|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 334/99
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με τα Άρθρα 28 και 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Αδάμου Γαβριηλίδη, από τη Δευτερά
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Καθ΄ ου η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 23.12.1999Για τον αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για το καθ΄ου η αίτηση: κ. Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 30.7.1965 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στο Σχέδιο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Δήλωσε ως ημερομηνία γεννήσεώς του την 21.11.1936. Δεν παρουσίασε πιστοποιητικό γεννήσεως. Μετά 33 περίπου χρόνια, στις 9.11.1998, υπέβαλε αίτηση για σύνταξη γήρατος από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στην αίτηση αυτή επεσύναψε πιστοποιητικό γεννήσεως που εκδόθηκε τρεις μήνες προηγουμένως, στις 6.11.1998, με βάση παλαιότερο πιστοποιητικό, που εκδόθηκε στις 8.4.1958, ύστερα από ένορκη δήλωση για καθυστερημένη εγγραφή που παρουσιάστηκε το 1950. Σύμφωνα με τα πιστοποιητικά αυτά ο αιτητής γεννήθηκε στις 4.4.1934. (Βλέπε Παραρτήματα 2 και 3 στην Ένσταση).
Λόγω του ότι η ημερομηνία γεννήσεως του αιτητή, σύμφωνα με τα πιστοποιητικά γεννήσεως, ήταν διαφορετική από την ημερομηνία που ο ίδιος δήλωσε στην αίτησή του της 30.7.1965, ο Διευθυντής Κοινωνικών Ασφαλίσεων ανέθεσε σε αρμόδιο λειτουργό τη διεξαγωγή έρευνας και την υποβολή πορίσματος προς το σκοπό εξακρίβωσης της ορθής ημερομηνίας γεννήσεως του αιτητή.*
Ο ερευνών λειτουργός πήρε πρώτα κατάθεση από τον αιτητή. Σ΄ αυτή ο αιτητής επέμενε ότι γεννήθηκε στις 4.4.1934, όπως αναγραφόταν στα πιστοποιητικά γεννήσεως. Παρόλο που στην αίτησή του της 30.7.1965 δήλωσε ως ημερομηνία γεννήσεώς του την 21.11.1936, εν τούτοις, επέμενε ότι δεν γνώριζε το λόγο γιατί στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις ήταν γραμμένος με αυτή την ημερομηνία. Λανθασμένη ήταν επίσης, πάντοτε κατά τον αιτητή, και η ημερομηνία 26.1.1936 που
αναγραφόταν στην ταυτότητά του. Το πιστοποιητικό γεννήσεως ημερομηνίας 8.4.1958, σύμφωνα με το οποίο γεννήθηκε στις 4.4.1934, το εξασφάλισε από το Τμήμα Διαβατηρίων. Και το διαβατήριό του έφερε ημερομηνία γεννήσεως 4.4.1934.Στην προσπάθειά του να εξακριβώσει την πραγματικότητα, ο ερευνών λειτουργός προσέφυγε και στο μαθητολόγιο του Δημοτικού Σχολείου Παλαιομετόχου. Σ΄ αυτό αναφερόταν ότι ο αιτητής γράφτηκε στην πρώτη τάξη στις 15.9.1943. Ως ημερομηνία γεννήσεώς του καταχωρήθηκε η 21.11.1936. Από το ποινολόγιο του ίδιου σχολείου φαινόταν, επίσης, ότι στις 9.5.1947, σε ηλικία 11 χρόνων, ο αιτητής τιμωρήθηκε από το δάσκαλό του με τρία κτυπήματα «διά ρίγας στο αριστερό χέρι» επειδή φωνασκούσε. Είναι αξιοσημείωτο ότι τόσο το μαθητολόγιο όσο και το ποινολόγιο τηρούνταν με αξιοθαύμαστη επιμέλεια. (Βλέπε Παραρτήματα 5 και 6 στην Ένσταση).
