|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 846/99
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
ISSA AL HATAHITA
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργείου Εσωτερικών
2. Λειτουργού Μεταναστεύσεως
Καθ'ων η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 23 Ιουλίου, 1999.ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 29.6.99
Για τον αιτητή: Α. Ταμάσιος.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Α. Μαππουρίδης.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Την 29.6.99 ο αιτητής καταχώρησε προσφυγή εναντίον της Δημοκρατίας με την οποία ζητά τις ακόλουθες θεραπείες:-
"1. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση με την οποία ζητείται η απέλαση και/ή ο Αιτητής κηρύσσεται απαγορευμένος μετανάστης κηρυχθεί άκυρη, παράνομη και άνευ νομικού αποτελέσματος.
2. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου η οποία να μην επικυρώνει την πράξη των καθ΄ων η αίτηση αλλά να αναγνωρίζει στον Αιτητή το δικαίωμα παραμονής του στην Κύπρο και/ή το δικαίωμα παρατάσεως της παραμονής του στην Κύπρο και/ή το δικαίωμα εγκατάστασης του στην Κύπρο και/ή το δικαίωμά του να αναγνωρισθεί ως ημεδαπός της Δημοκρατίας.
3. Και/ή απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η ως άνω πράξη και/ή απόφαση.".
Με ενδιάμεση αίτηση της ίδιας ημερομηνίας ζητά το ακόλουθο προσωρινό διάταγμα:-
"1. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να εμποδίζονται οι καθ΄ων η αίτηση από μόνοι τους, και/ή μέσω της Αστυνομίας, ή άλλου υπαλλήλου της Δημοκρατίας από του να προβούν στην εκτέλεση του διατάγματος απέλασης εναντίον του Αιτητή μέχρι την τελική εκδίκαση της προσφυγής.".
Οι καθ΄ων η αίτηση δεν καταχώρησαν γραπτή ένσταση, τους επετράπη όμως όπως λάβουν μέρος στη διαδικασία και να ακουσθούν διά του δικηγόρου της Δημοκρατίας κ. Μαππουρίδη.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή στη σύντομη αγόρευση και εκθέτοντας τους ισχυρισμούς και τις θέσεις του ανάφερε ότι η θέση του εκφράζεται από τα γεγονότα που περιέχονται στην ένορκη δήλωση του αιτητή που συνοδεύει την αίτηση, γεγονότα που, κατά το δικηγόρο του, παραμένουν αναντίλεκτα.
Τα γεγονότα είναι σε συντομία τα εξής:-
Ο αιτητής τα τελευταία χρόνια ήταν κάτοικος Κύπρου με άδεια παραμονής και εργασίας η οποία ανανεώνετο κατά ανάλογα χρονικά διαστήματα.
Τον Μάϊο του 1996 συνήψε πολιτικό γάμο μετά της Μαρίνας Ιακωβίδου, Κυπρίας υπηκόου. Η τελευταία ήταν μητέρα ενός τέκνου που απέκτησε με τρίτο πρόσωπο εκτός γάμου. Την 15.6.98 η Μαρίνα Ιακωβίδου απεβίωσε μετά από τραύματα που υπέστηκε συνεπεία τροχαίου δυστυχήματος. Από το γάμο του αιτητή δεν αποκτήθηκε οποιοδήποτε τέκνο. Μετά το θάνατο της συζύγου του ο φυσικός πατέρας του τέκνου με απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου ανέλαβε την προσωρινή κηδεμονία του τέκνου.
Η τελευταία άδεια παραμονής του αιτητή στη Δημοκρατία έληξε στις 15.11.98 και η οποία ουδέποτε ανανεώθηκε. Ο αιτητής παρέμεινε ως εκ τούτου στη Δημοκρατία παρά τη λήξη της άδειας παραμονής του. Υπέβαλε όμως σχετικές αιτήσεις διά του δικηγόρου του για ανανέωση της άδειας παραμονής του. Ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως με επιστολή ημερ. 29.4.99 απέρριψε την αίτηση για ανανέωση της άδειας παραμονής του. Η επιστολή έχει ως εξής:-
"Αναφέρομαι στις επιστολές σας με ημερ. 10/10/1998 και 16/12/98 προς τον Υπουργό Εσωτερικών καθώς και στην επιστολή σας με ημερομηνία 25/2/99, προς εμένα σχετικά με το αίτημα του αλλοδαπού πελάτη σας ISSA AL HATAHITA από τη Συρία όπως του παραχωρηθεί παράταση της άδειας παραμονής του και σας πληροφορώ ότι το αίτημα παρόλο που εξετάστηκε με συμπάθεια δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί.
Παρακαλώ όπως συμβουλεύσετε τον πελάτη σας να αναχωρήσει εντός 15 ημερών, για τη χώρα του.".
Μετά τη λήξη της πιο πάνω προθεσμίας στις 23.6.99 ο Λειτουργός Μετανάστευσης εξέδωσε διάταγμα απέλασης του αιτητή ο οποίος και συνελήφθη για να απελαθεί.
