|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.48
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 880/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Κυριάκου Οικονόμου, από τη Λευκωσία
Αι τητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επάρχου Λευκωσίας
Κα θ΄ ου η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 19 Νοεμβρίου, 1999.ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 8/4/99
Για τον αιτητή: Α. Ευτυχίου.
Για τον καθ΄ ου η αίτηση: Μ. Μαλαχτού-Παμπαλλή (κα).
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Επάρχου Λευκωσίας να εκδώσει άδεια για την ανόρυξη ή κατασκευή φρέατος στο ενδιαφερόμενο μέρος στο κτήμα, Τεμ. 203, Φ/Σχ. ΧΧΧΙΧ/19.20 στο χωριό Καπέδες.
Μετά τη συμπλήρωση των γραπτών αγορεύσεων των μερών, ο αιτητής καταχώρησε γραπτή αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας με το εξής αιτητικό:-
"(Α) Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται κατά την ακρόαση και/ή σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας που το δικαστήριο θεωρούσε κατάλληλο η προσαγωγή προφορικής μαρτυρίας και/ή μαρτυρίας με ένορκη δήλωση συμπεριλαμβανομένου και παρουσίασης σχετικών εγγράφων ως τεκμηρίων από τους (1) Κυριάκο Οικονόμου από Λευκωσία. Αιτητή, και (2) Αντώνη Αντωνίου από Λευκωσία, Τυπογράφου-Μηχανικού για υποστήριξη του ισχυρισμού του Αιτητή ότι η ανόρυξη και/ή κατασκευή φρέατος στο τεμ. 203, στο χωριό Καπέδες Λευκωσίας που ανήκει στο Ενδιαφερόμενο Μέρος με βάση την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη βρίσκεται μέσα στο δικαίωμα διάβασης για όφελος του τεμ. 202 που ανήκει στον Αιτητή.
(Β) Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται κατά την ακρόαση και/ή σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας που το Δικαστήριο θα θεωρούσε κατάλληλο η προσαγωγή προφορικής μαρτυρίας και/ή μαρτυρίας με ένορκη δήλωση συμπεριλαμβανομένου και της παρουσίασης σχετικών εγγράφων ως Τεκμηρίων από τον Κυριάκο Οικονόμου από Λευκωσία, Αιτητή, για υποστήριξη του ισχυρισμού του ότι κατά την συνάντηση που έγινε στο Γραφείο του Αιτητή δεν έγινε έρευνα σφαιρική και ολοκληρωμένη στην οποία δόθηκε η ευκαιρία στον Αιτητή να εκθέσει τις θέσεις και σκέψεις του αναφορικά με την αίτηση του Ενδιαφερόμενου Μέρους για παραχώρηση άδειας για ανόρυξη διάτρησης στο τεμ. 203 αλλά για άλλο θέμα που αφορούσε την εγκατάλειψη του δικαιώματος του Ενδιαφερόμενου Μέρους επί της κοινής διάτρησης στο Τεμ. 204 με αντάλλαγμα να δοθεί άδεια ανόρυξης διάτρησης στο τεμάχιο 203 του Ενδιαφερόμενου Μέρους χωρίς να έχει ένσταση ο Αιτητής.".
Νομικό βάθρο της αίτησης είναι μεταξύ άλλων ο θ.2 της Δ.48 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, οι Κανονισμοί 11, 12(1), 18 και 19 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 και οι συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Πραγματικό βάθρο της αίτησης είναι η ένορκη δήλωση του αιτητή που συνοδεύει την αίτηση, την οποία και θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω αυτούσια. Έχει ως εξής:-
"1. Είμαι ο Αιτητής στην πιο πάνω αίτηση.
