Ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την ακόλουθη θεραπεία:

Η παρούσα προσφυγή αφορά την ίδια διοικητική πράξη με την προσφυγή Ανδρέας Χρίστου ν. Αρχής Βιομηχανικής Κατάρτισης 442/97, στην οποία εκδίδεται σήμερα απόφαση.

Στις 18.11.97 δόθηκε διάταγμα συνεκδίκασης με την Προσφυγή 442/97. Επειδή όμως η γραπτή αγόρευση του αιτητή της παρούσας προσφυγής δεν καταχωρήθηκε σύμφωνα με τις οδηγίες του Δικαστηρίου ημερομηνίας 6.3.98, η προσφυγή απορρίφθηκε ως εγκαταλειφθείσα.

Στη συνέχεια καταχωρήθηκε αίτηση για την έκδοση διατάγματος επαναφοράς της και εκδόθηκε στις 29.4.98 το ζητηθέν διάταγμα.

Δεν θα επαναλάβω τα γεγονότα για τα οποία παραπέμπω στην προσφυγή 442/97.

Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής δεν παρέχει την ειδική αιτιολόγηση που απαιτεί η νομολογία για απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή.

Για το θέμα αυτό παραπέμπω σε όσα έχω αναφέρει στη σχετική υπόθεση 442/97.

Στη συνέχεια προσπάθησε να αποδείξει την υπεροχή του έναντι των ενδιαφερομένων μερών ως προς τα θεσμοθετημένα κριτήρια, αξία, προσόντα και αρχαιότητα.

Ανέφερε ότι ως προς την αξία υπερέχει έναντι των ενδιαφερομένων μερών όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές εκθέσεις.

Ως προς τα προσόντα αναφέρθηκε στο δίπλωμα του ως Μηχανικός Μεταλλείων - Μεταλλουργών του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, στο δίπλωμα στη Διεύθυνση Επιχειρήσεων του Μεσογειακού Ινστιτούτου Διεύθυνσης (ΜΙΜ), για το οποίο τόνισε ότι θεωρείται μεταπτυχιακό προσόν στη Δημόσια Υπηρεσία και στο πτυχίο Θεολογίας που κατέχει.

Αναφερόμενος στα ενδιαφερόμενα μέρη Κυριάκου και Γιωργάκη επεσήμανε ότι κατέχουν πανεπιστημιακό δίπλωμα όχι όμως μεταπτυχιακό.

Στη συνέχεια επεσήμανε την πενταετή βιομηχανική πείρα του κατά την εργασία του σε ελληνική εταιρεία η οποία συνεπαγόταν εκτέλεση διοικητικών καθηκόντων. Παρέπεμψε σχετικά στο προηγούμενο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Λειτουργού Βιομηχανικής Κατάρτισης 1ης Τάξης όπως ονομαζόταν προηγουμένως η επίδικη θέση το οποίο προνοούσε πενταετή βιομηχανική πείρα σε θέση ευθύνης που συνεπάγεται άσκηση οργανωτικών και διοικητικών καθηκόντων και εποπτεία και έλεγχο προσωπικού.

Ισχυρίστηκε ότι η πεντάχρονη βιομηχανική πείρα του ισοσκελίζει την αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών Κυριάκου και Γιωργάκη.

Ο δικηγόρος της Αρχής αντίκρουσε τους ισχυρισμούς του αιτητή, αναφέροντας ότι το πτυχίο του στη Θεολογία δεν έχει καμιά σχέση με την επίδικη θέση και καμιά βαρύτητα δεν έπρεπε να του δοθεί.

Αναφέρθηκε στο Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης το οποίο απαιτεί "πενταετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Λειτουργού Ανθρώπινου Δυναμικού ή/και στις προηγούμενες θέσεις Λειτουργού Βιομηχανικής Κατάρτισης, 2ης Τάξης (Προγράμματα)/Λειτουργού Βιομηχανικής Κατάρτισης, 2ης Τάξης (Μελέτες)" και τόνισε ότι ήταν το πιο σημαντικό προσόν για την επίδικη θέση.

Αναφερόμενος στην αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών έναντι του αιτητή τόνισε ότι η μακρύτερη υπηρεσία τους στη θέση Λειτουργού Ανθρώπινου Δυναμικού και στη θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Κατάρτισης 2ης Τάξης δεν συνιστά απλώς αρχαιότητα αλλά το ουσιαστικό προσόν για τη θέση. Απέρριψε τον ισχυρισμό του αιτητή για την πρόνοια του προηγούμενου Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Λειτουργού Βιομηχανικής Κατάρτισης 1ης Τάξης (όπως ήταν τότε) και επεσήμανε ότι είναι άσχετο και ουδόλως ενδιαφέρει την επίδικη θέση.

Ο αιτητής παρουσιάζει οριακή υπεροχή ως προς την αξία όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές εκθέσεις.

Ως προς τα προσόντα αιτητής και ενδιαφερόμενα μέρη είναι κάτοχοι Πανεπιστημιακών Διπλωμάτων. Επιπλέον ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος Δημητρίου είναι κάτοχοι του Διπλώματος στη Διεύθυνση Επιχειρήσεων του Μεσογειακού Ινστιτούτου Διεύθυνσης (ΜΙΜ) το οποίο αναγνωρίστηκε με απόφαση του Υπ. Συμβουλίου ως μεταπτυχιακό προσόν για σκοπούς εργοδότησης στη Δημόσια Υπηρεσία.

Επαναλαμβάνω όσα έχω αναφέρει στην απόφαση επί της προσφυγής 442/97.

Η αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών έναντι του αιτητή είναι εμφανής. Ειδικά στην επίδικη θέση έχει αυξημένη σημασία λόγω της πρόνοιας του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Κρίνω επαρκή την αιτιολόγηση του Διοικητικού Συμβουλίου για την απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή. Η αρχαιότητα μπορεί να αποτελέσει λόγο για απόκλιση από τη σύσταση όταν οι υποψήφιοι είναι περίπου ισότιμοι σε αξία. (Δημοκρατία ν. Σταύρου (1993) 3 Α.Α.Δ. 79).

Ορθά το Διοικητικό Συμβούλιο δεν την ακολούθησε γιατί όπως εκτενώς ανέφερα στην 442/97 είναι ασύμφωνη με τα στοιχεία του φακέλου. Αναφέρεται σε υπεροχή ως προς την αρχαιότητα του αιτητή στην παρούσα προσφυγή και του αιτητή στην 442/97. Κάτι τέτοιο έρχεται σε σύγκρουση με τα στοιχεία των φακέλων. Το διορίζον όργανο πρέπει να παραγνωρίζει τις συστάσεις στην έκταση που είναι ασύμφωνες με τα στοιχεία του φακέλου. (Τριανταφυλλίδης ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 454).

Η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.

Π. Αρτέμης,

Δ.