|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 728/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
ΤΗΕ GREAT AMERICAN SUCCESS (HAMBΕRGERS) LTD.
Αι τητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας
Καθ'ου η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 28 Μαΐου, 1999.Για τους αιτητές: Σπ. Ευαγγέλου.
Για τον καθ΄ου η αίτηση: Στ. Χούρη (κα).
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:-
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η βεβαίωση για σκοπούς φόρου προστιθέμενης αξίας που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με την επιστολή του καθ΄ου η αίτηση με αρ. φακ. 10018569Υ και ημ. 23/6/1997 [Τεκμήριο "1"] και η οποία, αφορούσε την κάθε μια ξεχωριστά από τις φορολογικές περιόδους 1/7/1992 - 31/10/1992 μέχρι 1/11/1996 - 31/1/1997, όπως αυτή η βεβαίωση τροποποιήθηκε με την απόφαση του καθ΄ου η αίτηση η οποία, κοινοποιήθηκε στους αιτητές με την επιστολή του καθ΄ου η αίτηση με αρ. φακ. 10018569Υ και ημ. 25/7/1997 [Τεκμήριο "2"] και/ή η απόφαση του καθ΄ου η αίτηση η οποία, κοινοποιήθηκε στους αιτητές με την επιστολή του καθ΄ου η αίτηση Τεκμήριο "2" να μειώσει το πιστωτικό υπόλοιπο για σκοπούς φόρου προστιθέμενης αξίας ύψους Λ.Κ. 1.761,02 στο οποίο δικαιούνται οι αιτητές αναφορικά με τις φορολογικές περιόδους 1/7/1992 - 31/10/1992 μέχρι 1/11/1996 - 31/1/1997, σε Λ.Κ. 825,08 και/ή οποιοδήποτε άλλο ποσό είναι άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε νόμιμο αποτέλεσμα.".
Οι αιτητές προβάλλουν στην προσφυγή τους διάφορους νομικούς λόγους για την αιτούμενη ακύρωση της διοικητικής πράξης.
Στη γραπτή αγόρευση του ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών περιορίζει τους λόγους της προσφυγής σε δύο σημεία, καθαρά νομικά, που εγείρονται με την απόφαση του Εφόρου Προστιθέμενης Αξίας ("Εφόρου"):
"(α) Να θεωρήσει ότι η παραχώρηση εμπορικών ψυγείων, ιδιοκτησίας της αιτήτριας [η οποία, είναι κατασκευάστρια παγωτού], από μέρους της αιτήτριας σε διάφορους πωλητές παγωτού για σκοπούς φύλαξης και διάθεσης του παγωτού [που κατασκευάζει η αιτήτρια] χωρίς οποιαδήποτε αντιπαροχή, αποτελεί παροχή υπηρεσίας και συγκεκριμένα, παραχώρηση χρήσης περιουσιακών στοιχείων της αιτήτριας, και ως τέτοια να τη θεωρήσει φορολογητέα παράδοση για σκοπούς φόρου προστιθέμενης αξίας με βάση το άρθρο 6(8) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου (Νόμος 246 του 1990, όπως αυτός τροποποιήθηκε μεταγενέστερα) και
(β) Να μην επιτρέψει στην αιτήτρια την πίστωση φόρου εισροών για σκοπούς φόρου προστιθέμενης αξίας δηλαδή, να μην επιτρέψει την αφαίρεση του φόρου προστιθέμενης αξίας που επιβαρύνθηκε η αιτήτρια σε σχέση με τις επίδικες φορολογικές περιόδους με το αιτιολογικό ότι αυτό το ποσό "αφορά εργασίες σε ακίνητη ιδιοκτησία", επικαλούμενος τις πρόνοιες του άρθρου 5(13) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου.".
Τα γεγονότα είναι παραδεκτά και από τις δύο πλευρές. Οι αιτητές έχουν ως κύρια εμπορική δραστηριότητα την παρασκευή παγωτού και την πώλησή του την πραγματοποιούσαν μέσω μεταπωλητών στους οποίους παραχωρούσαν, χωρίς αντιπαροχή, τη χρήση ψυγείων (περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησής τους) για να φυλάττουν το παγωτό μέχρι τη λιανική του πώληση.
Ο Έφορος θεώρησε την παραχώρηση των ψυγείων στους μεταπωλητές, χωρίς αντιπαροχή, ως παροχή υπηρεσιών που ενέπιπτε στο άρθρο 6(8) του Νόμου 246/90 και βεβαίωσε, ως οφειλόμενο φόρο, το ποσό των £825,08 σεντ.
