Ο αιτητής προσβάλλει την προαγωγή του ενδιαφερόμενου προσώπου Ανδρέα Μελετιέ στη θέση Επιθεωρητή Α΄ (Μέση Εκπαίδευση) στην Τεχνική Εκπαίδευση για τη Σχεδιασμό και την Τεχνολογία από 1.9.96. Τη θέση διεκδίκησε και ο αιτητής ανεπιτυχώς.

Η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Για την πλήρωση της θέσης συστάθηκε Συμβουλευτική Επιτροπή η οποία, κατόπιν εξέτασης όλων των δεδομένων, διαπίστωσε ότι κανένας από τους έξι υποψήφιους κατέχει πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο στον τομέα Σχεδιασμός/Τεχνολογία που απαιτεί η παρ. 3(1) των Σχεδίων Υπηρεσίας της θέσης.

Ενόψει της πιο πάνω διαπίστωσης η Συμβουλευτική Επιτροπή προχώρησε σε έρευνα με βάση τη σημείωση της παρ. 3 του Σχεδίου Υπηρεσίας για να διαπιστώσει κατά πόσο υπάρχουν υποψήφιοι που κατέχουν τα προσόντα που αναφέρονται στην εν λόγω σημείωση. Η έρευνα οδήγησε στη διαπίστωση ότι μόνο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ανδρέας Μελετιές κατείχε τα προβλεπόμενα από τη σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας προσόντα και έτσι ο αιτητής αποκλείσθηκε από κάθε περαιτέρω διαδικασία.

Ο αιτητής, για την μη συμπερίληψή του στον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής υπέβαλε ένσταση η οποία εξετάστηκε από την ΕΕΥ και απορρίφθηκε με το εξής σκεπτικό:

Ο κατάλογος με τα ονόματα των υποψηφίων που προτείνει η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν είναι τελικός. Η ΕΕΥ με βάση το άρθρο 35(Β)(8) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969-1996 έχει την εξουσία διαμόρφωσης τελικού καταλόγου στο πλαίσιο της εξέτασης των ενστάσεων που υποβάλλονται. Οταν ομως δεν υποβληθούν ενστάσεις, η ΕΕΥ δεν δικαιούται να διαφοροποιήσει τον κατάλογο και η επιλογή του καλύτερου θα πρέπει να γίνει μεταξύ των υποψηφίων τα ονόματα των οποίων περιέχονται στον εν λόγω κατάλογο. Βλ. Δημοκρατία ν. Χαραλαμπίδη (1995) 3 ΑΑΔ 55.

Το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο - απόφαση αρ. 43946 στις 13.3.96 και δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόντα είναι:

Τα ακαδημαϊκά προσόντα του αιτητή είναι τα ακόλουθα:

(α) Απολυτήριο Παγκυπρίου Γυμνασίου,

(β) Δίπλωμα Παιδαγωγικής Ακαδημίας,

(γ) Higher National Certificate in Mechanical Engineering του Hudderfield Polytenchic England.

O αιτητής κατόπιν μετεκπαιδεύσεων έλαβε τα ακόλουθα διπλώματα

(α) LCP Diploma in Education College of Preceptors, England.

(β) BA (Hons) Degree in Education.

(γ) I.P.C. Diploma (Institute of Production Control), England.

Ο αιτητής διορίστηκε στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία ως δάσκαλος τον Σεπτέμβρη 1962. Οταν απέκτησε περαιτέρω προσόντα, μεταπήδησε στη Μέση Τεχνική Εκπαίδευση τον Σεπτέμβρη του 1972 ως Εκπαιδευτής Μηχανολογίας στην κλίμακα Β10-Β12 αντίστοιχη της σημερινής κλίμακας Α8-Α10. Τον Σεπτέμβρη 1988 προήχθη στη θέση Βοηθού Διευθυντή στη Μέση Τεχνική Εκπαίδευση και τοποθετήθηκε στην κλίμακα Α11+2.

Ο αιτητής προβάλλει τον ισχυρισμό ότι πεπλανημένα θεωρήθηκε ότι δεν κατείχε το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή άλλο ισότιμο προσόν στο θέμα της ειδικότητάς του.

