|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 707/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Μεταφορική Εταιρεία Δρομολαξιάς Λτδ
Αιτητών
και
Της Δημοκρατίας της Κύπρου δια
της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών
Καθ΄ων η αίτηση
--------------
13 Δεκεμβρίου 1999
Για τους Αιτητές: κα. Πετουφά.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
Για το Ενδιαφερόμενο Μέρος: κ. Κούτρας για κ. Κουκούνη.
--------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Αιτήτρια Εταιρεία ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία απερρίφθη Ιεραρχική Προσφυγή της εναντίον απόφασης της Αρχής Αδειών για χορήγηση άδειας οδικής χρήσης λεωφορείου στο Ενδιαφερόμενο Μέρος για εξυπηρέτηση της 5ης φάσης του Συνοικισμού Δρομολαξιάς επιπρόσθετα της υφιστάμενης άδειας του για εξυπηρέτηση της διαδρομής 6ης φάσης Συνοικισμού Δρομολαξιάς-Λάρνακας.
Η Αιτήτρια ασχολείται και η ίδια με τη μεταφορά επιβατών με λεωφορεία και είχε άδεια οδικής χρήσης λεωφορείου για εξυπηρέτηση μεταφορικών αναγκών της διαδρομής Δρομολαξιάς-Λάρνακας. Τόσο το Ενδιαφερόμενο Μέρος όσο και η Αιτήτρια είχαν υποβάλει αίτηση για πρόσθετη άδεια εξυπηρέτησης της 5ης φάσης του Συνοικισμού Δρομολαξιάς με ανάλογη επέκταση του υφιστάμενου δρομολογίου τους. Παρόμοιες αιτήσεις τους είχαν υποβληθεί και απορριφθεί και στο παρελθόν. Κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 17.1.1996 η Αρχή Αδειών εξέτασε τις αιτήσεις της Αιτήτριας και του Ενδιαφερόμενου Μέρους και, υιοθετώντας την εισήγηση του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, ενέκρινε και τις δύο αιτήσεις, προβαίνοντας συγχρόνως σε επανακαθορισμό των δρομολογίων των δύο εταιρειών έτσι ώστε να αναλογούσε σε κάθε μια κατά το δυνατό ίσο μερίδιο εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού με γνώμονα την καλύτερη εξυπηρέτηση της 5ης φάσης του Συνοικισμού Δρομολαξιάς. Η Αιτήτρια καταχώρησε την εν λόγω Ιεραρχική Προσφυγή κατά της απόφασης της Αρχής Αδειών με την οποία ενεκρίθη η αίτηση του Ενδιαφερόμενου Μέρους, η οποία εξετάσθηκε από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών στη συνεδρία της 28.5.1997 και απορρίφθηκε. Το σκεπτικό της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών είχε ως ακολούθως:
"Κατά την ακρόαση της παρούσης προσφυγής τόσο οι προσφεύγοντες όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος αιτιολόγησαν τις θέσεις τους για ποιους λόγους η Αρχή Αδειών όφειλε να περιορίσει την εξυπηρέτησης της συγκεκριμένης διαδρομής μέσω των ιδίων.
Το ουσιώδες όμως ερώτημα που μπορεί να κρίνει την παρούσα προσφυγή είναι κατά πόσο η Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων Λάρνακας Λτδ έχει έννομα συμφέροντα στην συγκεκριμένη διαδρομή και επομένως αν δικαιούται να εξυπηρετεί τη διαδρομή Μενεού-Λάρνακα και την 5η φάση του συνοικισμού Δρομολαξιάς.
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καταφατική, δηλαδή η εταιρεία αυτή έχει έννομα συμφέροντα όπως και η προσφεύγουσα και εξυπηρετούν και οι δύο τις περιοχές αυτές από κοινού.
Επομένως είναι πολύ δύσκολο να αφαιρέσεις το δικαίωμα από την Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων Λτδ να εκτελεί τη συγκεκριμένη διαδρομή και να περιορίσεις μόνο στην Μεταφορική Εταιρεία Δρομολαξιάς Λτδ την εκτέλεση των διαδρομών αυτών.
Ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται και η απόφαση της Αρχής Αδειών επικυρώνεται."
Στη γραπτή αγόρευση της η ευπαίδευτη συνήγορος για την Αιτήτρια εισηγείται πλάνη περί τα πράγματα ως λόγο ακύρωσης, αναγόμενη ουσιαστικά, όπως αναπτύσσεται, σε έλλειψη δέουσας έρευνας ως προς τα δεδομένα των μεταφορικών αναγκών και της καταλληλότητας και απαιτήσεως εκάστου μεταφορέα να αναλάβει την εξυπηρέτηση της εν λόγω διαδρομής, σε συνάρτηση με τα τιθέμενα από το νόμο κριτήρια. Ως άλλος λόγος ακύρωσης προβάλλεται η έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας καθ΄ότι, όπως λέγεται, η παρασχεθείσα από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών αιτιολογία είναι γενική και αόριστη.
Απαντώντας σε αυτά στη δική του γραπτή αγόρευση, ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία εισηγείται ότι της λήψης της απόφασης προηγήθηκε δέουσα έρευνα, η δε δοθείσα αιτιολογία είναι επαρκής σε αναφορά και με τα στοιχεία των φακέλων.
