|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.957/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
CAVO MARIS BEACH HOTEL LIMITED,
Πρωταράς, Παραλίμνι
αιτητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του
Γενικού Εισαγγελέως της Δημοκρατίας
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
24.2.1999
Για τους αιτητές: κ.Στ.Δρυμιώτης
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κα.Ρ.Πετρίδου - ανώτερη δικηγόρος της Δημοκρατίας
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια εταιρεία, όπως και η ονομασία της δηλώνει, ασχολείται με ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Τα μέλη της είναι εκτοπισθέντες που ασχολούνταν πριν από την τουρκική εισβολή στην ξενοδοχειακή βιομηχανία. Στις 5.2.87, στα πλαίσια της πολιτικής της κυβέρνησης για επαναδραστηριοποίηση των εκτοπισθέντων ξενοδόχων, υπεγράφη μεταξύ της αιτήτριας και της Κυπριακής Δημοκρατίας σύμβαση μισθώσεως σ΄αυτή κρατικής γης. Η αιτήτρια καταχώρισε τη σύμβαση στο επαρχιακό κτηματολόγιο Αμμοχώστου, το οποίο καθόρισε, σύμφωνα με τον περί Κτηματολογίου και Χωρομετρικού Τμήματος (Τέλη και Δικαιώματα) Νόμο, Κεφ.219, τα τέλη για την καταχώριση σε £20.000. Η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση στο Υπουργικό Συμβούλιο, επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 3 του πιο πάνω Νόμου, όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα με τους Ν.61/73, 81/70 και 82(1)/92, να καθοριστεί ονομαστικά τέλος, αντί του προβλεπόμενου σ΄αυτόν. Το Υπουργικό Συμβούλιο απέρριψε το αίτημα, ενεργώντας στη βάση γνωμάτευσης του Γενικού Εισαγγελέα.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας εισηγείται πως το Υπουργικό Συμβούλιο είχε δικαίωμα, βάσει του άρθρου 3 του Νόμου, να μειώσει το τέλος που προβλέπεται στο σχετικό Πίνακα, για την καταχώριση της έγγραφης σύμβασης, ώστε τούτο να είναι ονομαστικό. Επιπλέον, είπε ο συνήγορος, πως το Υπουργικό Συμβούλιο όφειλε να δεκτεί το αίτημα, ενόψει του γεγονότος ότι είχε καθιερωθεί συναφής πολιτική, που εφαρμόστηκε σε προηγούμενες παρόμοιες και συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Η δικηγόρος της Δημοκρατίας είπε πως, πράγματι το Υπουργικό Συμβούλιο εδέχθη παρόμοια αιτήματα στο παρελθόν, αλλά ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας έδωσε γνωμάτευση, σύμφωνα με την οποία το πιο πάνω άρθρο του Νόμου δεν δίδει σ΄αυτό τέτοιο δικαίωμα. Ως εκ τούτου ορθά απερρίφθη το αίτημα. Μήτε εγείρεται θέμα ισότητας, από την προηγούμενη παράνομη λειτουργία του Υπουργικού Συμβουλίου στο ζήτημα.
Το άρθρο 3(α) του Νόμου όπως έχει τροποποιηθεί, προβλέπει τα εξής:
«3. The several fees and charges set out in the Schedule subject to the exeptions therein made shall be levied and taken in respect of the several matters therein set out in such manner as may be directed from time to time by the Director, and the same shall, when levied and taken form part of the revenue of the Republic:
Provided that the Council of Ministers may by Order published in the Gazette-
(a) delete or reduce any such fee or charge;
Σε μετάφραση:
«Τα διάφορα δικαιώματα και τέλη που καθορίζονται στον Πίνακα, με την επιφύλαξη των εξαιρέσεων που γίνονται σ΄αυτό, θα επιβάλλονται και εισπράττονται αναφορικά με τα ζητήματα που καθορίζονται σ΄αυτόν κατά τέτοιο τρόπο σύμφωνα με οδηγίες που θα εκδίδονται από καιρού εις καιρόν από τον Διευθυντή και θα επιβάλλονται και εισπράττονται προς όφελος των δημοσίων
εσόδων της Δημοκρατίας.
Νοείται ότι το Υπουργικό Συμβούλιο με διαταγή που δημοσιεύεται στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας δύναται:
(α) να διαγράψει ή μειώσει τέτοιο δικαίωμα ή τέλος.»
Ο συνήγορος υπέβαλε πως η σχετική εξουσία παρέχεται στο Υπουργικό Συμβούλιο από την παράγραφο (α) του Νόμου. Ο Γενικός Εισαγγελέας, ερμηνεύοντας τη σχετική διάταξη, εξέφρασε τη γνώμη πως το Υπουργικό Συμβούλιο δεν μπορεί να τροποποιεί τον Πίνακα, στον οποίο προβλέπονται τα τέλη, για ορισμένη κατηγορία προσώπων ή για ορισμένους σκοπούς. Εκείνο το οποίο μπορεί να κάνει είναι με απόφαση του, που δημοσιεύεται στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας, να διαγράφει ή μειώνει τα τέλη ή δικαιώματα, όπως αυτά εκτίθενται στον Πίνακα. Συμφωνώ απόλυτα με αυτή την ερμηνεία, που βασίζεται στην απλή και ρητή γλωσσική διατύπωση της παραγράφου (α): «Delete or reduce any such fee or charge».
Ο δικαστής Σαββίδης στην προσφυγή 4/88 N.C.S. Cavo Greco Beach Hotel Ltd, ημερ. 30.5.89, επεσήμανε στην απόφαση του, εν παρόδω, ότι, αν το Υπουργικό Συμβούλιο ήθελε να ακολουθήσει την πολιτική βοήθειας των ξενοδόχων για επαναδραστηριοποίηση τους, με τη μείωση των διαφόρων τελών για καταχώριση των συμβάσεων, και εφόσο κρινόταν πως υπάρχει νομικό κώλυμα, θα μπορούσε να ζητήσει την τροποποίηση του σχετικού Νόμου, ώστε να καλύπτει τις περιπτώσεις αυτές.
Δεν έχω να προσθέσω ο,τιδήποτε άλλο χρήσιμο. Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης,
Δ.
/ΜΑΑ