|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.60/98
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Κεντρική Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ.
αιτητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω του
Υπουργού Οικονομικών και/ή του
Εφόρου Φόρου Εισοδήματος
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
27.5.1999
Για τους αιτητές: κ.Ν.Χ΄Ιωάννου
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ.Γ.Λαζάρου - δικηγόρος της Δημοκρατίας Α
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια εταιρεία προσβάλλει την απόφαση του Εφόρου, Φόρου Εισοδήματος, με την οποία επιβλήθηκε τόκος 9% από 1.8.94, επί του φόρου που οφείλουν να καταβάλουν για το έτος 1993.
Το ζήτημα που εγείρεται στην προσφυγή είναι καθαρά νομικό και άπτεται της ερμηνείας των άρθρων 13(1), 38(1) και 39(1) των περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων 1978-95.
Οι δικηγόροι της αιτήτριας εισηγούνται πως δεν υπάρχει νομοθετική διάταξη που να επιτρέπει στον ΄Εφορο την επιβολή τόκου επί του πληρωτέου φόρου από οργανισμό προσώπων, όπως η αιτήτρια, σύμφωνα με τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος τους, που οφείλουν να κάνουν οι ίδιοι για κάθε φορολογικό έτος, και ο οποίος καταβάλλεται όπως οι ίδιοι το έχουν προσδιορίσει κατά την 1ην Αυγούστου του έτους που ακολουθεί το φορολογικό. (Η σχετική διάταξη αφορά στη γνωστή μέθοδο της αυτοφορολόγησης από οργανισμό προσώπων).
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας διαφωνεί. Εισηγείται πως υπάρχει νομοθετική διάταξη. Είναι το άρθρο 39(1) του νόμου που προβλέπει τα εξής:
«39.(1) Εάν ο φόρος δεν καταβληθή μέχρι της εν τω άρθρω 38 καθοριζομένης ημερομηνίας, ούτος εισπράττεται μετά ποσού ίσου προς πέντε τοις εκατόν ετησίως επί του ποσού του πληρωτέου φόρου εφ΄όσον ο φόρος καταβληθή εντός εξ μηνών από της καθοριζομένης ημερομηνίας. Εις περίπτωσιν μη καταβολής αυτού εντός της προθεσμίας των εξ μηνών ούτος εισπράττεται ομού μετά τόκου προς εννέα τοις εκατόν ετησίως από της καθοριζομένης ημερομηνίας επί του αρχικού ποσού του οφειλόμενου φόρου».
Οι δικηγόροι της αιτήτριας διατείνονται όμως πως το πιο πάνω άρθρο δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση αυτοφορολόγησης οργανισμού προσώπων που προβλέπεται στο άρθρο 13(1) του Νόμου. Εισηγούνται πως οι εναρκτήριες λέξεις του άρθρου 39(1): «εάν ο φόρος δεν καταβληθεί μέχρι της εν τω άρθρω 38 καθοριζομένης ημερομηνίας ..............», δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία πως τούτο εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις που καλύπτονται από το άρθρο 38, όχι το 13(1).
Δεν συμφωνώ με την εισήγηση των δικηγόρων της αιτήτριας. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας έχει δίκαιο. Το άρθρο 38(1) αρχίζει ως εξής:
«εκτός εάν άλλως προβλέπεται εν τω παρόντι ή οιωδήποτε ετέρω νόμω ο φόρος καταβάλλεται ως ακολούθως .....»
Και πράγματι στο άρθρο 13(1) γίνεται ειδική πρόνοια για την πληρωμή του φόρου όπως αυτός έχει προσδιοριστεί από τον οργανισμό προσώπων, ώστε τούτος να καταβάλλεται πριν ή κατά την 1ην Αυγούστου του έτους το οποίο ακολουθεί το φορολογικό.
Η απόφαση επομένως του Εφόρου ελήφθη σύμφωνα με το νόμο. Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