Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μαρίκας Ζήνωνος, από το Ακάκι

Αιτήτρ ιας

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών

Καθ'ων η αίτηση

- - - - - -

Η αιτήτρια παρουσιάζεται προσωπικά.

Για τους καθ΄ων η αίτηση: Α. Μαππουρίδης.

Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Λ. Ελευθερίου για Τ. Παπαδόπουλο.

- - - - - -

Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (Α.Α.Α.) ημερομηνίας 10.10.97, με την οποία απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή της αιτήτριας κατά της απόφασης της Αρχής Αδειών για τη χορήγηση, προς όφελος του ενδιαφερόμενου μέρους Μιχαήλ Στυλιανού, άδειας οδικής χρήσης σε σχέση με το αγροτικό λεωφορείο υπ΄ αριθμό εγγραφής LY262 για τη διαδρομή Ακάκι-Λευκωσία.

Το ενδιαφερόμενο μέρος στις 31.10.96 υπέβαλε αίτηση για τη χορήγηση άδειας οδικής χρήσης λεωφορείου αγροτικής τροχαίας περιοχής στη διαδρομή Ακάκι-Λευκωσία για επανεγγραφή του διαγραμμένου οχήματος υπ΄ αριθμό εγγραφής LY262, 41 θέσεων. Το ενδιαφερόμενο μέρος με γραπτή δήλωση του συγκατατίθετο στη μεταβίβαση της πιο πάνω άδειας οδικής χρήσης στην Περιφερειακή Εταιρεία Αγροτικών Λεωφορείων (Π.Ε.Α.Λ.) Σολέας Κυπερούντας "Ο Κλάριος" Λτδ.

Η Αρχή Αδειών ενέκρινε την αίτηση του ενδιαφερόμενου μέρους με απόφασή της ημερομηνίας 12.3.97. Η αιτήτρια υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Αρχής Αδειών.

Η Α.Α.Α. απέρριψε στις 26.9.97 την ιεραρχική προσφυγή της αιτήτριας. Μαζί με την ιεραρχική προσφυγή εξετάστηκαν και δύο άλλες ιεραρχικές προσφυγές οι οποίες επίσης απορρίφθηκαν. Το σχετικό πρακτικό έχει ως εξής:-

Η προσφυγή καταχωρήθηκε διά του δικηγόρου μ. Σ. Καραπατάκη, ο οποίος καταχώρησε και τη γραπτή του αγόρευση προ του αδόκητου θανάτου του. Σ΄ αυτήν υποστήριξε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν αναιτιολόγητη και παράνομη γιατί βασίσθηκε σε πλάνη περί τα πράγματα και κατά παράβαση του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Ν. 9/82). Σύμφωνα με το συνήγορο βασική προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας είναι η ύπαρξη επιβατικής κίνησης στην προτεινόμενη διαδρομή. Στην παρούσα υπόθεση δεν εξετάστηκε το θέμα της επιβατικής κίνησης. Σε σχέση με την πλάνη περί τα πράγματα ο συνήγορος υποστήριξε ότι ενόψει της διαγραφής και ακινητοποίησης του οχήματος έπρεπε να τηρηθούν οι προϋποθέσεις για χορήγηση νέας άδειας οι οποίες δεν τηρήθηκαν.

Οι πρόνοιες του άρθρου 6(1) του Νόμου τυγχάνουν εφαρμογής μόνο σε σχέση με "άδεια οδικής χρήσεως" η οποία συνδέεται ή σχετίζεται με συγκεκριμένο "λεωφορείο δημόσιας χρήσεως" όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 2 του Νόμου. Σύμφωνα με τον ορισμό ένα τέτοιο λεωφορείο πρέπει να είναι "εγγεγραμμένο ως όχημα δημοσίας χρήσεως δυνάμει των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμων και των δυνάμει τούτων εκδιδομένων Κανονισμών." Λόγω της διαγραφής του το επίδικο λεωφορείο έπαυσε να είναι όχημα δημόσιας χρήσεως εντός της εννοίας του όρου "όχημα δημοσίας χρήσεως". Κατά συνέπεια δεν τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 6(1) του Νόμου. Η περί του αντιθέτου θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου των καθ΄ων η αίτηση δεν ευσταθεί. (Βλέπε: Μαρίκα Ζήνωνος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 892/97, ημερ. 29.9.98).

Στην παρούσα υπόθεση έπρεπε να τύχει εφαρμογής το άρθρο 8 του Νόμου. Ειδικότερα έπρεπε, σύμφωνα με το άρθρο 8(3)(α) του Νόμου, η αρμοδία αρχή να λάβει υπόψη την έκταση των μεταφορικών αναγκών τις οποίες "σκοπεί να εξυπηρετήσει η αιτούμενη οδική γραμμή" και την έκταση κατά την οποία η προτεινόμενη οδική γραμμή είναι αναγκαία ή ευκταία "εν τω δημοσίω συμφέροντι". Ακολουθεί ότι η επίδικη απόφαση έχει ληφθεί με τρόπο αντίθετο προς το Νόμο και υπόκειται σε ακύρωση.

Εκτός αυτού η επίδικη απόφαση υπόκειται σε ακύρωση ως προδήλως αναιτιολόγητη. Η συντομία και γενικότητα του λεκτικού της δεν συμπληρώνεται με στοιχεία εξήγησης στο φάκελο της υπόθεσης ώστε να παρέχεται αιτιολογικό έρεισμα (Βλέπε: Μαρίκα Ζήνωνος ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 891/97, ημερ. 30.12.98).

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα £300,= υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ΄ων η αίτηση. Καμιά διαταγή για έξοδα του ενδιαφερόμενου μέρους.

Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της.

/ΕΠσ