Με την προσφυγή τους οι δύο αιτητές ζητούν:

Στις 15.10.97 γνωστοποιήθηκε στο προσωπικό του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού η προκήρυξη δύο θέσεων Ανώτερου Γραφέα. Οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη υπέβαλαν όλοι εμπρόθεσμα τις αιτήσεις τους. Ενώπιον του Συμβουλίου υπήρχε και η σύσταση του Διευθυντή για τη θέση, που επισυνάπτεται ως Παράρτημα 6. Το Συμβούλιο στη συνεδρία του ημερομηνίας 19.11.97 (πρακτικά της οποίας επισυνάπτονται ως Παράρτημα 7) προχώρησε στην πλήρωση των κενών θέσεων αποφασίζοντας την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Δημήτρη Δημητρίου και Ανδρέα Χ" Χριστοφή. Οι βασικοί λόγοι ακυρότητας που προβάλλονται από τους αιτητές είναι η κατά τον ισχυρισμό τους, πρόσδοση υπέρμετρης βαρύτητας στις προφορικές συνεντεύξεις και η μη καταγραφή, ως απαιτείται από τη νομολογία, της αιτιολογίας της επίδοσης των υποψηφίων, η ανεπαρκής αιτιολογία της σύστασης του Διευθυντή, η παραγνώριση της αρχαιότητας των αιτητών σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος Χ" Χριστοφή και η κατά τον ισχυρισμό τους έλλειψη αιτιολογίας στην απόφαση του Συμβουλίου. Αναφορικά με τα πιο πάνω θέματα, ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών στη γραπτή του αγόρευση αναφέρθηκε σε σειρά αποφάσεων σχετικών με τα θέματα που εγείρει.

Από την πλευρά τους οι καθ΄ων η αίτηση αντικρούουν τους πιο πάνω ισχυρισμούς υποστηρίζοντας ότι ούτε υπέρμετρη βαρύτητα δόθηκε στις συνεντεύξεις αλλά ούτε και ότι πάσχει η σύσταση του Διευθυντή. Ισχυρίστηκαν περαιτέρω ότι οι εντυπώσεις από τις συνεντεύξεις έχουν καταγραφεί πλήρως όπως πλήρως είχε αιτιολογηθεί και η σύσταση του Διευθυντή καθώς και η απόφαση του Συμβουλίου και τελικά υποβάλλουν ότι οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών.

Έχοντας εξετάσει με προσοχή τα ενώπιον μου στοιχεία κρίνω ότι η εισήγηση των αιτητών ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις δεν ευσταθεί.

Στην απόφαση του το Συμβούλιο δέχεται τις "τεκμηριωμένες και αιτιολογημένες συστάσεις του Διευθυντή ότι οι υποψηφιότητες του Δ. Δημητρίου και Α. Χ" Χριστοφή υπερτερούν των άλλων υποψηφίων στα κριτήρια "Αξία" και "Προσόντα" (ο Δ. Δημητρίου υπερτερεί επίσης και στο κριτήριο "Αρχαιότητα") και δεδομένης και λαμβανομένης υπόψη της πολύ καλής εντύπωσης που το Συμβούλιο απεκόμισε από την εμφάνιση των δύο πιο πάνω υποψηφίων στη προσωπική συνέντευξη . . ."

Είναι έτσι προφανές ότι η βάση της κρίσης ήταν η αξία και τα προσόντα (έγινε δε και αναφορά στην αρχαιότητα) η δε εντύπωση που απεκομίσθη από τις προσωπικές συνεντεύξεις προβάλλεται ως επιπρόσθετος λόγος για τα πιο πάνω. Έτσι, ουδόλως μπορεί να λεχθεί ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις.

Αναφορικά με τις εντυπώσεις που αποκομίζονται από τις συνεντεύξεις, είναι βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι οι εντυπώσεις αυτές πρέπει να καταγράφονται και γενικευμένες κρίσεις δεν είναι αρκετές. Σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας στην Κωνσταντίνου ν. Συμβούλιο Αμπελουργικών Προϊόντων (1993) Α.Α.Δ. 228:

Στην παρούσα περίπτωση, αν εξετάσει ένας το πρακτικό των συνεντεύξεων, προκύπτει σαφώς ότι δεν υπάρχει καμμία γενίκευση που αποκλείεται από τη νομολογία ως μη ικανοποιητική για το αποτέλεσμα των συνεντεύξεων. Αντίθετα, για κάθε υποψήφιο γίνεται ειδική αναφορά και σχολιάζεται η ορθότητα των απαντήσεων που δόθηκαν από τους υποψηφίους, καθώς και η εντύπωση που δημιούργησε ο καθένας. Έτσι, πολλές αποφάσεις στις οποίες αναφέρθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών σχετικά με τις συνεντεύξεις, δεν έχουν εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση, γιατί αναφέρονται σε υποθέσεις όπου δεν κατεγράφησαν λεπτομερώς οι εντυπώσεις αλλά δόθηκαν γενικές κρίσεις για την απόδοση των υποψηφίων.

