|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 1870
19 Σεπτεμβρίου, 1995
[ΠΙΚΗΣ, Πρόεδρος]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
PRINCESSA VICTORIA COMPANY LTD,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 638/94)
Φόρος Προστιθέμενης Αξίας — Άρθρο 49 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων τον 1990 μέχρι 1994 — Περιεχόμενο ρύθμισης — Εφαρμογή επί ταξιδιωτικού πακέτου (εκδρομή με πλοίο) — Η εφαρμογή του νόμου ορθή.
Οι αιτητές προσέβαλαν την απόφαση περί υπαγωγής των δραστηριοτήτων τους στο Άρθρο 49 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων 1990-1994.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Οι υπηρεσίες που παρείχαν οι τρίτοι αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος του ταξιδιού και είχαν σκοπό να το καταστήσουν θελκτικότερο.
Συνεκτιμώντας τα γεγονότα που περιβάλλουν τη διεξαγωγή της επιχείρησης των αιτητών, κρίνεται ότι αυτά ευχερώς καθιστούν τη δραστηριότητα υποκείμενη σε φορολογία βάσει του Άρθρου 49.
Η επίδικη απόφαση κρίνεται αιτιολογημένη, ενώ τα στοιχεία τα οποία αποκαλύφθηκαν καθιστούσαν την απόφαση εύλογη αν όχι αναπόφευκτη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της επιβολής φορολογίας από τους καθ' ων η αίτηση στους αιτητές βάσει του Άρθρου 49 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 1990 μέχρι 1994.
Ν. Ιωάννου, για τους Αιτητές.
Ε. Ζαχαριάδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Η αιτήτρια Εταιρεία (αιτητές), είναι οργανωτές ταξιδιών αναψυχής από Κύπρο στο Ισραήλ. Στο εκδρομικό πλοίο λειτουργούσε καζίνο και υπηρεσία φωτογράφησης. Τις υπηρεσίες παρείχαν τρίτοι οι οποίοι ενοικίαζαν το δικαίωμα παροχής τους στους επιβάτες από τους οργανωτές. Κατά την άφιξη των ταξιδιωτών (περιηγητών) στο Ιστραήλ, παρεχόταν οργανωμένη ξενάγηση από Ισραηλινή εταιρεία χωρίς την καταβολή πρόσθετης επιβάρυνσης από τους επιβάτες. Το εισητήριο εκοστολογείτο ως ενιαίο σύνολο και περιλάμβανε και την ξενάγηση.
Το άρθρο 49 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 1990 μέχρι 1994, (Ν. 246/90, 52(1)/92, 4(1)/93, 39(1)/93 και 20(1)/94), εξομοιώνει για σκοπούς φορολογίας (φόρος προστιθέμενης αξίας) τους οργανωτές τουριστικών περιηγήσεων με επιχειρήσεις πρακτορείων ταξιδιών. Η διεξαγωγή των επιχειρήσεων αυτών, (οργανωτές τουριστικών περιηγήσεων), υπόκειται σε φορολογία, βάσει του κώδικα ο οποίος προβλέπεται στο άρθρο 49, οποτεδήποτε για την πραγματοποίηση του ταξιδιού ή της περιήγησης χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηηση των ταξιδιωτών αγαθά ή υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται από τρίτους που λειτουργούν ανεξάρτητα από το φορολογούμενο.
Στην προκείμενη περίπτωση δεν αφήνεται αμφιβολία ότι για την -ψυχαγωγία των ταξιδιωτών παρείχοντο υπηρεσίες και από τρίτους. Η ξενάγηση ειδικά δεν συνεπαγόταν οποιαδήποτε πρόσθετη δαπάνη από τους επιβάτες. Για τις υπηρεσίες τους αποζημιώνονταν από τους οργανωτές.
Οι φορολογικές αρχές, μετά από ενδελεχή έλεγχο των λογιστικών βιβλίων και εγγράφων αποκαλυπτικών της επιχειρηματικής δραστηριότητας των αιτητών, κατέληξαν ότι αυτοί υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 49 και επέβαλαν ανάλογη φορολογία. Η απόφαση αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής με αίτημα την ακύρωση της με το δικαιολογητικό ότι η επιχειρηματική δραστηριότητα των αιτητών δεν υπόκειται στις διατάξεις του άρθρου 49.
Η θέση των αιτητών είναι ότι το ταξίδι είχε ως αντικείμενο απλώς τη μεταφορά των επιβατών, υπηρεσία η οποία εκφεύγει των διατάξεων του άρθρου 49 και η οποία δεν υπόκειται σε φορολογία. Υποστηρίζουν ότι οι υπηρεσίες που παρείχοντο στους επιβάτες, άλλες από εκείνες που αφορούσαν και σχετίζονταν με τη θαλάσσια μεταφορά τους, "δεν παρέχονται για την πραγματοποίηση του ταξιδιού αλλά κατά την πραγματοποίηση του ταξιδιού", διάκριση που δεν ευσταθεί. Οι υπηρεσίες που παρείχαν οι τρίτοι αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος του ταξιδιού και είχαν σκοπό να το καταστήσουν θελκτικότερο.
Συνεκτικώντας τα γεγονότα που περιβάλλουν τη διεξαγωγή της επιχείρησης των αιτητών, κρίνω ότι αυτά ευχερώς καθιστούν τη δραστηριότητα υποκείμενη σε φορολογία βάσει του άρθρου 49.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η απόφαση είναι αναιτιολόγητη. Δεν συμφωνώ. Στην απόφαση που τους κοινοποιήθηκε, (22 Ιουνίου 1994), γίνεται λεπτομερής αναφορά στον τρόπο διεξαγωγής της επιχείρησης των αιτητών, ώστε να καταδεικνύεται η βάση της φορολογικής απόφασης και οι λόγοι που την στοιχειοθετούν. Σ' αυτή γίνεται αναφορά και στο γεγονός ότι το ταξίδι διαφημιζόταν ως "πακέτο", ότι η αξία του εισιτηρίου περιλάμβανε και την παροχή υπηρεσιών από τρίτου, ιδιαίτερα την ξενάγηση στο Ισραήλ, και ότι η ξενάγηση αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος του ταξιδιού.
Η επίδικη απόφαση κρίνεται αιτιολογημένη, ενώ τα στοιχεία τα οποία αποκαλύφθηκαν καθιστούσαν την απόφαση εύλογη αν όχι αναπόφευκτη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.