Το εδάφιο 8 του άρθρου 6 του Νόμου 246/90 έχει ως ακολούθως:-
"(8) Όταν αγαθά ή περιουσιακά στοιχεία που κατέχονται ή χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς της επιχείρησης, με οδηγίες ή παραλείψεις ή ανοχή του προσώπου που ασκεί την επιχείρηση, διατίθενται για ιδιωτικούς σκοπούς ή χρησιμοποιούνται ή προσφέρονται για να χρησιμοποιηθούν από οποιοδήποτε πρόσωπο για σκοπούς άλλους από τους σκοπούς της επιχείρησης, με αντιπαροχή ή χωρίς αντιπαροχή, τότε αυτό αποτελεί παροχή υπηρεσιών.".
Τα περιουσιακά στοιχεία, τα ψυγεία, παραδίδονταν από τους αιτητές στους μεταπωλητές πελάτες τους για να τοποθετούνται σ΄ αυτά και να εκτίθενται προς λιανική πώληση τα παγωτά που κατασκεύαζαν, στο πλαίσιο της επιχείρησής τους, και διέθεταν χονδρικώς. Η χρήση αυτή των ψυγείων παρεχωρείτο για ορισμένους μήνες, τους καλοκαιρινούς προφανώς, η δε ιδιοκτησία τους παρέμενε στους αιτητές.
Είναι ευνόητο πως αυτή η διευθέτηση ωφελούσε τόσο την επιχείρηση των αιτητών όσο και τη λιανική πώληση που πραγματοποιούσαν οι μεταπωλητές τους. Προωθούσε δηλαδή τις πωλήσεις και των δύο μερών.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι με τα γεγονότα της υπόθεσης καθίσταται ανεφάρμοστο το άρθρο 6(8) στην περίπτωσή τους. Παρέδιδαν τα ψυγεία, περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησής τους, που κατείχαν και χρησιμοποιούσαν για σκοπούς της επιχείρησής τους και προώθησης των πωλήσεών τους.
Οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι από τη στιγμή που στα περιουσιακά στοιχεία τοποθετούνταν προϊόντα (τα παγωτά) που πλέον ανήκαν στους μεταπωλητές προωθούνταν αποκλειστικά οι λιανικές πωλήσεις των μεταπωλητών και η επιχείρησή τους. Φαίνεται ότι ο Έφορος θεώρησε ότι γίνεται παραχώρηση περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης για ιδιωτικούς σκοπούς και σκοπούς άλλους από τους σκοπούς της επιχείρησης.
Δεν συμμερίζομαι τη θέση αυτή του Εφόρου έχοντας υπ΄ όψη την ορθή ερμηνεία του άρθρου 6(8) του Νόμου.
Η απόφαση του Εφόρου αγνοεί ουσιώδη στοιχεία και γεγονότα, από τα οποία προκύπτει ότι δεν παραχωρούνται τα ψυγεία για ιδιωτικούς σκοπούς ή για σκοπούς άλλους από τους σκοπούς της επιχείρησης. Τα ψυγεία χρησιμοποιούνται από τους μεταπωλητές και επιβάλλεται σ΄ αυτούς να τα χρησιμοποιούν μόνο για σκοπούς φύλαξης και έκθεσης προς πώληση μόνο των παγωτών των αιτητών. Οι μεταπωλητές δεν έχουν το δικαίωμα να φυλάττουν ή να εκθέτουν προς πώληση άλλα προϊόντα, εκτός αυτά των αιτητών, ούτε να τα χρησιμοποιούν για άλλους σκοπούς. Μπορεί να υποστηριχθεί βάσιμα ότι η παροχή των ψυγείων των αιτητών στους μεταπωλητές της δεν γινόταν για σκοπούς άλλους από τους σκοπούς της δικής τους επιχείρησης για την προώθηση, διαφήμιση και αύξηση των πωλήσεών τους.
