ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υποθέσεις αρ.162/97, 200/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
Υποθ.αρ.162/97
ΜΕΤΑΞΥ:
Μαρίνου Μενελάου, τώρα στην Ολλανδία,
9;
αιτητή- και -
Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
Υπόθ.αρ.200/97
Κουλίτσα Στελλάκη Δημητρίου
αιτητή
-
και -Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού
καθ΄ου η αίτηση
-----------------------
14 Ιανουαρίου, 1999
Για τον αιτητή στην 162/97: κ.Α.Κωνσταντίνου
« 200/97: κ.Γ.Κολοκασίδης
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ.Α.Δικηγορόπουλος
Για το ενδιαφ.μέρος Γ.Περικλέους: κ.Α.Σ.Αγγελίδης
----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το Συμβούλιο του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού, Κ.Ο.Τ., διόρισε την Επιτροπή Προσωπικού για να επιλέξει τους καταλληλότερους υποψήφιους για τη θέση Τουριστικού Λειτουργού Α, από τους 12 λειτουργούς που πληρούσαν τα προσόντα σύμφωνα με έγγραφο της Γεν.Διευθυντού. Το Συμβούλιο είχε προηγουμένως κατανείμει τις 4 κενές θέσεις ανά μία στα Τμήματα: Τουριστικής Οργάνωσης, Προβολής και Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών, στην Κεντρική Υπηρεσία και στο Γραφείο του Οργανισμού στο εξωτερικό. Η Επιτροπή Προσωπικού αποφάσισε στις 16.6.94 την προαγωγή των Α.Δημητριάδου, Μ.Μιτσίδου, Μ.Μενελάου και Δ.Δημητρίου. Η απόφαση όμως αυτή ακυρώθηκε στις 29.2.96 από δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε δυο συνεκδικασθείσες προσφυγές. (Δες υποθ.αρ.752/94 και 822/94, Γ.Περικλέους ν. ΚΟΤ και Κώστα Κυπριανίδη ν. ΚΟΤ).
Οι λόγοι της πιο πάνω ακυρωτικής απόφασης συνοψίζονται ορθά στην έκθεση γεγονότων στην ένσταση του δικηγόρου του Οργανισμού, υιοθετώ εδώ όμως τη δική μου διατύπωση.
Το Δικαστήριο έκρινε πως:
(α) οι συστάσεις των προϊσταμένων έπρεπε να αποβλέπουν στην υπόδειξη του καταλληλότερου υποψήφιου για το ορισμένο τμήμα, και όχι να διατυπώνεται άποψη ως προς τους γενικά καταλληλότερους για προαγωγή.
(β) η ψηφοφορία ήταν μυστική και ως εκ τούτου απέληξε σε αναιτιολόγητη απόφαση.
(γ) Η Γεν. Διευθυντής δεν μπορούσε να ενεργεί υπό διπλή ιδιότητα, αυτή δηλαδή του προτείνοντος για προαγωγή και ταυτόχρονα του συμμετέχοντος στην απόφαση για επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου.
Το Συμβούλιο αποφάσισε να προβεί στην επανεξέταση του ζητήματος συμμορφούμενο με την ακυρωτική απόφαση, ως η υποχρέωση του βάσει του άρθρου 146.5 του Συντάγματος. Αυτή τη φορά η διαδικασία διεξήχθη από το ίδιο το Συμβούλιο. Κατ΄αυτή προέβησαν στις συστάσεις τους οι προϊστάμενοι των 4 τμημάτων, στα οποία είχαν κατανεμηθεί προηγουμένως από το Συμβούλιο οι κενές θέσεις. Η διατύπωση των συστάσεων ήταν στην επίδικη διαδικασία προσεγμένη, έτσι που να συνάδουν με το περιεχομενο της ακυρωτικής απόφασης. Τέλος, τα 9 μέλη του Συμβουλίου ψήφισαν, σύμφωνα με απόφαση του, ο καθένας από 4 υποψήφιους, αναφέροντας ταυτόχρονα για ένα έκαστο από αυτούς το τμήμα για το οποίο τον θεωρούσαν ως τον καταλληλότερο. Η τελική καταμέτρηση των ψήφων έφερε το ακόλουθο αποτέλεσμα: Η Μ.Μιτσίδου πέτυχε παμψηφία για το Τμήμα Προβολής. Το ίδιο και ο Δ.Δημητρίου για το Γραφείο Εξωτερικών, ενώ η Αν.Δημητριάδου πήρε 6 ψήφους, για το Τμήμα Τουριστικής Οργάνωσης και ο Γ.Περικλέους 5, για το Τμήμα Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών. Ο αιτητής Μενελάου, στην υπό συζήτηση προσφυγή, 162/97, ψηφίστηκε από 4 μέλη για το Τμήμα Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών και από 3 για το Τμήμα Οργάνωσης.
