|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 538/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το ’ρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ
:Ελένης Ξιναρή - Κυριάκου, από τη Λακατάμια,
Αιτητρίας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ ων η αίτηση
-----------------------------
30 Ιουλίου 1999
Για την αιτήτρια: Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Δ. Παπαδοπούλου.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος 3 - Α. Χριστούδη: Χρ. Τριανταφυλλίδης.
-----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια προσβάλλει τις προαγωγές των ενδιαφερομένων προσώπων Γρηγόρη Πέτρου, Χρίστου Τιμοθέου και Αίγλης Χριστούδη στις μόνιμες θέσεις Ανώτερου Φοροθέτη Β΄(Φόρου Εισοδήματος), Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 24 Απριλίου 1997. Ας σημειωθεί ότι προήχθη ταυτόχρονα και τέταρτη υποψήφιος, η Λυσιμάχη Σαββίδου, αλλά η δική της προαγωγή δεν προσεβλήθη. Επρόκειτο για θέσεις προαγωγής.
Την 1η Μαΐου 1996 κενώθηκαν, λόγω προαγωγής των κατόχων τους, οι τέσσερις θέσεις. Αφού παρήλθε διάστημα τεσσάρων μηνών χωρίς πρόταση από την αρμόδια αρχή για πλήρωση τους, ανέλαβε την πρωτοβουλία η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, (Ε.Δ.Υ. στα επόμενα), σύμφωνα με το άρθρο 29(3) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90 όπως τροποποιήθηκε). Την 21 Οκτωβρίου 1996 αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος σε μελλοντική συνεδρία στην οποία θα εκαλείτο να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων. Εν καιρώ ορίστηκε ως ημερομηνία η 7 Μαρτίου 1997.
Κατά τη συνεδρία ημερ. 7 Μαρτίου 1997 η Ε.Δ.Υ. διαπίστωσε κατ΄ αρχάς ότι υπήρχαν δεκαοκτώ υποψήφιοι που κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα. Τα οποία ήταν:
"Επταετής τουλάχιστον πείρα επί θεμάτων φορολογίας εισοδήματος εκ της οποίας τριετής τουλάχιστον υπηρεσία εις την θέσιν Φοροθέτου (Φόρου Εισοδήματος)."
Στη συνέχεια προσήλθε ο Διευθυντής και προέβη σε σύσταση. Ονόμασε την αιτήτρια, τα δύο από τα τρία ενδιαφερόμενα πρόσωπα, ήτοι την Αίγλη Χριστούδη και το Χρίστο Τιμοθέου, όπως και μια άλλη υποψήφια, τη Λυσιμάχη Σαββίδου, ως τους καταλληλότερους και εξήγησε γιατί. Παραθέτω το γενικό μέρος και εκείνο που αφορά συγκεκριμένα την αιτήτρια:
"Έχω μελετήσει όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία που περιέχονται στους Φακέλους των υποψηφίων και έχω πάρει πληροφορίες για τον καθένα από αυτούς από τους άμεσα και διοικητικά Προϊστάμενούς τους, τόσο σε σχέση με την απόδοση και γενικά την προσφορά τους στο Τμήμα όσο και για τις προσωπικές ιδιότητες του καθενός. Με βάση λοιπόν την προσωπική μου εκτίμηση, και τα τρία νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους, δηλαδή την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα, θεωρώ ως καταλληλότερους και συστήνω για προαγωγή
1.