Ο δικηγόρος του αιτητή επιχειρηματολογώντας υπέβαλε ότι υπάρχουν σοβαρά ζητήματα προς εκδίκαση στην προσφυγή και ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για έκδοση του αιτούμενου διατάγματος αναστολής εκτέλεσης του διατάγματος απέλασης. Τόνισε δε το επείγον της περίπτωσης που προκύπτει από την υπόθεση.
Σε παρατήρηση του Δικαστηρίου όπως ο δικηγόρος του αιτητή αναφερθεί σε έκδηλη παρανομία στην επίδικη απόφαση και πού αυτή εντοπίζεται δεν ήταν σε θέση να το πράξει παραπέμποντας με απλά στην ένορκη δήλωση.
Όσον δε αφορά θέμα ανεπανόρθωτης ζημιάς από την εκτέλεση της επίδικης απόφασης ανέφερε ότι λόγω της παρόδου του χρόνου διέκοψε τις σχέσεις και τους δεσμούς του με τη χώρα του και εξ΄ άλλου είχε ενοικιαγοράσει αυτοκίνητο και χρεωστεί δόσεις ενοικιαγοράς στην Τράπεζα.
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας αγορεύοντας υπέβαλε ότι το άρθρο 14(Α) του Κεφ. 105 δεν τυγχάνει εφαρμογής στην παρούσα περίπτωση γιατί ο αιτητής από το Νιόβρη του 1998 παραμένει παράνομα στη Δημοκρατία. Υπέβαλε ακόμα ότι δεν μπορεί να επιδιωχθεί με προσωρινό διάταγμα ο εξαναγκασμός της διοίκησης για παραχώρηση προσωρινής άδειας παραμονής στη Δημοκρατία και με παρέπεμψε στη σχετική νομολογία.
Οι αρχές που διέπουν την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων εξηγούνται, με αναφορά σε προηγούμενη νομολογία, στην απόφαση της Ολομέλειας στη Λοϊζίδη ν. Υπουργού Εσωτερικών (1995) 3 ΑΑΔ 233 όπως αναφέρεται στις σελίδες 246-247:-
"Σύμφωνα με τις αρχές που ανέπτυξε η νομολογία μας - βλ. ενδεικτικά την απόφαση της Ολομέλειας στην Moyo and Another v. Republic (ανωτέρω) - προσωρινά διατάγματα δυνάμει του Καν. 13 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου (όπως ο Κανονισμός αυτός έχει τροποποιηθεί), δύνανται να εκδοθούν στις εξής δύο περιπτώσεις:
(α) Όπου προκύπτει έκδηλη παρανομία ή
(β) Όπου καταφαίνεται η έλευση ανεπανόρθωτης ζημίας εφόσον σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση δεν δημιουργούνται ανυπέρβλητα εμπόδια στη Διοίκηση οπότε λόγοι δημόσιου συμφέροντος κωλύουν την προσωρινή θεραπεία."
Η έκδηλη παρανομία συνοψίστηκε (στη σελ. 240) ως
"..... εκείνη που, αν δεν αναδύεται αυτόματα, ανακύπτει κατόπιν αναλογισμού ως προς τις επιπτώσεις στοιχείων ενυπαρχόντων στο διαθέσιμο υλικό εφόσον βέβαια ό,τι απορρέει παραμένει αντικειμενικά αναντίλεκτο και μη υποκείμενο σε στάθμιση για έκφραση κρίσης.".
Τίποτε από τα όσα στην παρούσα υπόθεση έχουν προταθεί δεν συνιστά έκδηλη παρανομία. Ο αιτητής δεν προστατεύεται από το άρθρο 14(Α) του Κεφ. 105 γιατί από το Νιόβρη του 1998 ευρίσκεται στη Δημοκρατία παράνομα αφού δεν του ανανεώθηκε η προσωρινή άδεια παραμονής. Αλλά ούτε και το άρθρο 8(α) και (στ) του Κεφ. 105 έχουν παραβιασθεί ούτως ώστε η παρανομία να είναι έκδηλη όπως επιτάσσει η νομολογία.
Ως προς το ζήτημα πρόκλησης ανεπανόρθωτης ζημιάς, τα όσα προτάθηκαν δεν αποτελούν παρά μόνο δυσχέρειες που δεν κατατείνουν σε οτιδήποτε το ανεπανόρθωτο. Το γεγονός ότι η αλλαγή των περιστάσεων θα μπορούσε να επιφέρει και αλλαγή στο ρουν των πραγμάτων ανάλογα με το πως οι άνθρωποι θα αντικρύσουν τις όποιες δυσχέρειες, δεν είναι το ίδιο με την εκ προοιμίου διαπίστωση για ανεπανόρθωτη ζημία. Στην Λοϊζίδη ν. Υπουργού Εσωτερικών (πιο πάνω) επισημάνθηκαν τα εξής (σελ. 247):-
"Ως προς τις αναφερθείσες δυσχέρειες, αυτές πολύ απέχουν από ό,τι, κατά την αντίληψή μας, καλύπτει η έννοια της ανεπανόρθωτης ζημίας. Δεν υπάρχει μεταξύ των δύο ταυτοσημία.".
Η αίτηση απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