Αναφορικά με τη σύσταση του Διευθυντή κρίνω και πάλιν ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε τρωτό σε αυτή. Αφού ο Διευθυντής αναλύει τα προσόντα του κάθε υποψηφίου, καθώς και την αξία του, όπως προκύπτει από τις αξιολογήσεις των ετών 1995 και 1996, αναφέρει τα ακόλουθα:

Έχοντας εξετάσει τη βαθμολογημένη αξία των υποψηφίων για τα έτη 1995 και 1996 κρίνω ότι είναι ορθή η διαπίστωση του Διευθυντή ότι τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούν των αιτητών, τόσο αναφορικά με την αξία, όσο και με τα προσόντα. Στη σύσταση του περαιτέρω ο Διευθυντής δεν παραλείπει να αναφερθεί και στην αρχαιότητα ως κριτήριο σχετικά με την οποία οι αιτητές υπερτερούν του ενδιαφερομένου μέρους Χ" Χριστοφή.

Κρίνω κατά συνέπεια ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν καθόλα αιτιολογημένη και ορθά ενήργησε το Συμβούλιο ακολουθώντας την.

Απορρίπτω επίσης τον ισχυρισμό των αιτητών ότι η απόφαση του Συμβουλίου δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη. Από αυτή, όπως την παρέθεσα πιο πάνω, προκύπτει ότι η απόφαση βασίζεται στις τεκμηριωμένες και αιτιολογημένες συστάσεις του Διευθυντή αναφορικά με την υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών όσον αφορά την αξία και τα προσόντα (αναφορικά με το Δ. Δημητρίου και την αρχαιότητα) και ενισχύεται και με το αποτέλεσμα των συνεντεύξεων, δηλαδή της καλής εντύπωσης που απεκόμισε το Συμβούλιο σχετικά με τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη σε αντίθεση με την εντύπωση που δημιούργησαν οι αιτητές.

Αναφορικά με τον ισχυρισμό των αιτητών ότι δεν έγινε καμμιά έρευνα από το Συμβούλιο για το πώς έγιναν και πότε οι εκθέσεις για το 1995 και 1996, αφήνοντας να νοηθεί ότι δυνατόν να μην ήταν νόμιμη η διαδικασία της ετήσιας αξιολόγησης των υπαλλήλων, παρατηρώ πως οι αιτητές απέτυχαν να προωθήσουν το θέμα και να αποδείξουν οποιαδήποτε παρατυπία στη σύνταξη τους και έτσι απορρίπτεται και αυτό το επιχείρημα τους. Ο ισχυρισμός επίσης των αιτητών ότι δεν λήφθηκε υπόψη ολόκληρη η σταδιοδρομία των υπαλλήλων απορρίπτεται, γιατί, όπως προκύπτει από τις συστάσεις του Διευθυντή μετά τις συνεντεύξεις, είχε ληφθεί υπόψη και η όλη υπηρεσία του κάθε υπαλλήλου.

Κατά συνέπεια, κρίνω πως η επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα μέσα στα εύλογα επιτρεπτά όρια της ευχέρειας του διοικητικού οργάνου. Οι αιτητές, πέρα απ΄αυτό, απέτυχαν να αποδείξουν ότι υπερέχουν σε αξία και προσόντα των ενδιαφερομένων μερών. Η υπεροχή τους έγκειτο μόνο στην αρχαιότητα αναφορικά με το ένα ενδιαφερόμενο μέρος, αναφορικά δε με το άλλο του οποίου υπερτερούσαν, επισημαίνεται για μία ακόμη φορά πως η υπεροχή στην αξία και τα προσόντα εμποδίζει την αρχαιότητα να αποτελέσει το αποφασιστικό κριτήριο. Τελικά οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή όπως αυτή έχει νομολογηθεί μέσα από τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ως εκ τούτου και για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή τους απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος τους.

Δ.

/Χ.Π.