Έχω τη γνώμη ότι στη φράση του νόμου "για σκοπούς άλλους από τους σκοπούς της επιχείρησης" πρέπει να δοθεί ευρύτερη ερμηνεία για τους σκοπούς του φόρου προστιθέμενης αξίας. Σχετική είναι και η αγγλική απόφαση
RHM Bakeries (Northery) Ltd. v. Customs and Excise Comrs (1979) STG 72 όπου η παροχή δώρων στους υπαλλήλους της εταιρείας θεωρήθηκε ότι γινόταν για σκοπούς της επιχείρησης της εταιρείας.Πέραν των πιο πάνω η απόφαση του Εφόρου αναφέρεται γενικά "σε παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης σας (ψυγεία) σε τρίτα πρόσωπα" παραγνωρίζοντας την πρόνοια του άρθρου 6(8) που τα περιορίζει σε όσα "κατέχονται ή χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς της επιχείρησης". Ο Έφορος δεν έστρεψε την προσοχή του προς την πιο πάνω βασική προϋπόθεση αναφερόμενος γενικά σε περιουσιακά στοιχεία των αιτητών.
Καταλήγω κατά συνέπεια ότι, η απόφαση του Εφόρου σ΄ αυτό το μέρος της απόφασής του, πρέπει να ακυρωθεί ως πλανημένη κατά νόμο.
Όσον αφορά το δεύτερο σημείο που αφορά εργασίες σε ακίνητη περιουσία οι αιτητές ισχυρίζονται ότι από το συνδιασμό των άρθρων 6(3)(ε) και 25(13)(α) του Νόμου 246/90 προκύπτει ότι οι αιτητές δικαιούνται πίστωση φόρου ύψους £48,89 σεντ για την αξία των υλικών και υπηρεσιών για εκτέλεση εργασιών σε ακίνητη ιδιοκτησία.
Το άρθρο 25(13)(α) έχει ως εξής:-
"(13) Δεν παρέχεται δικαίωμα πίστωσης του φόρου με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί οι δαπάνες:
(α) Που αφορούν την παράδοση υλικών ή την παροχή υπηρεσιών που χρησιμοποιούνται για εκτέλεση εργασιών σε ακίνητη ιδιοκτησία ή που αφορούν την αμοιβή εργολάβων για την εκτέλεση εργασιών σε ακίνητη ιδιοκτησία με μίσθωση έργου, ανεξάρτητα από το άν τα υλικά ή οι υπηρεσίες διατίθενται ή μη από τον εργολάβο. Νοείται ότι οι πρόνοιες του παρόντος εδαφίου δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση των εργολάβων".
Και το άρθρο 6(3)(ε) έχει ως εξής:-
"(ε) Η εκτέλεση εργασιών σε ακίνητη ιδιοκτησία με μίσθωση έργου, ανεξάρτητα από το αν τα υλικά για τις εργασίες αυτές διατίθενται ή μη από τον εργολάβο αποτελεί παράδοση αγαθών
Η περίπτωση αφορά τρία τιμολόγια που αφορούν πλαστικά πατώματα και συσκευές κλιματισμού.
Η ευπαίδευτος συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση υπέβαλε ότι οι συσκευές κλιματισμού και τα πλαστικά πατώματα εμπίπτουν στις πρόνοιες του άρθρου 25(13)(α) γιατί είναι υλικά που χρησιμοποιούνται για εκτέλεση εργασιών σε ακίνητη ιδιοκτησία και δεν παρέχεται δικαίωμα πίστωσης φόρου για τις δαπάνες αυτές. Εισηγήθηκε ότι ο Έφορος μετά από ορθή εκτίμηση των γεγονότων εφάρμοσε ορθά τη σχετική νομοθεσία η δε απόφασή του ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Συμφωνώ με την πιο πάνω θέση των καθ΄ων η αίτηση. Από το συνδυασμό των άρθρων 6(3)(ε) και 25(13)(α) η προμήθεια και εγκατάσταση πλαστικού πατώματος και συσκευών κλιματισμού θεωρείται ως παράδοση αγαθών και κατά συνέπεια σύμφωνα με το άρθρο 4(α) είναι αντικείμενο του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας.
Ορθά ο Έφορος θεώρησε ως προσαρτήματα ακίνητης ιδιοκτησίας τις συσκευές κλιματισμού με αποτέλεσμα να μην παρέχεται δικαίωμα πίστωσης φόρου με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί οι δαπάνες αγοράς τους.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς ως προς το μέρος που αφορά την παροχή δικαιώματος χρήσης των ψυγείων, αποτυγχάνει δε όσον αφορά το ποσό των £48,89 σεντ για την παράδοση υλικών ή την παροχή υπηρεσιών για εκτέλεση εργασιών σε ακίνητη ιδιοκτησία.
Δεν εκδίδεται καμιά διαταγή για έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται μερικώς.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