|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 4 ΑΑΔ 550
21 Μαΐου 1999
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΖΕΡΒΟΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 976/97)
Ο περί Εντάξεως Εκτάκτων Υπαλλήλων στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμος του 1996 (Ν. 107(1)/96) ― Διαδικασία μονιμοποίησης εκτάκτων υπαλλήλων ― Πρόνοια για υποβολή ένστασης στον προκαταρκτικό πίνακα και απόφασης της Ε.Δ.Υ. επί της ενστάσεως ― Η απόφαση επί της ενστάσεως δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική απόφαση ― Εκτελεστή απόφαση αποτελεί μόνο η δημοσίευση του τελικού πίνακα με τον οποίο οριστικοποιούνται οι νέες δημόσιες θέσεις.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση της Ε.Δ.Υ. να απορρίψει ένστασή του, προβλεπόμενη από τον περί Εντάξεως Εκτάκτων Υπαλλήλων στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμο του 1996 (Ν. 107(1)/96), αναφορικά με τη μη κατάταξή του στην κατάλληλη θέση, στον Πίνακα που δημοσιεύτηκε δυνάμει του νόμου αυτού, στα πλαίσια της διαδικασίας μονιμοποίησης εκτάκτων δημοσίων υπαλλήλων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Δεν θα παραστεί ανάγκη να αποφανθεί το Δικαστήριο επί της ουσίας της προσφυγής. Κι αυτό διότι φαίνεται πως η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή.
Ο συνήγορος των καθ' ων εισηγήθηκε ότι επρόκειτο περί προπαρασκευαστικής πράξης και ότι εκτελεστή πράξη τελειώθηκε μόνο με τη δημοσίευση του τελικού πίνακα, στις 10 Οκτωβρίου, 1987. Ο συνήγορος του αιτητή αντέτεινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εκτελεστή αφού, σύμφωνα με το Άρθρο 5(2) του νόμου, με αυτή ήταν που κρινόταν σε ποια θέση θα διοριζόταν ο συγκεκριμένος ενιστάμενος έκτακτος υπάλληλος ενώ η δημοσίευση του τελικού Πίνακα δεν αποτελούσε παρά μόνο πράξη εκτέλεσης.
Όσο και αν η απόφαση της Ε.Δ.Υ. επί της ένστασης απέβαινε κρίσιμη, εντούτοις εκτελεστή απόφαση δεν υπήρξε πριν από την ενσωμάτωση της απόφασης της Ε.Δ.Υ. στον τελικό Πίνακα και την εν συνεχεία δημοσίευση του Πίνακα. Κι αυτό διότι, σύμφωνα με το μηχανισμό που έθεσε ο νόμος, οι αντίστοιχες νέες δημόσιες θέσεις οριστικοποιούνταν, αποτελώντας έτσι το θεμέλιο για τα περαιτέρω, μόνο με τη δημοσίευση του τελικού Πίνακα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία απέρριψε την ένσταση του αιτητή για τη μη κατάταξή του στην κατάλληλη θέση στον Πίνακα που καταρτίστηκε στη διαδικασία μονιμοποίησης Εκτάκτων υπαλλήλων.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Χρ. Κληρίδης, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
NIKOΛΑΟΥ, Δ.: Ο Διευθυντής Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού διαβίβασε, με επιστολή ημερ. 7 Μαΐου 1992, στο Γενικό Διευθυντή της Βουλής των Αντιπροσώπων για κατάθεση στη Βουλή το υπ' αρ. 63/1992 "Αιτιολογικό Σημείωμα Αναφορικά με την Ανάγκη Πρόσληψης Εκτάκτων Υπαλλήλων". Επρόκειτο, καθώς εξηγείτο, για το "Ειδικό Έγγραφο που κατατίθεται στη Βουλή σύμφωνα με το Άρθρο 3(α) του περί Προσλήψεως Εκτάκτων Υπαλλήλων (Δημόσια και Εκπαιδευτική Υπηρεσία) Νόμου Αρ. 99/85, του Τροποποιητικού Νόμου Αρ. 122/85 και των Εγκυκλίων του Υπουργείου Οικονομικών με Αρ. 741, 746 και 834, ημερ. 4.10.1985, 6.12.1985 και 9.11.1987, αντίστοιχα".
