|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 293/98, 306/98 και 307/98
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το ’ρθρο 146 του Συντάγματος
Υπόθεση Αρ. 293/98
Μεταξύ
:Α. Πέτσας & Υιοί Λτδ, εκ Λευκωσίας,
Αιτητρίας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, διά της
Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών,
Καθ΄ ων η αίτηση
-----------------------------
Υπόθεση Αρ. 306/98
Μεταξύ
:Α. Πέτσας & Υιοί Λτδ, εκ Λευκωσίας,
Αιτητρίας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, διά της
Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών,
Καθ΄ ων η αίτηση
-----------------------------
Υπόθεση Αρ. 307/98
Μεταξύ
:Α. Πέτσας & Υιοί Λτδ, εκ Λευκωσίας,
Αιτητρίας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, διά της
Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών,
Καθ΄ ων η αίτηση
-----------------------------
30 Ιουλίου 1999
Για την αιτήτρια: Α. Πετουφάς.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Μαππουρίδης.
-----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσβάλλεται, με αυτές τις συνεκδικαζόμενες προσφυγές, η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ημερ. 5 Μαρτίου 1998 με την οποία απέρριψε τις ιεραρχικές προσφυγές της αιτήτριας, με αρ. 101/97, 102/97 και 104/97 που αφορούσαν τα αγροτικά ταξί υπ΄ αρ. εγγραφής RH 611, RJ 641 και PQ 737 αντίστοιχα.
Η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε στην Αρχή Αδειών, σε σχέση με τα αγροτικά της ταξί υπ΄ αρ. εγγραφής PQ 737, RJ 641 και RH 611, τα εδρεύοντα στο χωριό Ακρωτήρι, αιτήσεις ημερ. 9 Ιουνίου 1997, για παροχή προσωρινής άδειας αστικού ταξί για την τροχαία περιοχή Πάφου από 1 Ιουλίου 1997 μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1997. Τα εμφάνισε στις αιτήσεις ως αστικά ταξί ενώ ήταν αδειούχα αγροτικά. Η άδεια αγροτικού ταξί που είχε το πρώτο, η υπ΄ αρ. 1864/95, ήταν για την περίοδο 27 Απριλίου 1995 - 26 Απριλίου 2000
η άδεια που είχε το δεύτερο, η υπ΄ αρ. 3662/95, ήταν για την περίοδο 17 Μαΐου 1995 - 16 Μαΐου 2000 και η άδεια που είχε το τρίτο, η υπ΄ αρ. 2516/95, ήταν για την περίοδο 26 Απριλίου 1995 - 25 Απριλίου 2000.Προβλέπεται στο άρθρο 5(14) του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Ν. 9/82 όπως τροποποιήθηκε) ότι, κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας, η Αρχή Αδειών λαμβάνει υπόψη τις εισηγήσεις του Τμήματος Χερσαίων Μεταφορών και τις παραστάσεις κάθε άμεσα ενδιαφερόμενου προσώπου. Δόθηκε λοιπόν ειδοποίηση για την αίτηση σε όλους τους ενδιαφερόμενους. Η ΠΟΒΕΚ (Τμήμα Λεμεσού) με επιστολή, ημερ. 23 Ιουνίου 1997, υπέβαλε ένσταση. Προέβαλε τρεις λόγους: (α) ότι θα επηρεάζονταν τα ήδη πολλά αστικά ταξί Πάφου
(β) ότι θα προέκυπταν ελλείψεις στις αγροτικές περιοχές τις οποίες εξυπηρετούσαν αυτά τα υπό αναφορά αγροτικά ταξί και (γ) ότι η μετατροπή άδειας από Αγροτική σε Αστική θα αύξανε πολύ την αξία της και γενικά θα είχε ως αποτέλεσμα τον πλουτισμό εκείνων που θα αγόραζαν την πρώτη με προοπτική τη μετατροπή. Από πλευράς του Τμήματος Οδικών Μεταφορών τέθηκε υπόψη της Αρχής Αδειών συμπληρωμένο έντυπο το οποίο φέρει ημερ. 21 Ιουλίου 1997 και επιγράφεται Έκθεση Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών Πάφου. Στην ουσία εξαντλείται με τα ακόλουθα:"Η αιτήτρια εταιρεία διατηρεί γραφείο ταξί και ενοικιάσεως οχημάτων στη Λευκωσία.
Με το αίτημα της ζητά όπως της χορηγηθούν προσωρινές άδειες αστικών ταξί με έδρα την Πάφο για τα αδειούχα αγροτικά ταξί RJ 641, PQ 737 και RH 611 που έχουν έδρα την πιο πάνω άδεια. Είναι από 1-7-97 έως 31-12-97.
Η αιτήτρια εταιρεία έχει συμβόλαιο με τουριστικούς
οργανισμούς για μεταφορά τουριστών από Αεροδρόμιο Πάφου σε ξενοδοχεία της Πάφου και αλλού και επίσης από ξενοδοχεία προς το Αεροδρόμιο."
