|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 2449
10 Νοεμβρίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΗ,
Αιτήτριες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ & ΕΡΓΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 567/94)
Αναγκαστική Απαλλοτρίωση — Σκοπός δημόσιας ωφέλειας — Συντήρηση — Αξιοποίηση αρχαιοτήτων, ανασκαφές — Προϊόν δέουσας έρευνας και πλήρως αιτιολογημένη η επίδικη απαλλοτρίωση — Περιστάσεις — Η προσφυγή ολότελα αβάσιμη.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, που εδημοσιεύθη στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 15.4.94, και με την οποία απαλλοτριώθηκε το κτήμα των αιτητριών, τεμάχιο 50, Φ/Σχ.ΙΛ731 στο χωριό Μαρώνι της Επαρχίας Λάρνακας.
Ε. Οδυσσέως, για τις Αιτήτριες.
Ε. Κλεόπα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτήτριες προσβάλλουν την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που εδημοσιεύθη στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 15.4.94, και με την οποία απαλλοτριώθηκε το κτήμα τους, τεμάχιο 50, Φ/Σχ.LV/31 στο χωριό Μαρώνι της επαρχίας Λάρνακος. Σύμφωνα με την γνωστοποίηση απαλλοτριώσεως, που εδημοσιεύθη στις 9.6.93, η απαλλοτρίωση του κτήματος των αιτητριών θεωρήθηκε αναγκαία για σκοπούς δημόσιας ωφελείας, ήτοι "την συντήρηση ή αξιοποίηση αρχαίων μνημείων ή αρχαιοτήτων, την ανάπτυξη των γύρω χώρων καθώς επίσης και για την διεξαγωγή αρχαιολογικών ανασκαφών ή συντήρηση αρχαιολογικών καταλοίπων και γενικά την διατήρηση της στρωματογραφίας του αρχαιολογικού χώρου στο χωριό Μαρώνι". Οι αιτήτριες υπέβαλαν ένσταση στη γνωστοποίηση απαλλοτριώσεως, η οποία όμως απορρίφθηκε μολονότι δεν εστάλη σχετική απάντηση της διοίκησης σ' αυτή γιατί ήταν εκπρόθεσμη.
Στη γραπτή του αγόρευση ο συνήγορος των αιτητριών επικαλείται τρεις νομικούς λόγους για να επιτύχει την ακύρωση της υπό συζήτηση απόφασης. Εισηγείται συγκεκριμένα πως δεν έγινε η δέουσα έρευνα και μελέτη προτού προχωρήσει η διοίκηση στην απαλλοτρίωση και επιπλέον ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα. Οι λόγοι τούτοι, όπως αναπτύσσονται από το δικηγόρο των αιτητριών, συνοψίζονται στο γεγονός πως κατά τη δική τους άποψη στο κτήμα τους δεν υπάρχει τίποτε που να έχει αρχαιολογική αξία. Βεβαιώνουν δε πως εν πάση περιπτώσει είναι έτοιμες να συνεργαστούν με τις αρχές για τη συλλογή των οποιωνδήποτε αρχαιολογικών αντικειμένων πιθανό να ανευρεθούν κατά τη διάρκεια ανασκαφών.
Η προσφυγή είναι ολωσδιόλου αβάσιμη. Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός πως στις αρχές του αιώνα Αγγλική αρχαιολογική αποστολή ανακάλυψε στην περιοχή μετά από ανασκαφές τάφους και ευρήματα, τα οποία μεταφέρθηκαν στην Αγγλία. Το 1993 αρχαιολογική αποστολή από το πανεπιστήμιο Reading διεξήγαγε πάλιν ανασκαφές στο επίδικο τεμάχιο, που έχει κηρυχθεί με την ΚΔΠ205/77, ως αρχαίο μνημείο, Β Πίνακας, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Αρχαιοτήτων Νόμου, Κεφ. 31. Αναφορικά με τα ευρήματα των ανασκαφών της αποστολής του πανεπιστημίου Reading, εξεδόθη και επίσημο ανακοινωθέν στο οποίο αναφέρεται πως στη τοποθεσία "Τσάρουκας", όπου στο επίδικο κτήμα, "έχουν εντοπιστεί τοίχοι και στοιχεία για χρήση χώρου σε τουλάχιστο δυο διαφορετικές φάσεις. Έχουν έρθει στο φως ένας πίθος και ένας σημαντικός στεάτινος σφραγιδοκίλυνδρος που πιθανό να χρονολογείται στον 14ο αιώνα π.Χ. Επίσης περαιτέρω στοιχεία υποδηλώνουν εμπορικές σχέσεις με τη Μυκηναϊκή Ελλάδα και την Ανατολική Μεσόγειο. Ακόμη έχουν ερευνηθεί τάφοι. Ελπίζεται ότι η φετεινή δοκιμαστική ανασκαφή στη τοποθεσία "Τσάρου-κας" θα είναι η αρχή για μία συστηματική ανασκαφή."
Τα πιο πάνω στοιχεία αποδεικνύουν αναμφίβολα πως έγινε η δέουσα έρευνα πριν από τη λήψη της επίδικης απόφασης, η οποία είναι και δεόντως αιτιολογημένη. Αλλά, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, καταδεικνύεται πως το επίδικο κτήμα χρειάζεται πράγματι για το σκοπό δημόσιας ωφελείας που απαλλοτριώθηκε.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Δεδομένου ότι οι αιτήτριες έχουν υποστεί την επαχθή διαδικασία της απαλλοτρίωσης της ακίνητης ιδιοκτησίας τους, δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.