|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Lumiere Television Ltd ν. Pαδιοτηλεοπτικών Yπηρεσιών Aντέννα P.T. Λίμιτεδ και Άλλων (1998) 3 ΑΑΔ 242
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 627/96
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ
:Σ.Α.Π.Μ. ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Τ.V. ΠΛΑΣ ΛΤΔ,
Αιτητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, διά του
Υπουργικού Συμβουλίου,
Καθ΄ ων η αίτηση
---------------------------
31 Μαρτίου 1998
Για τους αιτητές: Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Π. Κληρίδης.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Α. Κωνσταντίνου.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 44.276, ημερ. 15 Μαίου 1996, με την οποία χορηγήθηκε στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ως αποτέλεσμα αίτησης ημερ. 12 Μαίου 1995, προσωρινή άδεια για την ίδρυση, εγκατάσταση και λειτουργία τηλεοπτικού σταθμού τοπικής κάλυψης, πόλης Λευκωσίας και περίχωρα, δυνάμει του περί Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1992 (Ν. 29(Ι)/92).
Οι αιτητές είχαν οι ίδιοι υποβάλει αίτηση στις 16 Φεβρουαρίου 1995 - κατόπιν άλλων δικών τους που προηγήθηκαν - για παρόμοια άδεια. Η αίτηση απορρίφθηκε με απόφαση 22 Νοεμβρίου 1995. Η απόφαση εκείνη προσβλήθηκε με την προσφυγή αρ. 50/96 η οποία εκκρεμεί.
Εγείρεται πρώτα απ΄ όλα στην παρούσα προσφυγή το κατά πόσο οι αιτητές νομιμοποιούνται κατ΄ αρχήν στην καταχώρηση της προσφυγής. Είναι η θέση της Δημοκρατίας ότι οι αιτητές ήταν ξένοι προς την προσβαλλόμενη απόφαση και δεν μπορούν να έχουν έννομο συμφέρον να την προσβάλουν. Πρόσθεσε δε ότι το συμφέρον τους εξαντλείται στην προώθηση της προσφυγής με την οποία προσέβαλαν την απόφαση για απόρριψη του δικού τους προηγούμενου αιτήματος και, σε περίπτωση επιτυχίας τους εκεί, στο ό,τι θα μπορούσε να επέλθει. Αντιθέτως οι αιτητές προβάλλουν ότι, επειδή η δική τους αίτηση για άδεια είχε προηγηθεί και επειδή η απορριπτική στην περίπτωση τους απόφαση αμφισβητήθηκε με την άλλη εκκρεμούσα προσφυγή, διατηρείται ως εκ τούτου η δυνατότητα δικαίωσης τους και η εν συνεχεία αναγνώριση τους ως ανταγωνιστές. Γι΄ αυτό, καθώς υποστήριξαν, αρύονται εξ αρχής εννόμου συμφέροντος αναφορικά με την έκδοση της νυν προσβαλλόμενης απόφασης.
Το ποιός θεωρείται "ανταγωνιστής" που νομιμοποιείται να προσβάλει ευμενή προς τρίτο διοικητική απόφαση απασχόλησε πρόσφατα την Ολομέλεια στη Lumiere Television Ltd ν. Ραδιοτηλεοπτικές Υπηρεσίες Αντέννα P.T. Λτδ κ.α. Α.Ε. 2032, ημερ. 27 Φεβρουαρίου 1998. Στην απόφαση της πλειοψηφίας, αφού υπογραμμίστηκε ότι "..... ο καθορισμός του "ανταγωνιστή" δεν μπορεί να συμπεριλάβει τον οποιοδήποτε που υποβάλλει σχετική αίτηση", εξηγήθηκε γιατί οι εκεί ειδικές περιστάσεις νομιμοποιούσαν την προσφεύγουσα - ΑΝΤΕΝΝΑ - παρότι κατά τον χρόνο έκδοσης της διοικητικής απόφασης δεν ήταν η ιδία αδειούχος. Παραθέτω το σκεπτικό:
"Στην προκείμενη περίπτωση έχουμε όχι μόνο ότι η ΑΝΤΕΝΝΑ είχε ήδη υποβάλει αίτηση για την παροχή άδειας ίδρυσης και λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού στις 2/10/92 αλλά και ότι στο σχετικό πρακτικό της συνεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου της 21/10/92 αναφέρεται ως απόφαση του με αρ. 38.277 ότι "θα δοθεί" άδεια στην ΑΝΤΕΝΝΑ εφόσον τηρούνται οι όροι που καθορίζει ο Νόμος. Αυτό έγινε προτού ληφθεί απόφαση για χορήγηση άδειας στη LUMIERE. Η σχετική αναφορά του Υπουργικού Συμβουλίου ότι θα "δοθεί άδεια" δεν κατέτασσε την ΑΝΤΕΝΝΑ στην κατηγορία των αδειούχων, αλλά εκδήλωνε την πρόθεση του να χορηγήσει άδεια εφόσον τηρούνταν οι σχετικές προϋποθέσεις του Νόμου. Οι οποίες άλλωστε δεν αμφισβητήθηκε ότι τότε υπήρχαν, άνκαι η σχετική διαπίστωση από το Υπουργικό Συμβούλιο έγινε αργότερα. Η σημασία της εν λόγω απόφασης ήταν ότι το Υπουργικό Συμβούλιο, είχε προφανώς στη βάση του άρθρου 5 του Νόμου 29(1)/92 προβεί σε μια αρχικά ευνοϊκή εξάσκηση της διακριτικής του ευχέρειας προς όφελος της ΑΝΤΕΝΝΑ. Αυτή η εξέλιξη, κατά τη γνώμη μας, τοποθετούσε την ΑΝΤΕΝΝΑ στην κατηγορία υπάρχοντος ανταγωνιστή ακόμα και πριν από τη χορήγηση άδειας. Το ότι εξετάστηκε πρώτα η αίτηση της LUMIERE για λήψη οριστικής απόφασης, δεν νομίζουμε ότι μειώνει τη σημασία της ήδη αναγνωρισθείσας από το Υπουργικό Συμβούλιο παρουσίας και της ΑΝΤΕΝΝΑ μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο. Καταλήγουμε λοιπόν ότι η ΑΝΤΕΝΝΑ είχε έννομο συμφέρον."
Είναι λοιπόν δυνατό να θεωρηθεί κάποιος ανταγωνιστής, ακόμα και πριν από την εξασφάλιση άδειας, με επακόλουθο να νομιμοποιείται να προσβάλει δικοικητική απόφαση εκδοθείσα υπέρ τρίτου, αλλά μόνο εφόσον κατά τον χρόνο λήψης της απόφασης ήταν παρών με αντίστοιχο αίτημα σε σχέση με το οποίο ήδη αναγνωρίστηκε κατ΄ αρχήν η δυνατότητα επιτυχίας. Δεν συντρέχουν στην προκείμενη περίπτωση τέτοιες περιστάσεις. Τουναντίον, κατά τον χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης οι αιτητές τελούσαν ήδη υπό καθεστώς αποκλεισμού του οποίου η νομιμότητα παρέμενε αδιασάλευτη. Γι΄ αυτό και δεν είναι δυνατό να θεωρηθούν ως παρόντες κατά τον ουσιώδη χρόνο ανταγωνιστές,
ώστε να έχουν έννομο συμφέρον να προσβάλουν την απόφαση που εκδόθηκε υπέρ του ενδιαφερόμενου προσώπου.Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με έξοδα εναντίον των αιτητών.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