Ο αιτητής εισήξε προσωρινά στην Κύπρο το αυτοκίνητο τύπου PORSCHE 944 με αγγλικό αριθμό εγγραφής G183 ARX (στο εξής το αυτοκίνητο). Η προσωρινή εισαγωγή του αυτοκινήτου έγινε σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες των περί Προσωρινής Εισαγωγής (Ιδιωτικά Οχήματα και Αεροσκάφη) Κανονισμών του 1968 και εκδόθηκε έγγραφο προσωρινής εισαγωγής (έντυπο C.104) ημερομηνίας 14.12.94.

Η άδεια προσωρινής εισαγωγής του αυτοκινήτου έληξε στις 13.3.95. Επειδή ο αιτητής παρέλειψε να προβεί στα δέοντα για την επανεξαγωγή του αυτοκινήτου ή να ανανεώσει την προσωρινή άδεια εισαγωγής, το Τμήμα Τελωνείων με επιστολή ημερομηνίας 19.7.95 κάλεσε τον αιτητή να διευθετήσει την εκκρεμότητα.

Ο αιτητής παρουσιάστηκε στο τελωνείο στις 4.8.95 και κατόπιν σχετικής διευθέτησης εκδόθηκε μετά από αίτημά του, άδεια διάθεσης του αυτοκινήτου για οποιοδήποτε νόμιμο σκοπό μέχρι την 3.9.95.

Ο αιτητής με επιστολή του ημερομηνίας 11.9.95 ζήτησε να καταβάλει τους δασμούς και φόρους του αυτοκινήτου με βάση το τιμολόγιο αγοράς και για τυχόν διαφορά δασμού πρότεινε να καταθέσει ανέκκλητη τραπεζική εγγύηση αντί χρηματικής παρακαταθήκης. Το αίτημα έγινε αποδεκτό υπό όρους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και η υποχρέωση καταβολής τόκου προς 8,5% ετησίως σε περίπτωση ρευστοποίησης της εγγύησης. Οι καθ΄ ων η αίτηση θα είχαν δικαίωμα παράτασης της ισχύος της εγγυητικής επιστολής πέραν της εξάμηνης διάρκειάς της.

Στις 20.9.95 ο αιτητής κατέθεσε διασάφηση τελωνισμού του αυτοκινήτου (έντυπο C2 - αρ. Α3837) και στις 28.11.95 πλήρωσε δασμούς και φόρους του αυτοκινήτου ύψους £Κ11416. Ο υπολογισμός του ποσού των £Κ11416 έγινε με βάση τη δηλωθείσα τιμή αγοράς του αυτοκινήτου η οποία, με βάση τη διασάφηση - έντυπο C2 Αρ. Α3837, αντιστοιχούσε στο ποσό των £Κ6290. Ο αιτητής κατέθεσε επίσης ανέκκλητη τραπεζική εγγυητική επιστολή ημερομηνίας 28.11.95 για το ποσό £Κ7065 με ημερομηνία λήξης 31.5.96.. Η κατάθεση της εν λόγω εγγυητικής επιστολής ζητήθηκε από το τελωνείο για να καλύψει τη διαφορά δασμού και φόρων που θα προέκυπτε μεταξύ της εκτιμημένης αξίας των ΛΚ10182 όπως φαίνεται στο έντυπο C2A, ημερομηνίας 28.8.95 και της συναλλακτικής τιμής των Stg£8100 (ΛΚ6290) που δήλωσε ο αιτητής.

Η εκτιμημένη τελωνειακή αξία του αυτοκινήτου υπολογίστηκε με βάση την CIF αξία του κατά την ημέρα της πρώτης εγγραφής του σύμφωνα με τις εξαμηνιαίες καταστάσεις που γνωστοποιούνται από το Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων. Στον υπολογισμό προστέθηκε η αξία κάθε πρόσθετου (έξτρα) οργάνου κλπ και αφαιρέθηκαν οι αποσβέσεις για τη συνήθη χρήση του αυτοκινήτου κατ΄ εφαρμογή σχετικής γνωστοποίησης του Διευθυντή ημερομηνίας 9.1.95.

Οταν πληρώθηκε το ποσό των ΛΚ11416, το τελωνείο επέτρεψε τον τελωνισμό του αυτοκινήτου με βάση το άρθρο 13 της συμφωνίας για την εφαρμογή του άρθρου VII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου και του Πρωτοκόλλου της σε συσχετισμό με το άρθρο 159 του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου 82/67 όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 2 του νόμου 98/89 και η υπόθεση διαβιβάστηκε στο Αρχιτελωνείο για περαιτέρω διερεύνηση και οριστικό προσδιορισμό της αξίας του από τον Κλάδο Αξιών. Στα πλαίσια της διερεύνησης, ζητήθηκε από τον αιτητή να προσκομίσει στοιχεία σχετικά με τις συνθήκες αγοράς και πληρωμής της τιμής αγοράς του αυτοκινήτου.

Μετά τη συμπλήρωση της έρευνας αναφορικά με τα περιστατικά της υπόθεσης, ο Διευθυντής Τελωνείων με επιστολή του ημερ. 20.8.97 προς τον αιτητή αναφέρει:

Κατόπιν των ανωτέρω, το τελωνείο προχώρησε στην ρευστοποίηση της εγγυητικής επιστολής που κατέθεσε ο αιτητής.