Αδυνατώ να διαπιστώσω έρεισμα στους προβαλλόμενους λόγους ακύρωσης. Κατ΄αρχή, δεν επρόκειτο περί αυτοτελούς άδειας αλλά περί πρόσθετης άδειας. Τόσο η Αιτήτρια όσο και το Ενδιαφερόμενο Μέρος ήδη είχαν από χρόνια άδεια οδικής χρήσης για εξυπηρέτηση των μεταφορικών αναγκών συναφών περιοχών, και με τις αιτήσεις τους ζητούσαν πρόσθετη άδεια ώστε το υφιστάμενο δρομολόγιο τους να εκάλυπτε και την 5η φάση του Συνοικισμού Δρομολαξιάς. Η Αρχή Αδειών είχε επομένως υπ΄όψη της όλα τα δεδομένα τα οποία αφορούσαν το υπόβαθρο των αδειών των δύο στα πλαίσια των οποίων (περιγραφομένων και ως ενιαίων αδειών), και όχι ανεξάρτητα, ήταν που θα εξέταζαν, όπως και εξέτασαν, το θέμα της αιτούμενης επέκτασης του δρομολογίου τους και έχοντας μάλιστα υπ΄όψη τις παράλληλες επεκτάσεις και διαμορφώσεις των δρομολογίων των δύο που έγιναν με άλλες αιτήσεις τους. Όλα αυτά τα δεδομένα είναι στους φακέλλους που κατετέθησαν ως τεκμήρια. Περαιτέρω, κατά την εξέταση των αιτήσεων, η Αρχή Αδειών είχε υπ΄όψη της τις εισηγήσεις του Τμήματος Οδικών Μεταφορών επ΄αυτών, η δε έγκριση των αιτήσεων, με ανάλογο επανακαθορισμό των δρομολογίων, έγινε έτσι ώστε σε κάθε μεταφορέα να αναλογούσε κατά το δυνατό ίσο μερίδιο εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού με γνώμονα την καλύτερη εξυπηρέτηση της εν λόγω
διαδρομής και με τη σύμφωνη γνώμη του Τμήματος Οδικών Μεταφορών. Υπό όλες αυτές τις συνθήκες, δεν μπορεί να λεχθεί ότι υπήρξε ελλιπής έρευνα ή πλάνη περί τα πράγματα ως αποτέλεσμα της. Εδόθη μάλιστα και η ευκαιρία στους ενδιαφερομένους να εκφράσουν τις απόψεις τους και στα πλαίσια αυτά ελήφθη υπ΄όψη η επιστολή την οποία απέστειλε εκ μέρους της Αιτήτριας ο δικηγόρος της. Όσον αφορά δε τη διαδικασία ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, το βασικό επιχείρημα του δικηγόρου της Αιτήτριας, ο οποίος ακούσθηκε, ήταν ότι η Αιτήτρια είχε κεκτημένο δικαίωμα να εξυπηρετεί την 5η φάση του συνοικισμού Δρομολαξιάς διότι ήδη τα λεωφορεία της εξυπηρετούσαν την εν λόγω διαδρομή πριν υποβληθεί η αίτηση και μάλιστα παρουσιάσθηκε επιστολή της Αιτήτριας επί τους θέματος. Και πάλι, δεν μπορεί να διαπιστωθεί έλλειψη δέουσας έρευνας.Τα ίδια διέπουν τον ισχυρισμό περί ανεπαρκούς αιτιολογίας. Η απόφαση της Αρχής Αδειών εμπεριέχει την αιτιολογία της στα ανωτέρω παρατεθέντα όσον αφορά την κατάληξη για έγκριση των αιτήσεων. Αυτό ίσχυε και για την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών η οποία επικύρωσε την απόφαση της Αρχής Αδειών. Περαιτέρω, το επιχείρημα του δικηγόρου της Αιτήτριας ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών επικεντρώθηκε στο κατ΄ισχυρισμό de facto κεκτημένο δικαίωμα της
Αιτήτριας να εξυπηρετεί την 5η φάση του συνοικισμού Δρομολαξιάς. Η παρασχεθείσα από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών αιτιολογία απαντά στο επιχείρημα αυτό και δεν είναι καθόλου γενική και αόριστη, λέγοντας ότι, καθ΄όσον το Ενδιαφερόμενο Μέρος, όπως βέβαια και η Αιτήτρια, είχε έννομο συμφέρον στην όλη διαδρομή ως εκ της υφιστάμενης άδειας της, δεν μπορούσε να θεωρηθεί ότι η Αιτήτρια είχε αποκλειστικό έννομο συμφέρον στην 5η φάση και ότι το Ενδιαφερόμενο Μέρος στερείτο ανάλογου έννομου συμφέροντος, λαμβανομένου πάντοτε υπ΄όψη ότι οι αιτήσεις για κάλυψη της 5ης φάσης συνιστούσαν αιτήσεις για άδεια πρόσθετη της υφιστάμενης και διαμόρφωση του υφιστάμενου δρομολογίου.Η προσφυγή λοιπόν αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Εν όψει της δήλωσης του κ. Μαππουρίδη στο στάδιο των διευκρινίσεων ότι σε περίπτωση αποτυχίας της προσφυγής η Δημοκρατία δεν ζητά έξοδα για τους λόγους που έχουν αναφερθεί, δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π