Η Αρχή Αδειών εξέτασε την αίτηση για το Αγροτικό ταξί RJ 641 στη συνεδρία 34/97 ημερ. 23 Ιουλίου 1997 και την απέρριψε. Το ίδιο απέρριψε στις 17 Σεπτεμβρίου 1997, στη συνεδρία 37/97, τις αιτήσεις για τα αγροτικά ταξί PQ 737 και RH 611. Εξήγησε, με την απόφαση στην πρώτη, ότι η άδεια εκείνου του αγροτικού ταξί είχε δοθεί για εξυπηρέτηση των έκτακτων μεταφορικών αναγκών της κοινότητας Ακρωτηρίου. Και με τη δεύτερη, αφού αναφέρθηκε στις ανάγκες του χωριού Ακρωτήρι, πρόσθεσε ότι οι ανάγκες της αστικής τροχαίας περιοχής Πάφου ήδη εξυπηρετούνταν ικανοποιητικά από αστικά ταξί.
Υποβλήθηκαν ιεραρχικές προσφυγές και για τις τρεις περιπτώσεις: η υπ΄ αρ. 101/97 για το RH 611
η υπ΄ αρ. 102/97 για το RJ 641 και η υπ΄ αρ. 104/97 για το PQ 737. Εξετάστηκαν και οι τρεις μαζί. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, αφού άκουσε τον τότε συνήγορο της αιτήτριας, εξέδωσε στις 5 Μαρτίου 1998 την προσβαλλόμενη απόφαση με την οποία τις απέρριψε. Το σκεπτικό περιέχεται στο ακόλουθα απόσπασμα:"Οι σημερινές άδειες αγροτικών ταξί των πιο πάνω αυτοκινήτων δόθησαν στους προσφεύγοντες για την εξυπηρέτηση των αναγκών του Ακρωτηρίου και δεν κρίνεται ότι είναι προς το δημόσιο συμφέρον να χορηγηθεί στους προσφεύγοντες νέα άδεια αστικού ταξί για τα αδειούχα αγροτικά ταξί των προσφευγόντων για τις αστικές περιοχές που ζήτησαν. Οι ανάγκες της αστικής περιοχής Πάφου εξυπηρετούνται από τους αδειούχους μεταφορείς και κάθε ενδιαφερόμενος όπως και οι προσφεύγοντες μπορεί να υποβάλει αίτηση για την χορήγηση νέας άδειας αστικού ταξί στην περιοχή που επιθυμεί και η οποία θα κριθεί μαζί με όλες τις αιτήσεις ομοιόμορφα.
Ως εκ τούτου οι προσφυγές απορρίπτονται και επικυρώνεται η απόφαση της Αρχής Αδειών."
Με τη γραπτή αγόρευση του συνηγόρου της, η αιτήτρια εν τέλει προώθησε ως λόγους ακύρωσης την, κατά την άποψη της, έλλειψη δέουσας έρευνας και έλλειψη βάσιμης αιτιολογίας. Έπειτα, στην απαντητική αγόρευση πρόσθεσε, σε σχέση με το ζήτημα της έρευνας, πως υπήρξε αστοχία επειδή παραγνωρίστηκε ότι εκείνο που εζητείτο με τις αιτήσεις ήταν η παραχώρηση προσωρινής και όχι κανονικής άδειας.
Επισημαίνω κατ΄ αρχάς ότι, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5(10), το οποίο παραθέτω, η Αρχή Αδειών έχει εξουσία να παραχωρήσει προσωρινή άδεια μόνο σε ειδικές περιπτώσεις:
"5(10) Οι άδειες οδικής χρήσης θα ισχύουν για χρονική περίοδο μέχρι πέντε ετών από την ημερομηνία έκδοσής τους και θα ανανεώνονται για περαιτέρω περιόδους μέχρι πέντε ετών η καθεμιά με την καταβολή του νενομισμένου τέλους, εκτός αν προηγουμένως ανακληθούν ή ανασταλούν δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου.
Νοείται ότι η αρχή αδειών δύναται εις ειδικάς περιπτώσεις να παρέχη προσωρινάς αδείας οδικής χρήσεως διά χρονικόν διάστημα μη υπερβαίνον τους έξ μήνας δι΄ εκτέλεσιν μιάς των ακολούθων οδικών χρήσεων:
(α) Διά μεταφοράν επιβατών επί κομίστρω κατ΄ επιβάτην
(β) διά μεταφοράν επιβατών επί μισθώσει
(γ) διά μεταφοράν φορτίου υπό αδειούχων μεταφορέων "Α"."
Αποβαίνει στην παρούσα υπόθεση κρίσιμο το ότι η αιτήτρια δεν εξέθεσε στις αιτήσεις της ο,τιδήποτε με το οποίο να εισηγείται ότι επρόκειτο για ειδικές περιπτώσεις. Δεν θεωρώ ότι θα έπρεπε λοιπόν ενόψει αυτού του κενού να αποδυθεί η Αρχή Αδειών σε στοχευμένη επί του θέματος έρευνα. Απόκειτο κατ΄ αρχήν στην αιτήτρια να θέσει συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία να δικαιολογούσαν την έρευνα. Κατά
την άποψη μου, αφού δεν υπήρξε εισήγηση ή ένδειξη περί μεταβολής, εύλογα ήταν που η αρμόδια Αρχή αναφέρθηκε στην υφιστάμενη κατάσταση πραγμάτων για να υποδείξει πως δεν συνέτρεχε λόγος για παραχώρηση των αδειών που ζητήθηκαν, ήτοι, των νέων προσωρινών αδειών αστικών ταξί για την Πάφο.Οι προσφυγές αποτυγχάνουν. Και απορρίπτονται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του ’ρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