|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.868/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Γαλάτεια Κώστα Κυριάκου, από τη Μονή
αιτήτρια
- και -
Της Δημοκρατίας της Κύπρου,
δια του Υπουργού Εσωτερικών
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
16 Φεβρουαρίου, 1999
Για την αιτήτρια: κ.Λ.Κληρίδης
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κα.Τζ.Καρακάννα - δικηγόρος της Δ/τιας
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το άρθρο 18 του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Eγγραφή και Eκτίμησις) Νόμου Κεφ.224, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 του Ν.74/88, παρέχει στο Υπουργικό Συμβούλιο, μεταξύ άλλων, εξουσία να παραχωρεί, εκμισθώνει, ανταλλάσει ή άλλως πως αποξενώνει οποιαδήποτε ιδιοκτησία της Δημοκρατίας με τέτοιους όρους, περιορισμούς, προϋποθέσεις και κριτήρια που καθορίζονται από Κανονισμούς.
Η προσφεύγουσα υπέβαλε στις 5.11.91 αίτηση στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Λεμεσού να της παραχωρηθεί μέρος της κρατικής γης, αριθμός τεμαχίου 251 του Χωρ.Σχ.54/32, στο χωριό Μονή. Η προσφεύγουσα είναι ιδιοκτήτρια των παρακειμένων τεμαχίων 258 και 260 και η κυβερνητική ιδιοκτησία παρεμβάλλεται μεταξύ των κτημάτων της. Προφανής σκοπός είναι να καταστεί η ιδιοκτησία της ενιαία. Στην κρατική αυτή γη επεμβαίνουν από χρόνια πολλά οι πρόγονοι της αιτήτριας. Ο παππούς της την καλλιεργούσε με σιτηρά και μετά συνέχισε η προσφεύγουσα να την εκμεταλλεύεται φυτεύοντας την με δένδρα. Διαφοροποίησε επίσης με χωματουργικές εργασίες τη μορφολογία του κτήματος.
Η αίτηση της προσφεύγουσας απορρίφθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο στις 21.7.97, το οποίο υιοθέτησε τις απόψεις επί του θέματος υπουργικής επιτροπής, που είχε διορίσει με εξουσιοδότηση να εξετάζει τέτοιας φύσεως αιτήσεις. Της απόφασης της υπουργικής επιτροπής προηγήθηκε ενδελεχής έρευνα των αρμοδίων τμημάτων της διοίκησης. Η αιτιολογία της απορριπτικής απόφασης, όπως εμφαίνεται από τους σχετικούς διοικητικούς φακέλους που έχουν κατατεθεί ενώπιον μου, είναι πως η παραχώρηση της επίδικης κρατικής ιδιοκτησίας δεν μπορεί να γίνει, γιατί το κμήμα εφάπτεται της ζώνης Η2 και των ορίων υδατοπρομήθειας του χωριού, και γι΄αυτό έχει προοπτικές οικιστικής ανάπτυξης. Σύμφωνα με τον Καν.23 πρέπει να γίνεται πρόνοια για την ύπαρξη ικανοποιητικής κρατικής γης στα όρια κάθε χωριού για την εξυπηρέτηση σκοπών δημόσιας ωφελείας. Οι Κανονισμοί θεσπίστηκαν βάσει του άρθρου 18 του Νόμου (δες τους: περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας της Δημοκρατίας
(Διάθεση) Κανονισμοί του 1989).Ο δικηγόρος της αιτήτριας εισηγείται πως η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί γιατί δεν ελήφθη από το κατά νόμο αρμόδιο όργανο, δηλαδή το Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά από επιτροπή υπουργών που διορίστηκε από αυτό. Δεν είναι ορθή η θέση. Η επίδικη απόφαση ελήφθη από το Υπουργικό Συμβούλιο στις 21.7.97 (απόφαση 46.376), το οποίο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.23/62 μπορούσε να διορίσει υπουργική επιτροπή για να εξετάσει το ζήτημα, ενεργώντας έτσι υπό συμβουλευτική ιδιότητα
. Επιπλέον, κατά την έρευνα, για την άσκηση της εξουσίας του, το Υπουργικό Συμβούλιο ήταν φυσικό να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες των αρμοδίων τμημάτων, όπως έγινε στην περίπτωση που εξετάζουμε. Είχε ενώπιον του το φάκελο της ενδελεχούς έρευνας που προηγήθηκε, συμφώνησε δε και ενέκρινε τις εισηγήσεις που τέθηκαν ενώπιον του, αφού προηγουμένως τις αξιολόγησε.Στην προσφυγή όμως εγείρεται ένα πιο ουσιαστικό ζήτημα. ΄Εχω τη γνώμη πως οι διατάξεις του άρθρου 18 του Κεφ.224 δεν δημιουργούν δικαίωμα σε οποιοδήποτε να αιτείται από το Υπουργικό Συμβούλιο να του παραχωρήσει τα ωφέλη που προνοούνται σ΄αυτό. Κανένας δεν έλκει έννομο συμφέρον να αξιώνει να του παραχωρηθεί ή εκμισθωθεί κ.λπ., κρατική ιδιοκτησία. Σκοπός του Νόμου είναι να εναποθέσει τη διαχείριση της κρατικής ιδιοκτησίας στο Υπουργικό Συμβούλιο και μάλιστα, σύμφωνα με το εδάφιο 2 του άρθρου 8, το Υπουργικό Συμβούλιο υποχρεούται να καταθέτει ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων έκθεση, στην οποία να δεικνύονται αναλυτικά οι περιπτώσεις στις οποίες γίνονται οι παραχωρήσεις που προβλέπονται στο Νόμο, μέσα σε 3 μήνες από τη διενέργεια τους.
Θέμα προσβολής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου μπορεί να εγερθεί, χωρίς να θέλω να καθορίσω τώρα το νομικό πλαίσιο, στην περίπτωση που δημιουργείται π.χ. ανισότητα, ή προσβάλλονται άμεσα δικαιώματα πολιτών ως εκ της αποφάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου να ενεργοποιήσει σε συγκεκριμένη περίπτωση τις εξουσίες που του παρέχονται από το άρθρο 18.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