ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 493/97
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με τo Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Kωνσταντίνου Πουργουρίδη,
Αιτητή,
και
Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού
Καθ΄ου η αίτηση.
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
23.7.99Για τον αιτητή: κ. Δ. Θεοδώρου για κ. Καλλή
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κα Ρ. Παπαέτη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής αιτείται την ακόλουθη θεραπεία:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ΄ου η αίτηση που περιέχεται σε επιστολή του ημερ. 7.4.97 δια της οποίας αρνήθηκε να υπολογίσει ως συντάξιμο την περίοδο από 1.10.74 μέχρι 31.8.79 και από το 1980 μέχρι το 1981 στο "Κολέγιο Αθηνών" είναι άκυρη και στερημένη οιουδήποτε αποτελέσματος και/ή παράνομη και/ή εσφαλμένη και/ή ληφθείσα κατόπιν κατάχρησης εξουσίας και/ή πλάνης περί τα πράγματα και δέον όπως ακυρωθεί."
Ο αιτητής υπηρέτησε στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία ως καθηγητής σε Δημόσια Σχολεία της Κύπρου κατά την περίοδο 1959 μέχρι το 1966, από το 1970 μέχρι το 1974, από το 1979 μέχρι το 1980 και από το 1981 μέχρι την 1.1.97 που αφυπηρέτησε ως Διευθυντής Σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης.
Κατά την περίοδο 1.10.74 μέχρι 31.8.79 και 1.9.80 μέχρι 31.8.81 του παραχωρήθηκε άδεια απουσίας χωρίς απολαβές για να εργαστεί στο Κολλέγιο Αθηνών.
Ο διορισμός του ως καθηγητής στο Κολλέγιο Αθηνών γινόταν από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας και είχε υπαχθεί στο συναξιοδοτικό φορέα του Δημοσίου στην Ελλάδα.
Κατά τον υπολογισμό της συντάξιμης υπηρεσίας του αιτητή η πιο πάνω περίοδος απουσίας του δεν λογίστηκε συντάξιμη.
Ο αιτητής με επιστολή του ημερομηνίας 9.1.97 προς το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού (στο εξής καθ΄ου η αίτηση), ζήτησε όπως η περίοδος απουσίας του από 1.10.74 μέχρι 31.8.79 λογιστεί ως συντάξιμη.
Ο καθ΄ου η αίτηση ζήτησε με επιστολή του ημερομηνίας 9.1.97 προς το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας να πληροφορηθεί "κατά πόσο το Κολλέγιο Αθηνών θεωρείται Ιδιωτικό ή Δημόσιο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα και οι υπηρετήσαντες σ΄αυτό από ποιό φορέα συνταξιοδοτούνται".
Σε απάντηση του το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας πληροφόρησε τον καθ΄ου η αίτηση ότι "το Κολλέγιο Αθηνών είναι ισότιμο με τα Δημόσια Σχολεία" και ότι "ένα μικρό ποσοστό των καθηγητών του συνταξιοδοτείται από το Δημόσιο Ταμείο, ενώ το υπόλοιπο παίρνει σύνταξη από το Ι.Κ.Α."
Ενόψει της πιο πάνω πληροφορίας, ο καθ΄ου η αίτηση απάντησε στον αιτητή με επιστολή του ημερομηνίας 7.4.97:
"... σύμφωνα με πληροφορίες που πήραμε από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, το Κολλέγιο Αθηνών στο οποίο υπηρετήσετε από την 1.10.1974 μέχρι την 31.8.1979 δεν είναι Δημόσιο Σχολείο.
Κατά συνέπεια η πιο πάνω περίοδος δεν μπορεί να λογιστεί ως συντάξιμος, με βάση τις πρόνοιες του περί Συντάξεων Καθηγητών (Τροποποιητικού) Νόμου (Ν. 26(1)/96), που προβλέπει για συντάξιμη υπηρεσία σε Δημόσια Σχολεία της Ελλάδας."
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης του καθ΄ου η αίτηση ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή στις 13.6.97.
Από τα πιο πάνω συνάγεται ότι με την προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση του καθ΄ου η αίτηση να μη θεωρηθεί ως συντάξιμη η περίοδος από 1.10.74 μέχρι 31.8.79 και από 1.9.80 μέχρι 31.8.81 κατά την οποία υπηρέτησε ως καθηγητής στο Κολλέγιο Αθηνών. Στην επιστολή του όμως ημερομηνίας 9.1.97 προς τον καθ΄ου η αίτηση ζήτησε να θεωρηθεί συντάξιμη μόνο η περίοδος από 1.10.74 μέχρι 31.8.79 και ως εκ τούτου η προσβαλλόμενη απόφαση αφορούσε την εν λόγω περίοδο.