Το εν λόγω Σημείωμα αποσκοπούσε στην πρόσληψη μεταξύ άλλων και δύο Τεχνικών για απασχόληση διάρκειας τριάντα μηνών προς αντιμετώπιση προβλημάτων διάβρωσης των Κυπριακών ακτών. Παραθέτω το σχετικό μέρος:
"1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ/ΤΜΗΜΑ/ΥΠΗΡΕΣΙΑ: ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟ-ΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ
2. ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΓΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:
2 Ακτομηχανικοί } Πρόσληψη
2 Τεχνικοί }
3. ΑΚΡΙΒΕΙΣ ΟΡΟΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ (ΤΙΤΛΟΣ ΘΕΣΗΣ Ή ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΔΟΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ):
2 Ακτομηχανικοί - Κλ. Α9
2 Τεχνικοί - Ειδική Ομάδα - Κλ. Α5+1 προσ.
4. ΑΚΡΙΒΗΣ ΧΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ (ΚΑΤΑ ΘΕΣΗ Ή ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ):
Για περίοδο 30 μηνών από την ημερομηνία πρόσληψης.
...........................................................................................................
7. ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ Η ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΚΑΤΑ ΘΕΣΗ Ή ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΦΥΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Π.Χ. ΕΠΟΧΙΑΚΗ, ΑΛΛΗ ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Ή ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΕΡΓΑ):
Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων διάβρωσης των ακτών της Κύπρου υπογράφηκε Συμβόλαιο με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα για χρηματοδότηση της μελέτης "Coastal Zone Management System for Cyprus" μέσω του προγράμματος MEDSPA.
Για τις απαιτήσεις της πιο πάνω μελέτης, η οποία θα εκπονηθεί με τη συνεργασία Ξένων Ειδικών Εμπειρογνωμόνων, είναι αναγκαία η πρόσληψη δύο Ακτομηχανικών και δύο Τεχνικών (Ειδική Ομάδα) οι οποίοι θα απασχοληθούν στην υφιστάμενη Μονάδα Ακτομηχανικής του Τμήματος.
Σε γενικές γραμμές τα καθήκοντα της πιο πάνω ομάδας για την εκπόνηση της μελέτης είναι τα ακόλουθα:
(ι) περισυλλογή και αξιολόγηση στοιχείων,
(ιι) καταγραφή, περιγραφή, υδρογράφηση και αξιολόγηση των ακτών της Κύπρου,
(ιιι) ετοιμασία τεχνικών και περιβαλλοντικών κριτηρίων για την εκπόνηση των γενικών σχεδίων για την προστασία και βελτίωση των ακτών,
(ιν) ετοιμασία τυπικών κατασκευαστικών σχεδίων για την προστασία και βελτίωση των ακτών.
..........................................................................................."
Ο αιτητής προσλήφθηκε ως ένας από τους έκτακτους τεχνικούς. Εν συνεχεία, η διάρκεια της υπηρεσίας του παρατάθηκε. Έτσι βρισκόταν στην υπηρεσία όταν θεσπίστηκε ο περί Εντάξεως Έκτακτων Υπαλλήλων στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμος του 1996 (Ν. 107(Ι)/96), στις πρόνοιες του οποίου ενέπιπτε.
Προβλέπεται με το Ν. 107(Ι)/96 μηχανισμός για τη δημιουργία νέων θέσεων πρώτου διορισμού - βλ. άρθρο 7 - προορισμένες για τους υπηρετούντες έκτακτους υπαλλήλους εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που εκτίθενται στο άρθρο 8. Ο μηχανισμός συνίσταται στα εξής. Ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού ("Διευθυντής" στα επόμενα) καταρτίζει, βάσει του άρθρου 3, Πίνακα στον οποίο στη μια στήλη καθορίζονται και κατονομάζονται οι έκτακτοι υπάλληλοι, ενώ στη δεύτερη στήλη εκτίθενται αντίστοιχα για τον καθένα
"...... τα καθήκοντα για τα οποία προσλήφθηκε, όπως αυτά καθορίστηκαν στο αιτιολογικό σημείωμα που κατατέθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων ....."
