|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 733/97
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος και 28.
Μεταξύ:
Ελένης Αντωνιάδου από τη Λευκωσία Αι τήτριας,
και
Της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
14.6.99Για την αιτήτρια: κα Ευγενίου για κ. A.Σ. Αγγελίδη
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα Τζ. Καρακάννα
Για τα ενδιαφερόμενα μέρη: Ουδεμία εμφάνιση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια ζητά την ακόλουθη θεραπεία:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της ΕΕΥ η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 1.8.97 και με την οποία προήγαγε στη θέση του Βοηθού Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης από την 1.9.97 τους 1. Αθηνά Γιασουμή 2. Ελένη Παφίτου 3. Πηνελόπη Πετσίδου 4. Ξένια Τζανάβαρου-Στεφάνου αντί και/ή στη θέση της αιτήτριας είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα."
Η Συμβουλευτική Επιτροπή που συστάθηκε, αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων, προέβηκε στην αριθμητική αποτίμηση της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας τους με βάση το άρθρο 34Β (4) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969, που προστέθηκε με το άρθρο 7 του Ν. 65/87.
Με βάση τα πιο πάνω, η Συμβουλευτική Επιτροπή κατάρτισε τον κατάλογο των προτεινομένων για προαγωγή. Σ΄αυτόν περιλαμβάνονταν η αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Στη συνέχεια η Επιτροπή, αφού εξέτασε τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν, κατάρτισε τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων σύμφωνα με το άρθρο 35Β(8), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 5(δ) του Ν. 44(1)/99. Οι μονάδες που συγκέντρωσε η αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν:
Αιτήτρια 209,75
Γιασουμή 209,67
Παφίτου 209,17
Πετσίδου 208,83
Τζανάβαρου-Στεφάνου 208,42< /P>
Η Επιτροπή αποφάσισε να καλέσει τους υποψηφίους σε προσωπική συνέντευξη, καθορίζοντας τα κριτήρια τα οποία θα λαμβάνονταν υπόψη.
Στις 14 και 15.5.97 δέκτηκε τους υποψηφίους σε προφορική συνέντευξη στην παρουσία του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης κ. Χρ. Γεωργιάδη. Μετά τις συνεντεύξεις ο κ. Γεωργιάδης εξέφρασε τις κρίσεις του για την απόδοση των υποψηφίων σ΄αυτές, με βάση το άρθρο 35Β(9) ως
εξής:Αιτήτρια Πολύ Καλά -
Γιασουμή Πάρα Πολύ Καλά -
Παφίτου Καλά
Πετσίδου Καλά -
Τζανάβαρου-Στεφάνου Πολύ Καλά
Η Επιτροπή σε συνεδρίαση ημερομηνίας 26.5.97 προέβη σε αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις με βάση τα κριτήρια που καθόρισε στην προηγούμενη της συνεδρίαση.
Στη συνέχεια η Επιτροπή προέβη στην αύξηση των μονάδων των υποψηφίων με βάση την εκτίμηση της απόδοσης τους στις προσωπικές συνεντεύξεις ως ακολούθως:
Αιτήτρια 209,75 + 1,00= 210,75
Γιασουμή 209,67
+ 2,50= 212,17Παφίτου 209,17 + 2,00= 211,17
Πετσίδου 208,83 + 2,00= 210,83
Τζανάβαρου-Στεφάνου 208,42 + 3,00= 211,42
Αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των φακέλων αυτών, αποφάσισε ότι το περιεχόμενο τους δεν δικαιολογεί την αύξηση των μονάδων των υποψηφίων. Με βάση τα πιο πάνω, η Επιτροπή προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη στις επίδικες θέσεις.
Έκρινε ότι όλοι οι προαγόμενοι κατέχουν τα απαιτούμενα από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα για τη θέση. Ειδικότερα όσον αφορά την καλή γνώση μιάς από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες, έκρινε ότι εφόσο αυτοί κατέχουν απολυτήριο σχολής Μέσης Παιδείας στο οποίο περιλαμβάνεται και επιτυχία στο μάθημα των Αγγλικών ικανοποιούν τη σχετική πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Μεταξύ των άλλων ισχυρισμών και νομικών επιχειρημάτων που προβλήθηκαν εκ μέρους της αιτήτριας, ήταν ότι χωρίς αιτιολογία και κατ΄αντίθεση με το Νόμο η ΕΕΥ έδωσε μονάδες μόνο για τη συνέντευξη και δεν έδωσε μονάδες με βάση το περιεχόμενο των φακέλων εκάστου υποψηφίου, όπως προβλέπει το άρθρο 35Β(10)(β). Το άρθρο 35Β(10)(β) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) Νόμου του 1987 (Ν.65/87) που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, προνοεί τα ακόλουθα:
"Μετά το τέλος των προσωπικών συνεντεύξεων η Επιτροπή προβαίνει στην επιλογή των καλύτερων υποψηφίων από τους υποψηφίους οι οποίοι περιέχονται στους τελικούς καταλόγους, λαμβάνοντας υπόψη τα ακόλουθα:
(α) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(β) στις περιπτώσεις υποψηφίων οι οποίοι περιέχονται στον κατάλογο ο οποίος καταρτίζεται σύμφωνα με το εδάφιο (4) τις μονάδες που έχει κάθε υποψήφιος στον κατάλογο τις οποίες η Επιτροπή μπορεί να αυξήσει μέχρι 5, με αιτιολογημένη απόφασή της η οποία θα στηρίζεται στην εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις και στο περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων."