Ο αιτητής παρέπεμψε στη "Σύμβαση μεταξύ της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας για τη Συνταξιοδότηση Κρατικών Υπαλλήλων", και αναφέρθηκε στο άρθρο 2 της Σύμβασης το οποίο καθορίζει ότι η παρούσα Σύμβαση έχει εφαρμογή:
"
Στην Κύπρο.(α) Στους περί Συντάξεων Καθηγητών Νόμους του 1967 έως 1994."
Και στο άρθρο 3 το οποίο καθορίζει:
"1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, οι διατάξεις της παρούσας Σύμβασης εφαρμόζονται στους κρατικούς υπαλλήλους γενικά των δύο συμβαλλόμενων Κρατών που βρίσκονται στην υπηρεσία κατά ή μετά την ημερομηνια έναρξης ισχύος της Σύμβασης καθώς και για αυτούς που αποχώρησαν από την υπηρεσία από 1η Ιανουαρίου 1993."
Περαιτέρω, ο αιτητής ανέφερε ότι, δυνάμει της προαναφερθείσας Σύμβασης, θα ήταν αρκετό για να δικαιούται να ληφθούν υπόψη τα έτη υπηρεσίας του στο Κολλέγιο Αθηνών, εάν φαινόταν ότι ήταν κρατικός υπάλληλος. Αναφέρει σχετικά ότι ο διορισμός του γινόταν από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και η μισθολογική του ανέλιξη καθοριζόταν με απόφαση του Υπουργού του εν λόγω Υπουργείου. (Παρουσίασε σχετικά αντίγραφα της Εφημερίδας της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας.)
Ακολούθως ο αιτητής παρέπεμψε στο Νόμο που ενοποιεί και τροποποιεί τον Περί Συντάξεων Νόμο, τον Περί Συντάξεων Καθηγητών Νόμο και τον Περί Στοιχειώδους Εκπαιδεύσεως Νόμο, Ν.97(1)/97 και αναφέρθηκε στο άρθρο 2 του Νόμου που προνοεί:
"Σχολείο δημοτικής ή μέσης εκπαίδευσης εκτός Κύπρου" σημαίνει δημόσιο σχολείο δημοτικής, μέσης ή ανώτερης εκπαίδευσης στην Ελλάδα και περιλαμβάνει σχολείο δημοτικής, μέσης ή ανώτερης εκπαίδευσης Ελληνικής Κοινότητας στην αλλοδαπή αναγνωρισμένο από την Ελληνική Κυβέρνηση ως ισότιμο με τα δημόσια σχολεία της Ελλάδας."
Ανέφερε ότι το Κολλέγιο Αθηνών το οποίο είναι Σχολείο Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης εκτός Κύπρου είναι αναγνωρισμένο ως ισότιμο με τα Δημόσια Σχολεία της Ελλάδας από την Ελληνική Κυβέρνηση.
Ισχυρίστηκε τέλος ότι ο καθ΄ου η αίτηση λανθασμένα ερμήνευσε το Νόμο και έπρεπε η υπηρεσία του να λογιστεί ως συντάξιμη δυνάμει του άρθρου 15(Β) του Ν.97(1)/97 το οποίο καθορίζει ότι θεωρείται συντάξιμη "η υπηρεσία καθηγητή ή δασκάλου σε δημόσια σχολεία στην Ελλάδα, που προηγείται μόνιμου διορισμού σε δημόσια σχολεία μέσης ή δημοτικής εκπαίδευσης της Κύπρου".
Απαντώντας ο καθ΄ου η αίτηση παρέπεμψε στο άρθρο 3 του Περί Συντάξεων Καθηγητών (Τροποποιητικού) Νόμου του 1996, Ν.26(1)/96, το οποίο τροποποιεί τους Περί Συντάξεων Καθηγητών Νόμους του 1967 μέχρι 1994 με την προσθήκη του άρθρου 27Α που προνοεί ως ακολούθως:
"27Α.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (2), (3) και (4), τα άρθρα 27 και 28Α, του βασικού νόμου (όπως εκτίθενται στο άρθρο 18 του περί Συντάξεων Καθηγητών (Τροποποιητικού) Νόμου του 1990 και στο άρθρο 8 του περί Συντάξεων Καθηγητών (Τροποποιητικού) Νόμου του 1992), τα οποία προβλέπουν την καταβολή εισφορών για προηγούμενη υπηρεσία, εφαρμόζονται από την ορισθείσα ημέρα και σε εισφορείς που έχουν υπηρεσία σε δημόσια σχολεία στην Ελλάδα, η οποία θεωρείται συντάξιμη δυνάμει της παραγράφου (ζ) του εδαφίου (1) του άρθρου 6 του βασικού νόμου, όπως αυτό τροποποιείται με το άρθρο 2 του περί Συντάξεων Καθηγητών (Τροποποιητικού) Νόμου του 1996."
