|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 784/94
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με τα Άρθρα 146, 21(2) και 25(1) του Συντάγματος
Μεταξύ:
Γλαύκου Αγαθαγγέλου, από τη Λεμεσό
Αι τητή
- και -
Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου
Καθ΄ου η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 4.11.1999Για τον αιτητή: κ. Χρ. Κληρίδης.
Για το καθ΄ου η αίτηση Επιμελητήριο: κα Αλ. Λυκούργου για
κ. Τ. Παπαδόπουλο.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 9.11.93 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση στο Επιστημονικό Τεχνικό Επιμελητήριο Κύπρου (Ε.Τ.Ε.Κ.) με την οποία ζητούσε την εγγραφή του στο Μητρώο μελών, στον κλάδο Εκτίμησης Γης. Η αίτηση προωθήθηκε στην Επιτροπή Εγγραφής Μελών του Ε.Τ.Ε.Κ. που συστάθηκε με βάση το άρθρο 10(8) του περί Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Νόμου του 1990 έως 1998 (Ν. 224/90, όπως τροποποιήθηκε). Η Επιτροπή αυτή, αφού εξέτασε την αίτηση, αποφάνθηκε ότι ο αιτητής δεν εδικαιούτο να εγγραφεί διότι από τα στοιχεία που προσκόμισε ήταν εμφανές ότι δεν κατείχε τα απαραίτητα προσόντα. Στις 28.7.94 το Ε.Τ.Ε.Κ., αφού έλαβε υπόψη τη θέση της Επιτροπής, αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης για τον ίδιο λόγο ως η εισήγηση της Επιτροπής. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι ο αιτητής δεν κατείχε οποιοδήποτε ακαδημαϊκό προσόν, πτυχίο ή δίπλωμα Πανεπιστημίου ή άλλο ισοδύναμο προσόν, που να είχε αναγνωρισθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο, ύστερα από εισήγηση του Ε.Τ.Ε.Κ., όπως προβλέπεται στο άρθρο 7(1)(α) του Νόμου.
Με την προσφυγή ο αιτητής ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Ε.Τ.Ε.Κ. να μην εγκρίνει την εγγραφή του ως μέλους στον κλάδο Επιμέτρησης και Εκτίμησης Γης, κατά ή περί την 19.7.94, είναι άκυρη.
Στην ΑΕ 2301, Γεώργιος Μουρουζίδης ν. Ε.Τ.Ε.Κ., ημερ. 31.3.99, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποφάσισε ότι δυνάμει του ισχύοντος Νόμου και, συγκεκριμένα, του άρθρου 7(1)(α), οι επιδιώκοντες εγγραφή στο Μητρώο μελών του Επιμελητηρίου πρέπει απαραίτητα να διαθέτουν προσόντα αναγνωρισμένα για το σκοπό αυτό από το Υπουργικό Συμβούλιο, εξού, κατά την εξέταση των σχετικών αιτήσεων, το Επιμελητήριο ενεργεί κατά δέσμια αρμοδιότητα και όχι κατά διακριτική ευχέρεια. Με άλλα λόγια, εάν ο αιτητής δεν διαθέτει επίσημα αναγνωρισμένο από το Υπουργικό Συμβούλιο προσόν, το Επιμελητήριο έχει υποχρέωση να απορρίψει το αίτημά του για εγγραφή χωρίς την ανάγκη οποιασδήποτε αιτιολογίας, και τούτο διότι το Επιμελητήριο δεν διαθέτει αρμοδιότητα για αναγνώριση και/ή «καθορισμό κατάλληλου προσόντος ή ισοδύναμου προς τούτο.».
Βρίσκω ότι τα όσα αποφασίστηκαν στην πιο πάνω έφεση έχουν άμεση εφαρμογή και στην παρούσα υπόθεση εφόσον, κατά τον ουσιώδη χρόνο, ο αιτητής ήταν κάτοχος των τίτλων BSC in Management Science (University of Manchester) και MA in Property Valuation & Law (City University). Οι τίτλοι αυτοί δεν συγκαταλέγονταν μεταξύ των Πανεπιστημιακών πτυχίων και/ή διπλωμάτων και/ή άλλων ισοδύναμων προσόντων τα οποία ήσαν αναγνωρισμένα από το Υπουργικό Συμβούλιο για σκοπούς εγγραφής στο Μητρώο μελών του Επιμελητηρίου στον κλάδο Εκτίμησης Γης σύμφωνα με τη ρητή επιταγή του άρθρου 7(1)(α) των Νόμων.
Όσον αφορά την επιχειρηματολογία του δικηγόρου του αιτητή ότι, αφ΄ η στιγμής το Ε.Τ.Ε.Κ. διαπίστωσε ότι τα προσόντα του αιτητή δεν ήταν αναγνωρισμένα από το Υπουργικό Συμβούλιο, όφειλε να τα παραπέμψει στο Υπουργικό Συμβούλιο για σκοπούς αναγνώρισης, και όχι να απορρίψει την αίτηση, σημειώνω ότι, στο δικόγραφο της προσφυγής, δεν ζητείται η ακύρωση μιας τέτοιας παράλειψης. Η θεραπεία που επιδιώκεται είναι η κήρυξη ως άκυρης της απόφασης του Ε.Τ.Ε.Κ. να μην εγκρίνει την αίτηση του αιτητή και όχι η παράλειψη του Ε.Τ.Ε.Κ. να προωθήσει στο Υπουργικό Συμβούλιο τα ακαδημαϊκά προσόντα του αιτητή με σκοπό την αναγνώρισή τους. (Βλ. σχετικά Τομάζος Μαρίνος ν. Ε.Τ.Ε.Κ., Προσφυγή 1064/95, ημερ. 23.12.98). Εν πάση περιπτώσει, τέτοια παράλειψη εκ μέρους του Ε.Τ.Ε.Κ. δεν θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής, διότι η σχετική αρμοδιότητα του Ε.Τ.Ε.Κ. είναι αρμοδιότητα οιωνεί νομοθετικού και όχι διοικητικού χαρακτήρα. (Βλ. Παγιάτας ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Προσφυγή 50/95, ημερ. 20.3.98).
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του αιτητή από την ημέρα έκδοσης της απόφασης στην ΑΕ 2301 (31.3.99) και εφεξής.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146(4)(α) του Συντάγματος.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