Με τις συνεκδικαζόμενες αυτές προσφυγές οι τρεις αιτητές προσβάλλουν ως άκυρη την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση, σύμφωνα με την οποία οι τελευταίοι αποφάσισαν την απομάκρυνση και απαγόρευση εκλογής ή διορισμού τους στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας Frindlays Properties and Investments Ltd για 2 χρόνια. Ας σημειωθεί ότι η προσφυγή ηγέρθηκε εναντίον 1) της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου και 2) του Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου.

Ο συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση αναφορικά με τους καθ΄ων η αίτηση 2, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι αυτοί δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με την επίδικη απόφαση και επομένως εσφαλμένα η προσφυγή στρέφεται εναντίον τους. Κρίνω ότι η θέση αυτή είναι ορθή. Όπως προκύπτει από την επίδικη απόφαση, αυτή λήφθηκε από τους καθ΄ων η αίτηση 1 και ως εκ τούτου η προσφυγή εναντίον των καθ΄ων η αίτηση 2 θα πρέπει να απορριφθεί.

Οι αιτητές προβάλλουν διάφορους λόγους γιατί η απόφαση πρέπει να παραμερισθεί. Ισχυρίζονται κακή σύνθεση του οργάνου και έλλειψη απαρτίας κατά τη συνάντηση στις 18.2.98, έλλειψη επαρκούς και/ή δέουσας έρευνας, έλλειψη αιτιολογίας και πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο. Επιπρόσθετα, εισηγούνται ότι οι Κανονισμοί είναι ultra vires του εξουσιοδοτούντος Νόμου και ότι οι Κανονισμοί είναι αντίθετοι με το Άρθρο 23 του Συντάγματος, η απόφαση αντιβαίνει στο Άρθρο 25 του Συντάγματος, καθώς και στα Άρθρα 21 και 28.

Θα προχωρήσω πρώτα να εξετάσω το θέμα απαρτίας των καθ΄ων η αίτηση 1, γιατί κατά τη γνώμη μου, αυτό οδηγεί σε τελική απόφαση για τις επίδικες πράξεις. Είναι η θέση των αιτητών που επιβεβαιώνεται και από τα πρακτικά, ότι κατά τη συνεδρία της 18.2.98 μόνο δύο από τα πέντε μέλη της Επιτροπής ήταν παρόντα. Ως εκ τούτου δεν υπήρχε απαρτία και κατά την εισήγηση τους οτιδήποτε έγινε κατά την πιο πάνω συνάντηση είναι άκυρο, γεγονός που συμπαρασύρει και την τελική απόφαση που λήφθηκε στις 26.2.98, κατά την οποία υπήρξε απαρτία και λήφθηκε και η επίδικη απόφαση.

Από την πλευρά τους οι καθ΄ων η αίτηση αρνούνται την ορθότητα της πιο πάνω θέσης, υποστηρίζοντας αφενός ότι η συνεδρία της 18.2.98 αποτελούσε μέρος της έρευνας που διεξήγετο και η οποία είχε ανατεθεί σε κλιμάκιο της Επιτροπής, αφετέρου δε ότι το αποτέλεσμα της έρευνας αυτής και το τι ελέχθη από τον εκπρόσωπο των αιτητών, καθώς και τα πρακτικά διαβιβάστηκαν στα μέλη τη Επιτροπής που ήταν παρόντα κατά τη λήψη της απόφασης, που ήσαν έτσι πλήρως κατατοπισμένα για το αποτέλεσμα της έρευνας που διεξήχθη στις 18.2.98. Έτσι, απορρίπτουν την εισήγηση ότι θα έπρεπε να υπήρχε απαρτία και κατά την πρώτη συνεδρία και το ότι η έλλειψη τέτοιας απαρτίας καθιστούσε όλη τη διαδικασία άκυρη.

Έχοντας εξετάσει με προσοχή το πιο πάνω θέμα αποδέχομαι τη θέση των αιτητών. Προφανώς η έρευνα είχε διεξαχθεί πριν από τις 18.2.98, αποφασίστηκε από την Επιτροπή ότι υπήρχε τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως παράβαση και κλήθηκαν οι αιτητές να εξηγήσουν τις θέσεις τους και να δείξουν γιατί να μην τους επιβληθεί διοικητική κύρωση. Το μέρος τούτο της διαδικασίας ήταν ουσιαστικό, γιατί έδιδε την ευκαιρία στους αιτητές να εκθέσουν τις θέσεις τους, που θα λαμβάνονταν υπόψη κατά την επιβολή των διοικητικών κυρώσεων.

Ο ισχυρισμός των καθ΄ων η αίτηση ότι ήταν τυπική η διαδικασία αυτή, απορρίπτεται. Ενδεικτικό της ουσιαστικής της σημαςίας είναι και το αποτέλεσμα της συνάντησης και το τι διεμείφθη σε αυτή για τα οποία υπήρχε σύγκρουση μεταξύ των θέσεων των αιτητών και των καθ΄ων η αίτηση. Συγκεκριμένα οι αιτητές αρνούνται τη θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι κατά τη συνεδρία αυτή ο εκπρόσωπος των αιτητών παρεδέχθη τις παραβάσεις και ζήτησε επιείκεια.

Κατά την κρίση μου η συνάντηση στις 18.2.98 ήταν συνεδρία της Επιτροπής, που για να ήταν έγκυρη θα έπρεπε να υπήρχε απαρτία. Η έλλειψη απαρτίας καθιστούσε τη συνεδρία της ημερομηνίας εκείνης άκυρη και κατά συνέπεια καθιστούσε και παράνομο το περιεχόμενο της διαδικασίας. Εφόσον, όπως είναι και η θέση των καθ΄ων η αίτηση, λήφθηκε υπόψη και το τι διεμείφθη κατά τη συνεδρία εκείνη για να καταλήξουν στην επίδικη τους απόφαση, κρίνω ότι η ακυρότητα της πρώτης συνεδρίας συμπαρασύρει και τη διοικητική κύρωση που επιβλήθηκε στις 26.2.98, καθιστώντας την και αυτή παράνομη και άκυρη. Το γεγονός αυτό και μόνο πρέπει να οδηγήσει σε επιτυχία τις συνεκδικασθείσες προσφυγές.

Οι τρεις προσφυγές απορρίπτονται εναντίον των καθ΄ων η αίτηση 2 χωρίς έξοδα και επιτυγχάνουν εναντίον των καθ΄ων η αίτηση 1. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ των αιτητών και εναντίον των καθ΄ων η αίτηση 1. Εν όψει της κατάληξης μου αυτής δεν θα εξετάσω τους λοιπούς λόγους ακυρότητας που προβλήθηκαν από τους αιτητές.

Π. Αρτέμης,

Δ.

/Χ.Π.