2. Από ότι αληθινά πιστεύω και συμβουλεύομαι η προσαγωγή των αιτούμενων μαρτυριών των αναφερόμενων στην αίτηση μαρτύρων για την υποστήριξη των ισχυρισμών μου όπως αναφέρονται στις αιτούμενες θεραπείες της πιο πάνω αίτησης μου είναι σχετικές και απαραίτητες για τη διακρίβωση των γεγονότων ως είχαν κατά το χρόνο που λήφθηκε η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη.
3. Τα πιο πάνω γεγονότα που αναφέρονται στη Γραπτή Αγόρευσή μου ημερ. 12/8/98 σελίδα 4 και στη Γραπτή Απάντηση μου ημερ. 18/3/99 σελίδα 1 αμφισβητούνται από τους καθ΄ων η αίτηση στη Γραπτή Αγόρευση των ημερ. 9/12/98 στις σελίδες 2 και 4.
4. Οι πιο πάνω ισχυρισμοί μου μπορούν να αποδειχτούν καλύτερα με την προσαγωγή των αιτούμενων μαρτυριών.
5. Από ότι αληθινά πιστεύω και συμβουλεύομαι η προσαγωγή των αιτούμενων μαρτυριών είναι αναγκαία χάρη καλύτερης εκδίκασης των επίδικων θεμάτων και απονομής δικαιοσύνης στην υπόθεση.".
Οι καθ΄ων η αίτηση καταχώρησαν γραπτή ένσταση. Στην ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει ισχυρίζονται ότι τα γεγονότα τα οποία ο αιτητής επιζητεί να αποδείξει με την προσαγωγή μαρτυρίας είναι άσχετα με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή. Συγκεκριμένα η ύπαρξη ή μη δικαιώματος διάβασης και τελικά αν η ανόρυξη της επίδικης διάτρησης βρίσκεται μέσα στο δικαίωμα διάβασης δεν μπορεί να επηρεάσει με οποιοδήποτε τρόπο την εγκυρότητα της επίδικης πράξης. Όσο δε αφορά το τί λέχθηκε στη συνάντηση των μερών δεν έχει σημασία κατά τους καθ΄ων η αίτηση αλλά τί καταγράφηκε στο διοικητικό φάκελο. Εν πάση περιπτώσει η αναφορά τους στην αγόρευσή τους, αναφέρουν στην ένορκη δήλωση, στη συνάντηση αυτή μόνο σκοπό είχε να καταδείξει ότι οι αποστάσεις των σημείων ανόρυξης των διαφόρων γεωτρήσεων ήταν όντως καταγραμμένες στο φάκελο.
Προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα. Μαρτυρία η οποία διαφοροποιεί, αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το κύρος της απόφασης συναρτάται με το καθεστώς πραγμάτων που λήφθηκε υπόψη. Αν τα στοιχεία ενώπιον του διοικητικού οργάνου είναι ασαφή, η αποσαφήνιση τους δεν εναπόκειται στο δικαστήριο αλλά στο ίδιο το διοικητικό όργανο που έχει την ευθύνη για την αξιολόγηση της (Βλέπε: Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομηθείας, Υπόθ. αρ. 999/91, ημερ. 24.9.92).
Η αποκλειστική αρμοδιότητα για τον προσδιορισμό των ουσιωδών γεγονότων που άπτονται της άσκησης των εξουσίων της αρμοδίας αρχής ανήκει στην ίδια. (Βλέπε: Ζαβρού ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. αρ. 779/87, ημερ. 26.1.89, Σταύρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 739/87 και 814/87, ημερ. 25.1.91). Στοιχεία τα οποία δεν τέθηκαν ούτε λήφθησαν υπόψη από τους καθ΄ων η αίτηση δεν μπορούν να γίνουν παραδεκτά ως μαρτυρία (Βλέπε: Κωνσταντίνου, πιο πάνω).
Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει τη διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Όπως έχει λεχθεί χαρακτηριστικά στην υπόθεση Λέλλα Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. αρ. 668/90, ηεμρ. 30.9.93,
"η εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου επί του προκειμένου είναι διακριτικής μορφής και ότι ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Η κλασσική περίπτωση κατά την οποία είναι εύλογο να λεχθεί ότι τα γεγονότα των οποίων επιδιώκεται η απόδειξη είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα στην προσφυγή είναι όταν η απόδειξη τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιοδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης, που ο Αιτητής επικαλείται στην προσφυγή του.".
Στην παρούσα υπόθεση η μαρτυρία που σκοπείται να παρουσιαστεί έχει σχέση με την ανόρυξη του φρέατος από το ενδιαφερόμενο μέρος μετά την παροχή σε αυτό της σχετικής άδειας από τους καθ΄ων η αίτηση. Η μαρτυρία αυτή είναι στην ουσία μαρτυρία εμπειρογνώμονα για το πού έχει ανορυχθεί η διάτρηση από το ενδιαφερόμενο μέρος. Τέτοια όμως πραγματογνωμοσύνη δεν ήταν, ως είναι φυσικό, ενώπιον της αρμοδίας αρχής, είναι δε γεγονότα που προέκυψαν μετά την έκδοση της σχετικής απόφασης από τους καθ΄ων η αίτηση. Πέραν τούτου στην προσφυγή του ο αιτητής δεν προβάλλει τέτοιο λόγο ακύρωσης ούτε στα γεγονότα της προσφυγής περιέχεται τέτοιος ισχυρισμός. Η έγκριση της αίτησης για την παράθεση της προφορικής μαρτυρίας που ζητείται να παρουσιαστεί θα επέτρεπε την αναδρομική εισαγωγή στοιχείων που δεν υπήρχαν κατά τον ουσιώδη χρόνο ενώπιον της αρμοδίας αρχής.
Για τους λόγους αυτούς το αιτητικό (Α) της αίτησης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
Αλλά και το αιτητικό (Β) της αίτησης δεν μπορεί, για τους ίδιους λόγους, να γίνει αποδεκτό. Η μαρτυρία που θέλει να εισάξει ο αιτητής δεν είναι σχετική με τα επίδικα θέματα ούτε με τους λόγους ακύρωσης που προβάλλονται στην προσφυγή. Ούτε όμως και στη γραπτή ένσταση στην προσφυγή που καταχώρησαν οι καθ΄ων η αίτηση προβάλλεται οποιοσδήποτε αντίθετος ισχυρισμός. Απλά στην αγόρευση τους οι καθ΄ων η αίτηση για να ανατρέψουν τον ισχυρισμό του αιτητή για μη δέουσα έρευνα κάνουν αναφορά στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης όπου καταγράφεται συνάντηση στην οποία μετείχαν τόσο το ενδιαφερόμενο μέρος όσο και ο αιτητής και στον οποίο καταγράφονται οι πραγματικές αποστάσεις μεταξύ των γειτονικών διατρήσεων. Όπως εδήλωσε η ευπαίδευτη δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση στην αγόρευσή της για τους σκοπούς της ενδιάμεσης αυτής αίτησης η αναφορά της στη γραπτή αγόρευση γίνεται για να αποδειχθούν απλά οι αποστάσεις μεταξύ των διαφόρων διατρήσεων μεταξύ τους.
Το τί λέχθηκε στη συνάντηση δεν μπορεί να αλλοιώσει την καταγραφή που έγινε. Η καταγραφή αυτή και μόνη ήταν ενώπιον της αρμοδίας αρχής. Έχει νομολογηθεί ότι μαρτυρία η οποία διαφοροποιεί, αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το κύρος της απόφασης συναρτάται με το καθεστώς πραγμάτων που λήφθηκε υπόψη.
Για τους πιο πάνω λόγους η ενδιάμεση αίτηση απορρίπτεται. Τα έξοδα να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της προσφυγής, αλλά σε καμιά περίπτωση να επιδικασθούν εναντίον των καθ΄ων η αίτηση.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/Επσ