Υπό το φως όλων των στοιχείων που μπόρεσε να συγκεντρώσει, ο ερευνών λειτουργός εισηγήθηκε στο πόρισμά του όπως, ως ορθή ημερομηνία γεννήσεως του αιτητή, θεωρηθεί η 21.11.1936. Η εισήγηση υιοθετήθηκε από το Διευθυντή, με αποτέλεσμα ο εξεταστής απαιτήσεων να απορρίψει το αίτημα του αιτητή για σύνταξη γήρατος με το αιτιολογικό ότι αυτός δεν είχε ακόμη συμπληρώσει την ηλικία των 63 ετών.
Η απορριπτική αυτή απόφαση, που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 9.2.1999, είναι το αντικείμενο της προσφυγής.
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβάλλονται είναι ουσιαστικά δύο και είναι αλληλένδετοι. Ανάγονται, σύμφωνα με το δικηγόρο του αιτητή, στην έλλειψη δέουσας έρευνας και, συνεπακόλουθα, στην έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης.
Έχω την άποψη ότι ούτε ο ένας ούτε ο άλλος λόγος ευσταθεί. Η έρευνα που διεξήγαγε ο αρμόδιος λειτουργός ήταν, υπό τις περιστάσεις, επαρκής. Το ίδιο επαρκής ήταν και η αιτιολογία του πορίσματός του που υπέβαλε στο Διευθυντή και την οποία ο τελευταίος υιοθέτησε. Ο ίδιος ο αιτητής είχε δηλώσει στις 30.7.1965 ότι γεννήθηκε την 21.11.1936. Τότε δεν θεώρησε σκόπιμο να παρουσιάσει οποιοδήποτε πιστοποιητικό γεννήσεως. Παρουσίασε πιστοποιητικό γεννήσεως μετά 33 χρόνια για να υποστηρίξει την αίτησή του για σύνταξη γήρατος, δηλώνοντας, ταυτόχρονα, ότι δεν γνώριζε εκείνο που ήταν πρόδηλο, ότι δηλαδή ο λόγος για τον οποίο στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις ήταν γραμμένος με ημερομηνία γεννήσεως 21.11.1936 ήταν αυτή τούτη η δήλωσή του στην αίτηση για εγγραφή στο Σχέδιο. Το πιστοποιητικό γεννήσεως που παρουσίασε εκδόθηκε το 1958 με βάση ένορκη δήλωση που έγινε το 1950 και, όπως ορθά παρατήρησε ο ερευνών λειτουργός, παρόλο που ήταν παλαιό και εκδόθηκε σε ανύποπτο χρόνο, δεν μπορούσε να θεωρηθεί ιδιαίτερα σημαντικό για το λόγο ότι εκδόθηκε με βάση ένορκη δήλωση. Σύμφωνα με το μαθητολόγιο του Δημοτικού Σχολείου Παλαιομετόχου γεννήθηκε στις 21.11.1936, σύμφωνα δε με το ποινολόγιο του ίδιου σχολείου, όταν τιμωρήθηκε από το
δάσκαλό του, στις 9.5.1947, ήταν ηλικίας 11 χρόνων. Επιπλέον, η πολιτική ταυτότητά του, που εκδόθηκε στις 5.4.1971, έφερε ημερομηνία γεννήσεως 26.1.1936.Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο ακυρωτικός έλεγχος περιορίζεται στη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ουσιαστική κρίση της διοίκησης, ούτε όταν η απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή για τη διοίκηση, εκτός εάν διαφανεί ότι εμφιλοχώρησε πραγματική ή νομική πλάνη ή υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας. Στην προκείμενη περίπτωση η επίδικη απόφαση ήταν, κατά την άποψή μου, εύλογα επιτρεπτή. Ούτε πραγματική ή νομική πλάνη, ούτε υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας εμφιλοχώρησε. Η επίδικη απόφαση ήταν το αποτέλεσμα επαρκούς, υπό τις περιστάσεις, έρευνας ενώ, παράλληλα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου στα οποία έχω αναφερθεί, καλύπτεται και από επαρκή αιτιολογία.
Ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει, ως εβαρύνετο, οποιοδήποτε λόγο ακυρώσεως.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Ρ. Γαβριηλίδης
/ΧΤΘ ; Δ.