Οι δυο αιτητές στις παρούσες προσφυγές ξαναπροσβάλλουν την απόφαση του Οργανισμού. Οι δικηγόροι καλύπτουν με επιχειρήματα στις γραπτές τους αγορεύσεις τόσο τη διαδικασία, που εισηγούνται πως είναι τρωτή, όσο και την ουσία της υπόθεσης, για να ισχυριστούν πως οι αιτητές υπερέχουν έκδηλα των προαχθέντων.
Θα σταματήσω στην εισήγηση στου δικηγόρου του αιτητή στην προσφυγή 162/97, ο οποίος είχε προαχθεί στην πρώτη διαδικασία, και είναι ο μόνος από τους 4 προηγουμένως προαχθέντες που δεν επαναπροήχθη κατά την επίδικη. Προβάλλεται λοιπόν ο ισχυρισμός πως η διαδικασία επιλογής, που υιοθετήθηκε με την μέθοδο ψηφοφορίας που ακολουθήθηκε, είναι παράτυπη γιατί είχε ως αποτέλεσμα να προαχθεί υποψήφιος που πήρε λιγότερους ψήφους από τον αιτητή. Εισηγείται, πως θα έπρεπε να γίνει ξεχωριστή ψηφοφορία για κάθε μια από τις 4 θέσεις, ώστε να υπάρχει καθαρό αποτέλεσμα με αδιαμφισβήτητη ψηφοφορία των μελών του Συμβουλίου.
Η θέση του δικηγόρου είναι, κατά την άποψη μου, ορθή. Προχωρώ να συζητήσω το θέμα. Σύμφωνα με την πρώτη ακυρωτική απόφαση, το Συμβούλιο ορθά κατένειμε τις 4 θέσεις στα τμήματα του Οργανισμού, ενόψει του Καν.15(3) ο οποίος απαιτεί όπως οι συστάσεις από τον προϊστάμενο του τμήματος γίνονται «εν τω οποίω η κενή θέσις». Κατά την ψηφοφορία τα μέλη του Συμβουλίου ψήφισαν 4 υποψήφιους ο καθένας, με ταυτόχρονη όμως αναφορά στο τμήμα στο οποίο θεωρούσαν τον υποψήφιο ως καταλληλότερο. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας το παραθέτω πιο πάνω. Ο αιτητής στην προσφυγή 162/97 Μενελάου πήρε συνολικά 6 ψήφους, αλλά επιμερίστηκαν, γιατί 4 μέλη τον ψήφισαν για το Τμήμα Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών, και 3 για το Τμήμα Οργάνωσης, ενώ ο προαχθείς Γ. Περικλέους πήρε συνολικά 5 ψήφους, όλους όμως για το Τμήμα Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών. Θα μπορούσε δηλαδή, θεωρητικά, ένας υποψήφιος να πάρει 9 συνολικά ψήφους, την παμψηφία του Συμβουλίου, αλλά να μην προαχθεί, αν καταμεριστούν οι ψήφοι αυτοί σε 3 ή 4 διαφορετικά τμήματα
.Τα σχέδια υπηρεσίας καθορίζουν τη θέση ως Τουριστικού Λειτουργού Α και σ΄αυτά προβλέπονται τα προσόντα και οι ευθύνες της θέσης. Νομίζω, λοιπόν, πως δεν μπορεί ο αιτητής, στην υπόθεση που εξετάζουμε, να κρίνεται με πλειοψηφία άξιος για τη θέση, αλλά επειδή οι ψήφοι κατανεμήθηκαν στις κενές θέσεις να μειοψηφίσει, και να μην επιλεγεί έναντι άλλου με λιγότερες συνολικά ψήφους.
