|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 1031/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Χρίστου Ταπή από τη Λευκωσία
Αιτητή
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
26 Ιανουαρίου 1999
Για τον αιτητή: Χρ. Λειβαδιώτου.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Ε. Λοϊζίδου.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.) ημερομηνίας 28.8.97, πληρώθηκαν τέσσερις θέσεις Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης. Ο αιτητής προσβάλλει την προαγωγή των Χ. Φακλαμά, Α. Πετράκη και Ουρανίας Πρωτοπαπά.
Ο αιτητής ήταν τέταρτος στον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής με 204.17 μονάδες, οι Χ. Φακλαμάς και Ουρ. Πρωτοπαπά ισοβαθμούσαν στην έβδομη θέση με 203.92 μονάδες και ο Α. Πετράκης ακολουθούσε στην 11η, με 203.83 μονάδες. Στον τελικό κατάλογο διατηρήθηκε η ίδια σειρά και η Ε.Ε.Υ. υπέβαλε τους υποψηφίους σε προφορικές συνεντεύξεις. Για λόγους που παρατίθενται, κρίθηκε ότι ο αιτητής απέδωσε πολύ καλά και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα πάρα πολύ καλά συν. Σημειώνεται στα πρακτικά πως ο Διευθυντής Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης έκρινε διαφορετικά. Κατά τη δική του εκτίμηση ο αιτητής και οι Χ. Φακλαμάς και Α. Πετράκης απέδωσαν πολύ καλά συν ενώ η Ουρ. Πρωτοπαπά πολύ καλά πλην. Επίσης ένα μέλος της Ε.Ε.Υ. έκρινε πως η Ουρ. Πρωτοπάπά απέδωσε μόνο καλά συν.
Κριτήριο κατά το Νόμο, όπως εξηγήθηκε επανειλημμένα είναι οι εντυπώσεις που σχηματίζει η Ε.Ε.Υ., εν προκειμένω, η πλειοψηφία των μελών της.
Την καταγραφή των εντυπώσεων από τις συνεντεύξεις ακολούθησε η προσθήκη μονάδων γι΄αυτή με βάση το άρθρο 35Β(10)(β) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969 (Ν. 10/69 όπως τροποποιήθηκε ειδικά από το Ν. 65/87). Δόθηκαν στον αιτητή δυο μονάδες και σε κάθε ένα από τα ενδιαφέρομενα πρόσωπα 3.50 μονάδες. Ανατράπηκε, επομένως, η σειρά του καταλόγου. Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ξεπέρασαν τον αιτητή που είχε πλέον 206.17 μονάδες. Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα συγκέντρωσαν 207.42 και 207.3 αντίστοιχα.
Το επόμενο βήμα ήταν η μελέτη των προσωπικών φακέλων και των φακέλων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων. Η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε ότι "το περιεχόμενο των φακέλων των υποψηφίων δεν δικαιολογεί αύξηση των μονάδων των υποψηφίων". Συνεπώς, στη βάση της σειράς όπως αυτή είχε διαμορφωθεί, προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Η ουσία των ισχυρισμών του αιτητή αφορά στην αιτιολόγηση της απόφασής της σε σχέση με την προσθήκη μονάδων με βάση τις εντυπώσεις από τη συνέντευξη αλλά και της απόφασής της να μήν προστεθούν μονάδες για τους φακέλους. Ο αιτητής παραπέμπει συναφώς στους φακέλους του και επικαλείται σειρά
δραστηριοτήτων του που, όπως εισηγείται, αυθαίρετα παραγνωρίστηκαν. Σημειώνει πως διετέλεσε ειδικός σύμβουλος για τη Χημεία, παρακολούθησε σειρά σεμιναρίων, διοργάνωσε σεμινάρια χημείας προς τους διδάσκοντες το μάθημα, επελέγη με απόσπαση στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, αποσπάστηκε στην Υπηρεσία Ανάπτυξης Προγραμμάτων όπου είχε επιφορτιστεί με το καθήκον της συγγραφής βιβλίων και εργαστηριακών βοηθημάτων και επελέγη ως μέλος διαφόρων Επιτροπών.Η παρούσα υπόθεση είναι κατά βάση όμοια με την Ελένη Σωτηροπούλου ν. Δημοκρατίας Προσφυγή 795/97 στην οποία επίσης εκδίδω απόφαση σήμερα. Αναφέρομαι εκεί στην εξέλιξη της νομολογίας πάνω στο θέμα, στα ζητήματα που αντιμετωπίστηκαν και κυρίως, στην αυστηρότητα με την οποία προσεγγίστηκε η απαίτηση του Νόμου για αιτιολόγηση της απόφασης για προσθήκη μονάδων, αφού αυτή καθορίζει τελικά τη στελέχωση της υπηρεσίας και την πορεία της σταδιοδρομίας των υποψηφίων. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επαναλάβω τα ίδια και εδώ. Τα υιοθετώ και για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης και καταλήγω ως εξής:
1. Η Ε.Ε.Υ. διέσπασε το ενιαίο έργο της προσθήκης μονάδων αφού πρόσθεσε σε πρώτο στάδιο μονάδες για τη συνέντευξη. Δεν είναι καθόλου καθαρό ποιό ήταν το νόημα του χειρισμού και ποιές ήταν οι δυνατότητες που αφήνονταν. Σε κάθε περίπτωση προ- δεσμεύτηκε χωρίς να γνωρίζει τί θα αποκάλυπταν οι φάκελοι. Αυτά συνιστούν υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής της εξουσίας στο πλαίσιο του Νόμου.
2. Ο ίδιος ο προσδιορισμός αριθμού μονάδων αποκλειστικά για τη συνέντευξη, είναι αναιτιολόγητος.
3. Η απόφαση για τη μή προσθήκη μονάδων για τους φακέλους, με τη γενική δήλωση πως δεν τη δικαιολογεί το περιεχόμενό τους, δεν αρκεί. Θα μπορούσε να ισχύσει σε κάθε περίπτωση και αφήνει αναπάντητα τα ερωτήματα που τέθηκαν σε σχέση με όσα επισημάνθηκαν ως σημαντικά στοιχεία. Στην υπόθεση που προανέφερα σημείωσα τί, σε αλλες περιπτώσεις, θεώρησε η Ε.Ε.Υ. ότι δικαιολογούσε την προσθήκη μονάδων για τους φακέλους.
Επαναλαμβάνω πως η Ε.Ε.Υ. όφειλε να είχε αιτιολογήσει κάθε πτυχή της απόφασής της σε σχέση με το κρίσιμο έργο τής προσθήκης μονάδων. Η προσθήκη μονάδων με βάση τη συνέντευξη και τους φακέλους συνιστά το δικαίωμα. Από εκεί και πέρα, και αυτή είναι η ουσία, ο Νόμος απαιτεί αιτιολογημένη απόφαση η οποία, εννοείται, θα καθιστά δυνατό το δικαστικό έλεγο. Κάθε άλλο
παρά παρέχεται τέτοια δυνατότητα εδώ.Επειδή είναι αναιτιολόγητη, κατά παράβαση του Νόμου, η απόφαση σε σχέση με τις μονάδες και, επιπλέον, επειδή η Ε.Ε.Υ. υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας στο πλαίσιο του Νόμου, στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/ΜΣι.