ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.997/96
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Aρίστη Κορακίδου Μακρίδου, από την Πάφο, Αγ.Θεοδώρου 11
αιτήτρια
- και -
Δήμου Πάφου, από την Πάφο, φ/δι Δήμου Πάφου
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
2 Απριλίου, 1999
Για την αιτήτρια: κ.Α.Σ.Αγγελίδης
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ.Αλ.Ταλιαδώρος για κ.Κ.Χρυσοστομίδη
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια καταχώρισε στο Ανώτατο Δικαστήριο δυο προσφυγές. Με την πρώτη, 996/96, επεδίωξε (και πέτυχε) την ακύρωση της πολεοδομικής άδειας που εξέδωσε με απόφαση της η αρμόδια αρχή στις 21.11.96 για την αποκατάσταση και επέκταση διατηρητέας οικοδομής, ιδιοκτησία του ενδιαφερόμενου μέρους, της εκκλησίας του Αγίου Θεοδώρου Πάφου. Με την παρούσα προσβάλλει την άδεια οικοδομής, η έκδοση της οποίας ακολούθησε με απόφαση του καθ΄ου η αίτηση Δήμου στις 4.12.96.
΄Ενα θεμελιώδες επιχείρημα της αιτήτριας και στις δυο προσφυγές είναι πως οι άδειες εκδόθηκαν κατά παράβαση των διατάξεων του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, Ν.90/72.
Οι ρυθμίσεις που εισήγαγε ο πιο πάνω Νόμος καθιστούν την πολεοδομική άδεια απαραίτητη προϋπόθεση στην έκδοση της οικοδομικής άδειας. Γι΄αυτό και ανέμενα την έκβαση της προσφυγής της αιτήτριας, που αφορούσε στην παραχώρηση στο ενδιαφερόμενο μέρος της πολεοδομικής άδειας, που εκκρεμούσε ενώπιον του δικαστή Νικήτα. Η απόφαση εκδόθηκε στις 30.3.99. Η προσφυγή έγινε αποδεκτή και η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία εκδόθηκε η πολεοδομική άδεια ακυρώθηκε.
Στην πιο πάνω απόφαση εκτίθεται με λεπτομέρεια το ιστορικό της υπόθεσης, και απορρίπτονται διάφορες προδικαστικές ενστάσεις των καθ΄ων. Σε δύο από αυτές, που μας αφορούν και εδώ, εισηγούνταν: (α) πως η αιτήτρια δεν είχε έννομο συμφέρον, βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος να προσβάλει την επίδικη απόφαση, και (β) ότι υπήρξε πολλαπλότητα της διαδικασίας με την
καταχώριση των δύο προσφυγών. Οι ίδιες ενστάσεις επαναλαμβάνονται και εδώ. Για να μην πω τα ίδια πράγματα υιοθετώ, γιατί συμφωνώ, με την απόφαση του δικαστή Νικήτα αναφορικά με τις πιο πάνω ενστάσεις, και παραπέμπω και στην έκθεση των γεγονότων της υπόθεσης, που γίνεται σ΄αυτή.Εφόσον εξέλειπε η βάση που δημιουργήθηκε με την έκδοση της πολεοδομικής άδειας, και η άδεια οικοδομής πίπτει στο κενό.
Θα επιληφθώ μόνο ενός ζητήματος που ηγέρθη ειδικά στην παρούσα προσφυγή. Εισηγείται ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση Συμβουλίου πως, όταν εκδοθεί πολεοδομική άδεια τότε η αρμόδια αρχή, για την έκδοση της οικοδομικής άδειας, δεσμεύεται να την παραχωρήσει. Διαφωνώ με τη θέση αυτή. Η έκδοση της πολεοδομικής άδειας είναι μεν απαραίτητη προϋπόθεση στην έκδοση της οικοδομικής άδειας, αλλά η παραχώρηση πολεοδομικής άδειας δεν οδηγεί αναπόφευκτα και στην έκδοση της οικοδομικής άδειας. Η αρμόδια αρχή οφείλει να εξετάσει όλα τα ζητήματα που άπτονται στην έκδοση της άδειας οικοδομής, μερικά από τα οποία ενδεχομένως να μη σχετίζονται με τα στοιχεία που αφορούν στην πολεοδομική άδεια.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα εναντίον του καθ΄ου η αίτηση.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.