|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 4 ΑΑΔ 273
12 Mαρτίου, 1999
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
NΕΟΦΥΤΟΣ ΠΕΤΡΟΥΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 24/98)
Ανάπηροι ― Οικονομική βοήθεια για απόκτηση αυτοκινήτου ― Ανικανότητα ― Η γενεσιουργός αιτία της ανικανότητας αποτέλεσε αιτία για απόρριψη του αιτήματος ― Παράβαση της αρχής της ισότητας, εφόσον το βοήθημα παραχωρείται λόγω αυτής της ανικανότητας.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόρριψη του αιτήματός του για παραχώρηση σε αυτόν οικονομικής βοήθειας, για αγορά οχήματος λόγω αναπηρίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Η ουσία της υπόθεσης, ανεξάρτητα από τη λεκτική διατύπωση του Σχεδίου, είναι πως η διοίκηση διαφοροποίησε την επίδικη απόφασή της στη βάση της γενεσιουργού αιτίας της ανικανότητας του αιτητή, που προέρχεται από εγκεφαλική παράλυση, και επιστημονικά ονομάζεται τετραπάρεση, από την τετραπληγία που οφείλεται σε πάθηση του νωτιαίου μυελού. Η διοίκηση θέλει να αγνοεί το πανομοιότυπο αποτέλεσμα των δύο παθήσεων, την παράλυση δηλαδή των άνω και κάτω άκρων. Είναι όμως γι' αυτή την ανικανότητα που παραχωρείται το βοήθημα του Σχεδίου, ανεξάρτητα από την ονομασία που δίδεται επιστημονικά στην αιτία που την προκαλεί.
Η εφαρμογή του Σχεδίου οφείλει να απολήγει στην ισότιμη μεταχείριση σ' αυτούς που τη δικαιούνται. Η ίση μεταχείριση των ατόμων έναντι του νόμου του διοίκησης και της δικαιοσύνης διασφαλίζεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος.
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόρριψης αιτήματος του αιτητή για παραχώρηση οικονομικής βοήθειας για την αγορά οχήματος, λόγω αναπηρίας.
Μ. Τριανταφυλλίδης, για τον Αιτητή.
Α. Μαππουρίδης - Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Το Υπουργικό Συμβούλιο υιοθέτησε Σχέδιο παροχής οικονομικού βοηθήματος σε ανάπηρα πρόσωπα για να αποκτήσουν αυτοκίνητο. Στο Σχέδιο ορίζεται η έννοια του «ανάπηρου» ως η γενική αναπηρία που συνίσταται σε παραπληγία ή τετραπληγία οφειλόμενη σε κάκωση ή πάθηση του νωτιαίου μυελού με αποτέλεσμα την παράλυση των κάτω ή/και των άνω άκρων, κάκωση που εμποδίζει τον ανάπηρο να βαδίζει χωρίς βοήθεια, και που ταυτόχρονα συνοδεύεται από σημαντική διαταραχή της αισθητικότητας στα παράλυτα μέλη, και επιπλέον προκαλεί διαταραχές στους σφιγκτήρες. Επίσης προβλέπεται στο Σχέδιο πως απαλλάσσεται από την κατοχή άδειας οδηγού ανάπηρος τετραπληγικός ή αυτός που πάσχει από την ασθένεια κατά πλάκας σκλήρυνση ή είναι μυοπαθής ή είναι πλήρως ανάπηρος λόγω άλλης αιτίας ή ασθένειας.
Ο αιτητής, σύμφωνα με έκθεση του αρμόδιου Ιατροσυμβουλίου ημερ. 25.1.94, πάσχει από εγκεφαλική παράλυση με σπαστικότητα των άνω και κάτω άκρων. Λόγω της πάθησης του αυτής δεν μπορεί να βαδίζει χωρίς βοήθεια. Στις 18.11.96 ειδική νευρολόγος του Γενικού Νοσοκομείου πιστοποίησε πως ο αιτητής υποφέρει από τετραπάρεση λόγω βλάβης του νωτιαίου μυελού. Ο αιτητής εξετάστηκε εκ νέου από το Ιατροσυμβούλιο, το οποίο στις 12.5.97 γνωμάτευσε πως η προηγούμενη απόφασή του παραμένει η ίδια, αλλά με βάση το ιατρικό πιστοποιητικό της νευρολόγου ιατρού, θα μπορούσε να διαφοροποιηθεί. Ακολούθησε εμπλοκή του Γενικού Εισαγγελέα στην υπόθεση, το τμήμα του οποίου ζήτησε διευκρινίσεις από το Ιατροσυμβούλιο, αν δηλαδή η τετραπάρεση εμπίπτει στην έννοια της τετραπληγίας, που καλύπτει το Σχέδιο. Στις 29.10.97 το Ιατροσυμβούλιο διευκρίνισε πως η τετραπάρεση δεν εμπίπτει στην έννοια της τετραπληγίας. Ως εκ τούτου το αρμόδιο Υπουργείο απέρριψε, στις 24.11.97, το αίτημα του προσφεύγοντος.
Η ουσία της υπόθεσης, ανεξάρτητα από τη λεκτική διατύπωση του Σχεδίου, είναι πως η διοίκηση διαφοροποίησε την επίδικη απόφασή της στη βάση της γενεσιουργού αιτίας της ανικανότητας του αιτητή, που προέρχεται από εγκεφαλική παράλυση, και επιστημονικά ονομάζεται τετραπάρεση, από την τετραπληγία που οφείλεται σε πάθηση του νωτιαίου μυελού. Η διοίκηση θέλει να αγνοεί το πανομοιότυπο αποτέλεσμα των δυο παθήσεων, την παράλυση δηλαδή των άνω και κάτω άκρων. Είναι όμως γι' αυτή την ανικανότητα που παραχωρείται το βοήθημα του Σχεδίου, ανεξάρτητα από την ονομασία που δίδεται επιστημονικά στην αιτία που την προκαλεί.
Η εφαρμογή του Σχεδίου οφείλει να απολήγει στην ισότιμη μεταχείριση σ' αυτούς που τη δικαιούνται. Η ίση μεταχείριση των ατόμων έναντι του νόμου της διοίκησης και της δικαιοσύνης διασφαλίζεται αυτό το άρθρο 28 του Συντάγματος.
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας ορθά και δίκαια αναγνωρίζει στη γραπτή του αγόρευση πως ο αιτητής δικαιούται σε ίση μεταχείριση, με αυτούς που εμπίπτουν στις πρόνοιες του Σχεδίου. Αισθανόταν όμως, καθώς λέει, υποχρεωμένος να αναπτύξει στο Δικαστήριο και τη θέση της διοίκησης πάνω στο ζήτημα.
Η προσφυγή γίνεται αποδεκτή. Η διοικητική απόφαση ακυρώνεται με £300 έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.