Ξιναρή Ελένη. Είναι τοποθετημένη στο Επαρχιακό Γραφείο Φόρου Εισοδήματος Λευκωσίας και εποπτεύει τους υπαλλήλους που ασχολούνται με την επιβολή φορολογιών μέσω του νέου μηχανογραφικού συστήματος του Τμήματος. Εργάστηκε σε όλους σχεδόν τους Κλάδους του Γραφείου και έχει αποκτήσει ευρείες εμπειρίες. Διακρίνεται ιδιαίτερα για την αποδοτικότητά της και ξεχωρίζει για την υπεθυνότητά της, το ζήλο της για εργασία και την ικανότητά της να επιβλέπει και να καθοδηγεί προσωπικό. Σημειώνω ότι αυτή υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του υποψήφιου με αρ. 1, Καλυβίτη Κωνσταντίνου, αλλά υπερτερεί έναντί του σε αξία. Επίσης έναντι όλων των άλλων υποψηφίων που δε συστήνονται κρίνεται ότι η Ξιναρή τα τελευταία χρόνια δεν υστερεί σε αξία ή υστερεί πολύ οριακά ενώ υπερτερεί έναντί τους στις ιδιότητες που ανέφερα πιο πάνω.Σχετικά με τις αξιολογήσεις αναφέρω ότι αυτές ετοιμάζονται από διαφορετικές ομάδες αξιολόγησης δεδομένου ότι οι υπάλληλοι είναι τοποθετημένοι τόσο στα Κεντρικά Γραφεία στη Λευκωσία όσο και στα διάφορα Επαρχιακά Γραφεία στις άλλες πόλεις και συνεπώς λόγω έλλειψης ενιαίου μέτρου κρίσης κατά τη σύνταξη των Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υπαλλήλων παρατηρούνται κάποιες οριακές διαφορές στις αξιολογήσεις τους."
Θεωρώ χρήσιμο, για την αντίκρυση της σύστασης, να παραθέσω εδώ και τα όσα προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας ως καθήκοντα και ευθύνες της θέσης:
"
Καθήκοντα και Ευθύναι:Μεριμνά διά την φορολογίαν προσώπων εχόντων φορολογητέον εισόδημα. Διερευνά υποθέσεις φορο-διαφυγής και ετοιμάζει σημειώματα υπερασπίσεως εις περιπτώσεις εφέσεως. Υποβάλλει εκθέσεις εν σχέσει προς φορολογίαν εισοδήματος. Εκτελεί οιαδήποτε άλλα καθήκοντα τα οποία ήθελον ανατεθή εις αυτόν."
Η Ε.Δ.Υ. κατέληξε ομόφωνα σε προαγωγή των τριών από τους συστηθέντες - Σαββίδου, Τιμοθέου και Χριστούδη - λόγω υπεροχής τους έναντι όλων των άλλων σε αξία, παρότι σε σχέση με μερικούς υστερούσαν σε αρχαιότητα σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ενώ, όπως σημείωσε, έλαβε υπόψη και το ότι όλοι - επιλεγέντες και μη - κατείχαν πρόσθετα προσόντα παρόλον που δεν προβλέπονταν στο σχέδιο υπηρεσίας.
Στην περίπτωση της αιτητρίας, η πλειοψηφία - τέσσερα μέλη - σημείωσε πως δεν μπορούσε να υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή κι αυτό διότι, καθώς έκρινε, η σύσταση δεν συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου. Επέλεξε ως τον τέταρτο για προαγωγή το Γρηγόρη Πέτρου για τον οποίο εξήγησε, συγκρίνοντάς τον με την αιτήτρια, ότι:
".... παρόλο που η Ξιναρή υπερέχει οριακά σε αρχαιότητα έναντι του Πέτρου (1½ χρόνο περίπου), εντούτοις αυτή υστερεί σε αξία και δεν υπερέχει σε προσόντα."
Διαφορετική άποψη εξέφρασε ο Πρόεδρος ο οποίος θεώρησε αιτιολογημένη τη σύσταση του Διευθυντή, την υιοθέτησε και κατέληξε πως θα έπρεπε να προαχθεί η αιτήτρια διότι, καθώς ανέφερε, πέρα από τη σύσταση:
".... η Ξιναρή υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι όλων των υποψηφίων (με εξαίρεση τον Καλυβίτη Κωνσταντίνο, ο οποίος όμως υστερεί ουσιαστικά σε αξία) και παρ΄ όλον ότι αυτή υστερεί σχετικά σε αξία, κατά τα τελευταία χρόνια, έχει ψηλές αξιολογήσεις και το 1995 βρίσκεται στο ίδιο ψηλό επίπεδο όπως οι καλύτεροι των υποψηφίων."