όπως και
"την κατάλληλη δημόσια θέση, σύμφωνα με τις διατάξεις των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 μέχρι 1996, στην οποία αντιστοιχούν τα εν λόγω καθήκοντα."
Ο Πίνακας δημοσιεύεται και διαβιβάζεται στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ("Ε.Δ.Υ." στα επόμενα): βλ. άρθρο 4. Παρέχεται, βάσει του άρθρου 5, η δυνατότητα ένστασης μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από τη δημοσίευση. Την ένσταση μπορεί να την υποβάλει πρόσωπο που θεωρεί ότι υπηρετεί ως έκτακτος αλλά δεν περιλήφθηκε, όπως και πρόσωπο που περιλήφθηκε αλλά θεωρεί ότι δεν έγινε στην περίπτωσή του ορθή αντιστοιχία θέσης ή καθηκόντων, ότι δηλαδή, όπως αναφέρεται στην παράγραφο (β) του εδαφίου (1) του άρθρου 5,
"δεν είναι η κατάλληλη θέση ή δεν είναι τα καθήκοντα εκείνα, για την εκτέλεση των οποίων προσλήφθηκε".
Επιλαμβάνεται της ένστασης η Ε.Δ.Υ. Διαλαμβάνεται στο εδάφιο (2) του άρθρου 5 ότι:
"(2) Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κρίνει τις ενστάσεις και εκδίδει σχετική απόφαση επ' αυτών. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κατ' απόλυτη κρίση μπορεί να ζητήσει από τον ενιστάμενο να υποβάλει περαιτέρω γραπτές παραστάσεις για την υποστήριξη της ενστάσεώς του."
Η Ε.Δ.Υ. αποστέλλει τις αποφάσεις της στο Διευθυντή και εκείνος ανάλογα
"... τροποποιεί και καταρτίζει τον Πίνακα στην τελική του μορφή ...": βλ. άρθρο 6.
Δημοσιεύεται ο τελικός κατάλογος οπότε, με τη δημοσίευση, δημιουργούνται στη δημόσια υπηρεσία ως νέες δημόσιες θέσεις εκείνες που αναφέρονται στον τελικό Πίνακα: βλ. άρθρο 7(1). Έπειτα, οι θέσεις που δημιουργήθηκαν με τη δημοσίευση του Πίνακα βάσει του εδαφίου (1) του άρθρου 7, δημοσιεύονται βάσει του εδαφίου (2) του ίδιου άρθρου μαζί με τις προϋποθέσεις για διορισμό που εκτίθενται στο άρθρο 8(1) και το χρόνο υποβολής αιτήσεων. Στο τελικό στάδιο, η Ε.Δ.Υ. αρχίζει, μέσα σε τριάντα ημέρες από τη λήξη της προθεσμίας για την υποβολή αιτήσεων
".... την εξέταση των αιτήσεων για να αποφασίσει ποιοι από τους έκτακτους υπαλλήλους που περιλαμβάνονται στην πρώτη στήλη του ίδιου Πίνακα δύνανται να διοριστούν, με βάση τον παρόντα Νόμο, και δύναται, αν το κρίνει αναγκαίο, να προβαίνει σε προφορικές συνεντεύξεις".
Στην προκείμενη περίπτωση αναφερόταν στον αρχικό Πίνακα, που καταρτίστηκε βάσει του άρθρου 3 και δημοσιεύτηκε την 21 Φεβρουαρίου 1997, ως κατάλληλη δημόσια θέση για τον αιτητή στην οποία αντιστοιχούσαν τα καθήκοντα για τα οποία είχε προσληφθεί, η θέση Τεχνικού (Κ. Α2, Α5, Α7). Ο αιτητής υπέβαλε, μέσω του δικηγόρου του, ένσταση. Στην οποία (α) αναφερόταν ότι ο αιτητής ήταν εγγεγραμμένος πολιτικός μηχανικός και ότι παρόλον που είχε προσληφθεί ως έκτακτος τεχνικός εκτελούσε εν πολλοίς καθήκοντα εκτελεστικού μηχανικού· και (β) προβαλλόταν ότι ως εκ τούτου η κατάλληλη για αυτόν θέση ήταν η θέση Εκτελεστικού Μηχανικού (Κλ. Α9).