Θα πρέπει να αναφέρω πως ο πρόεδρος του Συμβουλίου και ένα μέλος του, όπως καταγράφεται στο πρακτικό, επισημαίνουν πως η μέθοδος της ψηφοφορίας δεν ήταν η ενδεδειγμένη, και πως κατέληγε σε άδικο αποτέλεσμα.
Η επιλογή όμως δια ψηφοφορίας σκοπόν έχει να οδηγήσει στο διορισμό ή προαγωγή του καταλληλότερου υποψήφιου. Αν η μέθοδος της ψηφοφορίας που υιοθετείται παρεκλίνει αυτού του σκοπού, τότε πλήττεται ευθέως η πιο πάνω αρχή του διοικητικού δικαίου.
Η λανθασμένη μέθοδος ψηφοφορίας που υιοθετήθηκε στην υπό συζήτηση υπόθεση, ξεκίνησε από την εσφαλμένη, κατά τη γνώμη μου, αντίληψη του σκεπτικού της ακυρωτικής απόφασης, στο σημείο που αναφέρεται σ΄αυτή πως οι συστάσεις των διευθυντών των τμημάτων έπρεπε να αποβλέπουν στην υπόδειξη του καταλληλότερου υποψήφιου για το ορισμένο τμήμα και όχι στη διατύπωση άποψης ως προς τους γενικά καταλληλότερους για προαγωγή. ΄Ομως, πιστεύω, πως δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ότι τα σχέδια υπηρεσίας καθορίζουν τη θέση, εδώ Τουριστικού Λειτουργού Α, και σ΄αυτά προβλέπονται επίσης τα προσόντα και οι ευθύνες του κατόχου της. ΄Ετσι, δεν μπορεί ο αιτητής στην υπόθεση που εξετάζουμε, να κρίνεται με πλειοψηφία άξιος για τη θέση αλλά επειδή οι ψήφοι κατανεμήθηκαν στις κενές θέσεις να μην επιλεγεί, έναντι άλλου με λιγότερες συνολικά ψήφους.
Η αναφορά στην ακυρωτική απόφαση, στις συστάσεις των προϊσταμένων, περιορίζεται, κατά τη γνώμη μου, στην ιδιότητα του συστήνοντος και το περιεχόμενο της, χωρίς να μεταβάλλει όμως τη φύση της θέσης, όπως προβλέπεται στα σχέδια υπηρεσίας, και για την οποία επιβάλλεται να επιλεγεί ο καταλληλότερος υποψήφιος.
Επομένως, και ενόψει της ειδικής πρόνοιας του Κανονισμού 15(3), όπως έχει ερμηνευθεί, έχω τη γνώμη πως ενδεικνυόταν να γίνει ξεχωριστή διαδικασία επιλογής με ψηφοφορία για την κάθε μια από τις 4 θέσεις, τις οποίες το Συμβούλιο του Οργανισμού αποφάσισε να κατανείμει σε ισάριθμα τμήματα.
΄Αλλη μέθοδος ορθής ψηφοφορίας θα ήταν να επιλεγούν σε πρώτο στάδιο οι 4 καταλληλότεροι υποψήφιοι για τη θέση του Τουριστικού Λειτουργού Α, όπως καθορίζεται στα σχέδια υπηρεσίας, και μετά, πάλιν με ψηφοφορία να επιλεγούν οι καταλληλότεροι για τα 4 τμήματα του Οργανισμού, πάντοτε σύμφωνα με την αξιολόγηση του Συμβουλίου.
Ενόψει αυτής της κατάληξης, και της πιθανής επανεξέτασης του ζητήματος, κρίνω ορθό να μην ασχοληθώ με την ουσία των προσφυγών, δηλαδή της σύγκρισης της αξίας των υποψηφίων.
Οι προσφυγές γίνονται αποδεκτές. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