Η παράγραφος (ζ) του άρθρου 6(1) του βασικού Νόμου προβλέπει σχετικά:
"η υπηρεσία καθηγητή σε δημόσια σχολεία στην Ελλάδα που προηγείται μόνιμου διορισμού σε δημόσια σχολεία μέσης εκπαίδευσης της Κύπρου:"
Η συνήγορος του καθ΄ου η αίτηση ανέφερε ότι ανάλογη πρόνοια θεσπίστηκε από το Ν.97(1)/97 άρθρο 15 στο οποίο αναφέρθηκε και ο αιτητής.
Ισχυρίστηκε ότι από τα πιο πάνω συνάγεται ότι οι εισφορές για να θεωρούνται συντάξιμες πρέπει να έγιναν από εκπαιδευτικούς που έχουν υπηρεσία σε Δημόσια σχολεία στην Ελλάδα και όχι σε σχολεία ισότιμα των Δημοσίων.
Επεσήμανε επίσης ότι από την απάντηση του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας προς τον καθ΄ου η αίτηση που αναφέρει ότι το Κολλέγιο Αθηνών είναι ισότιμο με τα Δημόσια Σχολεία, προκύπτει ότι το εν λόγω Κολλέγιο δεν είναι Δημόσιο Σχολείο της Ελλάδας.
Ισχυρίστηκε επίσης ότι και αν ακόμα ο αιτητής είχε υπηρεσία σε δημόσιο σχολείο στην Ελλάδα δεν θα ίσχυαν οι πιο πάνω πρόνοιες του Ν. 26(1)/96 για το λόγο ότι ο διορισμός του αιτητή σε δημόσιο σχολείο μέσης εκπαίδευσης της Κύπρου προηγήθηκε.
Η προσφυγή προσβάλλει την απόφαση του καθ΄ου η αίτηση να μην θεωρηθεί ως συντάξιμη η περίοδος από 1.10.74 μέχρι 31.8.79 και από 1.9.80 μέχρι 31.8.81 κατά την οποία του δόθηκε άδεια απουσίας χωρίς απολαβές και εργάστηκε ως καθηγητής στο Κολλέγιο Αθηνών, στην Ελλάδα. Επισημαίνω όμως ότι στην επιστολή
του ημερομηνίας 9.1.97 προς τον καθ΄ου η αίτηση αναφερόταν μόνο στην περίοδο 1.10.74 μέχρι 31.8.79 και ισχυριζόταν ότι τα χρόνια αυτά θεωρούνται συντάξιμα με το Ν.26(1)/96. Ως εκ τούτου η προσβαλλόμενη απόφαση ημερομηνίας 7.4.97 αναφερόταν στην πιο πάνω περίοδο στην οποία αναφερόταν ο αιτητής. Δηλαδή η προσβαλλόμενη απόφαση αφορά την περίοδο 1.10.74 μέχρι 31.8.79 και όχι αυτήν που περιγράφεται στο αιτητικό της προσφυγής.Οι προσφυγές βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος στρέφονται εναντίον της απόφασης η οποία είναι το αντικείμενο τους.
Θεωρώ ότι η παρούσα προσφυγή προσβάλλει την απόφαση του καθ΄ου η αίτηση να μην θεωρηθεί ως συντάξιμη η περίοδος 1.10.74 μέχρι 31.8.79 η οποία περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 7.4.97 και η οποία αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής.
Η διοίκηση κατά την έκδοση διοικητικών πράξεων δεσμεύεται από το εκάστοτε ισχύον δίκαιο. Κατά τον ουσιώδη χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης - 7.4.97 - ο καθ΄ου η αίτηση δεσμευόταν από τους περί Συντάξεων Καθηγητών Νόμους του 1967 μέχρι 1996 και ειδικά στην εξέταση της παρούσας προσφυγής ενδιαφέρει ο περί Συντάξεων Καθηγητών (Τροποποιητικός) Νόμος του 1996, Ν.26(1)/96.
Τόσο ο δικηγόρος του αιτητή όσο και η δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση κάνουν αναφορά στις πρόνοιες του Περί Συντάξεων Νόμου του 1997 - Ν.97(1)/97 - ο οποίος ισχύει από την ημέρα δημοσίευσης του στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας - 19.12.97. Ο Νόμος αυτός δεν έχει εφαρμογή στον ουσιώδη χρόνο έκδοσης της απόφασης που προσβάλλεται..