Η Ε.Δ.Υ. που εξέτασε την ένσταση ζήτησε τις απόψεις του Διευθυντή. Με απόφασή της, ημερ. 12 Σεπτεμβρίου 1997, η Ε.Δ.Υ. αφού σημείωσε ότι καθώς υπέδειξε ο Διευθυντής τα καθήκοντα και η θέση που περιγράφονται στον Πίνακα είναι εκείνα που είχαν καθοριστεί στο Αιτιολογικό Σημείωμα που αφορούσε την πρόσληψη του αιτητή, έκρινε ότι "τα καθήκοντα για τα οποία προσλήφθηκε είναι τα καθήκοντα τεχνικού" και ως εκ τούτου απέρριψε την ένσταση. Κοινοποίησε την απόφασή της στον αιτητή με επιστολή ημερ. 18 Σεπτεμβρίου 1997. Ακολούθως, στις 10 Οκτωβρίου 1997 δημοσιεύτηκε ο τελικός Πίνακας σύμφωνα με το άρθρο 6. Και αργότερα δημοσιεύτηκαν οι θέσεις βάσει του άρθρου 7(2).
Στις 10 Νοεμβρίου 1997 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση στον καθορισμένο τύπο για πρόσληψη στη θέση Τεχνικού στο Τμήμα Δημοσίων Έργων, σημειώνοντας, κάτω από την υπογραφή του, επιφύλαξη δικαιωμάτων. Η Ε.Δ.Υ, σε συνεδρία ημερ. 29 Μαΐου 1998, αποφάσισε να προσφέρει στον αιτητή - όπως και σε δέκα άλλους έκτακτους υπαλλήλους - διορισμό στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Τεχνικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων, αναδρομικά από 1 Ιανουαρίου 1997, δυνάμει του άρθρου 8(3) του Ν. 107(Ι)/96. Ο αιτητής, με επιστολή ημερ. 23 Ιουνίου 1998, αποδέχθηκε το διορισμό αλλά, διατύπωσε και πάλι επιφύλαξη δικαιωμάτων.
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της αναφερθείσας απόφασης της Ε.Δ.Υ. ημερ. 12 Σεπτεμβρίου 1997.
Ο αιτητής δεν αμφισβήτησε τη συνταγματικότητα του Ν. 107(Ι)/96. Απεναντίας φαίνεται να τη θεώρησε δεδομένη αφού με την αίτηση ακύρωσης επικαλείται αυτό το νόμο για προώθηση των θέσεών του αναφορικά με τα όσα θεωρεί ως δικαιώματα που του παρέχονται. Με τα διατυπωθέντα νομικά σημεία η προσβαλλόμενη απόφαση εμφανίζεται να παραβιάζει το Σύνταγμα, το νόμο, τις αρχές του Διοικητικού Δικαίου, της νομολογίας και άλλα. Δεν τίθεται όμως οποιοδήποτε ζήτημα που να στρέφεται κατά του νόμου. Θα πρέπει λοιπόν εδώ να θεωρηθούν οι διατάξεις του νόμου συνταγματικές. Δεν παραγνωρίζω ότι στη γραπτή αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή συμπεριλαμβάνονται και τα εξής σχετικά με το άρθρο 3 του Νόμου:
"Ανεξάρτητα προς τα πιο πάνω και/ή διαζευκτικά προς τούτο, ισχυρίζομαι ότι η πρόβλεψη που εφάρμοσε, δυνάμει του Νόμου, εν προκειμένω, η Επιτροπή δέσμια (στο παραρτ. 3) δημιουργεί άνιση ή άδικη μεταχείριση η οποία δεν έχει καμιά σχέση με την αξία και την προσφορά ενός εκάστου των εκτάκτων υπαλλήλων οι οποίοι, δυνάμει του Νόμου, εντάσσονται στη νόμιμη υπηρεσία.
Είναι, δηλαδή, ο ισχυρισμός μου ότι ο καθορισμός στο άρθρο 3 του περιορισμού, ότι έπρεπε να ενταχθεί μόνο σε αντίστοιχη θέση, υπάρχει παραβίαση της ίσης μεταχείρισης και της μεταχείρισης με βάση την προσωπική αξία των υποψηφίων."