Η αιτήτρια προέβαλε, γενικά, ότι η υπέρ της σύσταση του Διευθυντή ήταν δεόντως αιτιολογημένη και βάσιμη και βρισκόταν σε συμφωνία με τα στοιχεία των φακέλων. Έπειτα υπέβαλε ότι δεν δόθηκε ειδική αιτιολογία η οποία απαιτείται για παρέκκλιση από σύσταση του Διευθυντή
και ότι στην περίπτωση των άλλων συστηθέντων η επιλογή τους έναντι της ιδίας έγινε χωρίς προηγουμένως να προβεί η Ε.Δ.Υ. σε σύγκριση. Είναι πάντως αξιοσημείωτο πως δεν έγινε από πλευράς της αιτητρίας εισήγηση ότι η σύσταση του Διευθυντή, σε ό,τι αφορά τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Χριστούδη και Τιμοθέου, δεν θα έπρεπε να είχε γίνει δεκτή.Προκύπτει από τους υπηρεσιακούς φακέλους ότι τα δύο ενδιαφερόμενα πρόσωπα Αίγλη Χριστούδη και Χρίστος Τιμοθέου ήταν, σε βαθμολογημένη αξία, ισοδύναμοι. Στα επί μέρους, κατά τα τελευταία έτη (1990-1995) που έχουν και μεγαλύτερη σημασία, η πρώτη συγκέντρωσε λίγο καλύτερη βαθμολογία από τον δεύτερο στα εξής στοιχεία: απόδοση, υπηρεσιακό ενδιαφέρον και υπευθυνότητα. Ενώ ο δεύτερος βαθμολογήθηκε λίγο καλύτερα σε επαγγελματική κατάρτιση, σε συνεργασία/σχέσεις όπως και σε συμπεριφορά προς τους πολίτες.
Ο Γρηγόρης Πέτρου, που είχε την ίδια αρχαιότητα με τους εν λόγω δύο συστηθέντες, ήταν σε βαθμολογημένη αξία ισοδύναμος. Παρεμβάλλω εδώ ότι στα προσόντα δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ κανενός: αιτήτρια και ενδιαφερόμενα πρόσωπα είχαν τα ίδια. Επανέρχομαι στην αξία. Για τα επί μέρους, ας σημειωθεί ότι συγκριτικά με τη Χριστούδη ο Πέτρου ήταν ακόμα καλύτερος από εκείνη στην "απόδοση" ενώ, συγκριτικά και με τους δύο, ο Πέτρου ήταν ακόμα καλύτερος στη "συνεργασία/σχέσεις". Κι όμως ο Διευθυντής δεν αναφέρθηκε στον Πέτρου.
Η αιτήτρια παρουσίαζε, στη βαθμολογημένη αξία, εικόνα ελαφρώς λιγότερο ευνοϊκή από εκείνη όλων των ενδιαφερομένων προσώπων. Ο συνήγορος της αιτητρίας εισηγήθηκε ότι η εικόνα που είχε η Ε.Δ.Υ. δεν ήταν πλήρης αφού δεν υπήρχαν στους φακέλους οι αξιολογήσεις για το 1996, έτος για το οποίο η αξιολόγηση της αιτητρίας ήταν εντυπωσιακή. Υπενθυμίζω ότι σύμφωνα με τον Καν. 6(3) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Αξιολόγηση Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 386/90) - τροποποιήσεις που ακολούθησαν άφησαν αμετάβλητη την πρόνοια που εδώ ενδιαφέρει - προβλέπεται ότι:
"Καν. 6(3): Ετήσιες Εκθέσεις υποβάλλονται στην Επιτροπή μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου και της 31ης Μαρτίου κάθε χρόνου, και αναφέρονται στο προηγούμενο ημερολογιακό έτος. Οι Ετήσιες Εκθέσεις για τους απασχολουμένους σε σχολεία Μέσης ή Ανώτερης Εκπαίδευσης αναφέρονται στο προηγούμενο σχολικό έτος, και υποβάλλονται όχι αργότερα από την 1η Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο."
Κατά το χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης, δηλαδή 7 Μαρτίου 1997, δεν είχε ακόμα λήξει η προθεσμία για ετοιμασία των ετήσιων εκθέσεων. Επομένως δεν νομίζω πως η Ε.Δ.Υ. είχε υποχρέωση να τις αναζητήσει.