Ισχυρίστηκε η αιτήτρια ότι η ΕΕΥ πριν διενεργήσει τη συνέντευξη έπρεπε να είχε καθορίσει από πριν πόση σημασία σε μονάδες αποδίδει στη συνέντευξη, στον Προσωπικό Φάκελο και στο Φάκελο των Υπηρεσιακών Εκθέσεων. Τέτοιος προκαθορισμός δεν υπήρξε, αλλά αντίθετα προηγήθηκε η συνέντευξη και μετά δόθηκαν μονάδες,
οι οποίες δόθηκαν χωρίς αιτιολογία.Η καθ΄ης η αίτηση αντέκρουσε τους πιο πάνω ισχυρισμούς παραπέμποντας και στην υπόθεση Παναγιώτου ν. Κυπριακή Δημοκρατία, 577/96, ημερομηνίας 11.7.97, προβάλλοντας τη θέση ότι με το να καθορίσει τις μονάδες που παραχώρησε για τη συνέντευξη και να διευκρινίσει ότι δεν παραχώρησε μονάδες για τους Προσωπικούς Φακέλους ικανοποίησε την προϋπόθεση για αιτιολογημένη απόφαση.
Στην παρούσα υπόθεση η ΕΕΥ ασκώντας το δικαίωμα που της δίδει το άρθρο 35Β(10)(β) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 7 του Νόμου 65/87, αποφάσισε να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων ως αποτέλεσμα της εκτίμησης της απόδοσης τους στην προσωπική συνέντευξη. Συγκεκριμένα αποφάσισε να δώσει μέχρι 3/5 των μονάδων που εδικαιούτο στην εντύπωση που οι υποψήφιοι έκαναν κατά την προσωπική συνέντευξη και καθόλου μονάδες στα άλλα 2 κριτήρια του άρθρου αυτού, δηλαδή στο περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων, γιατί έκρινε ότι το περιεχόμενο τους δεν δικαιολογούσε την αύξηση των μονάδων των υποψηφίων.
Αυτό που απαιτείται ρητά από το πιο πάνω άρθρο που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, (μεταγενέστερα τροποποιήθηκε από το Νόμο 44(1)/99) είναι αιτιολογημένη απόφαση της Επιτροπής για παροχή πρόσθετων μονάδων. Το καθήκον αυτό της Επιτροπής καθορίστηκε από την Ολομέλεια στην υπόθεση Πιπερίδης ν. Δημοκρατία, (1995) 3 Α.Α.Δ. 134.
Κατά την κρίση μου η επίδικη απόφαση της ΕΕΥ πάσχει για τους πιο κάτω λόγους.
Δεν δικαιολογείται γιατί αποφασίστηκε να μην δοθούν μονάδες με βάση τα άλλα 2 κριτήρια που καθορίζει το σχετικό άρθρο και να δοθούν μέχρι 3 μονάδες μόνο για την απόδοση τους στη συνέντευξη. Σχετικές είναι και οι υποθέσεις Αντωνιάδου ν. Κυπριακή Δημοκρατία, 920/97, ημερομηνίας 19.2.99 και Νικολαϊδης ν. Κυπριακή Δημοκρατία, 859/96, ημερομηνίας 27.2.98, στην οποία λέχθηκε ότι η Επιτροπή έχει διακριτική ευχέρεια να αυξήσει τις μονάδες που έχει κάθε υποψήφιος στον κατάλογο μέχρι 5, λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια που αναφέρονται στο άρθρο 35Β(10)(β). Συγκεκριμένα λέχθηκε ότι απαιτείτο "να αιτιολογήσει τόσο τον καταμερισμό που δίδεται στους συγκεκριμένους υποψηφίους αλλά και το συλλογισμό με τον οποίο κατέληξε στον καταμερισμό των συγκεκριμένων μονάδων στα διάφορα κριτήρια. Δεν είναι δηλαδή αρκετή η αιτιολόγηση των μονάδων που δόθηκαν στους υποψηφίους για τα συγκεκριμένα κριτήρια. Θα πρέπει να αιτιολογείται και ο καταμερισμός". (Νικολαϊδης, Δ., σελ.7. Η απόφαση αυτή εφεσιβλήθηκε με την Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2618, η οποία έφεση απορρίφθηκε στις 6.4.99
).Στην παρούσα περίπτωση θα έπρεπε να είχε αιτιολογηθεί γιατί η Επιτροπή αποφάσισε να δώσει μέχρι 3 μονάδες στη συνέντευξη και καθόλου στα υπόλοιπα 2 κριτήρια. (Βλέπε επίσης και Καλλή-Μιχαηλίδου ν. Κυπριακή Δημοκρατία, Αρ. Υπ. 869/96, ημερομηνίας 31.3.98)
.Με βάση τα πιο πάνω κρίνω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί γιατί η απόφαση της Επιτροπής ως προς την παροχή πρόσθετων μονάδων είναι αναιτιολόγητη, αντίθετα με τις διατάξεις του άρθρου 35Β(10)(β). Δεν είναι ούτε δυνατός ο δικαστικός έλεγχος, αφού το Δικαστήριο στερείται της δυνατότητας να παρακολουθήσει το συλλογισμό της Επιτροπής. (Δέστε επίσης και την απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ., στην Ταπή ν. Κυπριακή Δημοκρατία, Αρ. Υπ. 1031/97, ημερομηνίας 26.1.99, που αφορούσε το ίδιο θέμα).
Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.