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:

Ο αιτητής ισχυρίζεται πως η επίδικη απόφαση δεν έπρεπε να έχει ως έρεισμα το άρθρο 16(1) του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου 14(1)/97 γιατί εσφαλμένα θεωρήθηκε από το τελωνείο ότι ο τελωνισμός του αυτοκινήτου έγινε στις 14.12.94.

Το άρθρο 16(1) του νόμου 14(1)/97 προνοεί ότι:

Ο αιτητής υπογραμμίζει τη ρητή αναφορά της πιο πάνω διάταξης "σε εμπορεύματα τα οποία τελωνίστηκαν με βάση οποιοδήποτε σε ισχύ νόμο" και παραπέμπει στην ερμηνεία του όρου "τελωνισμός" στο άρθρο 2 του ιδίου νόμου που έχει ως εξής:

Ο αιτητής, συμπληρώνοντας την επιχειρηματολογία του εισηγείται πως η αξία του αυτοκινήτου για σκοπούς επιβολής δασμού έπρεπε να είχε υπολογισθεί με βάση την τιμολογιακή αξία του αυτοκινήτου κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 159 του νόμου 82/67 (όπως έχει τροποποιηθεί από το άρθρο 2 του νόμου 98/89).

Οι καθ΄ ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι το αυτοκίνητο ήταν μεταχειρισμένο και ότι αμέσως μετά την εισαγωγή του στην Κύπρο στις 14.12.94 τελωνίστηκε υπό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής κατόπιν σχετικής άδειας που παραχωρήθηκε στον αιτητή με βάση τους περί Προσωρινής Εισαγωγής (Ιδιωτικά Οχήματα και Αεροσκάφη) Κανονισμούς του 1968.

Η άδεια προσωρινής εισαγωγής παραχωρήθηκε στον αιτητή όταν ο τελευταίος κατέθεσε διασάφηση εισαγωγής κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 24 του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου 82/67 σύμφωνα με το οποίο ο εισαγωγέας οποιουδήποτε εμπορεύματος οφείλει να καταθέσει διασάφηση εισαγωγής είτε υπόκειται το εμπόρευμα σε καταβολή δασμού είτε όχι. Στην προκείμενη περίπτωση ο αιτητής συμπλήρωσε και κατέθεσε το σχετικό τελωνειακό έντυπο C104 αρ. Β174544 το οποίο, περιέχει κατά τους καθ΄ ων η αίτηση διασάφηση του αυτοκινήτου. Το εν λόγω έγγραφο περιέχει επίσης δήλωση του αιτητή ότι το αυτοκίνητο προορίζεται προσωρινά για κυκλοφορία στη Δημοκρατία με σκοπό την επανεξαγωγή του.

Το ζήτημα που χρήζει εξέτασης είναι κατά πόσο τυγχάνει εφαρμογής στην προκείμενη περίπτωση το άρθρο 16 του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Κατανάλωσης Νόμου 14(1)/97 στις διατάξεις του οποίου στηρίζεται η επίδικη απόφαση.

Οπως έχει ειπωθεί, κατά την εισαγωγή του αυτοκινήτου στην Κύπρο στις 14.12.94 ο αιτητής κατ΄ εφαρμογή των προνοιών του άρθρου 24 του περί Τελωνείου και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου 82/67 συμπλήρωσε και κατέθεσε το τελωνειακό έντυπο C104 αρ. Β174544 το οποίο περιέχει διασάφηση του αυτοκινήτου καθώς και δήλωση του αιτητή ότι το αυτοκίνητο προορίζεται για προσωρινή χρήση στο έδαφος της Δημοκρατίας με σκοπό την επανεξαγωγή. Η υπαγωγή των πιο πάνω γεγονότων στις πρόνοιες του άρθρου 35 του Ν. 82/67 με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το αυτοκίνητο τελωνίστηκε στις 14.12.94 με σκοπό την επανεξαγωγή του χωρίς την καταβολή δασμού και υπό όρους που έθεσε το τελωνείο.

Ενώ ίσχυε το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής με σκοπό την επανεξαγωγή του αυτοκινήτου, ο αιτητής στις 20.9.95 κατέθεσε νέα διασάφηση του αυτοκινήτου επί εντύπου C2 - αρ. 3837 για σκοπούς εσωτερικής χρήσης του ήδη εισαχθέντος μεταχειρισμένου αυτοκινήτου. Το διάβημα αυτό του αιτητή σηματοδότησε τη μεταβολή του μέχρι τότε νομικού καθεστώτος που ίσχυε αναφορικά με τη χρήση του αυτοκινήτου. Ηταν τότε που ανέκυψε η υποχρέωση καταβολής δασμών και φόρων που συνεπαγόταν η προαναφερθείσα αλλαγή του μέχρι τότε ισχύοντος νομικού καθεστώτος του αυτοκινήτου.

Κατόπιν των ανωτέρω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση συνάδει με τις πρόνοιες του άρθρου 16 του Νόμου 14(1)/97 χωρίς αυτή να εκβαίνει των ορίων που θέτουν οι καθιερωμένες γενικές αρχές ερμηνείας νομοθετημάτων. Βλ. Γιασεμίδου κ.α. ν. Δημοτικού Συμβουλίου κ.α. (Αρ. 2) (1996) 3 ΑΑΔ 491.

Α. Κραμβής,

Δ.

ΑΦ.