στην περίπτωση περιέχεται στη συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου και του Πρωτοκόλλου της. Επιδιώκεται επομένως η ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης για πλάνη περί το νόμο.
Το άρθρο 16(1) του Ν.14(1)/97 λέγει:
«16.-(1) Σε περίπτωση διάθεσης οποιωνδήποτε μεταχειρισμένων εμπορευμάτων τα οποία τελωνίστηκαν με βάση οποιοδήποτε σε ισχύ Νόμο χωρίς την καταβολή του τελωνειακού δασμού ή φόρου κατανάλωσης στον οποίο υπέκειντο, επιβάλλεται τελωνειακός δασμός ή φόρος κατανάλωσης, ως αξία δε λογίζεται η αξία την οποία αυτά έχουν κατά το χρόνο της διάθεσής τους.»
Ο δικηγόρος του αιτητή υποστηρίζει πως οι τελωνειακοί δασμοί και φόροι θα έπρεπε να υπολογιστούν στη βάση της συναλλακτικής αξίας του αυτοκινήτου, αυτής που αναφερόταν στο τιμολόγιο που προσκόμισε, (9.295 στερλίνες), όπως προβλέπεται στη Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου.
Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή, γιατί παραβλέπει ένα σημαντικό γεγονός, το χρόνο δηλαδή κατά τον οποίο τελωνίζεται το αντικείμενο, με την κατάθεση της διασάφησης, την πληρωμή των τελωνειακών δασμών και φόρων κατανάλωσης που αναλογούν στο εμπόρευμα, και την απομάκρυνσή του από τον τελεωνειακό έλεγχο, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 του Νόμου. Ο τελωνισμός του επίδικου αυτοκινήτου, για να διατεθεί ελεύθερα στην Κύπρο και να εκφύγει του τελωνειακού ελέγχου, έγινε στις 27.2.97, όταν ο αιτητής κατέθεσε τη σχετική διασάφηση εισαγωγής του, μετά που ο ίδιος αποφάσισε να παραμείνει στην Κύπρο εφόσο μέχρι τότε το αυτοκίνητο κυκλοφορούσε, με σχετική άδεια, προσωρινά, και χωρίς να είχαν ληρωθεί οι δασμοί και φόροι. Ο κρίσιμος, επομένως, χρόνος υπολογισμού της αξίας του αυτοκινήτου για σκοπούς καθορισμού των φόρων και δασμών ήταν η ημερομηνία τελωνισμού του. Ας μου επιτραπεί δε ένα σχόλιο, παίρνοντας αφορμή από την ορθή παρατήρηση της δικηγόρου της Δημοκρατίας πως το Δικαστήριο δεν εξετάζει τη σοφία, ή το σκοπό που θέλει να εξυπηρετήσει ο νομοθέτης όταν η γλώσσα που χρησιμοποιείται στο νομοθέτημα μεταδίδει καθαρές έννοιες. Έχω λοιπόν τη γνώμη πως οι διατάξεις, που περιέχονται στο άρθρο 16(1) του Νόμου είναι ορθές και δίκαιες, γιατί θέτουν σε ίση μοίρα τους υπόχρεους στην πληρωμή φόρων και δασμών για παρόμοια εμπορεύματα που τελωνίζονται κατά τον ίδιο χρόνο. Με δυο λόγια: αν κάποιος εισάξει παρόμοιο μεταχειρισμένο αυτοκίνητο και στην ίδια κατάσταση, με αυτό του αιτητή στις 27.2.97, ημερομηνία που υποβλήθηκε η διασάφηση τελωνισμού του επίμαχου αυτοκινήτου, η αξία του, για τους σκοπούς υπολογισμού φόρων και δασμών, θα υπολογιστεί με τον ίδιο τρόπο όπως και του αιτητή, έστω και αν το αυτοκίνητο του τελευταίου αγοράστηκε προηγουμένως και πληρώθηκε ίσως χαμηλότερο ποσό. Η διάταξη δε αυτή δεν συγκρούεται με τις νομοθετικές ρυθμισεις που εισάγονται με τη Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £350 έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.