Η διαφορά στην αξία στην οποία αναφέρθηκα, όσο και αν ήταν ελαφρά, δεν ήταν πάντως, σε περίπτωση όπως είναι η παρούσα, χωρίς σημασία. Αυτή είναι η μια πτυχή. Η άλλη είναι η διάσταση μεταξύ της βαθμολογίας της αιτητρίας σε συγκεκριμένα στοιχεία στα οποία αναφέρεται ο Διευθυντής και της δικής του αντίληψης ως προς αυτά. Στη σύσταση του ο Διευθυντής εξειδίκευσε ως στοιχεία, στα οποία η αιτήτρια διακρίνεται, την αποδοτικότητά της, την υπεθυνότητά της, το ζήλο της για εργασία και την ικανότητά της να επιβλέπει και να καθοδηγεί προσωπικό. Παρατηρώ όμως ότι στα αντίστοιχα βαθμολογημένα στοιχεία - είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει λεκτική ταύτιση - η αιτήτρια δεν διακρίνεται έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων: σε ορισμένα είναι απλώς ίση με τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ενώ σε άλλα υστερεί μάλιστα. Για τα εν λόγω επί μέρους στοιχεία διαφωτίζουν οι ακόλουθοι πίνακες:
ΑΠΟΔΟΣΗ
|
|
1995 |
1994 |
1993 |
1992 |
1991 |
1990 |
|
Αιτήτρια |
Ε |
Π.Ι |
Π.Ι. |
Ι |
Π.Ι. |
Π.Ι |
|
Χριστούδη |
Ε |
Ε |
Ε |
Ε |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
|
Τιμοθέου |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
|
Πέτρου |
Ε |
Ε |
Ε |
Ε |
Π.Ι. |
Ε |
ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ
|
|
1995 |
1994 |
1993 |
1992 |
1991 |
1990 |
|
Αιτήτρια |
Ε |
Ε |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι |
|
Χριστούδη |
Ε |
Ε |
Ε |
Ε |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
|
Τιμοθέου |
Ε |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Ε |
|
Πέτρου |
Ε |
Ε |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
|
|
1995 |
1994 |
1993 |
1992 |
1991 |
1990 |
|
Αιτήτρια |
Ε |
Π.Ι |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι |
|
Χριστούδη |
Ε |
Ε |
Ε |
Ε |
Ε |
Ε |
|
Τιμοθέου |
Ε |
Ε |
Ε |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
|
Πέτρου |
Ε |
Ε |
Ε |
Ε |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΗ/ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ
|
|
1995 |
1994 |
1993 |
1992 |
1991 |
1990 |
|
Αιτήτρια |
Π.Ι. |
Π.Ι |
Π.Ι. |
Ι |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
|
Χριστούδη |
Ε |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
|
Τιμοθέου |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
|
Πέτρου |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Π.Ι. |
Ι |
Π.Ι. |
Τα όσα ο Διευθυντής προσέδωσε στην αιτήτρια δεν ανταποκρίνονται στο περιεχόμενο των φακέλων. Ήταν, για αυτό το λόγο, μεμπτή η σύστασή του. Σημειώνω εξ άλλου ότι με τη σύστασή του ο Διευθυντής δεν προσέδωσε στην αιτήτρια ιδιότητες ή ικανότητες προσιδιάζουσες στη θέση ενόψει των όσων καθορίζονται ως καθήκοντα και ευθύνες στο σχέδιο υπηρεσίας και μη συγκαταλεγόμενες σε ό,τι κάλυπτε η βαθμολογημένη αξία. Το πώς λειτουργεί η σύσταση το εξήγησα στη Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου κ.α
., Α.Ε. 2207 και 2208 ημερ. 15 Μαΐου 1998, με αναφορά σε νομολογία. Επρόκειτο για απόφαση μειοψηφίας αλλά οι εκεί εκτεθείσες νομολογιακές αρχές δεν αμφισβητήθηκαν.Ορθά λοιπόν κατέληξε η Ε.Δ.Υ. πως η σύσταση του Διευθυντή δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων. Αυτή η εξήγηση, την οποία η Ε.Δ.Υ. έδωσε για να μην ακολουθήσει τη σύσταση στο μέρος που αφορούσε την αιτήτρια, αποτελούσε επαρκή ειδική αιτιολογία. Η αιτήτρια είχε πράγματι κάποια αρχαιότητα. Η Ε.Δ.Υ. δεν παραγνώρισε αυτό το γεγονός. Όμως, η αξία στην οποία υπερείχαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα εξηγεί ικανοποιητικά την προσβαλλόμενη απόφαση.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του ’ρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