ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.698/90
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
FONTANA AMOROZA COAST LTD, από τη Λευκωσία
αιτητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργικού Συμβουλίου
2. Υπουργείου Εσωτερικών
3. Υπουργού Εσωτερικών
καθ΄ων η αίτηση
------------------------
14 Ιουλίου, 1999
Για την αιτήτρια εταιρεία: κ.Χρ.Κληρίδης
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ.Αντ.Βασιλειάδης - Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια εταιρεία με την παρούσα προσφυγή της, που καταχωρίστηκε στις 13.9.90, προσβάλλει:
(Α) το διάταγμα διατήρησης ημερ. 27.5.89, που δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας, αριθμός 2414, ΚΔΠ 114/89, και
(Β) την απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών της ίδιας ημερομηνίας, την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 29.3.90 και την απόρριψη της ένστασης της αιτήτριας από το Υπουργικό Συμβούλιο ημερ. 6.8.90, κατά της έκδοσης του διατάγματος διατήρησης.
Το προσβαλλόμενο διάταγμα επηρεάζει μεγάλη ακίνητη ιδιοκτησία της αιτήτριας, η ίδια την καθορίζει σε 1.052 στρέμματα, στο Νέο Χωριό Πάφου, στη γνωστή περιοχή Ακάμα. Σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας, και όταν είχαν συμπληρωθεί οι γραπτές αγορεύσεις, συγκεκριμένα στις 17.6.92, εισηγήθηκα στους δικηγόρους των μερών να αναβληθεί η έκδοση της απόφασης μου, μέχρις ότου δοθεί η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε αριθμό προσφυγών, με παρόμοιο περιεχόμενο. Η εισήγηση έγινε αποδεκτή.
Στις 13.3.96 η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξέδωσε την απόφαση της στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές με τον τίτλο Ανθή Δημήτρη Δημητριάδη κ.α. αιτητών ν. Υπουργικού Συμβουλίου κ.α. καθ΄ων η αίτηση. Στην απόφαση του Δικαστηρίου που έδωσε ο Πρόεδρος Πικής οι προσφυγές διαιρέθηκαν σε τρεις κατηγορίες. Η δεύτερη κατηγορία αφορούσε διατάγματα διατήρησης που εκδόθηκαν για την περιοχή Ακάμα, τα επίδικα δηλαδή και στην παρούσα προσφυγή. Στην απόφαση γίνεται εκτενής και εμπεριστατωμένη συζήτηση όλων των πτυχών του θέματος, με ιδιαίτερη βέβαια βαρύτητα στα νομικά σημεία.
Μετά την έκδοση της πιο πάνω απόφασης η παρούσα προσφυγή επαναορίστηκε για να εξεταστεί η περαιτέρω πορεία της, ενόψει της ετυμηγορίας της Ολομέλειας του Δικαστηρίου. Οι δικηγόροι της αιτήτριας ζήτησαν όπως συνεχιστεί η διαδικασία, η οποία και προχώρησε με την καταχώριση συμπληρωματικών αγορεύσεων και προφορικών διευκρινίσεων..
΄Εχω τη γνώμη πως η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Ανθή Δημητριάδη έχει επιλύσει όλα τα νομικά ζητήματα που εγείρονται και στην παρούσα προσφυγή, στην οποία δεν έχει λεχθεί τίποτε που να την διαφοροποιεί σε σχέση με τη νομική πτυχή, όπως επεξηγήθηκε στην πιο πάνω απόφαση, μήτε και ως προς τα γεγονότα, που είναι ταυτόσημα.
Στη συμπληρωματική αγόρευση των δικηγόρων της αιτήτριας εγείρεται μόνο ένα σημείο. Εισηγούνται πως το διάταγμα διατήρησης δεν μπορεί εκ του νόμου να αφορά σε χωράφια και κτήματα, αλλά μόνο σε συγκεκριμένη οικοδομή ή ομάδα οικοδομών. ΄Οταν δε το διάταγμα καλύπτει περιοχή, τούτο αναφέρεται, και επηρεάζει, τις οικοδομές της περιοχής, όχι όμως συγκεκριμένη ακίνητη ιδιοκτησία, κτήματα ή χωράφια.
΄Εχω τη γνώμη πως δεν είναι ορθή η ερμηνεία που αποδίδουν οι δικηγόρου της αιτήτριας στο σχετικό άρθρο, 38(1)(2) του Ν.90/72, που αρχίζει ως εξής:
«Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, εάν ο υπουργός θεωρή ότι είναι σκόπιμον όπως προβλέψη δια την διατήρησιν οιασδήποτε συγκεκριμένης οικοδομής ή οιασδήποτε ομάδος οικοδομών ή οιασδήποτε περιοχής ειδικού κοινωνικού, αρχιτεκτονικού,
ιστορικού ή άλλου ενδιαφέροντος ή χαρακτήρος ή φυσικής καλλονής, ο Υπουργός δύναται ...................»
(η υπογράμμιση δική μου)
Το λεκτικό του Νόμου είναι φροντισμένα επιλεγμένο ώστε να καλύπτονται οι σκοποί του, οι οποίοι και αναλύονται στην απόφαση Ανθή Δημητριάδη, στην οποία και παραπέμπω για όλα τα ζητήματα που εγείρονται και εδώ.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