Όσον αφορά την ουσία της προσφυγής έχω τη γνώμη ότι η "Σύμβαση μεταξύ της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας για τη Συνταξιοδότηση Κρατικών Υπαλλήλων" δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση. Το άρθρο 3 που καθορίζει για την εφαρμογή της ορίζει
ότι οι διατάξεις της εφαρμόζονται στους κρατικούς υπαλλήλους των δύο συμβαλλόμενων Κρατών. Ο αιτητής δεν πληρεί την έννοια του όρου "κρατικός υπάλληλος" όπως περιγράφεται στο άρθρο 1:""
Κρατικός υπάλληλος"όσον αφορά την Ελλάδα,
τους τακτικούς δημόσιους υπαλλήλους, πολιτικούς και στρατιωτικούς καθώς και τους λοιπούς δημόσιους λειτουργούς που υπάγονται στις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (Π.Δ.1041/1979) και στις διατάξεις των άρθρων 3-21 του ν.2084/1992 καθώς και τους εξομοιούμενους με αυτούς τακτικούς υπαλλήλους των ΟΤΑ και των άλλων Ν.Π.Δ.Δ. που διέπονται από όμοιο με τους δημόσιους υπαλλήλους συνταξιοδοτικό καθεστώς"
Στην παρούσα προσφυγή σχετικοί είναι οι περί Συντάξεων Καθηγητών Νόμοι του 1967-1996 και ειδικά ο Τροποποιητικός Νόμος του 1996 - Ν.26(1)/96. Το άρθρο 3 του Ν.26(1)/96, το οποίο προσθέτει το άρθρο 27Α στους Νόμους 1967-1994, προϋποθέτει για την καταβολή εισφορών για προηγούμενη υπηρεσία οι εισφορείς να έχουν υπηρεσία σε δημόσια σχολεία στην Ελλάδα, η οποία θεωρείται συντάξιμη δυνάμει της παραγράφου (3) του Ν.26(1)/96, που προστίθεται στο εδάφιο 1 του άρθρου 6 των πιο πάνω Νόμων. Σύμφωνα με αυτή θεωρείται συντάξιμη "υπηρεσία καθηγητή σε δημόσια σχολεία στην Ελλάδα που προηγείται μόνιμου διορισμού σε δημόσια σχολεία μέσης εκπαίδευσης της Κύπρου".
Από την επικοινωνία που είχε ο καθ΄ου η αίτηση με το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας προκύπτει ότι το Κολλέγιο Αθηνών στο οποίο υπηρέτησε ο αιτητής ως καθηγητής κατά την εν λόγω περίοδο είναι ισότιμο με τα Δημόσια Σχολεία. Δεν είναι όμως Δημόσιο. Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία για τη διαπίστωση αυτή. Από τη μελέτη του φακέλου παρατήρησα ότι στην Επιστολή του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας (Παράρτημα IV) προκύπτει ότι με το εν λόγω θέμα ασχολήθηκε η Διεύθυνση Ιδιωτικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του εν λόγω Υπουργείου. Επιπρόσθετα στο πιο πάνω, στο Πιστοποιητικό Υπηρεσιακών Μεταβολών που εξέδωσε το εν λόγω Κολλέγιο (Τεκμήριο 4) προκύπτει ότι η παραίτηση του αιτητή έγινε αποδεκτή από το Διοικητικό Συμβούλιο του Κολλεγίου.
Τα πιο πάνω ενισχύουν το γεγονός ότι το εν λόγω Κολλέγιο παρέχει ιδιωτική εκπαίδευση. Είναι ισότιμο με τα Δημόσια Σχολεία της Ελλάδας, αφού αυτό πιστοποιεί το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, όχι όμως Δημόσιο Σχολείο.
Παραπέμπω σχετικά στο άρθρο 1 της προαναφερόμενης σύμβασης και συγκεκριμένα στον όρο "Δημόσιο Σχολείο":
""δημόσιο σχολείο"
όσον αφορά την Ελλάδα,
τα σχολεία όλων των βαθμίδων της δημόσιας εκπαίδευσης."
Ο Νόμος ερμηνεύεται με βάση τη γραμματική ερμηνεία, δηλαδή τη φυσική και συνήθη έννοια των λέξεων που περιέχονται σ΄αυτόν. Αν υπάρχει ασάφεια, πρέπει να ερμηνεύονται οι λέξεις που χρησιμοποιεί ο Νομοθέτης, αποβλέποντας στο σκοπό που επιδιώχθηκε. Στην πιο πάνω νομοθεσία κρίνω ότι το λεκτικό είναι απλό και επιδεκτικό μόνο μιας ερμηνείας. Επομένως δεν μπορεί να εγερθεί θέμα ερμηνείας γιατί μέσα από το λεκτικό εκφράζεται και η πρόθεση του νομοθέτη.
Κρίνω ότι η επίδικη απόφαση του καθ΄ου η αίτηση ήταν εύλογα επιτρεπτή και είχε ληφθεί κατόπιν ορθής ερμηνείας και εφαρμογής του Νόμου στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν εκδίδω διάταγμα για έξοδα.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.