Η θέση του αιτητή είναι ότι το Higher National Certificate (HNC) που κατέχει στη μηχανολογία έχει αναγνωρισθεί ότι είναι πανεπιστημιακού ή ισότιμου επιπέδου εφόσον κατά το διορισμό του το 1972 στην Τεχνική Εκπαίδευση όπως και κατά την προαγωγή του το 1988 στη θέση Βοηθού Διευθυντή στη Μέση Τεχνική Εκπαίδευση τα αντίστοιχα σχέδια υπηρεσίας των θέσεων απαιτούσαν πανεπιστημιακό δίπλωμα ή ισότιμου επιπέδου ακαδημαϊκό προσόν.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η κατά τον πιο πάνω τρόπο αναγνώριση του πιστοποιητικού (HNC) που κατέχει, δημιουργεί αμάχητο τεκμήριο ότι το εν λόγω πιστοποιητικό είναι πανεπιστημιακού ή ισότιμου επιπέδου και συνεπώς η ΕΕΥ δεν μπορούσε να αμφισβητήσει το εν λόγω αμάχητο τεκμήριο όταν έπαιρνε την επίδικη απόφαση και να θεωρήσει το Higher National Certificate που κατέχει ως προσόν κατωτέρου επιπέδου των προσόντων που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Ο αιτητής επικαλείται την απόφαση στην Δημοκρατία ν. Πογιατζή (1992) 3 ΑΑΔ 422 στην οποία λέχθηκαν τα ακόλουθα:

Ο λόγος της Πογιατζή (ανωτέρω) υιοθετήθηκε και σε μεταγενέστερες αποφάσεις της Ολομέλειας. Βλ. Μάρκου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 ΑΑΔ 213, Δημοκρατία ν. Υψαρίδη κ.α.(1993) 3 ΑΑΔ 280, Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1835, ημερ. 20.1.98.

Στην Υψαρίδης (ανωτέρω) αποφασίστηκε ότι η απόφαση κατοχής προσόντος κατά το διορισμό ή την προαγωγή αποτελεί πραγματικό γεγονός ότι ο υποψήφιος διαθέτει το επίμαχο προσόν και συνιστά αμάχητο τεκμήριο για την κατοχή του προσόντος αυτού.

Τα κριτήρια με βάση τα οποία διορίστηκε ο αιτητής στη θέση Εκπαιδευτή στη Μέση Τεχνική Εκπαίδευση είναι άγνωστα. Μεταγενέστερα του διορισμού του σχέδια υπηρεσίας για τη θέση Εκπαιδευτή στη Μέση Τεχνική Εκπαίδευση απαιτούσαν μεταξύ άλλων:

Τα απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας της θέσης Βοηθού Διευθυντή Σχολών Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης (θέση που κατέχει τώρα ο αιτητής) προσόντα είναι:

Το γεγονός ότι ο αιτητής είχε προαχθεί/καταταγεί το 1988 στη θέση Βοηθού Διευθυντή στις κλίμακες Α8-Α10 με βάση τα τότε ισχύοντα σχέδια υπηρεσίας/νομοθεσία δεν καθιστά αυτοδικαίως τον αιτητή και δικαιούχο εφόσον με βάση τα ισχύοντα σήμερα σχέδια υπηρεσίας για τη θέση καθηγητή/εκπαιδευτή στις κλίμακες Α8-Α10 απαιτείται πανεπιστημιακό προσόν κλπ το οποίο προηγουμένως ήταν προαπαιτούμενο. Το πιστοποιητικό HNC που κατέχει ο αιτητής ουδέποτε αναγνωρίστηκε ότι αποτελεί πανεπιστημιακό προσόν ή τίτλο ισότιμο πανεπιστημιακού προσόντος είτε για τους σκοπούς διορισμού του αιτητή στη Μέση Τεχνική Εκπαίδευση ή για τους σκοπούς της προαγωγής του το 1988 στη θέση Βοηθού Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται από την Πογιατζής (ανωτέρω) και ο λόγος της Πογιατζής δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής και στην παρούσα περίπτωση.