ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ

Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος

KYRIACOS PARPAS (HOLDINGS) LTD

- και -

ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

------------------------

Για την αιτήτρια εταιρεία: κ.Σπ.Ευαγγέλου

Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ.Κ.Μιχαηλίδης

-----------------------

Η αιτήτρια, εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, πρoσβάλλει την απόφαση του καθ΄ου η αίτηση, ο Δήμος Λευκωσίας, με την οποία της επιβλήθηκαν τέλη ασκήσεως επαγγέλματος £214, επαγγελματικού υποστατικού £21, και πρόσθετη επιβάρυνση £21.15, για το έτος 1996.

Η αιτήτρια κατέβαλλε κανονικά τα προηγούμενα έτη επαγγελματικά τέλη, αφού προηγείτο δική της αίτηση για έκδοση επαγγελματικής άδειας για άσκηση εργασίας μέσα στα δημοτικά όρια του Δήμου Λευκωσίας. Δεν έκανε όμως το ίδιο και για το επίδικο έτος, 1996. Ως εκ τούτου ο Δήμος, σύμφωνα με το άρθρο 106 του περί Δήμων Νόμου Ν.111/85, καταχώρησε το όνομα της αιτήτριας στο μητρώο επαγγελματικών αδειών, και επέβαλε σ΄αυτή τα δικαιώματα, αντικείμενο της προσφυγής.

Στις 25.9.96 η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση για τα επίδικα τέλη, της οποίας το περιεχόμενο παραθέτω πιο κάτω:

O Δήμος αφού μελέτησε την ένσταση την απέρριψε και ειδοποίησε εγγράφως την αιτήτρια στις 12.11.96. Στις 30.12.96 οι δικηγόροι της αιτήτριας με επιστολή τους στο Δήμο ανέφεραν πως εξακολουθούσαν να αμφισβητούν την απόφαση του για την επιβολή των επίδικων τελών, επανέλαβαν δε τους λόγους, σύμφωνα με τους οποίους είχαν την άποψη πως η αιτήτρια δεν ήταν κατά νόμο υπόχρεη να καταβάλει τέλη επαγγελματικής άδειας. Είναι η θέση των δικηγόρων της αιτήτριας, όπως διατυπώνεται στην επιστολή τους, και προωθήθηκε με επιχειρηματολογία ενώπιον μου, πως η αιτήτρια είναι η μητρική εταιρεία όλων των υπόλοιπων εταιρειών του συγκροτήματος της οικόγενειας PARPA και δεν έχει οποιαδήποτε δραστηριότητα που εμπίπτει στην έννοια της άσκησης επιχείρησης, επιτηδεύματος, εργασίας ή επαγγέλματος που αποφέρει κέρδος, μέσα στην έννοια του άρθρου 104(1) του περί Δήμων Νόμου. Ο Δήμος απάντησε στην επιστολή των δικηγόρων με δική του, ημερ. 28.3.97, ως ακολούθως:

Η προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης που περιέχεται στην πιο πάνω επιστολή. Οι δικηγόροι του Δήμου εγείρουν προδικαστική ένσταση, με την εισήγηση πως στην υπό συζήτηση προσφυγή δεν προσβάλλεται διοικητική πράξη, μέσα στην έννοια του ΄Αρθρου 146.1 του Συντάγματος γιατί η επιστολή της 28.3.97 δεν περιέχει τέτοια απόφαση, αλλά είναι επιβεβαίωση αυτής που ελήφθη προηγουμένως, και κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερ. 12.11.96, στην οποία και απερρίπτετο η ένσταση της.

Οι δικηγόροι της αιτήτριας ισχυρίζονται πως μετά την επιστολή τους, που στάληκε στο Δήμο Λευκωσίας. ημερ. 30.12.96, ακολούθησε νέα έρευνα με βάση τα στοιχεία που έθεσαν σ' αυτή, εξ΄ου και αναφέρεται στην επιστολή του Δήμου πως η θέση των δικηγόρων της αιτήτριας «μελετήθηκε δεόντως και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα δεδομένα διαπιστώθηκε ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό». Εισηγούνται επίσης πως είχαν αποστείλει παρόμοιες επιστολές αναφορικά με άλλες εταιρείες της οικογένειας PAPRA, και ο Δήμος αποδέκτηκε το περιεχόμενο τους και ακύρωσε την επιβολή των τελών, με επιστολές του ταυτόσημης ημερομηνίας.

Μετά την επιβολή των επίδικων τελών ακολούθησε, όπως είπα πιο πριν, η ένσταση της αιτήτριας, ημερ. 25.9.96, που παραθέτω αυτούσια πιο πάνω. Ο Δήμος εξέτασε την ένσταση, όπως φαίνεται από την έρευνα των λειτουργών του στο διοικητικό φάκελο, και για άλλες εταιρείες του συγκροτήματος έγινε αποδεκτή, και μειώθηκε η φορολογία. Για την αιτήτρια όμως η ένσταση απορρίφθηκε.

Δεν διαπιστώνω οποιαδήποτε νέα έρευνα του Δήμου μετά την επιστολή των δικηγόρων της αιτήτριας. Ο,τιδήποτε υπάρχει στο διοικητικό φάκελο και που δείχνει να μένει το ζήτημα ζωντανό, αναφέρεται σε μεταγενέστερες ημερομηνίες. Με την επιστολή των δικηγόρων, δεν ετέθη ενώπιον του Δήμου οποιοδήποτε νέο στοιχείο για εξέταση. Σ΄αυτή απλώς επαναλαμβάνεται πως η αιτήτρια δεν υπόκειται σε επαγγελματικό φόρο, για τους λόγους που παραθέτουν. Την ίδια θέση είχε ουσιαστικά προβάλει και η ίδια η αιτήτρια στην ένσταση της, με την εισήγηση πως η μόνη εταιρεία που υπόκειτο σε τέτοια τέλη ήταν η K.P.PARPAS ENTERPRISES LTD, η οποία και ασκεί όλες τις εμπορικές δραστηριότητες, ως θυγατρική εταιρεία όμως της Κ.P.PARPAS HOLDINGS LTD.

Η φρασεολογία που χρησιμοποιείται στην επιστολή του Δήμου ημερ. 28.3.97, και που κατά την εισήγηση των δικηγόρων της αιτήτριας περιέχει και την επίδικη απόφαση, δεν μεταβάλλει το πραγματικό γεγονός που εξ αντικειμένου διαπιστώνεται, ότι δηλαδή δεν έγινε νέα έρευνα εφόσον δεν είχαν τεθεί ενώπιον του Δήμου οποιαδήποτε νέα στοιχεία. Οι δικηγόροι της αιτήτριας διατύπωσαν απλώς τη νομική θέση, την οποία είχε προβάλει και η ίδια η αιτήτρια στην απορριφθείσα ένσταση της.

Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.

Χρ. Αρτεμίδης, Δ.

/ΜΑΑ