Αλλά το ζήτημα αυτό - στην ουσία συνταγματικό - δεν μπορεί εδώ να εξεταστεί δεδομένου ότι δεν εγείρεται με την αίτηση ακύρωσης.
Προωθήθηκε εκ μέρους του αιτητή η θέση ότι η Ε.Δ.Υ. δεν ερεύνησε δεόντως την ένσταση του και δεν άσκησε την εξουσία της με τον τρόπο που προβλέπει ο νόμος. Το ότι ζητήθηκαν οι απόψεις του Διευθυντή επικρίθηκε ως ανεπίτρεπτη ανάμειξή του στην εξέταση της ένστασης αφού το έργο του εξαντλήθηκε με την ετοιμασία του αρχικού Πίνακα, τη διαβίβαση του Πίνακα στην Ε.Δ.Υ. και την εν συνεχεία δημοσίευσή του. Διατυπώθηκε επίσης επίκριση για το ότι εν πάση περιπτώσει ενώ δόθηκε ο λόγος στο Διευθυντή, δεν δόθηκε ο λόγος και στον αιτητή για περαιτέρω γραπτές παραστάσεις με αποτέλεσμα, κατά τον αιτητή, την ανισότητα στη μεταχείριση. Τέλος, ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε η Ε.Δ.Υ. χαρακτηρίστηκε ως απεμπόληση αρμοδιότητας από μέρους της.
Δεν θα παραστεί ανάγκη να αποφανθώ επί της ουσίας της προσφυγής. Κι αυτό διότι μου φαίνεται πως η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή. Θεωρώ ωστόσο χρήσιμο στην παρούσα περίπτωση να προσθέσω ότι δεν διέκρινα σφάλμα στους χειρισμούς της Ε.Δ.Υ. η απόφαση της οποίας ήταν, καθώς μου φαίνεται, αυτόδηλα αναπόφευκτη ενόψει των όσων διαλαμβάνονται στο άρθρο 3 του νόμου.
Ο συνήγορος των καθ' ων εισηγήθηκε ότι επρόκειτο περί προπαρασκευαστικής πράξης και ότι εκτελεστή πράξη τελειώθηκε μόνο με τη δημοσίευση του τελικού Πίνακα, στις 10 Οκτωβρίου 1997. Ο συνήγορος του αιτητή αντέτεινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εκτελεστή αφού, σύμφωνα με το άρθρο 5(2) του νόμου, με αυτήν ήταν που κρινόταν σε ποια θέση θα διοριζόταν ο συγκεκριμένος ενιστάμενος έκτακτος υπάλληλος ενώ η δημοσίευση του τελικού Πίνακα δεν αποτελούσε παρά μόνο πράξη εκτέλεσης.
Αποκλίνω προς την άποψη ότι όσο και αν η απόφαση της Ε.Δ.Υ. επί της ένστασης απέβαινε κρίσιμη, εντούτοις εκτελεστή απόφαση δεν υπήρξε πριν από την ενσωμάτωση της απόφασης της Ε.Δ.Υ. στον τελικό Πίνακα και την εν συνεχεία δημοσίευση του Πίνακα. Κι αυτό διότι, σύμφωνα με το μηχανισμό που έθεσε ο νόμος, οι αντίστοιχες νέες δημόσιες θέσεις οριστικοποιούνταν, αποτελώντας έτσι το θεμέλιο για τα περαιτέρω, μόνο με τη δημοσίευση του τελικού Πίνακα. Θα μπορούσε ίσως να συζητηθεί και το ενδεχόμενο τελείωσης της πράξης σε ακόμα μεταγενέστερο στάδιο, ήτοι, με την απόφαση της Ε.Δ.Υ. για διορισμό. Η ιδιοτυπία της υπό αναφορά νομοθετικής ρύθμισης - επιλέγω την ηπιότερη περιγραφή - δημιουργεί, κατά την αντίληψή μου, κάποια δυσκολία στην ταξινόμηση, αφήνοντας περιθώρια για συζήτηση. Όμως δεν χρειάζεται να επεκταθώ. Καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με έξοδα εναντίον του αιτητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.